به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، افغانستان بر اقیانوسی از مواد معدنی باارزش بنا شده اما درگیر با جنگی که چهار دهه از آن می گذرد و پایان آن قابل پیش بینی نیست و از آنجایی که تلاش های بلک واتر برای در اختیار گرفتن جنگ افغانستان به جایی نرسید اکنون به دنبال تصاحب معادن است.

این در حالی است که ترامپ چشم به ثروت معادن افغانستان دوخته نه نابودی تروریستان و اشرف غنی نیز برای جلب توجه این کشور در حاشیه نشست عمومی سازمان ملل از معادن برای تداوم حمایت های این رییس جمهور استفاده کرد.

حال این سوال به وجود می آید که اگر تنها لیتیوم افغانستان می تواند کشور را بدل به سرزمین ثروت به مانند عربستان کند چرا به معنای کامل فقیر است و کشورهای قدرتمند و گروه های تروریستی غارتگر معادن بیخ گوش حکومت هستند؟

بنا به گزارش نیویورک تایمز، معادن غنی شامل مس، لیتیوم، آهن، طلا، نیوبیوم و کبالت می تواند افغانستان را به یکی از عمده ترین کشورهای صادر کننده مواد معدنی جهان تبدیل کند و زخم های سالیان طولانی جنگ را التیام بخشد.

و در حالی که معادن غارت شده توسط گروه های تروریستی در کنار مواد مخدر، هزینه های مالی آنان را تامین می کند، امریکا به عنوان کشوری که دوران جدید کشور را بنا نهاد، اصلی ترین غارتگر ذخایر زیرزمینی افغانستان می باشد و بر همین اساس ناامنی ها، حاشیه امن برای طالب و واشنگتن شده و روابط پیچده تر از دشمنی را میان آنها به وجود آورده است.

دامنه جنگ که یکباره از جنوب به شمال و شرق کشیده شده در ساده ترین نگاه معطوف به قدرت تروریستان می باشد اما در حقیقت به دلیل وجود ذخایر معدنی گران بهایی می باشد که در آن مناطق وجود دارد و اکنون در هماهنگی های درون حکومتی هم خون مردم ریخته می شود و هم طالب و داعش مستفیذ از ثروت بی حد و اندازه می شود.

در سرزمینی که انگیزه های زیادی برای ادامه جنگ وجود دارد، معادن سبب گسترش جنگ و کشتار، تداوم حکومت فاسد همچون وحدت ملی و دامنه نفوذ قدرت های مختلف شده است و به میزان عظمت این ثروت، غارتگری و ناامنی بی داد می کند.

در این میان اگر نظام افغانستان توسط گروه های تروریستی از میان نرود به طور حتم با فقر گسترده، اقتصاد شکننده و بی کاری همه گیر از پا در می آید، مردمی که بر زمینی مملو از ثروت اما با شکم های گرسنه و هراس از مرگ در ناامنی و جنگ در تقلای زنده ماندن هستند.

و از آنجایی که حکومت حتی ناتوان از حفظ امنیت پایتخت می باشد چه رسد به بدخشان، هرات، هلمند و دیگر مناطق و امریکا، بزرگترین غارتگر معادن افغانستان، چرا ریاست جمهوری استخراج و صادرات معادن را به طول کامل به این کشور واگذار نمی کند تا از این طریق هم به عواید دست یابد و هم امنیت مناطق مهم برقرار شود؟

وجهه قانونی دادن به استخراج های معادن توسط امریکا می تواند هم دست گروه های تروریستی را از غارت کوتاه کند و هم امنیت را به مناطق ناامن بازگرداند و هم ترین آن، به طور مشخص و آشکارا میزان استخراج ها و صادرات مشخص می شود نه در گنامی و با خون مردم بی دفاع.

شانزده سال طولانی همچنان که جنگ دوام یافت و پیچده تر شد، سنگ های گرانبها نیز توسط طالب و غرب به یغما رفت و حکومت در دست بی کفایت ترین رهبران کاری جز خیانت به ملت نداشت و تنها راهی ممکن وجهه قانونی دادن به کشوری خواهد بود که اگر خواهان امنیت افغانستان باشد به مانند حمله پس از یازده سپتامبر، یک شبه ترویستان را نابود می کند.

با عملی شدن این امر، هم امنیت به شمال و بخصوص بدخشان باز می گیردد و هم تمامی مناطق مهم برخوردار از معادن نادر به ثبات خواهند رسید و فضا برای گروه های ترویستی تنگ تر خواهد شد.

اگر جنگ بزرگترین محرک غرب برای به حاشیه راندن مخالفان قدرتمند منطقه ای شده است، معادن هم می تواند دلیلی برای به امنیت رسیدن افغانستان شود تا پس از دهه ها ویرانی و خون، راه برای ساخت زیرساخت ها از مسیرهای آسفالت تا راه آهن فراهم شود، گام هایی که می تواند از افغانستان جنگ زده، کشوری با ثبات بسازد.

