قطب بندی های زبانی، قومی و سمتی به اوج خود رسیده است و شرایط کشور ایجاب می کند که به وفاق ملی برسیم.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، احمد ولی مسعود، رییس بنیاد احمد شاه مسعود در مراسم تجلیل از شانزدهمین سالروز قهرمان ملی امروز شنبه 18 سنبله 96 در لویی جرگه گفت: پیام شانزدهمین سالروز درگذشت مسعود وفاق ملی است.

مسعود با اشاره به وضعیت کنونی هرج و مرج در کشور گفت: قطب بندی های زبانی، قومی و سمتی به اوج خود رسیده است و نباید طوری بشود که دشمن استفاده کند و مردم را از هم دور کند؛ شرایط کشور ایجاب می کند که به وفاق ملی برسیم.

رییس بنیاد احمد شاه مسعود با اشاره به صحبت های بزرگان در اجماع ملی درخصوص وفاق ملی اظهار کرد: در گذشته وقتی به وضعیت بد رفتیم بزرگان وطن را در چهارچوب وفاق و مقاومت ملی نجات دادند و با وجود تفاوت های سیاسی، قشری و زبانی مجاهدین در یک صف در برابر دشمن واحد ایستادند، امروز نیز شرایط طوری شده است که به یک وفاق ملی ضرورت داریم تا آحاد مردم در برابر دشمن بیرونی و داخلی بایستند و نگذارند کشور به تشنج کشانده شود.

وی افزود: اگر همه بنشینیم، در یک گفتمان به مشترکات می رسیم و اعتماد ایجاد می شود و قطب بندی های سمتی و زبانی دور می شود؛ همانطور که احمد شاه مسعود می گفت هرکس به نام قوم و سمت و زبان صحبت کند آب به اسیاب دشمن می ریزد و جنگ به راه می اندازد.
مسعود بیان کرد: بزرگانی که در این مجلس گرد هم نشسته اند هر کدام از قوم، زبان و اقشار مختلف هستند که نمونه از تمیثل ملی است و باید این نمونه را در گوشه گوشه کشور تمثیل کرد.

در مراسم شانزدهمین سالروز ترور احمدشاه مسعود داکتر عبدالله، حامد کرزی، یونس قانونی، محمد کریم خلیلی، سیاف، صلاح الدین ربانی، محمد محقق، اعضای کابینه و شورای ملی و شخصیت ها و فرماندهان دوران جهاد و مقاومت حضور داشتند.

کد (26)

>>>   جنایات کابل فراموش شد !!!!؟؟؟؟
شهدای واقعی ان مردان وزنان واطفال بی گناه هستند که به دست مسعود ها ومزاری ها و گلبدین ها و دیگر اشرار
به خاک خون کشیده شدند .وکسانی که هم اکنون به دست طالبان وداعشیان قتل عام میشوند.
وای بر ما که اخرت خود را برای دنیای دیگران می فروشیم.

>>>   Raheel

اگر ما آرمان مسعود را باز می شناختیم و بر اهداف آن پافشاری می کردیم، امروز بازاری برای شیادان نمی ماند. شیادان معامله گر و مفتخوار که سنگر مسعود را فروختند، تنهادر غبار همین ابهام استت که توان فریب دادن مردم را دارند.

مسعود همیشه مرکز اقتدار بود. هرجا او می بود، دیگران به دربارش می رفتند. از روم و از لندن و از واشنگتن یا به پنجشیر سر می کشیدند یا به خواجه بهاءالدین. اما بادرد و دریغ امروز آنهایی که خود را میراثخوار مسعود ساخته اند، همه گدایان بیعزتی اند که گاه به دروازۀ یک دلال قدرت ایستاده اند و گاه به دروازۀ دیگری.

بلی، "هندوکش" اقتدارش را باخته است. اقتدار هندوکش را حذف کردند و ابهت آن اقتدار را در تجلیل های سالانۀ تجارتی خلاصه کرده اند. در راههایی که مسعود رفته بود، سبزه دمیده است. دیگر آن راهها راهرو ندارد. راه مسعود در شعارهایی که در تالار روی جرگه سردادد می شود، محدود مانده است. آغاز و انجام سیاست برای آنهایی که از مسعود مانده اند هژدهم سنبله است. باقی همه سال در ذلت و خواری و حقارت به دروازۀ بیگانگان سرگردان اند. گرد چرکین حقارت یک ساله را به جمع شدن در هژدهم سنبله و در شکوه نام شهدا می خواهند از خود بشویند. اما دیگر گندگی اینها به حدیست که حتی قدسیت و شکوه یاد شهدا را مکدر ساخته اند.

یاد شهدا و قهرمانان زیر سایۀ مشتی مزدور و حقیر و خودفروخته هرگز مباد!
به امید روزی که سالگرد شهیدان را وارثین با افتخار و باعزتی برگزار کنند که اقتدار سیاسی ارمان شهدا را به دست آورده باشند!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است