تاریخ انتشار: ۱۹:۲۲ ۱۳۹۶/۱۱/۲۶ | کد خبر: 146745 | منبع: | پرینت |
دقیق بیست نه سال قبل در سال ۱۳۶۷ متعلم صنف هفتم مکتب بودم که می شنیدم روسها از افغانستان بیرون می شوند. روزها سر گرمی ما پسران در ساحه چهار راهی مستوفیت هرات تماشای قطار موترهای شوروی ها بود که بطرف تورغندی در حرکت بود که گاگاهی توسط یکعده مردم توسط شعار ها و دسته های گل بدرقه می شد و در بلندای تعمیر ریاست معادن و صنایع در کنار سرک به خط سرخ درشت نوشته بود (دوستی افغان شوروی خلل ناپذیر است)...
سال ها بعد این دوستی خلل پذیرفت و سال های زیادی در هرات شاهد تقبیح این روز بودم و محافل برگزار می شد و از این روز به نام شکست روس ها و جزو افتخارات مردم تجلیل می شد.
هموطن، تجارب مان ثابت ساخته ،،،
روزی خواهد رسید که همین طالب های تروریست امروز به قهرمانان جهاد و مقاومت فردا تبدیل شوند. با افتخار و سربلندی از شکست آمریکا سخن خواهند زد، بر کرسی های بلند دولتی تکیه خواهند زد و از ملت گوسفندی باج خواهند گرفت. صدها هزار احمق عکس های رهبران این گروه را بر خانه، موتر، پروفایل فېسبوک و حتی سینه خود خواهند زد و آنگاه اینهمه درد و رنج روا داشته امروزی شان فراموش خواهد شد. جزای ملت گوسفندی مرگ است. بمیرید ولذت ببرید تا جهاد و مقاومت افروز و پیروز باشد.
تاریخ حماقت های مان را یادداشت می گیرد.
ایام الدین اجمل
>>> Abdul Hai Khurasani
جمعیت بازیچه دست هر هویت فروش و مریض روانی نیست که آنرا در چهارسوق بازار فاشیسم به حراج بگذارد و این درخت کهنسال تنومند را به عنوان ابزار سیاسی در جهت عقده گشایی های فروخفته تاریخی خود استفاده نماید.
جمعیت اسلامی افغانستان؛ نماد هویت، فرهنگ ، آزادی، انسانیت و بستر تاریخی تمدن خراسانست.
کسی ایکه مشاعرش را ازدست داده است و نقد سود و زیان نمیکند، چگونه ممکن است جریانی را جمع و جور نماید که خودش به تنهایی یک مکتب، تفکر و راهبرد است.
کسانیکه در تمام طول حیات شان آب و دانه از طویله جمعیت خورده اند و شکم پروار کرده اند و تخم در سبد حکمتیار و فاشیسم نهاده اند، حالا با توطیه ارگ در میدان آمده اند تا برنامه ناتمام خود را به انجام برسانند.
رهبران موقت جمعیت هم باید این نکته را مدنظر داشته باشند که خود را چنان در گیر و دار سیاست روزمرگی ننمایند که بستر توطیه ها فراهم شود.
فراموش نکنید که قلب سیاست در کابل می طپد و متن استراتیژی را قربانی حاشیه نسازید که شغلان در کمین اند.
خلق بحران و مدیریت بحران در جهت استراتیژی مدون مفید فایده است و نه تیر در تاریکی رها نمودن......
>>> فارسی زبانان افغانستان اهداف کوچک را دنبال میکنند حتا رهبرانشان اول به فکر جیب خود هستند
ولی پشتونها از کوچک و بزرگ به دنبال تثبیت پادشاهی پشتونها هستند و در راه این هدف ریشدار و بی ریششان قربانی میدهند و قربانی میگیرند
صد سال پیش هزاره ها را قتلعام کردند و غارت کردند و امروز نوبت تاجکهاست همجنان که برای هزاره ها چیزی نگزاشتند برای تاجیکها هم چیزی نمیگزارند
>>> ایام الدین عزیز
کاری به هیچ کار بازار سیاست ندارم اما این نبشته شما دقیق است
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است