رییس جمهور غنی، در سومین نشست سالانه اتحادیه اروپا برای مبارزه با فساد زیر نام تشدید مبارزه علیه فساد اداری در افغانستان، صحبت می کرد گفت که دولت تحت اداره وی، یکی از چالش های عمده اش، موجودیت فساد است و وزارت داخله هم قلب فساد در نهادهای امنیتی است. اشرف غنی گفت که افغانستان، ملت بزرگی است ولی دولتش، ضعیف است. مردم افغانستان، خواستار مبارزه با فساد هستند اما دولت نتوانسته است که به خواست های مردم جواب مثبت بدهد. اشرف غنی تاکید کرد که استراتژی هایی را که برای مبارزه با فساد تمویل شدند خود عامل فساد هستند. وقتی رییس دولت خود به فاسد بودن خود اعتراف می کند، چگونه انتظار می رود که بتواند با آن مبارزه کند؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان، (afghanpaper)، خلیل الرحمان سروری، استاد دانشگاه در برنامه «بازنگاه» گفت: ففساد اداری سوء استفاده از اختیارات اداری به نفع شخصی است. هر نوع استفاده به نفع شخصی و به نفع فردی، فساد خوانده می شود، شما اگر، فکر می کنید که تنها در یکی از مصادیق فساد به عنوان اخذ پول و یا پرداختن پول به منظور های خاصی فساد می گویید، اشتباه کرده اید. دلیل کلانی که مشکل هنوز باقی مانده است همین است. مهم ترین فساد را ما در بحث استخدام و تقرری ها در افغانستان داریم و تا زمانیکه با این مورد مبارزه موثر صورت نگیرد، شما نمی توانید در امر مبارزه با اخذ پول، موفق شوید.

وی افزود: من بر این باور هستم که حکومت وحدت ملی، اراده ای توام با ترس و هراس در امر مبارزه با فساد اداری دارد. یعنی دولت توانایی مبارزه با فساد اداری را ندارد.به این دلیل این توانایی را ندارد که فساد ادرای در افغانستان، به یک امپراطوری و یک قدرت بزرگ تبدیل شده است و حکومت از هم پاشیده وحدت ملی به هیچ صورتی توانایی مبارزه با این پدیده کلان و این فاکتور بزرگ و مهم را ندارد.

سروری، در ارتباط با علت وجود فساد گسترده در افغانستان گفت: از آغاز نگران بودیم که اگر سکان دولت افغانستان به دست داکتر غنی بیفتد، توکل این ملت به خدا باید باشد. من پیش بین بودم و به دوستان می گفتم و همه به این نتیجه رسیدند که درست می گفته ام. بسیار نگران این وضعیت بودم، اما وضعیت از آنچه پیش بینی می کردیم هم بدتر شد. ما فکر می کردیم اشرف غنی حداقل برای عزت مندی خودش کار می کند، ولی متاسفانه دیده شد که در بحث استخدام، ارجحیت بر فاسدترین افراد داده شده است. افرادی که نسبت به هر کسی دیگر آلوده بودند و در فساد دخیل بودند، آنها آمدند و در سکان قدرت قرار گرفتند و دلیلش هم واضح است. دلیلش این است که حتی برخی از پرونده های کلانی را که به دادستانی کل رجعت داده بودند دیده شده بودند که در دوران کمپاین های انتخاباتی،افراد اشرف غنی انتظار داشتند که این افراد به کمپاین های انتخاباتی پول بپردازند. وقتی این پول را نپرداختند به نحوی از انحا اینها را ترور شخصیت کردند و برایشان پرونده ساختند و تعدادی دیگر که از فرق سر تا نوک پا، به فساد اداری آلوده بودند، به عنوان آدم های با عزت، معرفی شدند و حالا سکان قدرت را در دست دارند و از افغانستان نمایندگی می کنند و حرف اول را برای ملت می زنند.

به باور وی، ما دو فاکتور بسیار کلان در امر گستر ش فساد اداری داریم، هم از لحاظ بحث مدیریتی و هم از لحاظ بحث عام اجتماعی. شما یک، افراد فاسد دارید، و یک ساختار فاسد دارید. در امر مبارزه با افراد فاسد. در امر مبارزه با افراد فاسد، شما هم می توانید این مبارزه را پیش ببرید، یک فرد عادی هم می تواند این مبارزه را انجام دهد. می توانید افراد فاسد را برکنار، مجازات و به دادگاه معرفی کنید. حداقل از قدرت به کنار بروند.

استاد دانشگاه، در خصوص مشکل اصلی وجود فساد در کشور بیان داشت: مشکل کلان در بعد ساختار فاسد ما است، داکتر اشرف غنی، یکی از بانیان اصلی این حکومت بوده است که کرزی، آن را حراست کرده وسکان قدرت به دستش بوده است، همین ساختار فاسد محصول دست همین ها است، همان تفکر غلط آنها این ساختار را بنا نهاده و امروز این ملت را غرق ساخته است. باور من این است که این ساختار فاسد به شکل ناآگاهانه ایجاد نشده است. مثلا کمیسیون انتخابات چرا کشور را به بحران برد. این ساختار به همین دلیل ساخته شده بود. ساختار فاسد به آن ساختاری می گویند که شما برای هر موقع بتوانید از آن ساختار استفاده کنید. افراد خود را استخدام کنند، دست اندازی کنند، مقرر کنند، برطرف کنند، تغییر کنند، تبدیل کنند و هر کاری در آنجا بتوانند انجام دهند و استخدام ها بر اساس شایستگی نباشد بر اساس روابط و ضوابط خویش و قوم و حزب اینگونه حرف ها باشد.

