تیلسون وزیر خارجه آمریکا تاکید کرد که صبر و شکیبایی این کشور در جنگ افغانستان نامحدود خواهد بود و از زمان حضور آمریکا در افغانستان نیز بیشتر خواهد شد آقای تیلسون گفت که آمریکا و واشنگتن هرگز از افغانستان تا زمانی که گروه های تروریستی را شکست نداده بیرون نخواهد شد. همچنین وی تاکید کرد که اکنون همه این تلاش های ما یک پیام را به طالبان می فرستد که ما هیچ جایی نمی رویم. ما می خواهیم که در افغانستان باشیم. ما می خواهیم که برای حکومت افغانستان و پشتیبانی از نیروهای امنیتی افغانستان بجنگیم. حضور دراز مدت آمریکا در افغانستان بیشتر فرصت ایجاد می کند و یا هم تهدید؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان(afghanpaper)، محمدطاهر هاشمی استاد دانشگاه در برنامه «بازنگاه» گفت: از روزی که استراتژی جدید اعلام شده است تا امروز ما فقط متوجه یک بعد آن شده ایم و بعد اساسی و عمده آن را فراموش کردیم. همه اش هم گفته شده است که استراتژی آمریکا در رابطه با تجزیه افغانستان. در حالیکه وجه بسیار بارز استراتژی آمریکا در برابر کشورهای منطقه است. اگر دقیق شویم مساله افغانستان در این استراتژی بسیار متفاوت از دوره بوش و اوباما نیست مگر با کلمات و جملات متفاوت و کمی هم جدی تر. به یاد داریم که بوش هم به صراحت گفت که اگر پاکستان با استراتژی ما و پالسی های ما موافقت نکند ما آنها را به عصر حجر می بریم. از این بیشتر جدیت به خرج داده شده نمی تواند. امروز آقای ترامپ آن را تکرار می کند. آمریکا همیشه در استراتژی های خود می گوید که روش پاکستان در استراتژی افغانستان قابل پذیرش نیست. این جمله ای کلی است و نمی تواند راهبرد آمریکا را به طور دقیق مشخص کند.

وی افزود: مساله دیگر این است که باید آگاه باشیم که در رابطه با افغانستان چیزی بسیار متفاوت گفته نشده و چرا این استراتژی برای یک ماه و یا حتی بیشتر از یک ماه ادامه مذاکراتش پیدا کرد و بهترین استراتژیست های آمریکا در این مساله دخیل بوده است. مساله افغانستان بعد مشکل آن را نمی ساخت. چرا که در رابطه با افغانستان سخن هایی گفته شده بود و عکس العمل هایی از طرف پاکستان دیده شده بود. عکس العمل ها از طرف دشمنان مسلح افغانستان صورت گرفته بود. پس چرا اینقد دوام پیدا کرد. علت آن این بود که آمریکایی ها نمی خواستند با یک استراتژی جدید که آن را هم در رابطه به افغانستان گفته می شود مساله اساسی باشد که چین و ایران و روسیه را تخریش کنند. تخریش کردن آنها به این مفهوم است که روسیه و چین و ایران یا با هم یا بدون هم در برابر آمریکا موضع گیری هایی می کنند که موقف آمریکا را در اینجا با مشکل مواجه می سازند. بنابراین وقت زیادی گرفت که چگونه ما روسیه و ایران و چین را در یک تزقزق و دو دلی قرار دهیم و مساله افغانستان هم با یک تفاوت کلمات و اینها بیان شده است.

استاد دانشگاه در خصوص موضع اصلی آمریکا در این راهبرد تازه می گوید: امروز می بینیم که روسیه و چین و ایران نتوانستند که یک موضع گیری ثابت را داشته باشند همان موضع گیری های ثابت است منتها با این تفاوت که می گویند که پاکستان خودش قربانی تروریزم است. حرفی که چینی ها گفتند. همینطور چینی ها گفتند که این موضوع را حل نمی کند. اما خودشان نمی دانند که آمریکا در چه مدت و به خاطر چی و در مورد جنگ افغانستان چه موضع گیری کرده است. شما در مورد افغانستان دیدید که دولت آمریکا بسیار به صراحت پالسی خود را برای یک مدت طولانی به گوش رساند که ما داخل یک چوکات و یک جدول حرکت نمی کنیم بلکه مطابق به شرایط و ایجابات تصمیم می گیریم. یعنی اینکه کشورهای منطقه چگونه عمل می کنند که ما عکس العمل نشان دهیم و این در دیپلماسی بسیار مهم است که شما طرف مقابل را در موقفی قرار دهید که آن اظهاراتی را کند که شما از آن استفاده کنید. بر این اساس است که من فکر می کنم که آمریکایی ها اگر ضرورت باشد برای ده سال و یا پنجاه سال در افغانستان می مانند. گویا اینکه ما منافع افغانستان را در نظر گرفته صحبت می کنیم و جز از سیاست هیچ چیز دیگری در نظر نمی گیریم ولی آمریکا با در نظر داشت مساله افغانستان بعد اساسی اش را در نظر می گیرد که کشورهای منطقه در مقابل حضور آنها در منطقه چه عکس العملی را نشان می دهد که امروز برای آنها جایش نیست.

