باید از زشتی و زیان خشونت علیه زنان به تکرار سخن گفت تا آگاهی جمعی و روان عمومی به آن به چشم امری مسلم بنگرد.

محمد اشرف غنی، رییس جمهور روز شنبه 4 قوس 96 مصادف با روز جهانی محو خشونت علیه زنان در پیامی گفته است که با وصف پیشرفت هایی که تمدن انسانی تا اکنون داشته و به دستاوردهایی قابل ملاحظه دست یافته است، پدیدۀ غیر انسانی خشونت علیه زنان هنوز هم از جامعۀ انسانی محو نگردیده است؛ این پدیده که ریشه در عوامل متعدد دارد، سبب قربانی شدن هزاران زن و دختر بی‌گناه گردیده و زندگی شمار زیادی از انسان ها را به تیرگی کشانده است.

رییس جمهور بیان کرده است: مبارزه با خشونت علیه زنان و محو آن از زندگی بشر از مسوولیت های دینی، وظایف اخلاقی و وجایب ملی است که باید برای آن گام هایی موثر و بنیادی برداشته شود. گام نخست در این راستا آگاهی دهی است، باید از زشتی و زیان خشونت علیه زنان به تکرار سخن گفت تا آگاهی جمعی و روان عمومی به آن به چشم امری مسلم بنگرد.

و ادامه داد: همچنان آموزش را باید در این زمینه بکار گرفت و در کتب درسی مضمون یا مضامینی دربارۀ مذمت خشونت وجود داشته باشد و خشونت علیه زنان به مثابۀ یکی از زشت ترین انواع خشونت به نقد گرفته شود. به همین ترتیب باید قوانین مشخصی برای جلوگیری از خشونت علیه زنان ایجاد شود و ساختارهای حقوقی کشور سازوکارهای روشنی برای مقابله با اعمال خشونت آمیز بر ضد زنان داشته باشد.

غنی با تاکید بر انیکه زن و مرد از حقوق مساوی برخوردار هستند اظهار کرد: زن مانند مرد و به مثابۀ یک انسان برخوردار از حقوق مساوی با وی، حق دارد که در کمال امنیت جسمی و روانی قرار داشته باشد، زندگی آرام و آسوده را به پیش ببرد و برای تحقق خواست‌ ها و شکوفایی استعدادهایش با مانعی روبرو نشود.

این مقام ارشد کشور افزود: خشونت تنها در برخوردهای خشن فیزیکی خلاصه نمی شود، بلکه هر نگاه تبعیض آمیز که مبتنی بر جنسیت باشد و سبب به حاشیه راندن زن در اجتماع، محروم کردن او از حقوق قانونی، و تحمیل شرایط دشوار جسمی یا روحی بر او گردد، مظاهری از خشونت به شمار می رود.

وی تصریح کرد: افغانستان زمانی از مشکلات اساسی خود رهایی خواهد یافت که نگاه انسانی به زن تقویت و تعمیم پیدا کند، کرامت و شرافت وی کماحقه به رسمیت شناخته شود، نشانه¬های تبعیض از فرهنگ آن رخت بر بندد و اثری از هیچ نوع خشونت در برابر زنان باقی نماند.

غنی خاطر نشان کرد: معیار ارزیابی هر جامعه و راه پی بردن به برخورداری آن از فضایل انسانی، مصونیت داشتن زنان آن در برابر خشونت و میزان برخورداری آنان از خوشبختی و آرامش است. جامعه¬ای که در آن زن به حیث قشر ضعیف شناخته شده و از همان رو مورد قهر و سرکوب قرار بگیرد و از حق تعلیم، حق کار، حق حضانت و سایر حقوق دینی و قانونی¬اش محروم بماند، آن جامعه نه با ارزش¬های دینی و نه با معیارهای انسانی برابری و انطباق دارد.

کد (26)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است