تاریخ انتشار: ۱۲:۵۵ ۱۳۹۶/۱۲/۱۵ | کد خبر: 147994 | منبع: | پرینت |
حوادث نه تنها بيش از انتظار به سرعت شکل گرفته و عمل مي کنند، بلکه بر برخی برداشت ها، نتيجه گيری ها، فرضيه ها و نظريات ديروزی ما خط بطلان می کشند.
پيش بينی و تعیين جهت حرکت حوادث آينده در افغانستان و منطقه کار دشواری است ولی می توان گفت که منطقه در حالت دیگرگونی عميق قرار دارد بدبختانه در افغانستان بيگانگی وسيع سياسی وجود دارد و جامعه غير سياسی ناتوان و نامستقل است و بجای جامعه، چند فاميل، چند ملا و چند جنگ سالار هستند که حق سياست کردن، حکومت کردن و تصميم گرفتن دارند.
اين جامعه پاسيف و در حالت انتظار نه مقاومت می کند و نه حق مقاومت خويش را می شناسد، نه در برابر خطرات و تهديداتی که به شکل بالفعل بالای سران قرار دارد صدای اعتراضی بلند می کند. عدم استقلال و غير سياسی بودن جامعه به مستبدين، عوامفريبان و شياطين سياسی موقع می دهند تا قدرت داشته باشند و تا جاییکه می توانند از آن سوءاستفاده کنند.
با چنین وضعيتی در افغانستان امکاناتی بوجود آمده است که ممکن را ناممکن و ناممکن را ممکن می سازند. آن چېزی که ديروز نامکن بود امروز ممکن شده و آن چېزی که ديروز ممکن بود امروز نامکن شده است آنچه که ما ديروز خواستارش نبوديم امروز برای قبول کردن اش خود را آماده می سازېم تا جايیکه من سير حرکت و شکل گیری حوادث را درک می کنم افغانستان علاوه بر مشکلات موجود بسوی "يک کشور و دو سيستم" در حرکت است.
در کشوری که عوامل تقسيم کننده نسبت به عوامل يکجا کننده نيرومند و دست بالا داشته باشند تفکر "واگذاری برخی مناطق به طالبان" نه تنها تقسيم قدرت است بلکه تقسيم قانونيت هم است. تقسيم قدرت و قانونيت می تواند افغانستان را بسوی تقسيم حاکميت راهنمایی کند در جنگ جاری عامل ايديولوژيک به مراتب از عوامل جغرافيایی و سياسی نيرومند تر عمل می کند.
عامل ايديولوژيک آنها را هم تقسيم می کنند که لسان، وطن و دين مشترک دارند. حوادث سوريه و عراق پيش روی چشم ما می گذرد. وجود "يک کشور و دو سيستم: در افغانستان بحران قانونيت، بحران سيستم و از همه بدتر بحران حاکميت را ايجاد خواهد کرد چنین حالتی نه تنها در شرايط جنگی بلکه در شرايط صلح هم برای افغانستان خطرناک است.
افغانستان اين توانايی را ندارد که در وجود "يک کشور و دو سيستم" به موجوديت خود ادامه دهد. دو سيستمه شدن افغانستان خطر جدی پارچه پارچه شدن اين کشور را بوجود می آورد و اين عمده ترين خواست پاکستان است.
دستگیر روشنیالی
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است