از کش و قوس های قدرت های منطقه و تجلی تضاد منافع شان بوی جنگ سرد به مشام می رسد و جنگ های نیابتی قدرت ها در خاورمیانه خود گواه این موضوع است، این اوضاع عقلانیت سیاسی رهبران افغانستان را می طلبد.
به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، مبارز راشدی وزیر پیشین مبارزه با مواد مخدر در برنامه "تحول" درباره مشکل اساسی و کلان حکومت گفت: نباید از تذکر دادن خسته شد، چراکه بازیگران سیاسی که افغانستان را به سرنوشت امروز دچار کرده اند درواقع ماهیت نظام را برخلاف معمول و مرسوم ادبیات سیاسی رایج دنیا رقم زده اند، بند بند قانون اساسی و دمکراسی را که ماهیت نظام را مشروع می کند، زیر سوال برده اند.

راشدی می گوید:ماهیت نظام برخلاف قانون اساسی و برخاسته از شرایط اضطراری عجیب داخلی و خارجی تعیین شد و آینده نگری کلی برای کشور در نظر گرفته نشدو درواقع یک فرم ناقص را به دامن دمکراسی انداخته اند.

وی، تنها شانس این حکومت را این می داند که کسی خواهان سقوطش نیست و می افزاید: چون بدیلی برای این نظام وجود ندارد، هیچ کس واقعا نمی خواهد این نظام سقوط کند. درحالیکه پای سنگ این نظام و وفاق ملی در بدترین شکل موجود است و حتی شش شریک اصلی نظام صدای شان برعلیه بر ناکارامدی یکدیگر بلند شده که قدرت درک یکدیگر را هم ندارند و واضح شده این نظام از لحاظ ماهیت هیچ تعریف قانونی ندارد.

این منتقد سیاسی می گوید: مردم و سیاسیون بسیار گذشت کردند و فرصت زیادی به این حکومت داده اند ولی آنان بر خلاف تمام مقررات دمکراتیک سندی امضا کردند که بعد از دوسال تغییرات می آید و ریاست اجرایی به صدرات تبدیل و ماهیت نظام مشروع می شود اما آنان حتی در الفبای مسایل مانده اند. نفوس افغانستان را نمی توانند بشمارند درحالیکه قیمت 33درصد معادن زیر زمینی افغانستان را در می آورند.

راشدی، درباره اینکه چگونه می توان دست این حکومت افتاده را گرفت اظهار می کند: از لحاظ سیاسی در حیرت می مانیم چون اگر بخواهیم در این ساختار به هم گره خورده از دمکراتیک حرف بزنیم باید در ساختار نظام دمکراتیک هم تبصره هایی قایل شد که به اندام این حکومت جور بیاید. از طرفی در نظام خام فعلی و آدم هایی که سرشان را زیر برف می کنند و فکر می کنند که نبود اپوزیسیون یک فرصت برای جولانشان هست در حالیکه قصه برعکس است و در مسایل اجرایی خود حکومت باید در بحث اپوزیسون سازی اقدام کند.

وی می افزاید:علاوه براینکه حکومت از لحاظ ماهیت شکل گیری مشکل دارد، از لحاظ عملکرد هم به یک ضعف جدی و مفرط دچار است و عملکرد متصدی یان این نظام معیوب به شکل انتقام گیرانه و به دور از آینده نگری بوده است و همین شده که اوضاع بر وفق مراد هیچ کس نیست.

وزیر پیشین مبارزه با مواد مخدر در خصوص تعاملات داخلی و خارجی و اینکه موقعیت های استراتژیک تبدیل به مشکل استراتژیک شده و کشور به میدان فوتبال قدرت ها تبدیل شده است می گوید: سیاست خارجی کشورهایی غیر از افغانستان نه براساس مسایل زودگذر و عاطفی است و نه در اجرای سیاست هایشان عجله یا کندی به خرج می دهند اما در حکومت وحدت ملی دیدیم که در یک نوآوری سیاست خارجی را از جا کندند و در یک شتاب غیر نرمال و دیپلماتیک یک عقب نشینی جدی کردند و با پاکستان در فاز بی سابقه ترین خصومت افتادیم که نتیجه آن بر همه روشن است و امروز هم که حرف از دخالت کشورهای بیگانه می شود همین آینه ای است که وضعیت داخلی و اصول سیاست خارجی را نشان می دهد.

راشدی افزود: طالبان تا دیروز تنها وابستگی شان به پاکستان بود اما امروز یک همسایه رسما تماس خود را با طالبان گردن می گیرد و روسیه اعلام می کند که با طالبان در تماس است به این معنا که دشمن اصلی حکومت که تا دیروز تنها مدافعش پاکستان بود امروز مدافعانی چون روسیه، ایران، چین و پاکستان را دارد و حکومت مسوول اتفاقاتی است که در بهار پیش رو می افتد، چرا که به حدی ضعیف عمل کرده که کشورهای همسایه منافع ملی خود را در این دیده اند که به جای اینکه را حکومت افغانستان رابطه شان را گرم کنند مخالفین مسلح را به رسمیت شناخته اند.

این منتقد در رابطه با مسوولیت گریزی حکومت می گوید: حکومت نمی تواند برفش را در بام دیگران بیاندازد و مدعی باشد که دیگران می خواهند در منطقه ناامنی باشد در حالیکه خود نه سیاست گذاری درستی دارد و نه عملکرد و استراتژی ای برای خود تعیین کرده و 24ساعته در لاک متعفن قومیت جنجال کند. تغییر در سیاست امریکا و تعاملات منطقه با مخالفان مسلح نشان می دهد که اینها دست شان تا عمق افغانستان دراز است.

راشدی، در رابطه با اینکه برخی می گویند که اختلافات در یک کشور امری طبیعی است معتقد است: اختلافاتی که نفس یک ملت را بند آورده طبیعی نیست و این حکومت از هر جایی و به هر روشی که روی کار آمده باید شفاف با مردم صحبت کند و صداقت به خرج دهد.

وی در رابطه با راهکاری که حکومت باید روی دست بگیرد افزود: حکومت می تواند بسیار راحت بزرگان و سیاسیون را جمع کند و یک اجماع سیاسی خلق کند با این ادبیات که "اوضاع به بن بست رسیده، کمک کنید تا کاری انجام دهیم" این ادبیات وضع را بهبود می دهد اما اینکه سیاسیون و بزرگان را جمع کنند و بگویند اوضاع خوب است و مشکلی هم نیست و شما برای بهبود اوضاع به ما کمک کنید" این طور صحبت کردن از ریشه خراب است. باید به توانایی یکدیگر اعتماد کنیم و از تفاخر و تکبر پایین بیاییم چرا که ساختن افغانستان ساختن دنیا نیست و حداقل می توانیم جلوی فاجعه ها را بگیریم.

کد (26)

>>>   ما دایم بالای مسایل بسیار ناچیز مسایل مهم وحیاتی راقربانی کردیم وخود هم قربانی شدیم. زیرا نه از کم زوری خود خبرداریم ونه زور دیگران را در نظر می گیریم .بهمین لحاظ همیشه به شکست مواجه می شویم.

>>>   جناب راشدی تازه از خواب دو ساله بیدار شده است. طی این مدت کجا بودید؟ چرا سکوت دو ساله؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است