هیاهوی رهبران ملی گرای پشتون نه تنها با جانب پاکستان به وفاق نرسیده اند، بلکه باعث جنگ و ناامنی، بی ثباتی سیاسی در مناطق مرزی دو کشور گردیده است.

غوغا گران پشتون زمانی که به اسناد تاریخی مراجعه می نمایند، بجز دامن زدن و اتکا به مشترکات فرهنگی برمحوریت قومی، متاسفانه دست خالی برمی گردند و ادعا دارند که این مرز خانواده ها را از هم جدا ساخته است اما از یادشان می رود که از این شکل مشترک ها نه تنها افغانستان با کشورهای تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان و ایران دارد، بلکه تمام کشورهای جهان آسیایی با کشورهای آفریقایی و یا اروپایی از این قسم مشترک های فرهنگی بی شماری دارند ولی در پرتوی قوانین بین المللی براساس منافع ملی، حسن همجواری و عدم مداخله در امور یکدیگر توانسته اند که به راه حل دایمی و حقوقی برسند.

شورای وزیران افغانستان در جلسه روز دوشنبه 11 حمل به نهادهای حکومتی دستور داد تا قبل از هرگونه گفتگو با جانب پاکستان در مورد خط دیورند، واژه خط دیورند را به جای سرحد در تمام مکاتب و گفتگوهایشان بکار ببرند. این مساله زمانی اوج گرفت که طرح پیشنهادی پاکستان تحت عنوان طرزالعمل دو جانبه عملیاتی سرحدی میان افغانستان و پاکستان در جلسه شورای وزیران مورد بحث قرار گرفت. شورای وزیران بکار بردن واژه سرحد را منافی و متناقص حق تاریخی و پالسی جاری دولت افغانستان دانست.

سوال اینجا است که چرا دولت افغانستان در این مرحله حساس تاریخی انتخابات و آن هم در روزهای اخیر ریاست جمهوری آقای کرزی، مسایل مربوط به دیورند که برای پاکستان یک مرز پذیرفته شده تلقی می گردد و آن را میراث از تجزیه شبه قاره هند یا هند بریتانیایی می داند، موضوعات مرزی و ادعای مالکیت ارضی فقط با کاربرد واژه سرحد حساسیت برانگیز است؟ یا اینکه آقای کرزی نیز مانند سایر رهبران پشتون با داعیه پشتونستان طلبی بنا براستناد فرهنگی- قومی و با مطرح نمودن نظریه تحمیلی معاهده دیورند پاکستان و اداره استخباراتی آن کشور را علیه مردم افغانستان قرار دهد و در مقابلِ حملات توپخانه ایی ارتش پاکستان، تربیه و تجهیز طالب و تروریست و ارسال آن غرض هدف قرار دادن مواضع نظامی و ملکی و شخصیت های سیاسی و قومی افغانستان، سکوت بیش از نیم قرن در برابر ادعای پاکستان و عدم توسل به اقدامات سیاسی و حقوقی از مجاری دپلماتیک و یا مراجع حکمیت بین المللی، دولت های گذشته و فعلی افغانستان در رابطه به خط دیورند دیدگاهی واحد ندارند چنانچه حبیب الله خان پسر عبدالرحمن خان امضا این معاهده را به رسمیت شناخت.

حبیب الله خان بعد از مرگ پدرش به قدرت رسید. او در سال 1905 با جانب انگلیس معاهده مشهور به خال را به امضا رسانید که به اساس آن تمام معاهده هایی که با عبدالرحمن خان امضا گردیده بود، به رسمیت شناخته شد.

علاوه بر این در معاهده استقلال میان افغانستان و انگلستان بر خط مرزی مهر تایید گذاشته شد. البته از این که امان الله خان با انگلیس وارد جنگ گردیده بود و امتیازهایی که به اساس معاهده دیورند، از جانب انگلیس متعهد گردیده بود، ابا ورزید و افغانستان را متجاوز خواند. امضا (عهدنامه صلح بین دولت انگلیس و دولت مستقل افغانستان) در 8 اگوست سال 1919 بین افغانستان و انگلیس، در ماده پنجم آن چنین آمده است:

ماده پنجم: دولت افغانستان سرحد بین هندوستان و افغانستان را که امیر مرحوم قبول نموده بودند، قبول می نمایند و نیز متعهد می شود که قسمت تهدید نشده خط سرحد طرف مغرب خیبر در جایی که حمله آوری از جانب افغانستان در این زمان واقع شد به واسطه کمیشین دولت انگلیس تعیین نمایند، قبول کنند. عساکر دولت انگلیس بر آن سمت در مقام های حالیه خود خواهند ماند تا وقتی که تحدید حدود مذکور به عمل بیاید.

