محققین می گویند یکی از معانی سیاست، اداره امور کشور و یا کشورداری است. از این جهت سیاست موفق به آن سیاستی گفته می شود که حاکمان و سیاستمداران کشور بتوانند خود را از بحران های سیاسی بیرون کشند نه اینکه خود در داخل بحران ها دست و پا زنند و همه انرژی شان بیهوده مصرف گردد و به شکل دور و تلسلسل، بعد از مدتی باز در جای اولی خود قرار گیرند.

چه امروز واضح و روشن گردیده که هر کشوری در جهان از خود دارای اولویت های سیاست(خارجی و داخلی ) بوده که می بایست این پالیسی های سیاسی در اولویت کاری همه سیاستمداران و مجریان سیاسی قرار گیرد.

خواسته باشیم مثال زنیم اولويت های سياست خارجي افغانستان نسبت با شرایط و اوضاع حاکم بر آن را برجسته در نظر بگیریم خواهیم دید که در قدم اول ضرورت اساسی این کشور تامین امنیت است زیرا تا زمانیکه امنیت تامین نگردد هیچ بازسازی دیگری صورت گرفته نمی تواند. چه خوب است از این شرایطی که توجه جهانی و امریکا را به افغانستان جلب گردیده و کاربرد جدید امریکا نیز در رابطه با افغانستان اعلام گردیده. ما باید هر چه بهتر و وسیع تر بتوانیم از این شراییط استفاده اعظمی نماییم.

دوم اینکه، مناسبات نیک با همسایگان ما خواهد بود زیرا تا زمانی که مناسبات نیک با همسایگان خود نداشته باشیم همسایگان به آسانی می توانند در امور کشور ما مداخله کنند چنانچه که کردند. اگر بطور موجز و خلاصه خواسته باشیم به اولویت های سیاسی کشور خود اشاره نمایم خارج از چنین مسایلی نخوهد بود:
1. تامين امنيت و حفظ منافع ملي.
2. رابطه نيك افغانستان با جهان و كشورهاي منطقه و همسايه.
3. احترام به حقوق بشر و كرامت انسانی و حقوق زنان و اطفال.
4. عدم مداخله در امور داخلي يكديگر.
5. همكاري منطقه اي و برجسته نمودن نقش ترانسپورت و ترانزيت افغانستان در منطقه.
6. جذب كمك هاي بين المللي بخصوص بعد از اعلام استراتژی جدید امریکا در افغانستان
7. اولويت دادن به منابع اقتصاد داخلي و دانش روز(عرصه زراعت، مهار آبهای کشور، سدسازی، استخراج معادن، توجه به رشد مالداری و باغداری و... )
8. ارتقاي ظرفیت و توانمندي هاي زراعتي و مالداري و محيط زيست و معادن كشور.
9. تثبيت جايگاه افغانستان در جامعه بين المللي.
10. دوری جستن افغانستان از تشنجات و منازعات منطقه اي و بين المللي.

به نظر من اولين اولويت سياست خارجي افغانستان تامين امنيت از ابعاد گوناگون آن خواهد بود زيرا تا زمانيكه امنيت به معني همه جانبه اش تامين نگردد هيج كار بنيادي و اساسي نمي تواند در كشور صورت گيرد و هر نوع توسعه اقتصادي و بشري وابسته به شرايط امنيتي است و در تامين امنيت است كه بهتر مي توان منافع ملي كشور خويش را حفظ كرد و از جانب ديگر براي حفظ امنيت و توسعه اقتصادي داشتن روابط نيك و حسنه با جهان و كشور هاي منطقه و همسايه نيز شرط ضروري دیگری بوده و گرنه با مداخله ديگران در امور داخلي كشور ما نميتوان به تامين امنيت پايدار و مطمین موفق گرديد لذا یکی دیگر از اولويت های سياست خارجي ما رابطه نيک و همه جانبه افغانستان با جهان و كشورهاي منطقه و همسايه باشد.

طوريكه در بالا اشاره كرديم در سايه امنيت است كه مي توان احترام به حقوق بشر و كرامت انساني و حقوق زنان و كودكان را مطرح کرد زيرا در جامعه ای كه امنيت وجود نداشته باشد قانون نمي تواند تطبيق گردد و در عدم تطبيق قانون موضوع احترام به حقوق بشر و... حقوق انساني نمي تواند جايگاه خود را پیدا کند لذا احترام به حقوق بشر و كرامت انساني و تامين حقوق زنان و اطفال در اولويت دیگر سياست كشور مي تواند قرار گیرد.

اولويت چهارم سياست خارجي كشور مي تواند موضوع عدم مداخله در امور داخلي يكديگر میان کشورها مطرح گردد زيرا در صورت ادامه مداخله از جانب مداخله گران هر چيزي كه ساخته شود از طرف كشور مداخله گر مي تواند تخريب و سبتاژ گردد.

