خطاب به رییس جمهور:
تو فردا مانند هر روز دیگر از خواب بلند میشوی و آماده میشوی٫ چای و قهوه مینوشی و میروی دفتر کار! فراموش میکنی که فراه در خون غلطید و فراموش میکنی که بهترین و شجاعترین فرزندان وطنم بدست اهریمنان به خاک و خون غلطیدند.

فردا باز مانند هر روز دیگر٫ به تلفن ها پاسخ میگویی٫ در تلویزیون ها ظاهر میشوی و باز میروی پشت میزت و جویای احوال پسر و دخترت که هیچگاهی طعم جنگ ٫ گرسنگی و بی خانمانی و یتمی را نکشیده اند میشوی٫ و باز میروی تا غذای ظهرت را با خانم ات در قصری مجلل و دور از سر و صدا و در سکوتی که آنرا فقط صدای پرنده های نشسته بر شاخه میشکنند صرف کنی و فراموش میکنی که هزاران هموطنم در میان جنگ و گلوله و آتش گیر مانده اند و فراموش میکنی که فرزندان غریب ترین ها و صادق ترین ها و شجاع ترین ها رفته اند تا مرگ و خون و عشق را لبیک بگویند.

فردا صبح وقتی با صدای ساعت از خواب بلند شدی و صبحانه را در فضای خاموش و سکوت شاعرانه صرف میکنی و باز هم فراموش میکنی که در جنوب و غرب و شرق و شمال این کشور بستر خون و غم گسترده است و آه و ناله ای مادران در غم از دست دادن پسر و زنان در غم از دست دادن شوهران شان به آسمان رسیده است.

فردا مانند هر روز دیگر به معاملات ات رسیده گی میکنی و اگر نیاز بود عمل کثیف ترین و جانی ترین موجودات این سرزمین یعنی طالب را توجیه میکنی و باز هم فراموش میکنی که طالب یک تروریست مزد بگیر است و از هیچ قومی نماینده گی نمیکند! طالب در فراه و هلمند و ننگرهار به همان اندازه آدم میکشد که در پنجشیر و بامیان و غور و باز هم فراموش میکنم که طالب تروریست است و مخالف سیاسی نیست!

فردا باز بیدار میشوی برای انتخابات نقشه میریزی٫ برای دیدار ها آماده گی میگیری و منتظری که گزارش های ارقام کشته شده ها و زخمی ها را برایت بیاورند نه برای آنکه میخواهی کاری بکنی بلکه میخواهی در برابر مطبوعات کم نیاری. و فراموش میکنی که این ارقام هر کدام اش جان انسان است٫ جان انسانهاییکه هر روز بخاطر نبود یک رهبر در این سرزمین قربان میشوند. و باز فراموش میکنی که تو یک رهبر نیستی و هیچگاهی هم نخواهی بود!

حوریه مصدق

>>>   عمرراوی:
ما تاجیکهای خراسان در یک وضع بسیار پیچیده و سخت گرفتار استیم. قدرتهای جهانی و منطقه یی، جنگهای نیابتی خود را درکشورما به پیش میبرند.همگی شان هم از هرطرف منافع خود را به بر و دوش پشتونها بسته اند.جنگجویان معاشگیرپشتون با دولت کابل دریک خط و در یک صف هستند و یک هدف اساسی دارند که قایم ساختن حاکمیت مطلقه قومی شان درسراسرخراسان است. اگر به نام طالب می آیند، اگربه نام داعش میآیند،اگربه نام گلبدینی میآیند، اگراز طرف امریکا کومک میشوند، اگراز طرف روسیه کومک میشوند،اگرازطرف پاکستان یا کدام کشوردیگر کومک میشوند،بازهم درهرحمله و تجاوز خود تاجیک میکشند.قریه ها را ازآدم تهی میسازند، چپاول می کنند، به آتش میسوزانند ومیروند.به فرمان هرکشوری که تفنگ برداشته اند، مرمی را به سینه تاجیک می زنند. وابستگی خارجی شان به چندین جهت است،اما هدف داخلی شان یکی میباشد.کار طالب و داعش و گلبدینی و ارگ ، تقسیم مرگ است به تاجیکان.

>>>   Najib Salam
من دها بار گفته ام و يكبار ديگر تكرار مى كنم ، مردن و كشته شدن براى اين حاكميت قبيله يى خيانت به خود و فاميل خود است ، بى هوده ترين مرگ همين مرگ است ، اين حكومت با طالب هم تبار خود قشنگ همدردى دارد ، وقتى ترا طالب در جبهات مى كشد ، اين حماقت بيش نيست ، برويد نيروهاى دفاع خودى در مناطق خود تشكيل دهيد و آنجا طالب و نيرو هاى فشار اين حاكميت را شكست دهيد . تجربه يى حكمتيار بايد درسى خوبى براى افسران و سربازان باشد ،شما با او جنگيديد او دها تن هم كيشان شما را ترور كرد و يا درجبهات كشت ، اما او اكنون ستون اصلى اين حكومت است ، اين مرگ ها مگر ارزش اين را داشت !
طالب هم روزى ستون اين حكومت خواهد بود و بيوه ها و يتيم هاى بازمانده بد بخت تر خواهد شد .
نكنيد خود را بى هوده نكشيد . يك شكم نان ارزش اين شهادت ها را ندارد.

