کنفرانس خبری تاداماچی یاماماتو فرستاده ویژه سرمنشی سازمان ملل متحد برای افغانستان و اکلیل حکیمی وزیر مالیه کشور که در مرکز رسانه های حکومت برگزار شده بود به پایان رسید.

در این کنفرانس خبری علاوه بر اعلام نتیجه نشست دو روزه سام در کابل، به سوال های خبرنگاران نیز پاسخ داده شد.

کد (4)

>>>   ﻓﺮﺯﻧﺪاﻥ ﺗﺎﻧﺮا ﺑﺪﺳﺖ ﻗﺎﺗﻼﻥ و ﺟﻼﺩاﻥ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻧﺴﭙﺎﺭﻳﺪ

>>>   برادر !
شما مگر هنوز هم شک دارید، از اینکه خود آمریکایی ها بانیان و حامیان اصلی طالب اند ؟
شاید تخم .....این پدیده های جهل و جرم و جنایت(طالب،داعش،القاعده،بوکوحرام) را در کشور کانگو هم ریخته باشند،
اما بیخبر از حال شان نیستند.

>>>   مردم ما انقدر ضعیف شده اند که اشغال گر صرف از کشور خود فرمان میدهد ومزدورش انرا بالای مردم اجرا میکند خیلی ماهرانه که حتی خیلی های گول میخورند فرموده شما دقیق است

>>>   Mutaref
شورای عالی صلح افغاسنتان، برندۀ جایزۀ نوبل صلح اعلام شد؛ اما اعضای شورا سر تقسیم پول جور نیامدند. اکادمی سویدن جایزه را پس گرفت!

>>>   جایزه #صلح_نوبل به نادیه مراد دختر ایزدی که در سنجار توسط داعش ربوده شد و سه سال به‌صورت برده اسیر داعش بود، به خاطر مبارزه علیه قاچاق انسان تعلق گرفت.

سخنرانی نادیه مراد:

نام شان داعش بود، آمده بودند ما را به جهنم ببرند و خود شان سر راه به بهشت بروند!
دعوت نامه شان در دست چپ شان بود و با انگشت شهادتین دست راست، آسمان را نشان می دادند!
مادرم برای سکس شرعی بسیار پیر بود و طعم حوریان بهشتی را نمی داد، او را کشتند، خواهر کوچکم را همچون بره ای تازه نگه داشتند. او باکره بود! همچون مریم، کمی معصوم تر، کمی کردتر، همچون آب زلال!
خواهرم باید زن امیر الاکبر می شد!
خدا شاهد بود، ما تفنگ نداشتیم، سرود "خوایه وه ته ن" می خواندیم!
خدا شاهد بود ما گلدان ها را آب می دادیم، گلها را گل می دادیم!
خدا شاهد بود آمدند پدرم را به دو قسمت نامساوی تقسیم کردند؛ سرش را برای وطن جاگذاشتند و بدنش را زیر خاک دفن کردند که نفت شود!
خدا شاهد بود برادر کوچکم را لخت زیر آفتاب نگه داشتند و به او شهادتین یاد می دادند؛ باید می گفت الله بزرگتر است!
خدا شاهد بود او از فرط عطش و بی آبی جان داد!
خدا شاهد بود سیاه بودند، مردانی از سرزمین حجر و آتش و ما زبان شان را نمی فهمیدیم، اما رفتار شان را...!
مردانی با ریش های بلند، مغزهای کوتاه، باورهای سخت! نام شان عقرب، ملخ، سوسمار بود! لشکری از لجن و پشم و اعتقاد!
آن ها آمدند، آرزوهای من را کشتند، آن ها من را غنیمت صدا می زدند!
آن زمان دیگر نادیا نبودم، آن روز دختری بودم با روحی زخمی که از نفس هایم خون می‌چکید، آن روز هیولای ظریفی بودم که با جهان قطع رابطه کرده بودم، در من انسان مرده بود و لاشه ای بودم که حتی مومیایی هزار ساله اش ارزش نداشت، آن روز مرگی بودم در روحی!
بعد از آن زنی می مرد، زنی حامله می شد، زنی خودکشی می کرد، زنی خودسوزی... زنی هزار رکعت نماز جبر می خواند!
بعد از آن زنانی، از رنج حامله شده بودند، زنانی فقط یک تقویم می شناختند: روز اول تجاوز، روزهای بعد از آن عذاب!
بعد از آن، تاریخ به دو دوره تقسیم شد: قبل از فاجعه ی سیاه - بعد از فاجعه ی سیاه!
بعد از آن زنان فقط یک خیابان را سر راست بلد بودند، خیابان منتهی به بیمارستان بیماران روانی!
بعد از آن زنان فقط یک آواز می خواندند: "ای مرگ کجایی؟ زندگی مرا کشت".
بعد از آن زنان تابوت بودند و کودکان در شکم شان مردگان هزار ساله!
بعد از آن زنان مجسمه ای بودند که وسط شهر برای عبرت تاریخ نصب شده بودند!
آن روز هوا گرم بود، خدا شاهد بود، مردی آمد، من را کشت و باز دعا می خواند تا دوباره زنده شوم!!!
عباس سمیع

>>>   نیاز های خارجی ها را برآورده کرده اند و خارجی ها راضی و راحت هستند مگر پول باقیمانده را تا حال نداده اند و ترس این ها این است که این همه زحمت ها هدر برود و پول برندگان انتخابات بعدی بدست آورند.
یگانه سری که بی کلاه مانده سر ملت است که هرروز به نحوی بریده میشود.

>>>   درین کنفرانس تاداماچی یاماماتو گفت:
مه بیچاره را به افغانستان فرستادند و دربین دزد های زیادی محاصره مانده ام،مثلی که یک گوسفند در مابین جنگل در بین حیوان های وحشی محاصره باند.
وظیفه یی که به من سپرده شده است خیلی ثقیل است.من امکانات این را ندارم که از تک تک پروژه های افغانستان وارسی کنم و از تک تک کارمندان و سربازان و معلمان و غیره افراد ملکی وارسی کنم که معاش شان میرسد و یا چند نفر شان وجود دارد و چند نفرشان خیالی است.
بنأ مسؤلیت ملیارد ها دالر بودجه مصارف عادی و انکشافی افغانستان کار ساده نبست،خصوصاً رمانی که متوجه مبشوم که در مصارف نیز عدالت در بین ولایات در نظر گرفته نمیشود و در یک ولایت شهرک ها ساخته میشود،مثل قندهار و در ولایت دیگر مثل تخار سنگ بالای سنگ گذاشته نمیشود.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است