وی ادامه داد: اکثریت ساختارهای نظام در افغانستان همینگونه است. اگر در یک اداره یا وزارت برویم می بینیم همه افراد از یک قوم هستند. حتی تا مرحله ای که اگر اداره مربوط به یک حزب بود کارکنان را وادار کرده بودند که بروند و از همان حزب کارت بگیرند. به طور نمونه، همین وزارت مالیه مثال روشنی است. اینها چیزهایی است که عملا مردم افغانستان با آن درگیر بوده اند. اینها ساختار فاسد بنا نهاده اند و حالا از بین بردن این ساختار فاسد، به همان اندازه ای که هزینه گرفته است، به همان اندازه، هزینه کار دارد. از جانبی دیگر، ترس و هراسی که حکومت وحدت ملی دارد، در راستای مبارزه با افراد قدرتمند فاسد در بدنه نظام، حتی این فساد و دزدی به حدی رسیده است که اینها قبرستان مردم را چور و چپاول کرده اند.مساجد را گرفته اند، چپاول کرده اند، سرک را چپاول کرده اند و برای خودشان خانه درست کرده اند.

سروری، در خصوص دخالت نهادهای خارجی در فساد اداری بیان داشت: برخی از نهادهای خارجی که در افغانستان کار می کنند، در قساد اداری دخیل هستند. چرا که فساد اداری پدیده ای تنها متعلق به جامعه افغانستان نیست. یا تنها زاده حکومت کرزی و حکومت اشرف غنی، نیست. بلکه پروسه ای بسیار کلان بین المللی است و نهادهایی که در افغانستان، کار می کردند، آنها هم به نحوی با معضل فساد اداری درگیر بودند. حالا بر این باور رسیده ایم که حکومت وحدت ملی توانایی مبارزه با فساد اداری را ندارد و هر یک از افراد فاسد کشور، قدرت و توانایی و تسلطش به مراتب بیشتر است نسبت به قدرت و اقتدار حاکمان حکومت وحدت ملی. فکر می کنم انتظار بسیار بالایی از این حکومت است که بتواند فساد را ریشه کن کند.

استاد دانشگاه، معتقد است به این حکومت نمی شود دیگر امیدی داشت و افزود: در واقع این حکومت از لحاظ ظاهری، اسکلتی باقی مانده است اما از لحاظ معنوی و واقعی سقوط کرده است و چیزی نمانده است و برای مردم بسیار یک خطر جدی پیش رویشان قرار دارد. اینها نمی توانند جلو این فساد را بگیرند. مشکل کلان در اینجا است که اینهادر طی دو ونیم سال نتوانستند اختلافات و تفاوت دیدگاه های خود را نزدیک بسازند. حکومتی که در ارگ تراکم کرده است، در طی دو نیم سال مصروف توطیه کردن علیه کابینه، علیه پارلمان، علیه ماموران ارشد، نظام بوده اند. شما می بینید که چه توطیه ها و دسیسه هایی را که به راه می انداختند، اینها صرف همین مسایل شده اند، اینها اصلا فکر و هوش و گوش، متوجه ملت و متوجه آفات کلان نیست. هوش و گوش آنها متوجه تصاحب قدرت، منبع قدرت و متوجه گزینش های مربوط به خودشان است. اگر اینها دلشان به حال ملت می سوخت، ما بارها گفته ایم که همه روزه ملت مانند گوسفند قربانی می شوند. واقعا جای تاسف دارد که این سران حکومت بانکتایی های رنگارنگ و با لبخندهای شرم آور در برابر ملت ظاهر می شوند. باید گفت که اینها نه برای ملت می توانند چیزی به ارمغان بیاورند و نه کاری می کنند. من شخصا امیدوارم این حکومت هرچه زوتر به پایان برسد، تا مردم وطن بتوانند از نو، سرنوشت خود را آغاز کنند.

کد (30)

>>>   فساد اداری را اگاهانه رییس جمهور با ایجاد کمیسیون تدارکات ملی به نفع خود ایجاد کرده است. با ایجاد این کمیسیون تمامی پروژه ها باید از زیر دست غنی و همدستانش بگذرد و حق انها پرداخته شود.

>>>   دولت آغشته با فساد را غربی ها برای دزدی ها و چپاول های کلان خود ایجاد کرده اند.اگر فساد و نا امنی نباشد نه خارجی ها و نه دست نشانده گان شان میتوانند دزدی و فساد کنند.هر دو طرف با توافق هم این کار را میکنند. اعضای دولت دزدی های خورد و کوچک و خارجی ها دزدی های کلان را انجام میدهند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است