همچنان معاهده 22 نوامبر سال 1921 بین محمود طرزی وزیر خارجه افغانستان و هنری دابس نماینده انگلستان به امضا رسیده است نیز موضوع دیورند را رسمیت می دهد.

بدین اساس امیرامان الله خان که در راس دولت مستقل و مشروع افغانستان قرار داشته دوبار خط دیورند را به رسمیت می شناسد و اعتراض نمی کند.
حبیب الله کلکانی مشهور به بچه سقاو در دوره 9 ماه فرصت برای این موضوعات دریافت نکرد. نادرخان شاه افغانستان با سیاست متمایل به انگلیس در برابر معاهده دیورند سکوت اختیار کرد. وی نمی خواست مرتکب عملی گردد که اسباب نارضایتی انگلستان را فراهم نماید.

افغانستان زمانی برای اولین بار به مشروعیت خط دیورند اعتراض کرد که موضوع تجزیه هند به میان آمد. شاه محمود که کاکای ظاهر شاه و نخست وزیر آن وقت بود، این سکوت را شکست و داعیه پشتونستان و پشتون و بلوچ را اوج داد.

موضوع تجزیه هند، افغانستان را واداشت تا در برابر معاهدات که اُمرای قبلی افغانستان با دولت انگلستان به امضا رسانیده بود، اعتراض نماید. شاه محمود نخست وزیر افغانستان در یک ملاقات با وزیر امور خارجه انگلستان در آخر جولای 1947، نسبت به معاهده های قبلی و عدم پایبندی افغانستان به آنها اعتراض کرد. دلیل نخست وزیر افغانستان این بود که معاهده های قبلی میان افغانستان و دولت هند بریتانیایی انعقاد شده بود و اکنون که شخصیت حقوقی به نام هند بریتانیایی از صحنه حقوق بین الملل حذف می گردد و به جای آن کشورهای هند و پاکستان بوجود می آیند، افغانستان خود را ملزم به رعایت معاهده های قبلی نمی داند.

دولت های افغانستان از زمان ظاهر شاه تا کرزی یکی پس از دیگری نظریه تحمیلی بودن معاهده دیورند را مطرح نموده اند. اسناد تاریخی موضوع تحمیلی بودن این معاهده را رد می نماید، چنانچه آقای غلام محمد غبار نویسنده كتاب افغانستان در مسير تاريخ، در صفحه 689 نوشته: امير عبدالرحمن بعد از امضای معاهده ديورند، دربار بزرگی تشكيل داد.

امير عبدالرحمن خان در اين دربار كه هيات انگليس نيز حاضر بود نطق مفصلی ايراد كرد و در ضمن گفت: ساير ملل امور خود را منظم كرده اند حالا افغانستان 14سال است كه من مصروف اصلاح های آن هستم. هر ملتی در مقابل دشمنان خود دوستانی دارد، مگر افغانستان.

امروزما نيز دوستان لايق و شريک در سود و زيان خود پيدا كرديم. لازيم ديديم كه حدود بين طرفين معين و اختلافات جزیي رفع گردد. برای مبدل نشدن اين دوستی به دشمني لازم بود كه حدود دولت ها معين گردد، پس بدون واسطه غير در خانه دوستانه حدود خود را معين نموديم. ديورند در اين عهدنامه به خط خود امضا كرده و به من داده است كه دولت انگليس هيچگاه از خط فاصل سرحد به اين سو تخطی نخواهد كرد، من هم وثیقه ای به او داده ام كه از جانب دولت مستقل افغانستان تجاوز متصرفانه بعمل نخواهد آمد...

مرحوم فیض محمد کاتب هزاره نویسنده کتاب سراج التوارخ درجلد 3 صفحه946 گفته هاي ديورند نماينده انگليس را در مجلس اميرعبدالرحمن چنين آورده است: ديورند با ايستادن چنين گفت: امير صاحب فرمودند: در نفع و ضرر ما و شما شريك هستیم. اين حقيقت است كه در سود و زیان با هم شريک هستیم. اكنون كه امر سرحد فصل شد اميدوارم كه روز به روز دوستی و دلگرمی زياد شود. وايسرا طبق تلگراف از اين فيصله اظهار خوشنودی نمودند. همچنين پارلمان انگليس از تحكيم اين دوستی افغانستان و انگليس اظهار بشاشت كرده است.

