انتخابات هرچند با تقلب نیاز جامعه و کشور مان است، راهی دیگر بجز ادامه این روند؛ مطلوب و رضایت بخش نیست. من نه تنها در این پروسه مانند دیگر شهروندان سهم می‌گیرم بلکه وارد کارزار انتخاباتی می‌شوم. ولی به عنوان نامزد در انتخابات پارلمانی نه. خواستم برای رفع تشویش و نگرانی برخی از دوستان که احتمالا نامزد هستند و دوستانی که علاقه‌مند هستند چند نکته را یادآور شوم.

یکم: معمولا افراد در کارزار انتخابات در عرصه‌ی نامزد شدن با اتکا به چند گزینه وارد می‌شوند. پشتیبانی سیاسی حزبی، جایگاه مطلوب مردمی و حمایت مالی همین سه گزینه در افغانستان اصل است. من پشتیبانی سیاسی در حد حمایت نامزد شدن در انتخابات پارلمانی تا رسیدن به هدف ندارم. در حوزه‌ی سیاست هنوز در مرحله‌ی ابتدایی قرار دارم، جریان سیاسی که من عضویت دارم تا هنوز حساب آنچنانی رویم باز نکرده‌است. از لحاظ مردم و مردم داری در جامعه‌ی افغانستان، شاید تا سال های زیاد ریش سفید بازی و روحانیت مشروعیت ساز باشند و هستند/ خواهند بود. در این مرحله برای خودم از این گزینه استفاده نمی‌کنم. مهم ترین پشتیبانی که می‌توان به وسیله آن دو گزینه‌ای فوق را نیز بدست آورد؛ پول است. گاهی اوقات که دوستان به نامزد شدن در انتخابات اشاره می‌کنند؛ زیر لب زمزمه می‌کنم که آدم غریب و گوز برنجی!؟

دوم: یکی از موارد دیگر واجد شرایط بودن و شایستگی است، بین واجد شرایط بودن از لحاظ قانونی و شایستگی نمایندگی باید تفکیک کرد. برخی ها همین که واجد شرایط می‌شوند/ هستند، هم خودشان و هم طرفداران شان شایستگی را فراموش می‌کنند. به این دو مورد بخاطر مصلحت و راه نیافتن سوتفاهم اشاره نمی‌کنم. روابط گستره‌ی دارم و برنامه‌ریزی و قابلیت‌هایی سازمانی ام توام با تجربیات چندین ساله با نهادها و سازمان های ملی و بین‌المللی قناعت ام فراهم نکرده‌است تا یک چنین تصمیمی بگیرم.

سوم: من برای یک گروه اقلیت قومی به نام "بیات" در کنار دوستان با فضیلت و متعهد به ارزش هویت و هویت طلبی سال پار دادخواهی بزرگی راه اندازی کردیم، قوم بیات را به یک قوت و پتانسیل قابل توجه در حد خودشان مبدل کردیم. در یک سال و چند ماه گذشته اندکی هم از داعیه مان عقب‌نشینی نکردیم و به اندازه توان مان کار کردیم. قوم بیات افغانستان با توافق کلی و اجماع نظر که در هر نقطه کشور حضور دارند/داشتند بر من و ما اعتماد کردند و از این خواست حمایت معنوی نمودند. ما نیز به نمایندگی و نیابت شان در تمام نشست های حکومتی و اجلاس اقوام سخن گفتیم. از آغاز شکل‌گیری حرکت مان که بواسطه من پایه گذاری شده‌بود و تا حال با جمعی ادامه می‌دهیم گمانه زنی های مبنی بر اینکه ما به همین بهانه منفعت و سود شخصی و سیاسی را دنبال می‌کنیم نزد شماری از دوستان وجود داشت و تا حدی گفتیم که در شورا و در پارلمان از آدرس قومی نامزد نخواهیم شد. من با این حرفم متعهد و استوار هستم. هویت طلبی و دادخواهی و مبارزه در این راستا را مسیولیت خودم می‌دانم. به این مفهوم هم نیست که اگر دوستان در انتخابات پارلمانی نامزد هستند و در دادخواهی یعنی هویت طلبی سهم داشتند و دارند نباید نامزد شوند، باشند. قوم بیات با نفوس و کدرهای شایسته که دارد از نبود نمایندگان پارلمانی رنج می‌برند. آنان نیاز دارند نماینده بفرستند. من به عنوان یک آدم عادی همکاری می‌کنم. اعتقاد و باور دارم که این بار از کابل و غزنی نماینده خواهند داشت.

