استراتژی جدید آمریکا در افغانستان. هر چند این استراتژی به شکل کلی توسط رییس جمهور آمریکا مطرح شد اما چند نکته در اینباره قابل تامل است.

1. موضع مشخص و قاطع آمریکا در قبال پاکستان و معرفی آن به حیث پناهگاه و بهشت تروریستان و همچنین خواست آمریکا از رقیب دیرینه این کشور (هند) برای همکاری های بیشتر اقتصادی با افغانستان در جهت تامین ثبات، این مساله می تواند ضمن برحق نشان دادن افغانستان در قبال پاکستان، اعتبار این کشور را تا حد زیادی در مجامع بین المللی با چالش مواجه ساخته و زمینه تحریمات علیه آن را در آینده مساعد سازد.

2. اشاره به این مساله که ما نمی خواهیم دشمنان مان از جزییات برنامه هایمان آگاه شود در واقع تاکید بر قانون اخیر آمریکا در قبال دشمنان آن (تحریم های علیه کوریای شمالی، ایران و روسیه) می باشد. این مساله می تواند حساسیت دو کشور ایران و روسیه را نسبت به حضور آمریکا در افغانستان بیشتر ساخته و زمینه مداخله سه کشور ایران، روسیه و پاکستان را در این کشور افزایش دهد.

3. عدم مسوولیت آمریکا در قبال دولت_ملت سازی و امور داخلی افغانستان در این استراتژی به این معنا است که جمهوری خواهان نمی خواهند مانند دمکرات های آمریکایی در مسایلی همچون دمکراسی، حقوق بشر، نهادهای جامعه مدنی و دمکراتیک و.... هزینه کنند. معنای این تصمیم آن است که دیگر اهرم فشاری بر حکومت افغانستان از جانب آمریکا و برخی مجامع بین المللی برای رعایت مسایل حقوق بشری، قومی و... وجود نخواهد داشت لذا این امر نگرانی درباره اقتدارگرایی و قوم گرایی حاکمان سیاسی را بیشتر از گذشته افزایش خواهد داد.

به نظر می رسد با توجه به تجربه ناکام آمریکا در عراق، این کشور کوشش خواهد کرد به هر طریقی با استفاده از گزینه های نظامی، دستاوردهایی را در قبال امنیت افغانستان برای خود به ثبت رساند.

زکیه عادلی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است