افغانستان در مسیر مناقشه میان قومی قرار دارد. انتخابات آینده انتخابات مجلس ملی افغانستان در 20 اکتبر 2018 می تواند به مدت کوتاهی به تعویق بیفتد.

بی ثباتی کنونی در بسیاری از نقاط کشور به دلیل فعالیت های نظامی "طالبان" و شبه نظامیان از «دولت اسلامی» و همچنین بعنوان ناتوانی مقامات کابل برای تامین امنیت در مراکز رای دهی در شمال، شمال غرب و شمال شرق افغانستان به خطر انداختن یک رای در مطابق با توسط استانداردهای بین المللی به تصویب رسید.

با این حال در همراهان از رییس جمهور اشرف غنی حامیان انتخابات پارلمانی در شرایط دشوار فعلی که بطور کلی اجازه نمی دهد که تاجیک و ازبک ها در رای دهی شرکت فعال داشته باشند اطمینان از بیشترین به ریيس جمهور از نیروهای سیاسی گرا و به حداقل رساندن "مخالفت شمال" در پارلمان آینده غنی را قادر خواهد ساخت به طور موثر انجام انتخابات ریاست جمهوری در سال 2019 را دهد و تنظیمات لازم را برای قانون انتخابات در افغانستان ایجاد کند.

این واقعیت ادامه سیاست قدرت های ریاست جمهوری با هدف تقسیم عمیق از مردم افغانستان در امتداد خطوط قومی و همچنین رایزنی با اعمال مختلف قانونی با هدف تقویت مواضع سیاسی و اقتصادی برخی از گروه های قومی در هزینه و یا به ضرر دیگران است با وجود آنکه رویکرد خطر از "طالبان" و "دولت اسلامی" می باشد. بحران ملی، رییس سابق آژانس امنیت ملی افغانستان اسدالله خالد اعلام ایجاد جنبش سیاسی جدید خود اظهار داشت که "در این کشور جنگ های سنگین مثل دهه 1990 اتفاق خواهد افتاد".

درحالیکه اشرف غنی انواع جلسات درباره ی ثبات افغانستان، نمایندگان "طالبان" و "دولت اسلامی" انجام می دهد و بمب گذاری روزانه در کابل، هلمند، قندهار انجام می شود کشتن ماموران اجرای قانون در ولایت پکتیا، پروان، فاریاب و دیگر ولایات ادامه دارد، افغان های صلح آمیز بدون توجه به قومیت از ضعف و بی کفایتی نیروهای امنیتی که به رییس جمهور افغانستان وابسته اند رنج می برند.

آیا سیاستمداران فعلی افغانستان نتوانستند بر روی رویارویی بین خود غلبه کنند؟ با توجه به ضعف مقامات مرکزی آن بالغ نیاز به پیدا کردن راه های برقراری روابط بین رهبران جنبش "طالبان" و رهبران سیاسی، جنگسالاران جوامع تاجیک، ازبک و هزاره شده است.

آنها اکنون قادر به اطمینان از اتحاد ملی و جلوگیری از فروپاشی کشور هستند. مردم "قومی" دیپلماسی روابط منطقه ای بین جوامع می تواند تبدیل به نیروی محرکه از آشتی شود درحالیکه سیاست کابل برای حل مشکلات مالی شخصی بدون در نظر گرفتن دیدگاه های شهروندان کشور خود می باشد.

قیس ایشان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است