طاهری ادامه داد: در استراتژی جدید هم پهلوهای مختلف در نظر گرفته شده است اما پهلوی قضیه ای که افغانستان در آن شامل است. پهلوی بسیار ضعیفش است. بعد اساسی این استراتژی را ارزیابی کشورهای منطقه و مخصوصا روس و چین در احتمالاتی که در آینده بوجود می آید تشکیل می دهد.

وی معتقد است آمریکا متناسب با اهداف خود در استراتژی عمل می کنند و منافع افغانستان مطرح نیست و افزود: این استراتژی در روز اول، جدیتش بر سر پاکستان و افغانستان بود اما راجع به کشورهای منطقه هیچ چیزی گفته نشد. ولی امروز صحبت هایی که گفته می شود به تایید همان گفتار ترامپ این را می رساند که در افغانستان پالسی هایی پیش گرفته می شود که کشورهای دیگر را در همین تزلزلی که گذاشتند چگونه عمل می کنند که ما عکس العمل آن را در مقابل آنهاداشته باشیم. در عین زمان ببنیم که این کشورها نظر به موضع گیری شان ما را دایمی در افغانستان ماندگار می سازد و یا این است که ممکن است افغانستان را ترک کنند. حالا شما می بینید که یک نفر می گوید که ما تا جنگ تمام نشود تا تروریست ها از بین نرود مادر اینجا ماندگار هستیم و این را هم می دانند که جنگ به این سادگی از بین نمی رود. چرا که افغانستان کشوری است که امروز در تصامیم اصلا شریک نیست. در تصامیم بزرگ منطقه ای از اینها کسی نمی پرسد. به خاطر اینکه ما اینقدر از خود ندانم کاری ها نشان دادیم که امروز دیگر ضرورت نیست که از ما بپرسند. به یاد داریم که در کنفرانس مسکو اصلا نماینده افغانستان وجود نداشت. امروز آنچه منافع آمریکا در سطح بین المللی ایجاب می کند و در بخش سیاستش در مساله افغانستان چقدر به تقویت آن استراتژی دوامدارشان کمک می کند به همان مقدار به افغانستان کمک می کند. از این نظر یک کدامشان می گوید که در دو سال ما جنگ را حل می کنیم و یک آدم دیگر می گوید که ما برای ده ها سال و پنجاه سال در اینجا خواهیم بود. لهذا این تایید همان حرفی است که روز اول گفته شد که ما جدول خاصی نمی سازیم که چه مدت در افغانستان باشیم و کی بیرون رویم. یعنی اینکه متناسب با شرایط منطقه و عکس العمل کشورهای بزرگ و اینکه منافع خودشان چه ایجاب می کند موضوع افغانستان را هم مورد بحث قرار می دهد. افغانستان می تواند بر اساس این توافقاتی که وجود دارد در مذاکرات گفتنی هایی داشته باشد اما آیا گفتنی هایی که بر اساس منافع افغانستان است می تواند استراتژی آمریکا را در یک دوره طولانی و در برابر کشورهای دیگر و در این منطقه حضور نظامی آمریکا همانطور که گفته شد نه تنها برای ده سال بلکه برای صد سال دیگر ایجاب می کند که اینجا باشند و این ایجاب می کند که جنگ های افغانستان هم به همان مقدار مدیریت شود و باشد.

کد (30)

>>>   آقای ترامپ ریس جمهور آمریکا ما مردم افغانستان از طرح استراتژی جدید شما قدر دانی میکنیم پیشنهاد مردم افغانستان این است که شما ریس جمهور کشور ابر قدرت هستید فقط شما میتوانید صلح سراسری را به کشوری جنگ زده ما برقرار نماید.وخوشحالی و ارامش را به افغانستان استحکام ببخشید همچنان دوستی بینی دو کشور همیشه پایدار باقی می ماند

>>>   مشکل اصلی افغانستان نبودجاکمیت ملی مردم ونماینده هایی است که منافع ملی مردم را در حاکمیت به پیش ببرندمشکل افغانستان سیاسی است ونه نظامی واستقرار امریکایی بیشتر درجهته تامین امنیت مزدوران سیاسی وجهادی شان در افغانستان است

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است