گذشته از جیغ‌‌ های بی مورد و گذشته از آمار و ارقام های خیالی‌ که در اکثر موارد بداهه‌ پردازی است اشرف غنی در تمام سخنرانی‌ هایش از یک ویژگی منحصر به فرد برخوردار است. ویژگی ای که مخالفین و موافقین سیاسی غنی نمی‌ توانند آن را نادیده بگیرند.

این ویژگی منحصر به فرد سرخلاصی غنی در قبال داعیه‌ تاریخی معطوف به ابقای هژمونی قدرت تباری در افغانستان است. اگر غنی را درست و دقیق بشنویم او در تمام سخنرانی‌ هایش تلاش می‌ کند گذشته تاریخی را با وضعیت امروز پیوند بزند و امروز را با گذشته تاریخی سپس بر مبنای پیوند گذشته و امروز به تدوین یک کلان روایت برای آینده افغانستان بپردازد. کلان روایت که روح آن را داعیه ابقای هژمونی قدرت تباری در افغانستان شکل می‌دهد و لاغیر.

از سوی دیگر شناختی که من از سیاسیون همسو و رقیب غنی دارم هیچ کسی را سراغ ندارم که در سخنرانی‌ های سیاسی یک خط محوری تعریف شده و حساب شده را دنبال کند و هدفمند به تدوین و تبیین یک کلان روایت به عنوان روح یک داعیه سیاسی فرارتر از روزمرگی بپردازد اما با این همه مشکل اساسی و بنیادین غنی این است که با تمام لجاجت به یک داعیه منسوخ شده و تاریخ تیر شده چسبیده است.

داعیه ای که غنی و هم باوران اش هرچه بیشتر دنبال اش می‌دوند سراب گونه دور و دورتر می‌ شود و دست نیافتنی‌ تر برای همین است که غنی و هم باوران سیاسی اش نه تنها بر قانون اساسی و اراده سیاسی مردم پا گذاشته اند که عملا به انکار منطق و خرد قد علم کرده اند و کمر به جنگ با زمان و قدرتی برگشت ناپذیر زمان بسته اند.

موج‌ های فراگیر نفرت و انزجار اجتماعی_سیاسی نسبت به غنی و کارنامه و برنامه‌ های سیاسی او در بین مردم یک مساله ساده و اتفاقی نیست. واقعیت این است که مردم دیگر در شرایط فکری_فرهنگی چهل سال پیش زندگی نمی‌ کنند این غنی و هم‌ باوران سیاسی اش هستند که دل و دماغ به نوستالژی چهل سال پیش داده اند و چشم بصیرت بر دیدن و درک تحولات بزرگ بسته اند.

انکار واقعیت‌ های تاریخی و راه درازی را که مردم افغانستان در مسیر مبارزه برای عدالت، برابر و برخورداری از ارزش های شهروندی طی کرده اند امری است که از کنفرانس بن تا هنوز غنی و هم‌ باوران اش آگاهانه مرتکب اش شده اند و می‌شوند برای همین است که هم انتخابات و اراده سیاسی مردم را با رقم زدن کودتای تقلب اهانت می‌ کنند، هم به جنگ فرهنگ و زبان مردم کمر می‌ بندند و هم به جعل حقایق تاریخی می‌ پردازند و روایت‌ های وارونه از تحولات دست کم چهل سال اخیر در کشور بیرون می‌ دهند و نسخه‌ های اشتباه می‌ پیچند.

غنی در سخنرانی دو روز گذشته اش از چهل سال بحران در کشور گپ می‌ زند. تاکید می‌ کند که بحران طبیعی نیست. از ختم کردن بحران‌ های میراثی در کشور گپ می‌ زند اما وقتی نسخه برای بیرون رفت می‌پیچد چیزی غیر از ارایه راهکار مبتنی به داعیه تمامیت خواهانه و سودای هژمونیک از مخیله‌ اش بیرون نمی‌ زند.

1. غنی با آنکه تاکید می‌ کند بحران چهل ساله طبیعی نیست از سیاسی بودن این بحران چیزی نمی‌ گوید چون می داند که در این صورت مجبور است از مطالبات عدالتخواهانه چهل سال منازعه برای تقسیم عادلانه قدرت گپ بزند.

2. غنی راهکاری برای بیرون رفت از بحران چهل ساله را در حقه‌ ای ساده صورت مساله پیچانده و همه چیز را به عدم حاکمیت قانون خلاصه می‌ کند و وقیحانه خود را قهرمان مبارزه برای حاکمیت قانون قلمداد می‌ کند. این مضحکه در حالی است که اشرف غنی با حضور نامشروع بر کرسی ریاست جمهوری به اندازه‌ یک پشیز به قانون اساسی و قوانین کشور احترام قایل نیست البته برای اشرف غنی قانون قاعده بازی نیست چون غنی خود می داند که داعیه ابقای هژمونی قدرت تباری با قانونمداری در افغانستان دست یافتنی نیست و این یعنی اشرف غنی از بازی مبتنی بر قانون و ساز و کارهای دموکراتیک می‌ ترسد.

3. اشرف غنی همزمان که ظاهرا به بحران چهل ساله در کشور اعتراف می‌ کند. از اذعان به عوامل و خاستگاه سیاسی بحران چهل ساله فرار می‌ کند چون او می داند که با اعتراف عوامل و خاستگاه بحران چهل ساله و منازعه تاریخی قدرت نمی‌ تواند نسخه‌ ای ساختن یک حکومت قدرتمند متمرکز با ساز و کار و الزام های هژمونیک تحویل مردم بدهد.

اینکه اشرف غنی در سخرانی اش می‌ گوید: "مردم یک حکومت قدرتمند می خواهند که در گوشه گوشه افغانستان حاکمیت قانون به اجرا بگذارد" چیزی غیر از یک حقه فریبنده برای لاپوشانی داعیه تمامیت‌ خواهانه اش نیست.

واقعیت این است که مردم حکومت مشروع، مبتنی بر قانون عادلانه و همه شمول می‌ خواهند. مردم به چیزی کمتر از تغییر نظام و تعدیل قانون اساسی قانع نیستند و نباید باشند چون وقتی قانون عادلانه نباشد تاکید بر ساختن یک حکومت قدرتمند که تمام صلاحیت ها در یک نهاد و به دست یک فرد واگذار شود اول فاتحه داعیه عدالت خواهانه مردم خوانده شده است و دوم چنین نسخه‌ای به چیزی غیر از استبداد و بحران منجر نمی‌ شود.

آصف آشنا

>>>   شما هم از کار کردهای خود جیزی بگوید که ایااز جناب محمد اشرف غنی خوبترکار کرده اید ویا می کنید تا بکی مردم را فریب میدهید
عقربک

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است