در ضمن شماری از مورخین انگلیسی از جمله آقای ویلیم بارتن در مورد سرحد دیورند می نویسند: سرحد شمال غربی نه تنها به مثابه سرحد هند دانسته شده بلکه باید منحیث سرحد بین المللی قبول گردد.

معاهده دیورند در 21 نوامبر سال 1893 میلادی میان عبدالرحمن خان پادشاه افغانستان و هنری مارتیمور دیورند سکرتر دولت عالیه هند بریتانیایی به امضا رسیده و حدود 120 سال از امضا این معاهده سپری گردیده است. عبدالرحمن خان که در استبداد و آدم کشی لقب قاتل را از خود به جای گذاشته است، در وطن فروشی نیز به منظورحفظ تاج وتخت ننگین خود، پروای هیچ ننگ و نامی نکرد.

در سال 1880 در معامله خاینانه ای با انگلیس، بر آزادی و استقلال افغانستان چشم پوشی کرد و در سال 1893 بخش دیگری از سر زمین ما را فدای تخت و تاج خود کرده و افتخار دیگری به معاهده ننگین گندمک افزود. دولت پاکستان همواره این مرز را یک مرز تعیین شده بین المللی می داند و از حمایت بیشتر بین المللی برخوردار است. موقف آمریکا و سایر کشورهای جهان در رابطه به مساله دیورند نیز روشن است.

خوانند گان عزیز خوب به یاد دارند که چندی قبل آقای مارک گروسمن نماینده خاص آمریکا در امور افغانستان و پاکستان در گفتگو با یکی از تلویزیون های خصوصی افغانستان اظهار داشته بود که آمریکا خط دیورند را به عنوان یک سرحد بین المللی میان افغانستان و پاکستان به رسمیت می شناسد.

سفارت آمریکا در افغانستان نیز بر سخنان آقای گروسمن مهر تایید می گذارد. سفير آمريکا در نشست خبری که با والی ولایت قندهار داشت، گفته بود که نه تنها آمريکا، بلکه شمارى از کشورهاى ديگر نيز خط ديورند بين پاکستان و افغانستان را به حيث سرحد رسمى مى شناسند.

داعیه به رسمیت نشناختن دولت افغانستان را از گذشته تا امروز ترکیب قومی در هردو کشور تشکیل داده و همین مساله باعث گردیده تا منجر به اختلاف ها میان دو کشور گردد.

تنها قومیِ که در افغانستان ادعای به رسمیت نشناختن خط دیورند را بیش از حد دامن می زنند پشتون ها هستند که جدا شدن خود را از پشتون های آن سوی مرز پایان قدرت و سلطه شان در افغانستان می دانند.

در مقابل پاکستان هم نمی خواهد که نفوس و قلمرو اش را از دست دهد. چنانچه اصرار این مساله را با از دست دادن بنگلادش به خوبی درک نموده است.
سفیر سابق آمریکا در افغانستان آقای رونالد نیومن 2005 الی 2007 به عامل قومی این موضوع اشاره می کند. دموگرافی قومی منطقه به عنوان موضوع کلیدی است که ما را به این درک می رساند که چرا هر دو دولت در طول سالیان دراز بر موقف های خود هم چنان تاکید ورزیده اند.

افغانستان یک کشور کثیرالقومی است اما نقطه ثقل نفوس و سیاست آن همیشه پشتون ها بوده و هست. پشتون ها به سختی 42در صد، یا 13.5میلیون نفوس 32 میلیونی این کشور را تشکیل می دهند. در حدود دو برابر، پشتون هایی هستند که در پاکستان زندگی می کنند که 25.4 میلیون بوده و فقط 15درصد از نفوس 169 میلیونی پاکستان را تشکیل می دهند.

به استناد گفته های آقای نیومن، خط دیورند باعث شده تا پشتون ها در دو سوی خط قرار گیرند، این وضعیت قدرت پشتون ها را در هردو کشور ضعیف نموده است اما اراده مردم پشتونستان طوری دیگری است. در رفراندوم که در سال 1947 در پاکستان صورت گرفت پشتون ها رای شان این بود: پشتون ها نه هند می خواهند و نه پاکستان، بلکه می خواهند دراین کشور یک حکومت آزاد پشتون براساس جمهوریت اسلامی تشکیل شود.

