همراه با قرآن: واقعیت دعا چیست!؟
 
تاریخ انتشار:   ۲۳:۳۶    ۱۳۹۳/۵/۲۸ کد خبر: 77817 منبع: پرینت

آیه 77 سوره فرقان

قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُکُمْ فَقَدْ کَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یک ون لِزَامًا

ای رسول (ما) بگو اگر دعا و خواست شما نباشد به شما بی اعتنایی نخواهد شد در حالی که آیات الهی را تکذیب کردید و زود باشد که به عواقب آن گرفتار آیید.

این کلمات قدسی آخرین آیه در سوره فرقان است که بخش اول آن ماهیت دعا و اهمیت آن را در زندگی آدمیان بیان می‌دارد. در این بخش خداوند می‌فرماید که ای رسولِ ما، مردمان را به گوی که:

اگر دعا و درخواست شما نباشد هیچ اعتنایی به شما نخواهد شد یعنی تنها نقدینه آدمیان همان خواستن است و بنیادی‌ترین صفت نفس ناطقه انسانی ما همان طلب و آرزوست.

شاید روشن‌ترین تعریف ذات آدمیزاد چنین باشد: موجودی که می‌خواهد.

این خواستن امتیاز انسان بر فرشتگان و بر جبرئیل و بر عقل کلی است؛ زیرا آنها تنها درک می‌کنند و ستایش می‌کنند خوبی‌ها و زیباییها را اما انسان آن است که عاشق است، می‌جوید و می‌خواهد و می‌خواهد و می‌طلبد و در او خارخاری و وسوسه ای هست.

بخواه ای دل هر چه خواهی عطا نقد است و شه حاضر
که آن مهرو نفرماید که «رو تا سال آینده»
دیوان شمس

چون آدمی غیر از خواستن چیزی نیست پس بزرگی و کوچکی او به نوع و میزان خواستن و طلب کردن اوست که اگر گل خواهد گل است و اگر گل عذار خواهد گل عذار است.

و عامه مردمان اگرچه بسیار خواست های فانی و نفسانی دارند اما اینها چون روی در نیستی دارد به منزله نخواستن است و چون نمی‌ماند ایشان را ثروتمند نمی‌کند بلکه با همه آن خواست های فانی همچنان مفلس و گدا خواهند بود.

از این رو نعمت‌های متعالی و باقی را انکار کردند و طلب نکردند دیگر انتظار رسیدن به آن نعمت‌ها را نخواهند داشت بلکه باید تنها در انتظار محرومیت که نتیجهٔ بی اعتنایی و تکذیب است باشند و این تعاقب نتایج بر مقدمات در نظام آفرینش امر قطعی و حتمی است.

*حقیقت دعا بسیج نیروهای درونی برای نیل به مقصودی است. نیروهای ما با قدرت لایزال الهی پیوسته است و به میزان ایمان ما به آن نیروی لایزال ما را مدد خواهی رسید تا برم شکلی فایق آییم و به مطلوبی دست یابیم.


این خبر را به اشتراک بگذارید
نظرات بینندگان:

>>>   امروز دعایم مستجاب شد!آیا شده که باری گفته باشید تمام زنده گی و آبرویم بسته به اجابت این دعاست؟!
امروز چنین یک دعایی از من اجابت شد!
او به من چشمکی زد وگفت: هنوز بنده ی منی و هنوز دوستت دارم. باتمام روسیاهی هایت... ای نا سپاس!
این را نوشتم که بگویم او( ذات حق جل جلاله) خیلی مهربانتر و بخشاینده تر از آنست که حتی خوشبین ترین ما تصورش را می کنیم!!!
خدایا شکرت... درسی را که دادی گرفتم! مرا به من باز گردان. به آنی که از آن توست.
برای همه خواننده ها عزیز آرزوی قبولی دعای تان را دارم.......«مثل رؤیا میماند.»


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است