اين روزها كشور افغانستان از منظر سياسي و نظامي و نيز اقتصادي به طرف نابودي كامل سوق داده مي شود. متاسفانه از ابتدای شكل گيري دولت وحدت ملي تاكنون بيش از شصت درصد اراضي كشور بدست گروهاي طالب و داعش قرار داشته و دارد همچنان بيش از شصت درصد از ادارات زير هدايت و طراحي هواخواهان سياست هاي تخريبي كشور پاكستان و خواسته هاي طالبان سوق داده مي شود.

دولتي كه با تباني و ساختار سازي وزير خارجه آمريكا ساخته شد با صرف و حيف و ميل كردن مبالغ سرسام آوري از پول هاي كمكي كشورهاي غربي به وضعيت اقتصادي مردم كوچكترين توجهي را انجام نداده است، صدها هزار از جوانان افغانستان را كه بايد در مراكز آموزشي و كار و كسب قرار مي گرفتند در كمپ هاي بازدارندگي مواد مخدر احيانا از جانب مردم و يا در زير پل ها و كنار درياي كابل و روي سرک ها و در قبرستان ها همنشين با اموات، مبتلا به اعتياد و مواد مخدر جان مي دهند.

هر روز ده ها نفر از سربازان كشور به علت بي توجهي دولت و عدم كمک رساني به موقع در جبهات جنگ بدست دشمن اسير و يا كشته مي شوند و خانواده هاي آنان در بي سرنوشتي و فقر تن به هر ذلتي مي دهند. ده ها مورد كشتار جمعي در مساجد و روي خيابان ها توسط تروريست هاي متهم به طراحي افراد مشكوک دولتي در تمام ولايات كشور انجام گرفته است. ده ها مورد از تظاهرات مردمي در كابل به آتش و خون كشيده شده است و دولت هيچ يک از سرنخ هاي آن را افشا نساخته است و بلكه افراد و حلقاتي از درون آن به طراحي و كشتار جمعي مردم متهم مي باشند.

شخصيت هاي مردمي و محلي را هر روز به بهانه هاي گوناگون از رده هاي مسووليت هاي حكومتي خارج ساخته و به اختلافات قومي و زباني دامن مي زند. در هر منطقه اي از كشور كه توسط خود مردم و يا شخصيت هاي ملي و محلي آنها امنيت نيم بندي وجود داشته دست دولت در پاره كردن زنجير امنيتي آن به وضوح ديده مي شود مي توان به نمونه هاي آشكار آن در هرات، قندهار و اخيرا در مزار و بلخ اشاره نمود. سران دولت وحدت ملي به بهانه اينكه وضعيت كشور خراب و آسيب پذير است مردم ميهن را به گرو گرفته اند و به كسي ديگر در سياست هاي كلي كشور ميدان نمي دهند و هر كس كه با سياست هاي قوم گرایی و زباني از تيم ارگ و رفقاي آنها انتقاد داشته اند يا تبعيد و يا منزوي و يا تضعيف شده اند.

با تاسف تمام شخصيت هاي جهادي و ملي و نمايندگان مردم در بازي هاي قومي و جنگ زياني و احيانا در وابستگي هاي بيروني از اهداف ملي و ديني خويش سخت فاصله گرفته اند.
به نظر مي رسد كه تنها شكستن اين بن بست با اقدامات مردمي و حضور و مخالفت هاي خياباني روشنفكران و مردم در برابر بي عدالتي هاي حاكم در كشور رقم زده خواهد شد و در غير آن هر روز كشور و مردم آن مسير نابودي خويش را طي مي كند.

مصباح هراتی

>>>   قاضی صاحب
مردم آزاده و آگاه ما نبود رهبری رنج می‌برند ؛
در جستجوی یافنن آن، از هر حنجره ای که صدای رسای مسعودبزرگ حس می کنند، بی درنگ بسویش می شتابند ؛
تا در پهلویش برای آزادی و عدالت اجتماعی عاشقانه مبارزه کنند و در پای این آرزوی بزرگ جان سپارند !
مردم چه میدانستند که یاران آن بزرگمرد تاریخ معاصر، یکایک زبونانه درپای زر و زور و تزویر خم می شوند و همه داشته های گرانبهای یک عمر جهاد و مقاومت را فدای مصالح شخصی خویش می نمایند !
و... حالا خداوند این آخرین سنگردار جهاد و مقاومت را نگهداری و پشتیبانی کند تا مردم ما دوباره به مقام تعیین‌کننده سرنوشت برسند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است