خداوند چهارده قرن قبل پيام فرستاد و فرمود: "إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىٰ يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم" خداوند حالت قومی را تغیير نمی دهد مگر اينكه آن قوم (عليه آن شرايط ناگوار) اقدام كنند.

موضوع پيام عموم است يعنی همه ی ما مسوول در برابر اتفاقات جاری در كشور هستيم اما نادانی به حدی است که نشسته ايم و همه چيز را به پای خدا می ريزيم. مردم عادی و سربازان در انتحاری يا جنگ كشته می شوند، به شهيدان می گويیم خدا رحمتشان كند، به قاتلان می گويیم خدا لعنتشان كند. حق مردم در انتخابات تلف می شود زمين ها را غصب می كنند، مجرمان را آزاد می كنند و بيگناهان را زنداني می كنند و... ما دعا می كنيم و از خدا می خواهيم نابود كند ظالم را بدون اينكه اقدامی كنيم.

اين داستان به روزگاری می ماند که در يک محل ظالمی وجود داشت چند نَفَر را دور خود جمع كرده بود و هر روز به شكنجه، دزدی و زورگيری مردم محل می پرداخت. روزی در حضور مردم افراد آن ظالم يک ريش سفيد را شكنجه كردند و رفتند مردم گفتند خدا خراب كند اين ظالم را. مرد مسافر رهگذر وقتی جريان را مشاهده كرد از جمع مردم سوال كرد چرا اين را شكنجه كردند؟

مردم گفتند: آن ظالم خان است كسی نمی تواند به آن گپ بزند!
مرد مسافر غمگين شد و به مردم گفت: سه نَفَر به به يک ريش سفيد بيگناه زدند شما صدها نَفَر نظاره گر بوديد فقط گفتيد خدا خرابشان كند! شما همه در اين ظلم عليه پيرمرد شريک هستيد.
مردم گفتند: زورمان نمی رسد خدا فقط به دادمان برسد!
مرد رهگذر گفت:خدا شما را خراب كند كه از مغزتان استفاده نمی كنيد.
آن مرد حكيم گفت: همه جمع شويد برويم تا من كاخ آن ظالم را به كمک شما و به لطف خداوند در سرش خراب كنم.
مرد رهگذر پيش شد مردم از پشت آن رفتند وقتی آن ظالم از پنجره لشكر را ديد خواست فرار كند گرفتنش و به يک درخت او بستند خواست مردم را فريب بدهد گفت توبه كردم نمی كنم...
آن مرد مسافر به جماعت گفت: هيچ وقت منتظر نباشيد خداوند ظلم را از سر شما بردارد عمل كنيد تا خداوند كمكتان كند.

دقيقا اين داستان سرنوشت ملت ما و دولت ظالمی است كه منتظر نشسته ايم تا خدا ظلم اين دولت را برچيند. ما همه در ظلم غنی شريک هستيم آنهايی كه سكوت كرده اند، آنهايی كه ظلم می كنند و آنهايی كه می بينند و می شنوند هيچ كس بی مسووليت نيست.

اين پيام خداوند به ملت شريف با شهامت يا جاهل افغانستان است: تا زمانيکه شما در برابر ظالم بلند نشديد و عملا اقدام نكرديد هيچ چيزی را خداوند تغیير نخواهد داد.

گل امیری

>>>   دادفر اویانی
در گردیز و در اروزگان نسل کشی تباریست!
میگویند «چرا فاشیزم میگی».
چرا نگفت باید که نسل کشی دارد رژیم کابل؟
چرا نباید‌گفت که این رژیم فاشستی است؛ چون برنامه کشتار دارد و دستور و کار کشتار.
رژیم فرمانروای کشور، با نامنهاد برساختی «حکومت وحدت ملی»، فاشستی است و نسل کشی دارد.
باز هم کشتار؛
کشتار تباری؛
باز هم نسل کشی و این بار در گردیز.
تاجيكان شيعه مذهب را در خانه خدا و در پكتيا کشتن و در اروزگان، سربازان ما را به لشکر درنده (به طالبان) خود سپردن، فاشیزم است؛ فاشیزم پشتونیزم .
این کشتار ها برنامه ريزى شده کارفرمایان شورا های «امنیت و ...» فاشستی ی دستگاه فرمانداریی کابل براى قتل عام پارسى زبانان است.
فاشیزم ندارد شاخ دیگری و نه هم کدام دم.
کشتار های تباری و همگانی، همان «هولوکاست» های هتلریست که محکوم تاریخ است.
در کشور ما هر روز هولوکاست دارد فاشیزم افغانسازی.
جنبش های ملی و آزادیخواه، از شمال تا جنوب و از خاور تا باختر، باید برخیزند و برای واژگون ساختن کاخ و بنیاد این فاشیزم، وارد پیکار شوند.
راه دیگری برای رهایی از این فاشیزم که چند سده است، تنها تبهکاری دارد و ویرانگری، نیست.

>>>   عین همین مشکل را ماهی های دریا در مقابل نهنگ ها دارند.
ماهی های دریا غالمغال کردند که خدا نابود کند خانه کسی را که زنجیره غذایی را خلق کرده است و یک نهنگ گرسنه دهن خود را باز میکند و صد ها و هزار ها ماهی را یک جا قرت میکند.
یک ماهی به آنها مشوره داد که همه شما یکجا شوید و در پشت نهنگ سوار شوید و او را چک بزنید.
ماهی ها نیز چنین کردند و هنگامی که پشت نهنگ را چک میزدند، نهنگ میگفت: خدا خیر بدهد شما را. چه خوب پشت من را ماساژ میدهید. بعد از آن که پروسه ماساژ خلاص شد، نهنگ روی خود را دور داد و همه ماهی ها را بلعید و تمام زحمات شان بی حدر رفت.
حالا نمایندگان پارلمان نیز هر روز دولت را انتقاد کردند و داو و دشنام دادند. حالا همه شان رد صلاحیت شدند و دیگر حق کاندید شدن را ندارند.

>>>   باید برخیزیم
یک عده ای جاهل ونادان مردم رامیکشن خانه هایشان راخراب میکنن بعدمیگوینددستورخدا است
ویه عده ای جاهل ونادان نفرین میکنن ومیگویندخداخرابتان کند
اگربادعا کردن درست میشد الان اسرایل باید به قعرزمین میرفت وفلسطین ارام میشد
همه چی دست من وشماست این کفرنیست اکراین کلمه را درجمعی ادم نادان بگم مرا سنگسارمیکنن.
نعوذبه الله خدا نوکرمن وشما نیست به اودستوردهیم این کاررابه من بکن این رابه من بده
تفکرمردم افغانستان با قرن بیست ویک همخوانی ندارد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است