تاریخ تیاتر در افغانستان از سال ۱۳۰۱در زمان امان الله خان ایجاد گردید.
ولایت هرات با اینکه مرکز علم و فرهنگ است، آیا سزاوار یک سالن سینما و یا تیاتر نیست، تا بتواند فرهنگ تیاتر را در هرات گسترش دهد؟

افغانستان از کشورهایی است که پیشینه تیاتر در آن به دوران «امان‌الله خان» باز می‌گردد که برای اولین بار این هنر به شکل امروزی آن در افغانستان رواج پیدا کرد و با تأسیس «دانشکده ننداری» در زمان حکومت «محمد ظاهر شاه» وارد مرحله نوینی از تاریخ خود شد.

اولین نمایش تیاتر در سالروز جشن استقلال افغانستان درسال 1301 در قصر وزارت خارجه برای اعضای خانواده شاهی به نمایش درآمد. استاد صلاح الدین سلجوقی از پیش‌آهنگان این هنر در هرات و افغانستان است، هنرمندان هراتی از تخریب سالن تیاتر هرات به دلیل اجرای ماستر پلان این ولایت از سرک چوک گلها تا ولایت، اظهار نگرانی کردند و معتقدند ساخت مجدد سالن تیاتر در هرات مثل ساخت سینما در هرات به فراموشی سپرده خواهد شد.

تیاتر هرات از زمان ایجاد اش حدود سال های ۱۳۳۰ شاید هم کمی بیشر نشیب و فراز های را پشت سر گذاشته به علت مشکلات اقتصادی و نبود بوجه نتوانسته است دوام بیاورد و گاهی برای مدتی کارش متوقف شده است. با وجود اینکه هنرمندان تیاتر همیشه آماده بودند با حقوق کم نمایشات تیآتر را ادامه بدهند.

مرحوم استاد عبدالرحیم سرخوش به تیآتر علاقه زیادی داشت و با همت یک تاجر به تاریخ ماه قوس سال ۱۳۴۷ تیآتر جدید بنام (بهزاد ننداری) را تاسیس نمود ولی مدتی نگذشت که عبدالرحیم سرخوش در سال ۱۳۴۸ به اثر مریضی قبلی درگذشت و چراغ تیآتر (بهزاد ننداری) برای مدتی خاموش ماند.

یکی از مشکلات جدی نبودن جای مناسب و بزرگ برای نمایشات تیآیر هرات بود.
بگفته بزرکتر ها در سال های حدود ۱۳۲۷ یا بیشتر در مقابل حوض سینما در یک ساختمان سفید رنک دو طبقه با سالن نسبتا کوچکی بنام صحنه هرات برای حدود ۱۲۰ نفر وجود داشته که سال ها هنرمندانی مانند زنده یاد محمد علی شاه الفت هروی، زنده یاد استاد عبالرحیم سرخوش نمایشنامه های احتماعی، انتقادی و به خصوص کمیدی را بنمایش می گذاشتند که مورد علاقمندان هنر دوست هرات بود.

آیا کسی از دوستان یاد اش از سینمای و صحنه هرات می آید؟

منجم زاده

>>>   TV وانترنت واپلیکیشن های هوشمند همه سینما اند . پول سینما را
مسجد بسازید که ملا ها ( چوچه های داعش و امثال آن ) ما شمارا
تکفیر نه کنند
سلام ستمدیده

>>>   ما شكر با نداشتن صحنه و سينما هم مشكلي نداريم تلويزبون هاي محلي ما كار صحنه و سينما را انجام ميدهند از صحنه وسينما مشكلاتهاي ديگري داريم كه بايد به انها توجه شود .
لالا هراتي

>>>   با امدن تنطیمهای جهادی که آقای منجم زاده خود از قلم جمعیت اسلامی بود و اکنون هم شاید، در حاکمیت سینما، تیاتر و هم حتی موسیقی رخت بربست. که در زمان طالبان دشمنی دیوانه وار با هنر صورت گرفت. امروز فکر نه کنم که در اکثریت قریب به اتفاق شهر های کشور از سیما و تیاتر خبری باشد.
شعیب

>>>   بخاريكه حالا همه كمپيوتر و انترنت دارند ضرورت به سينما و تياتر نيست.

>>>   اشرف غنی افکار طالب و داعش و گلبدین را ترویج میکند مخالف سینما و تیاتر است

>>>   به پشم الله خان شیخ الحدیث و تورن اسمعیل احوال بدهید تا درینمورد اقدام کنند!!!

>>>   به پشم الله خان شیخ الحدیث و تورن اسمعیل گفته شد، آنها سینما و تیاتر را برخلاف آدمکشی، رهزنی و چور و چپاول، نشانه های کفر دانستند!!!!

>>>   من یادم می آید که در سال ۱۳۵۷ بعد از انقلاب ثور،در سینما هرات فلم هندی را بنام محبوبه با اشتراک راجیش کهنه و همامالینی دیدم که داستان فلم راجع به تناسخ ارواح بود که راجیش کهنه و همامالینی دو مرتبه تولد میشدند .یکی در دوران قدیم و بکی هم در عصر حاضر.در دوران قدیم هردو میمردند و به هم نمیرسیدند و در دوران جدید به هم میرسیدند.
این که بعد از مرگ انسان تمام وجود انسان به شمول مغز او همراه با تمام داده های آن از بین میرود و به خاک تبدیل میشود و چگونه در عصر و زمان دیگر با همان داده ها تولد میشود،از نگاه ساینس امکان پذیر نیست،اما از نگاه دینی به آن به چشم واقعیت مبنگرند که نادانی و بی سوادی و بی علمی و بی دانشی انسانها را نشان میدهد.

>>>   هراتیان عزیز نگذارید تا لشکر جاهلین پاکستانی در خاک مبارک هرات جاگزین شوند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است