افغانستان تنها در ذخایر لیتیوم به مانند عربستان سرشار از نفت است و اگر فهم دولتمردان، ثروت کشور را درک کند بیش از با پیشه کردن خیانت، گدای کمک های جهان نخواهند بود.

کد (18)

>>>   گلبیدین قوم پرست ونفاق انداز چی زهر پاشی میکند:
لبدین رهبر حزب اسلامی در سخرانی‌اش در خوست گفته است که سهم هر قوم در پکتیا باید از ولایت‌هایی چون بامیان، دایکندی و پنجشیر بیشتر باشد.
اودر این سخنرانی افزوده است: «زدران به یازده ولسوالی تقسیم است که هم مساحت آن از بسیاری از ولایت‌ها زیاد است و هم نفوس آن، اما در حکومت سهم‌شان معلوم نیست.

گلبدین گفت به آنان می‌گویم سهم شما در این حکومت چقدر است، زدران در حکومت نه یک وزیر دارد، نه والی، نه سفیر و نه قومندان قول اردو دارد».

در این سخنرانی این اتفاقات را به مولوی حقانی مربوط دانسته است:

«او گفت شاید به دلیلی چنین است که مولوی صاحب جلال‌الدین حقانی زدران است و برخلاف امریکاییان جنگیده‌است، تا جنگ ختم نشود و هیچ قومی از قوم دیگر خودش را برتر نداند، افغانستان به امنیت نمی‌رسد.»

>>>   غرب باید از دست آورهای خویش... در افغانستان ؛ لیبیا ؛ عراق افتخار کنند...!
--------------------------------------------------------------------------
سخنگوی وزارت خارجه روسیه خانم ماریا زاخارووا به جواب وزیر خارجه فرانسه ژان ایول که گفته بود: " روسیه میخواهد موفقیت وافتخارات جنگ سوریه را به خود اختصاص دهد " این جمله را به شکل طعنه آمیزی یاد آور شده است : « هر آنچه شرکای غربی ما دارند وباید به آن افتخار بکنند "پیروزی" در عراق، لیبی و افغانستان است».....!
منبع - تاس

>>>   تحلیل خوبی است اما!
این همه معادن که ما داریم شاید نصف کمک ها و قروض که از بانک جهانی و کشور های دیگر دریافت کردیم پوره نماید.
شاید نسل آینده بد بخت تر از ما باشند.
بابر

>>>   واقعیت گمشده
واقعیت جنگ وخون ریزی همین است تازمان که بزرگ ترین معادن افغانستان به امریکائی هاداده نشود جنگ درین وطن ختم نخواهد شد
دلیلش واضع است امریکا آمده تمام مصارفتان را پرداخته پایه های کشورتانرا تاسیس کرده اما معدن مس عینک به چینائی ها ، معدن فولاد به ترکاومعادن دیگربه کشورهای دیگرداده شده بناً کدام منطق قبول میکند که امریکاه آرام بشیند.

>>>   افغانستان زمانی خوب میشه که مردم وحدت داشته باشن نه که بر سر مقام جنگ کنن افغان ها خیلی خیانت کار هستن امنیت فقط با وحدت .کشور های خارجی نباید مقصر کنیم مشکل افغانستان خودم مردم هست که وحدت ندارن و قانون عالیشون نمیشه بین خودم حکومت جنگ هست جامعه ای که خر زیاد داشته باشه خر سوار هم زیاد پیدا میشه ببخشی چاره ای نیست معادنی که مفت غارت میشه وحدت داشتیم این کار نمیشد به قانون بی احترامی میکنیم یکی افغان که دستور میده فلانی از مقام اخراج هست اصلا گوش نمیکنه خودش برای خود کسی هست.فقط به افغان ها پول بدیم گو میخوره وطت که جای خود داره .بازم غذر خواهی که تند صحبت کردم.دیگه طاقت نداریم

>>>   کل معدن و سرمایه های جهان را هم که به حاکمان افغاسنان ببخشند و بسپارند هیچ تغییری در حال و روزگار و زندگی مردم فقیرافغانستان بوجود نخواهد آمد و بدتر بیش از پیش بنام اسلام و جنگهای مذهبی و قومی خون همدگیر را خواهند ریخت.تا در توان هست داخل و خارج باید دزدان و جنایتکاران حاکم را افشا و رسوای جهان کنند تا شاید فرجی و امیدی برای ترک و رهایی مردم از این مکتب و اندیشه و آئینی که این زالوهای خونخوار را پرورش داده خلاص و آزاد شوند و دموکراسی و قوانین دموکراتیک منطبق با حقوق بشر را حاکم و مستقر ساخته و برای همیشه صاحب و ناظر بر سرنوشت خود و کشورشان گردند، وگرنه فردا یک عده ایی دیگر با فرم و نام و بهانهً دیگری بنام نجات اسلام بر فکر و جان و مال این مردم مسلط، دوباره روز از نو روزی از نو و دور تسلسل دیکتاتوری را پیاده و تکرار خواهند کرد.زنده باد آزادی و دموکراسی. پیروز باد جنبش آزادیخواهانهً مردم افغانستان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است