اولويت پنجم سياست خارجي كشور همكاري منطقه اي در عرصه اقتصادي و تجارتي ميان افغانستان با كشورهاي منطقه و همسايه و صاحب گرديدن نقش اساسي ترانسپورت و ترانزيت زميني ميان افغانستان و كشورهاي منطقه به خصوص آسیای مرکزی توسط افغانستان که پل وصل میان کشورهای آسیای میانه و جنوب اسیا و شرق میانه است خواهد بود.

اولويت ششم سياست خارجي كشور جذب كمك هاي اقتصادي جامعه جهاني بوده زيرا بدون كمك هايي جامعه جهاني افغانستان نمي تواند روي پاي خود به ايستد و هنوز افغانستان به كمك هاي خارجي اشد ضرورت دارد.

اولويت هفتم سياست خارجي كشور تمركز بر روي توليدات ملي و تسهيلات براي مولدين و تجار كشور بوده كه با فراهم سازي زمينه بازاريابي و توجه جدي به استخراج معادن كشور و تربيت پرسنل فني با داشتن اندوخته هاي علوم و فنون روز مي تواند باشد.

اولويت هشتم سياست خارجي كشور بر اساس و مبناي اينكه دستگاه دیپلماسی در کشور جزیی از نظام كشور را تشيكل داده و به تنهايي نمي تواند سياست آن جدا از سياست كل كشور باشد از اين جهت هماهنگي ميان همه ارگان هاي دولتي بخصوص سیاسیون کشور يكي از نيازهاي اساسي سياست خارجي كشور بوده و ارتفاي توانمندي هاي افغانستان در عرصه زراعت و مالداري و محيط زيست نیز با هماهنگي وزارت خانه هاي مربوطه و مبارزه با فساد اداری مي تواند يكي ديگر از اولويت هاي سياست خارجي كشور به حساب آيد.

اولويت نهم سياست خارجي كشور تثبيت جايگاه افغانستان در عرصه بين المللي با داشتن سياست فعال و حضور پر رنگ در مجامع بين المللي خواهد بود.

واولويت دهم سياست خارجي كشور دوري جستن افغانستان از تشنجات و منازعات منطقه اي وبين المللي بوده كه با انتخاب سياست مبني بر اينكه افغانستان نقطه وصل كشورهاي منطقه و فرا منطقه بوده نه نقطه فصل آنها كه خوشبختانه با موقعيت كه افغانستان دارد مي تواند در اين زمينه نقش خوبي را ايفا كند و روشن ساختن اینکه افغانستان نمی تواند محل منازعه و رقابت کشورهای دیگر باشد.

محمد خیرخواه

>>>   ویتنام و کیوبا و استقلال مطلق

دو کشوری که در مقابل بزرگترین غول استعماری غرب شجاعانه جنگیدند و با معنای کامل به استقلال و آزادی مطلق رسیدند.
مردمان این دو سرزمین با دالر های امریکایی آشنا نیست و مشاورین مو زرد و چشم آبی بالای شان امر نمیکند و برای شان پالیسی نمیسازد و سیاست داخلی و خارجی شان را تعین نمیکند. تکنوکرات های مغرور و غرب زده و به همان پیمانه مفسد و خاینین ملی ندارند. ستون پنجم و ارگ تروریست پرور ندارند. و نه در کشور شان سالانه میلیون ها دالر کمک و مساعدت نمیشود و هرچه میشود به حدر نمیرود و برای دهشت افگنان داخلی پول های خیرات جهانی را نمیدهند.
فروشگاه های مجلل و جامعه مصرف ندارند، میلیونر های زیادی ندارند و اگر دارند از پول مکتب ها و سربازان خیالی و خون شهدای وطن شان بدست نیآورده اند. معاش های داری نمی گیرند ولی معاش با عزت و حلال تر میگیرند

ده ها پایگاه امریکایی و ده ها هزار سرباز خارجی کشور شان را اشغال نکرده اند. کسی ترافیک زبان و دشمن فرهنگ بومی شان نیست و.......

اکنون مقایسه کن خود را با ویتنام و کیوبا، بگو آزاد استی؟

میخواهم بگویم، ای کاش روزی سیاست گران و مردم ام روح ویتنامی و کیوبایی پیدا کنند و استقلال کشور ام را به معنای تام آن یعنی #استقلال_مطلق تجلیل کنیم، ولی موجودیت و دوام این چنین حکومات متمرکز با این قدرت بدستان میراثی مفسد ما هرگز به استقلال و آزادی مطلق نخواهیم رسید.

پس باید برای تمرکز زدایی قدرت از چنگال این خفاشان وابسته به بیگانگان باید مبارزه جدی کرد و قدرت را باید به مردم تسلیم کرد.

سلیم خراسانی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است