از خداوند ج به شهدای اخیر جنت برین، به زخمی‌ها شفای عاجل و به خانواده‌های داغدار صبر جمیل می‌خواهم.

در برابر تغییر تاکتیک‌های تروریستی نه دکترین نظامی کهنه و فرسوده تغییر می‌کند، نه ریفورم در نهادهای امنیتی عملی می‌شود، و نه فرماندهان و مسوولین برکنار می‌شوند.

اگر می‌خواهیم با تروریزم واقعاً مبارزه کنیم، باید رهبری آنها را مورد حمله قرار داده آنها را متلاشی کنیم، شاهرگ‌های اقتصادی دشمن را هدف قرار دهیم و افراد و نهادهای که با تروریستان در داخل نظام همکاری می‌کنند را شناسایی و مجازات کنیم.
تعهد به گفتن به میان نمی‌آید. تعهد نیازمند عمل است.

نهادهای کشفی و استخباراتی مراکز تجمع دشمن را می‌دانند، قرارگاه‌های فرماندهان دشمن به شورای امنیت ملی و ریاست امنیت ملی معلوم است، پلان‌ گذاران دشمن را به خوبی می‌توانند تشخیص کنند اما ارادهء برای از میان برداشتن آنها وجود ندارد.

تازه فصل جنگ تمام می‌شود و دشمنان مردم افغانستان در پی وقت‌کشی‌ اند. قبل از نشست عمان، طالبان یک خانواده آمریکایی را از بند رها کرد و قرار است دولت افغانستان تعدادی از اسیران دشمن را از زندان‌ها رها کند.

افسران پاکستانی که در جنگ مستقیم در افغانستان دستگیر شده‌اند، رها می‌شوند تا زمینهء تفاهم میان طرف‌های درگیر ایجاد شود و اعتماد به میان آید. ما نباید فراموش کنیم که دشمن قبلاً نیز از چنین تاکتیک‌های استفاده کرده است. عمر حکومت قبلی درپی به مذاکره کشانیدن طالبان گذشت اما نتیجهء درپی نداشت.

حکومت وحدت ملی نیز بارها در این عرصه کوشش کرده و اما نتیجهء نداشته است. فکر می‌کنم که نسبت به کسب اعتماد دشمن و پاکستان به کسب اعتماد مردم افغانستان تمرکز کنیم.

اینبار نیاز است تا در گماشتن فرماندهان متعهد اقدام جدی شود. به دشمن رحم نشود همانگونه که دشمن به دولت و ملت افغانستان رحم ندارد. قناعت ملت افغانستان که قربانی اصلی فجایع جنایات تروریستی‌اند باید فراهم شود.

رضایت مردم زمانی حاصل می‌شود که دشمن را در گوشه‌گوشه‌ء افغانستان هدف قرار دهیم و از نتایج ملموس آن به مردم گزارش فراهم کنیم. قناعت مردم زمانی فراهم می‌شود که زندانیان مانند انس حقانی در کابل در انظار عام مردم اعدام شود. تروریستان لایق مذاکره و کسب اعتماد نیستند. اعماد مردم افغانستان مهم و حیاتی است!

عبدالرحمان رحمانی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است