آقای محمود طرزی در سراج الاخبار در مقاله تحت عنوان افغانستان ، امنیت و موقعیت سیاسی آن می نویسد: ...اقوام افغانستان که در قسمت های جنوب و شرق، درعلاقه غیر بسر می برند، در هر وقت و زمان استعداد تشکیل یک حکومت ممتاز و جداگانه را دارند. اسناد تاریخی و موازین حقوقی بین المللی همه تاکید براین امر دارند که داعیه پشتونستان طلبی بر محوریت فرهنگی - قومی نه تنها که ادعای افغانستان را نفی می کند، بلکه از نظر حقوقی این موضوع تحت مرور زمان قرار گرفته است که بر اساس آن هیچ مرجع بین المللی چنین دعاوی مرزی که توسط اراده آزاد دولت ها به امضا رسیده و حکومت های بعدی نیز یکی پس از دیگری بر آن مهر تایید گذاشته اند، استماع نخواهند کرد.

علاوه براین دولت های گذشته و فعلی افغانستان با دولت پاکستان بر سرمناطق مورد اختلاف که برای افغانستان در حد خط دیورند و برای پاکستان مرز بین المللی پذیرفته شده تلقی می گردد، وارد مراوده سیاسی و تجاری گردیده که مصداق به رسمیت شناختن و تایید بر حقانیت جانب پاکستان است.

روزانه ده ها محموله تجاری افغانستان از این مناطق عبور و مرور می نمایند، شهروندان که در این ساحه زندگی دارند بطور مستقیم تحت حاکمیت پاکستان قرار دارند.

احزاب و اجتماع های بزرگ پشتون ها در دولت پاکستان امروز نقش فعال دارند. مسایل مربوط به سیر و سفر آنها توسط اداره مرکزی پاکستان صورت می گیرد و از حقوق امتیازهای آنها در خارج از مرزهای پاکستان حمایت صورت گرفته و بالاخره پشتون های آن سوی مرز به عنوان ملت پاکستان در تحت حاکمیت پاکستان و همچنین از حقوق و امتیازات شهروندی برخوردار می گردند.

به باور من ادعای ارضی بی اساس نه تنها افغانستان را به صلح و ثبات نمی رساند بلکه دامنه های ناامنی، بی اعتمادی، جنگ و خونریزی را تشدید خواهد بخشید. اگر افغانستان ادعای ارضی را در رابطه به خط دیورند بر حق و بجا می داند، لطفا تمام اسناد و مدارک مربوط را در اختیار رسانه ها و مردم افغانستان قرار داده تا در مورد تصمیم نهایی اتخاذ نمایند.


کامران یوسفی

>>>   دوستان به جز بدبختی و آمدن انتحاری ازین خط ولا اگر چیزی دیگری دیده باشیم رها کنید همین خط را به کثیفستان در غیر آنصورت خراسان زمین روز خوشی را نخواهد دید،او برادران اگر از واقیعت نگذریم وطنفروشان سابق خصوصا عبدالرحمان خان این مرز را به پاکستان فروخته بود و در مقابلش هر ماه 10 لک کلدار بدست میآورد،خوب شما قضاوت کنید ،تقصیر اون خاینین سابق است دیگه تیر شوید از همین خط چرا که مایان امنیت کابل را گرفته نمیتوانیم چه برسد بر سرحدات مخصوصا دیورند یا بهتر بگویم مرز کثیفستان ،اوغانستان به نا حق دعوا دارد ،این پشتونها که میگویند ما 50 فیصد هستیم البته که آنطرف دیورند را حساب کرده در حالیکه 20 درصد بیش نیستند ،بمانید که خط دیورند را کثیفستان بگیرد که از فیصدی قلابی اوغان ها پرده برداشته شود،تا که مرد میدان معلوم شود که کدام قوم اکثریت هستند
اجمل(پنجشیری)

>>>   ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺧﺎﻙ ﻫﺎﻱ اﺯ ﺩﺳﺘﺮﻓﺘﻪ ﺁﻧﻂﺮﻑ ﺩﻳﻮﺭﻧﺪ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻛﻔﺎﻱ ﺧﻮاﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﻭﺻﺎﺣﺐ ﺭاﻩ ﺑﺤﺮﻱ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ اﻫﻤﻴﺖ ﺩاﺭﺩ اﻗﺘﺼﺎﺩ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻴﺮﻭﺩ ﻭﻣﺮﺩﻡ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺎﺭ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ. ﻭاﺯ اﺣﺘﻴﺎﺝ ﺧﻼﺹ ﺧﻮاﻫﻳﻢ ﺷﺪ. ﻭﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﺮاﺩﺭ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﻧﺸﻮﻳﺪ ﺩﻳﻮﺭﻧﺪ اﺯ ﻣﺎﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻮﺩ.ﺑﺎﻓﺮﻭﺧﺘﻦ ﺩﻳﻮﺭﻧﺪ ﻣﺎﺗﺎﻭاﻥ ﺧﻮاﻫﻳﻢ ﻛﺮﺩ.
ﻻﻻﻧﺎﺩﺭ

>>>   تا زمانیکه سیاستمداران قبیله گرای ما خط دیورند را دام تذویر برای ادامهء اهداف سیاسی خود قرار داده و دهل دیورند را بکوبند ، مطین باشید که ملت مظلوم ما از جانب پاکستان روی آرامی را نه خواهد دید.