چهارم: برای من بیشتر از نامزد شدن در پارلمان با توجه بیکاری و بی برنامگی بدان رو برو هستم چیزهایی دیگر اولویت دارند. دو سال است دو اثر آماده‌ی چاپ دارم تا هنوز موفق به چاپ شان نشده‌ام. خیلی دوست دارم تا موفق به نشر نخستین مجموعه شعر و رمان سیاسی ام گردم. ضرورت دارم تا در کنار کارهایی که از آنان ارزش تعریف کرده‌ام به دنبال یک کار کوچک شخصی اقتصادی که نیازمندی های روزمره‌ام را پوره کند، باشم. تمرینات فشرده کاراته را پس از چندین سال دو باره آغاز کرده‌ام، کورس نقاشی گرفته‌ام و به دانشگاه خواهم رفت.

پنجم: در یکی از جریان های سیاسی فعالیت می‌کنم؛ و در آنجا خواهیم ماند. در کنار آن نیاز دارم با استفاده از ظرفیت و توانایی که با خون دل بدست آورده‌ام برای حمایت و پشتیبانی سیاسی آینده‌ام با نامزدان انتخابات پارلمانی کار کنم، می‌کنم. پس از چندین سال آموختن سیاست بگونه‌ای دانشنامه‌ای و تجربه‌ای چند سال سیاست کردن؛در کارهای انتخاباتی منافع مشترک تعریف می‌کنم. من تنها در یک جایی برای ارزش سیاست و کار می‌کنم، به نظر می‌رسد که جریان سیاسی مان در حوزه‌هایی انتخاباتی کابل و غزنی در شرایط کنونی دخیل نیستند.

برای نامزدان شایسته و صادق آرزوی موفقیت می‌کنم!
بامهر
صبور

>>>   حافظ صبور باش که در راه عاشقی
هر کس که جان نداد به جانان نمی‌رسد
ر

>>>   صبور جان !
هر افغانستانی حق دارد انتخاب کند و انتخاب شود . ولی متل با معنایی است
( سنگی را که زورت نمیرسد ببوس و بگذار ) این زور به زور کمر و بازو اطلاق
نمیشود در انتخابات مفهوم و تعریف زور به اوصاف ذیل است .
اول : با امریکا که سرنوشت ساز افغانستان است از طریق سازمان سیا باید ارتباط داشت .
دوم : کم و بیش با چند از سران و دستگاهای خصوصی اتحادیه اروپا پشت
پرده که امریکا نه فهمد روابطی هم داشت :
سوم : داشتن بودجه مالی از خود اگر چه هم مهم است و اعتبار اجتماعی کاندید را نزد
ارباب و اقسقال و دوک و داروغه و صاحب رسوخان و قوماندانان که حالا به متنفذین مشهور
شده و روحانیون و ملا ها بالاخر همه
اقشار مردم بالا میبرد اما اگر امریکا یار شد دارایی شخصی هم زیاد زیاد
مطرح نیست .سخاوت امریکا گره کشای است و اما فراموش نه باید کرد که
قدرت دارایی شخصی هم با کم و بیش موقف سازی در ریاست جمهوری نزد
امریکا قابل اعتنا است و نقش او را تسهیل می کند .
چارم : ضعف وجدان شخص کاندید که جرات حد اعلای تقلب را با سازو برگ
خیانت پیشگی داشته باشد. درین صورت از قبل مورد تایید امریکا شده میتواند .

اما با دریغ بگویم یا با افتخار که بعضی از اوصاف( بیشتر موثر ) فوق را
رجال مربوط و منسوب به قومیت های غیر برادران افغان ( پشتون ) ندارند
و این سبب شده تا در کسب نوبت به ریاست جمهوری عقب باشند .
به امید و انتظار روز که افغانستا ن واقعآ آزاد مخصوصآ در سیاست گذاری
را در زندگی تجربه کنیم .
در آخر میگویم که تحلیل من ضد روابط دوستی و برادری و حمایت هیچ کشوری از امریکا تا
جهان نیست . روابط و ارتباطات دوستانه سیاسی ، اقتصادی و استراجیکی را آغوش باز است .
بدون آن در جهان امروز
زندگی و کشور داری مشکل است .
م . ش. فروغ

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است