>>>   رئیس جمهور مارا کسی قبلابا خوراندن مغز گوسفند مسموم ساخته بوده که حالا آن فرد بعد از هژده سال خودش به این کارش شهادت میدهد

>>>   به محترمه مصدق:
امروز انی رانوشتی ودربین سی ملیون نفوس افغانستان همه مشکل رابدوش یک نفرانداختی !کاروبار دفترت را پیش بردی ساعتها مصرف فیس بوک ساختی امروز ختم شد فردا بازهم حاضر دفتر میشوی پیشروی کمپیوترت قرار میگیری واخبار را مرورمیکنی اما ازین خبرنداری که چندین سازمان استخباراتی ملیون ها دالر برای ویرانی افغانستان مصرف میکنند وهرکدام هزاران مزدور دارند امروز راهم با مروفیت کمپیوتر وچند پارجزئی دیگر رسمیات را به خاتمه میرسانی ،اما اینکه صد ها مامور مسئول حکومتی که هرکدامش دعوای جهاد ومسلمانی دارد شب و روز به اختلاس غصب دزدی چوکی فروشی قوم جنگی فکر میکند بخش های مهم حکومتی را دراختیار دارند ،
فردایش که بازهم به دفترمیروی همان مکررات است پیس بوک وتبصره ها واخبار قومی تنظیمی وجنایات اسرارو داغش تا اینهارا مرور میکنی رسمیات بازهم خاتمه یافت دفتر را ترک میکنی ،اما خبرنداری که تعدادی کمیشن کار مفسد خودرا مالک مال وجان مردم میدانند همیشه مصروف قانون شکنی کمیشن کاری مداخله غیرقانونی درکارهای وزارتخانه ها طرح نزاع قومی در داخل خانه کمیشن کاران ، لت وکوب پولیس غیابت های مکرر درمجلس سفرهای خود سرانه وغیر رسمی به کشورهای عربی وهمسایه ،
وقتی همه گوسفندان گرگ شوند چوپان چی کرده میتواهند ة،
اگر تقصیر از غ است در زمان کرزی کدام عدالت وحکومتداری خوب بود؟ اگر کرزی هم ملامت است درذ زمان نجیب کارمل ربانی کدامش حاکمیت قانون ساخته خود شان برقرار بود؟؟؟
در طول چهل سال کدام حکومت موفق ومورد قبول مردم بوده؟؟

>>>   Homayoun Paiez
بخدا از دست پیروان ابوجهل، خیلی خسته شده ام. این ها، نه منطق می دانند؛ نه به علم اهمیتی قایل اند، و خدا وپیامبر را که اگر درجهت منافع شان یافتند که خوب؛ در غیر آن، آنان را هم به پشیزی نمی خرند... واقعن، بی درمان تر از درد جهل، در جهان نمی توان بیماری ای را سراغ کرد. حالا، حس مسیح پیامر را که علاج تمام ببماری ها بود و مردگان را می توانست زنده کند؛ واز جاهل چون تیر فرار می کرد را؛ خوب درک می کنم... ومحمد ص را که هیچ چاره ای به جاهل نیافت؛ فقط همینقدر گفت: به جاهل که رسیدید؛ سلام گفته بگذرید!
نماینده های هفتاد درصد این کشور، فریاد می زنند که راه عدالت و رفاه وصلح در این کشور، به رسمیت شناختن زبان ها، فرهنگ ها، هویت ها... تقسیم عادلانهء ثروت و قدرت و ... است؛ ولی، غاصبان، در برابر هر خواست معترضان هیچ منطق و دلیل عقل پذیری که نمی یابند؛ آخرین، حربهء شان فقط بر چسپ زدن های نا روا است؛ ازجمله، حریفان را به جاسوسی ایران متهم می کنند!
آقایان!
به قرآن، به خدا وبه هرچه که مقدسات است قسم، حاکمان ایران امروزی، به افغان ساختن کل نفوس کشور، نسبت به شما حریص تر اند. ایرانی های معاصر، از خراسان خواهی در این جا بیم و نفرت دارند؛ زیرا، آنها، وارث تمدن ایران کهن و خراسان قدیم، فقط وفقط خودرا می دانند و همه را در جغرافیای امروزی ایران خلاصه می کنند... گذشته از این، کاش ما مردم مثل شما، هنر جاسوسی و مزدوری را یاد می داشتیم؛ که نداریم!... اگر، معاندان فاشیست، یک کمی هم وجدان دارند، با منطق و دلیل وارد بحث وکنکاش شوند؛ نه با تهمت و افتراء و برچسپ های نا روا و دروغ های شاخدار...
دروغ آدمی را کند شرمسار
آری، دروغ در اخیر، فقط ندامت و شرمساری به بار می آورد و تمام!...
باور کنید،دل خونبار ما به حال شما هم می سوزد!...

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است