>>>   همين خاك موجوده را پاكستان به خود ملحق نسازد راه بحري را بخواب هم نميبيني بجاي اين حرف هاي مفت وبيهوده حكومت افغانستان كوشش كند تا راه هاي ترانزيتي از طريق آياي ميانه با امريكا واروپا بسازد تا از مسدود شدن راه هاي تورخم وبولدك بيشتر متضررنشويم همچنان با چين ازطريق بدخشان ارتباط زميني برقرارسازد جداشدن بخش پشتون نشين كارخوبي بود چون درانزمان هم همين ها يكروز ريش هارا سرخ رنگ مي كردند وميرفتند از انگريز پول ميگرفتند فرداي آن ريش هاي خودرا سياه رنگ ميكردند ومي آمدند از خكومت افغانستان غنيمت ميگرفتند خوشحال ختك يكي از همين قطاع الطريقان بود كه از كاروان هاي تجارتي غنيمت ميگرفت

>>>   كار تمام شده است توسط رهبران پشتون فروخته شده
خاك انگليس است سرحد توسط امريكا و اروپا برسميت
شناخته شده و خود پاكستان و هند غير مستقيم خاك
انگليس هستند و ندادن اسلحه ثقيل و طياره هاي جنگي
و مطعلق بودن اردو به امريكا نقشه پلان شده است

>>>   هیچ افغان واقعی خط دیورند را به رسمیت نمی شناسد.
غیرت خراسانی از پوهنتون کابل

>>>   پشتون های افغانستان بخاطری مرز بین المللی بین افغانستان و پاکستان را برسمیت نمی شناسند که پشتون های هردو سمت بتوانند بطور آزادانه بین دو کشور رفت و آمد کنند و یا که یک روزی شاید به افغانستان به پیوندند تا به این ترتیب در صدی نفوس شان در افغانستان زیاد گردد.
حق گو.

>>>   یک تعداد از ...ما ادعای یا دعوای ناحق آن سوی مرز دیورند را دارند در حالیکه که مسله دیورند با پاکستان حدود سال پیش حل شده است . بخاطر همین ادعای ناحق از طرف یک تعداد از افراد... سیاسی لجوج ما افغانستان در طی 35 سال در آتش جنگ بی معنی و بی مقصد بی فایده می سوزد و پاکستان در خاک خود لانه تروریست را بخاطر هداف خود ساخته است و توسط شهروندان نادانه خود افغانستان در تحت بهانه اشغال افغانستان از طرف نیرورهای خارجی و تروریستان را برای کشتار جوانان ما و هم افراد ویران کارها برای ماین گذاری ویرانی زیر بنای اقتصادی ما به خاک افغانستان روانه می کند.

>>>   أجمل بنجشيري:
اين خواب را به كور ميبري، از يك بلست خاك افغانستان تير نميشيم، تا اتك خاك افغانستان بود ، هست، وميباشد، و ان شاء الله اين روز بعيد نيست كه بختونخوا به افغانستان يكجا شود، مثل كريميه كه به روس بيوست.هر كسي كه خط ديورند را قبول ميكند خاين ملي هست، و...جهرهء... تو ديكر هم واضح شد.
أفغان

>>>   هیچ افغانی که وطن فروش نیست خط دیورند را به رسمیت نمشناسد. پس از اینجاست که وطن فروش و طندوست معلوم میشود.
مذهبی

>>>   او اجمل پنجشیری برو پنچرمینی خود کو تر به افغانستان و اینکه کجا مربوط افغانستان است چی تو یک ... متعصب هستی خاک ناموس است و ترا به...ناموس داری غرض نیست
رسول سالنگی

>>>   از نظر حقوقي كارتمام است وقتي پاسپورت افغاني در مرز تورخم وبولدك ويزه پاكستان بخورد باكدام حق بگويم خاك ماست اين خط صرفأ براي منافع استعمار جهانيست تا منابع زيرزميني هردوطرف را به موقع مناسب بدست آورد .
اقبال

>>>   برای ما افغانستانی ها هیچ فرق نمیکند که مرز در میرانشا باشد و یا در کوتل ستکندو و ما جای را میخواهیم که در ان مردمان با فرهنگ زندگی کنند و تمدن را قبول کنند چرا که ما در اخر قرن بیست یک قرار دارم یک بلست باشد با تمدن برابر باشد مرز است مرز است مرز است و هر چی زودتر سند رسمی شود
شفق از کاپیسا

