دور دوم گفتگوها میان هیات عالی رتبه افغانستان و پاکستان در مورد پلان عمل دو کشور بدون پیشرفت عملی پایان یافت.

وزارت خارجه درخصوص نتیجه سفر هیات مذاکره کننده در اسلام آباد در خبرنامه ای آورده است که دور دوم نشست هیات مذاکره کننده در اسلام آباد درباره صلح و ثبات در افغانستان و پاکستان که در تاریخ جمعه 20 دلو 96 برگزار شد اما نتیجه ملموسی به همراه نداشت.

گفتنی است که پس از حوادث تروریستی خونین اخیر کابل، رییس امنیت ملی و وزیر داخله با اسنادی که نشان می داد طرح ریزی حملات در پاکستان صورت گرفته است به این کشور رفتند و بدنبال موضوع، هیاتی از پاکستان دو روز بعد به کابل آمد.

سرانجام هیات مذاکره کننده افغانستان به رهبری معاون سیاسی وزارت خارجه برای دور دوم گفتگوها روز جمعه (20 دلو 96) به اسلام آباد رفتند اما این نشست نیز بدون نتیجه پایان یافته است.

کد (26)

>>>   به استقبال اینمذاکرات پاکستان یکصد راکت دیگر بر مردم کنر انداخت کرد

>>>   Haroon Amirzada II
در جنگ قدرت میان افغانستان و پاکستان تاجیکان قربانی شدند

بیش از نیم سده است که میان افغانستان و پاکستان یک بازی چند بعدی و پیچیده جریان دارد. در یک سر این بازی پشتونیزم افغان درکابل قرار دارد و در سر دیگر آن پختونیزم پتان در اسلام آبا قرار دارد. هر دو یک هدف دارند؛ یکی مردم پاکستان را به ستوه آوردند و دیگری زندگی برای مردم افغانستان را به جهنم تبدیل کرده اند.
اما یک تعداد تاجیکان غافل به دهل هر دو می رقصند. چنانچه زمانی در زیر دهل" لوی پشتونستان" طلبان از داوود خان تا نجیب تاجیکان بیشتر از پشتونها رقصیدند. زمانی دیگر در زیر تیغ " لوی پاکستان" طلبان از گلبدین تا طالبان تاجیکان نسل کشی شدند. بدین ترتیب پاکستان ستیزی به مذهب تاجیکان تبدیل شد. این در حالیست که اسلام آباد حامیان و قیم پشتون هر دو طرف مرز دیورند است و حذف تاجیکان در دستور کار هر دو پشتون و حامیان آنها قرار دارد.
در ۱۸ سال اخیر خلیلزاد، کرزی و غنی به کمک تروریزم پاکستانی در تحت حمایت پرویز مشرف حذف تاجیکان را در دستور کار شان قرار دادند.
+++++
پشتونها چه می خواهند؟

واقعیت اینست که اکثریت پشتونهای که امروز صاحب ملک خدا داد افغانستان هستند اینجا نه سر زمین تاریخی شان است و نه علاقه به آبادانی آن دارند. سر زمین اجدادی آنها در میان کوه های های سلیمان در خاک پاکستان بنام خیبر پختونخواه قرار دارد. روی تصادفی نیست که گرایش و عاطفه شان به سر زمین تاریخی خود شان بیشتر است تا افغانستان . افزون بر آن پشتونها در افغانستان اقلیت اند و بدون یکجا شدن با قبائل پاکستان در میان فارسی زبانان وفرهنگ غنی خراسان زمین هضم خواهند شد.
واقعیت اینست که علاقمندی و وابستگی پشتونها به پاکستان معلوم است، ولی تاجیکان با کدام انگیزه علاقمند تجزیه پاکستان و یا پاکستان ستیز هستند؟
خوش بختانه نسل نو تاجیک از دوست و دشمن شناخت بهتر دارند و رسالت خود را خوب می دانند. آنها می دانند که تاجیکان با پاکستانی ها بویژه پنجابی ها منافع مشترک، دوست و دشمنان مشترک و مشترکات فرهنگی و زبانی بیشتر دارند. تجزیه و یا مداخله در امور پاکستان به نفع تاجیکان نیست و از آن حمایت نمی کنند. مداخله در امور پشتونها هیچ رابطه ای به تاجیکان ندارد. تاجیکان هیچ نیازی ندارند بخاطر بازی های ریاکارانه و کاذب پشتونها خود را قربانی کنند همان گونه که در نیم سده اخیر کردند. در آخرین تحلیل همه پشتونها چه چپ و‌چه راست به پاکستان پناه می برند.

>>>   Sharif.
وقتی که هزاره ها در افغانستان به خاطر انتقال لین برق راهپیمایی کردند هموطنان و دولت مردان پشتون ما آنها را متهم به جاسوسی ایران کردند و وقتی شهریان کابل در چهار راهی زنبق به خاطر انفجار تانکر بمب راهپیمایی کردند هم وطنان و دولت مردان پشتون ما آنها را لندغر، دزد ،اوباش و چوکی طلب و جاسوس خطاب کردند .
اما حالا هموطنان پشتون ما به حمایت از پشتون های پاکستان در کابل راهپیمایی کردند .
،حالا ما این ها را جاسوس هندوستان خطاب کنیم و یا جاسوس اسرائیل و بنگلادیش ؟؟
خیر از اوباش و لندغر و دزد اش میگذریم

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است