چنین رویدادی در تاریخ نوین افغانستان بی سابقه بوده است که اجماع گسترده سیاسی ایجاد و احزاب در متن و در محراق توجه و گفتگوها قرار گرفته باشد.

امروز سه جلسه مهم یکی در یوناما و دیگری در ریاست جمهوری و سومی هم در دفتر کمیسیون انتخابات دایر می شود و احزاب در دو جلسه ریاست جمهوری و دفتر ملل متحد حضور دارند و در همه جلسات بحث روی مکانیزم عملی شدن طرح احزاب در مورد انتخابات می باشد.

خواست احزاب دو بخش دارد یکی سیاسی و دیگری تخنیکی. احزاب تا تحقق خواستشان و عملی شدن طرحشان در مساله انتخابات تلاش و مبارزه می کنند و حالا یک اجماع سیاسی عظیم ایجاد شده است کسی نمی تواند این اجماع سیاسی گسترده را که بیش از 63 حزب، ایتلاف و شوراهای معتبر اجتماعی که دور هم جمع شده را نادیده بگیرد و همه تاکید دارند که انتخابات بایومتریک شود رای قابل انتقال باشند و همه با تقلب کاری های فعلی مخالف و خواهان شفافیت و نظارت هستند.

طرح احزاب تبدیل به یک داعیه ملی شده است و طرح احزاب در محراق مذاکرات مهم قرار گرفت است.

محمد ناطقی

>>>   عطیه مهربان
ما بدخشی ها هیچ گاهی بر در خانه پدرام بخاطر گرفتن وظیفه و واسطه کردن در هیچ ارگانی نرفته ایم. چون او نماینده ماست نه واسطه ما. ما او را انتخاب کرده ایم تا بر "اصولی" که اعلام کرده است پابند باشد و همان اصول را از تریبون خانه ملت بیان کند "حتی اگر مورد حمله فیزیکی قرار گیرد". در بحث پایبندی و "مومن حقیقی" خواندن پدرام به اشتباه رفته اید. همه سیاست مداران افغانستان یک اصول دارند اما آن اصول را زمانی بیان می دارند که به منافع شخصی شان نرسند. جمع شدن چند به اصطلاح رهبر یا گله دار قومی بخاطر یک هدف مشترک که همان منافع شخصی و پست سیاسی است واقعن چه نفعی دارد؟ در حکومت کرزی ما خیلی با هم تفاهم داشتیم اما به بدترین شکل از صحنه رانده شدیم. به آدمی مثل احدی اگر "شوونیست" گفته نشود چه باید گفته شود. سوال ایست که، خودت در قبال همین افراد چقدر ازین واژه ها کار گرفتی؟ من که صد ها موردش را شاهد بوده ام. احدی با نشستن زیر یک خیمه، ظاهر قدیر با پیمان بستن و همایون با کنار تاجیک نشستن دوست ما نمی شود. من البته هیچ عصبیت قومی در مقابل کسی ندارم اما در بحث سیاست، حقم را میخواهم و خواهم خواست اگر طرفم هر کس و هر قومی باشد.

>>>   هر چه را که غرب نپسندد نمی شود. کدام احزاب؟ کدام وفاق ملی؟

>>>   ناطقی صاحب!
ایله گفت و خیله باور کرد!!!!!!!!!!!

>>>   خاموش :
جناب محترم ناطقی صاحب وعطیه جان مهربان سلام
خدمت شما بعرض برسانم کدام احزاب سیاسی وکدام سازمان هاهچیک ازین ها از خود کدام استقلایت ،اراده ندارند صرفآ وصرفآ به چبک دول باداران خود میرقصند نفع را باداران شان میبرد شرمنده گی وخجالتی به اوباشان میماند وبس

>>>   Saboor Raheel
در پیوند به آمادگی حزب کنگره ملی برای واکنش و اعلام موضع در قبل سپردن برخی مناطق به طالبان در پای اعلامیه شان نوشتم:‌

«کنگره ملی یگانه حزب زنده است. حزبی که وظایف خود را می داند. در هرگام موضع خود را دارد و برای هر حرکت دولت توضیح سیاسی مشخص. میان یک حزب زنده و یک دکان بارزترین فرق همین است.»

کنگره ملی می تواند به حزبی فعالتر و بهتر از آنچه هست تبدیل شود اگر به برخی مسایل دیگر نیز توجه کند. از جمله مسایل اقتصادی. پروژه های اقتصادی یی را که تیم فاشیست ارگ رویدست دارد و با آن برنامه های بسیار خطرناک قومی را به پیش می برد نیز باید به گونه مشخص و مشروح مورد ارزیابی قرار این حزب قرار گیرد. برای این کار نیاز به متخصصین اقتصاد در بخش امور اقتصادی حزب است.

شاید انتقادهایی متوجه کنگره ملی و رهبری اش باشد. اما تاکنون در عرصه سیاسی یگانه حزبی که اصل و قلب برنامه های ضد ملی و شوونیستی و فاشیستی ارگ را نشانه رفته و در برابرش ایستاده است همین کنگره ملی به رهبری لطیف پدرام است.

دولت با واگذاری مناطقی به دست طالب دچار عدم مشروعیت بزرگی می شود. از جمله تمامی وکلایی که از مناطق تحت نفوذ طالب در شورای ملی استند، اعتبار خودرا می بازند. غنی و تیمیش و تمامی پشتونهای تکنوکراتی که از نام پشتون و رای پشتون به خود مشروعیت قایل می شوند این مشروعیت را می بازند. البته در جاهایی که به طالب سپرده می شود و منطقه تاجیک نشین و ازبک نشین است نیز چنین وضعیتی است. البته چنین مناطقی کم است و دولت این مناطق را به طالبان غیر پشتون نمی سپارد و این روشن است.

آنهایی که فکر می کنند دولت تن به انتخابات مشروع می دهد و حاکمیت را تقسیم می کند و به این امید واهی همه تخمهای خود را در سبد انتخابات گذاشته اند، در بهترین صورتش کور خوانده اند. ورنه شریک جرم دولت غدار فاشیستی اند که با اغفال مردم به تداوم این حاکمیت کمک می کنند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است