>>>   من طرفدرا به رسمیت شناخته شدن این خط به عنوان سرحد از سوی افغانستان هستم، این سرحد لعنتی و سیاست های نادرست و احساساتی حکومت های گذشته به ویژه داوود خان ما را با کشور پاکستان داخل منازعه ساخته است که صد درصد به زیان ما تمام شده، ما نه از لحاظ امنیتی نه اقتصادی و نه هم سیاسی توان آنرا داریم که خط مرزی فعلی را تغییر بدهیم و نه هم مردمان دو چهره و منافق آنطرف مرز حاضر اند که با ما باشند.
رامین

>>>   به گفته اجمل پنجشیری تا زمانیکه موضوع به رسمت شناختن خط دیورند حل نشود افغانستان روز خوش را نخواهد دید. افغانستان در مقابل به رسمیت شناختن این سرحد میتواند از کشور چتلستان یک امتباز دیگری مانند ترانزیت آزاد و مجانی امول از طریق بندر کراچی به افغانستان را به دست آورد. ما از اوغان های این طرف سرحد افغانستان چی خیر دیدیم که حالا کسی بخواهد اوغان های پاکستانی را هم شامل این سرزمین سازند.به نظر بنده فقط چند نفر افراطی نشنلست مانند اسماعیل یون فاشیست و امثال آن به این موضوعات دامن میزنند در غیر آن مردمان این سرزمین باستانی خراسان هیچ کدام مشکل بخاطر به رسمت شناختن سرحد دیورند ندارند.
کابلی

>>>   نظر اجمل پنچرمین بینهایت خایینانه و وطن فروشانه است این وطن از خود وارث . وارثین این وطن حق تصمیم خط دیورند را دارد نه هر سقاو.

>>>   ای افغانان دنیا همه خانه ماست پشتونستان را بگذارید که کشور مستقل شود ،اکنون پشتونخواه فیدرالی است که یکقدم بعدی کشور مستقل میشود. خط دیورند را اگر دولت افغانستان برسمیت بشناسد یانه کشورهای اول دنیا آنرا به رسمیت شناخته اند .آنطرف خط دیورند سرما افغانها خبر هم نیستند.یکروز به یک نویسنده پشتون صحبت کردم که اگر مربوط افغانستان شوید بهترنیست ؟ اول او برایم خنده کرد بعدا گفت که ما حالا رئیس ایالت داریم ،وزیر داریم ،آزادی داریم این حماقت دولت افغانستان است که بخواهدما جز خاک افغانستان شویم ما در آینده کشور آزاد خواهیم شد و همه پشتونهای افغانستان را جز این کشورخواهیم ساخت ،ما آرزو نداریم که باز مثل پکتیا و پکتیکا به ولایت تجزیه شویم بلکه ما پشتونها و بلوچها دوکشور مستقل پیشرفته تر از افغانستان خواهیم ساخت .

>>>   وارثین اصلی افغانستان پشتونها هستند.هر نوع فیصله کردن در مورد خط دیورند باید پشتونها بکند نه شورای نظار و یا حزب جمعیت، اجملک تو خودت،شورای نظار تا حزب جمعیت همه ناقلین از تاجکستان امده اید شما باید در باره خط دیورند صحبت نکیند که شرم است. شما شوله ایتان بخوریین... حالا نان افغانی برایتان میرسه بالای این وقت قناعت بکنید
سلیم از کابل زیبا

>>>   اگــــر مـــوضـــع يكجاشدن باشد اقليت به اكثريت مي پيوندد درانصورت پختون هاي مابايد به پاكستان به پيوندندچون تعداد پختون هاي پاكستان زياتر است

>>>   سلیم جان!!!
وارثین گفتی خبر داری که حکومت فعلی در دست کیست ؟؟؟؟؟ شما به مثل یک سمبول هستید وزارت های ارشد در دست سمت شمال است و به هر دول قسم قسم میرقصانیمتان ،وزارت دفاع ،وزارت خارجه ،وووغیره در دست مایان است، زور هم داریم زر هم داریم ...ما حرف و زور خود را در عمل نشان دادیم میدهیم و خواهیم داد،نه به مثل شما دایم حرف ،از حرف چیزی جور نمیشود یکم در عمل پیش بیایید که معلوم کنیم ،وقت وقت ماست شما را خواب برده و اگر یک دو سال دیگر هم مشغول انتحار و انفجار باشید ، ریکورد بیسوادی را در جهان قایم میکنید و دیگر ملیت ها ریکورد سواد را قایم خواهد کرد مطمین باشید
اجمل(پنجشیری)

>>>   سلیم ملتانی
ماره از دیورند ودهل دیورند تیر/ حداقل از خدمت به پنجابیها و پاکستانیها همین اکنون صرف نظر کنید/ که کشور را با انتحار و انفجار و ملا مادومر و گلبیدین و کریم خرم وغیره وابسته های آی اس آی از شما قوم اصیل به تبایی کشاندید.
کابلی

>>>   سلیم خان
همینطور است که ملافضلالرحمن را نیز حق میدهید؟؟؟؟؟؟
فضل

>>>   سلیم
سرزمین اصلی تان است- بهمین علت گاهی به روس -گاهی به پاکستان و زمانی هم به انگلیس و امروزه هم به تمامی دنیابشمول پاکستان بفروش و گرو و کراییه میرسانید.

>>>   طرح موضوع خط دیورند توسط حکومت های قومی وقبیله ای افغانستان در طول تاریخ جز بهانهء برای ادامهء سلطء ناروای قومی آن ها، چیزی دیگری بوده نه می تواند باشد، در غیر آن خط دیورند به حیث سرحد بین افغانستان وپاکستان توسط پادشاهان افغانستان از عبدالرحمن خان گرفته تا پسرش حبیب ا لله خان ونواسه اش امان الله خان ونادر خان وظاهر خان وملل متحد و همه کشور های جهان به رسمیت شناخته شده است و آن را سر حد بین المللی بین دوکشور می دانند. تنها کسی که با این موضوع در زمان ظاهر خان مخالفت کرد داود خان بود. کسانکه دهل دیورند را می کوبند به جز از بدست آوردن اهداف خاصی منظوری دیگری نه دارند ورنه خوب می دانند ، که از حفاظت و نگهداری همین سر حدات موجوده هم عاجز هستند. هر روز سر حدات موجودهء ما مورد تاخت وتاز پاکستانی ها قرار می گیرد ، هیچ کاری هم نه می توانند بکنند.

>>>   سلیم سلیمان کوهی توره به کابل چه ، بعد از تأسیس پشتونستان توسط حزب نیشنل عوامی مع الخیر بایست به وطن اصلیت در اطراف کوه های سلیمان بر گردانده شوی.

>>>   بجواب سلیم از کابل باید گفت که افغانستان و تاجیکستان و ایران و ازبکستان و ترکمنستان روزی بنام سرزمین خراسان یاد میشده اند لذا تاجیک ها باشندگان اصلی این سرزمین اند و پشتون ها کوچی های قبیله نشین اند که از آنطرف مرز به افغانستان کوچ کرده اند و هیچوقت ساکنین اصلی به اصطلاح افغانستان شده نمیتوانند.
هراتی

>>>   تاریخ 5000 هزار ساله افغانستان گواهی از مالک بودن تاجک ها است نه از پشتون ها این پشتون ها از افغانستان نیستند در طول تاریخ هزار نیرنگ پشتونیزم بکار رفت اما سوده نداشد و این پشتون ها که از نام افغان استفاده میکند ایا معنایش را میداند که این کلمه اصیل فارسی است مطلق به تاچک ها میباشد مانند دیگر نام ها این کشور که توسط تاجک ها گذشته شده بود مانند خراسان -باختر - اریانا
شفق از کاپیسا

>>>   به نظر من همین پشتون های بالا و پایین هردو یکجا شوید و املاک پدران غدار تان را که قبلا" فروخته اند بیگیرید و یک کشوری بنام پشتونستان ایجاد نمایید و بگذارید که خراسان را ما زنده سازیم

>>>   به اجملک پنشیری: افغانستان پنج هزار تاریخ دارد، در طول این تاریخ بدون از پشتون کسی دیګر ریس جمهور یا بادشاه شده است؟ پاسخ نخیر.یک چند ماه یا روز غیر قانونی ربانی یا مجددی ادعا میکرد که من ریس جمهور هستم اما در ان وقت رسمی نبودند.شما باید خوب بدانید که افغان یعنی پشتون افغانستان یعنی جای افغانها یا پشتونها.شما در این خاک ناقلین بودیند و هستیند و در اینده همچنان.میایم که شما در افغانستان نسبت به دیګرا زیاد چوکی و زور دارید تا یک حد من موفق هستم بخاطر که ما به قانون قایل هستیم و به قانون احترام میکینیم و شما از زور کار میګرین او خودت میفهمی که زور کی میکند کدام ... ههه
تا هنوز هم ما یعنی پشتون ریس جمهورتان هستیم.اما ما از این حکومت سهامی خوش نیستیم اګر خواست خداوند ج میباشد از این شرکت سهامی بزودی خواهدخلاص شویم .و این که شما وزارت دفاع دارید او وزیر من از نزدیک همرایش ملاقات نموده ام یک بار نه بلکی چندین باد بسیار خوب ادم است تا هنوز من در کارهای او کدام تعصب را نه دیده ام و وزیر خارجه همچنان او هم متعصب نیسته. اګر پیش میبود خبر نیستم اما حالا نیست.تو محتر فرموده : که ریس جمهور یک سمبول است باز چرا شورای نظار و دیګرا برایشان چاپلوسی میکنند؟شورای نظار میخواست که پیمان امنیتی بین افغانستان و امریکا باید امضاء شود اما این ریس جمهور است که امضاء نمی کند زور شورای نظار بالایش میرسه پاسخ نخیر؟ریس جمهور یک واقعی سمبول وحدمت ملی است من از او دفاع نمیکنم و نیز خوشم هم نمیایه اما این به همه مردم افغانستان روشن است که او واقعی یک سمبول وحدت ملی است.شما محترم فرمودیند که ما زور داریم زور که ها دراند یعنی کدام ... ههه مردم میدانند که کدام... زور دارد؟اګر باز ګپ زور باشد در وقت طالبا که از چهار یا پنج ولایت تشکیل ګردیده بودند حال شما در ان وقت چی بود در کجا زنده ګی میکردیند،و چی میخوردیند، چی را میپوشیدیند، غداتان انسان واری نبود زنده ګی تان انسان واری نبود لباس تان انسان ورای نبود بخاطر که هیچ چیز برایتان نمی رسید حالا که در مورد زور ګپ بزنیم خدا زور است اما در این دنیا امریکا شما باید دست و پای امریکایها را موچ کنید که من خبر دارم چنین چیزی اجرا هم نموداید. زور امریکا بود که از کابل یک بار دیګر بازدید کردیند. شما محترم فرمودیند که بیا که زور بزنیم به میدان بیایم به ...امریکاتان بګویین که مداخله نکند و تانک طیاره سر نیشین کار نګیره باز ما شما امده هستیم که باز به کوهای پنجشیر بروین و در پهلوی مقبره امیرک تان زنده ګی کنید و این بار خبرباشین کی در پنچشیر نیز پشم زنده ګی نخواهید نمود شما را از افغانستان خارج میکنیم و به وطن اصلی تان یعنی به تاجیکستان روان میکنیم.مطلب اینکه از هر ګونه زور کم نیستیم. به فضل خدا
سلیم از کابل زیبا

>>>   اگر افغانستان امن نشود پاکستان نیز هر روز نا امن تر خواهد شد و ما تا آزادی کامل بلوچستان و پیشاور از اشغال پنجابی ها جهاد اعلان مینمائیم و انشاءالله پاکستان به دوزخستان مبدل خواهد گشت.
مولانا رفیق الله وطن وخواه

>>>   مولانا صاحب رفیق الله!
احساس نیک تان قابل تقدیر است. اما هر روز پاکستانی ها به پیش روی خود به این طرف خط دیورند ادامه می دهند. اگر جلو پیش روی پاکستانی هارا در گوشته، کنر ونورستان گرفته هم بتوانی من به شما آفرین می گویم. حرف های احساساتی وشعار دادن کدام جایی را نه می گیرد. تا زمانیکه بالای مسأله خط دیورند با پاکستان به توافق نه رسیم ، مطمین باشی ، که ملت مظلوم ما از شر پاکستان روی آرامی را نه خواهد دید.

>>>   این سلیم خان چرا نمیرود با حمید گل، بابر، و بقیه برادران همتبار خود زیر بیرق و حمایت پاکستان یکجا نمیشود۰مرغ کم ...

>>>   دیورند و دیورند بازی فقط مصرف داخلی دارد، آنهم جهت سود جوئی های سیاسی بر مبنای قومیت۰ اکثریت این سیاستمدران به اصطلاح ملی گرا پشتون وقتی به پاکستان به آن مناطق مورد مناقشه شان میروند در این ارتباط مانند موش خاموش میمانند، وگرنه همان برادران همتبار پختون پاکستانی خودشان جگر ایشان را ... برایشان خواهد کشید، و حاجت به پنجابی ها اصلاً نیست۰ برو برادر کدام جائی دیگر لاف بزن۰دیورند را قبول ندارم...هههه
کابورا

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است