استعفای اتمر هرچه باشد، به معنای پاسخگو و دموکرات بودن یک دولتمرد نیست. بنابر این، دارای اهمیت و بار ارزشی اخلاقی نتواند بود. درباره دلیل‌ها/هدف‌های استعفای او می‌توان به این موارد احتمالی اشاره کرد:

یکم؛ تصمیم او می‌تواند با ورود دوباره خلیلزاد به فضای سیاسی افغانستان و هدف‌ها و برنامه‌های او مرتبط باشد. هرچه باشد، اتمر مسئول سیاست‌های امنیتی حکومت در دوره فعالیت خود است که ناکام بوده است. احتمالاً در دستورکار تازه فرستاده، جایی برای اتمر در نظر گرفته نشده یا به‌مثابه متهم ردیف اول ناکامی سیاست‌های امنیتی کشور، وادار به استعفا شده است.

دوم؛ اگر او وادار به استعفا نشده باشد، تصمیم او می‌تواند تابع دریافت او از سیاست تازه آمریکا و جایگاه نامشخص خود در آن باشد. در این صورت، استعفای او می‌تواند پیشگیرانه باشد. با این تصمیم، او در بدترین روزهای حکومت وحدت ملی، محاسبه‌گرایانه، از زیر بار مسوولیت ناکامی سیاست‌های امنیتی آن شانه خالی می‌کند. با دگرگونی در سیاست آمریکا در افغانستان، نبود جایگاهی مشخص برای اتمر در آن، ناکامی و بی‌اعتباری حکومت وحدت ملی، او خود را برای وضعیت‌های پیش رو آماده می‌کند.

سوم؛ احتمال بعدی -مشخصاً- به جاه‌طلبی (دورخیز او برای نامزد شدن در انتخابات آینده) یا اختلاف نظر او با غنی بر سر علت/دلیل‌های ناکامی سیاست‌های امنیتی‌شان برگردد و احتمالاً از این پس با هدف تبرئه خود، به اختلاف نظر خود با غنی بیشتر خواهد پرداخت.

چهارم؛ اگر اختلاف او و غنی، واقعیت نداشته باشد، می‌توان کناره‌گیری او را یک تصمیم تیمی هدف‌مند دانست. به این معنا که در تغییرات احتمالی پیش رو، به او -به‌‌مثابه یک ذخیره‌- نقشی دیگر بسپارند و استعفای او نمایشی بیش نباشد.

به هر رو، ترامپ عملگرا، دریافته است که طالبان هر روز نیرومندتر می‌شود، در حالی که پاکستان انتظارات همراه با تهدید ترامپ را برآورده نکرد، روسیه و ایران هر روز اثرگذارتر می‌شوند و چین هم بگونه سنتی، بیشتر همسو با پاکستان رفتار کرده است و با حضور جدی و چالش‌برانگیز طالبان و البته، برخورد محتاطانه آمریکا با نفوذ فزاینده هند، این کشور نیز نتوانست نقش تعیین‌کننده‌ای در بهبود وضعیت افغانستان داشته باشد.

در نهایت اینکه موفقیت سیاست منطقه‌ای آمریکا با هدف جلوگیری از گسترش نفوذ منطقه‌ای روسیه، برخورد با ایران، مهار چین، کنترل هند و مدیریت پاکستان، متوقف بر موفقیت آن در امور افغانستان است. افغانستان هم فرصت است برای آمریکا، هم تهدید. هم می‌تواند پایگاه و سکوی پرش باشد، هم یک باتلاق. بحران حکومت‌داری در افغانستان، پاشنه آشیل سیاست‌های منطقه‌ای و خاورمیانه‌ای ایالات متحده است.

به نظر می‌رسد که ترامپ می‌خواهد آخرین حرکت خود در دور نخست ریاست‌جمهوری‌اش را در صفحه شطرنج سیاست افغانستان انجام دهد. او که باورمند به خروج از افغانستان بود، بعداً نظرش تغییر کرد و اکنون که نقش آن در پی‌گیری سیاست‌های منطقه‌ای آمریکا مهمتر از هر زمانی به نظر می‌رسد، وضعیت در آن برای او به یک معضل بدل شده است. موفقیت در خاورمیانه، بدون موفقیت در افغانستان ناممکن است.

شکور نظری

>>>   ترامب میخواهد که افغانستان رابه یکی از ایالت های خود تبدیل نماید تا بتوان از این طریق با روسیه ایران چین پاکستان وهند رقابت نماید
ثریادانش اموز

>>>   خواهر عزیر شکوره نظری خیلی خوب نوشتید،
درافغانستان افراد ماهری یافت میشوند که مطابق زمانه خودرا عیار میسازند وازان بهره میبرند درزمان روسها یا شوروی ها هرکس زن روسی داشت نانش در روغن بود حالا هرکس زن امریکائی یا انگریزی داشته باشد همه چیز درخدمتش است اگر لیاقت یک جاروکش را نداشته باشد بحیث سفیر ومشاور رئیس جمهور ووزیر تعیین میگردد
ر

>>>   Khorasani
از جناب نورمحمد خرمی
دربارهٔ کارکردهای آقای حمدالله محب مشاورجدید امنیت ملی ، رسانه ها پس ازآغاز به کار نامبرده زیاد نوشتند ، ولی درمورد شامل ساختن معلومات مهمی دربیوگرافی نامبرده غفلت کرده اند .
مهمترین بخش بیوگرافی وی این است که نامبرده ازدانش کمپیوتری خویش دربالابردن آرای داکتر اشرف غنی درانتخابات سال ۲۰۱۴ رباست جمهوری حداعلایی استفاده را کرده بود. ضمناً باید به یاد آورده شود که آقای محب همزمان با اوجگیری "جنبش ضدتقلب" از افغانستان فرار و با سرهم بندی حکومت وحدت ملی دوباره به وطن برگشت.

عده ای زیادی بدین باور بوده اند که مقامی همچون سفارت افغانستان درواشنگتن نیز به شخصی همچون آقای محب فقط به حیث یک پاداش ازجانب آقای غنی دربدل همان دستاورد اتتخاباتی بوی هدیه شده است ....

خداکندکنون نیز تعین آقای محب درموقف مشاوریت امنیت ملی، همان هدف استفاده ازدانش کمپیوتری نامبرده برای دست یابی به نتایج دلخواه از انتخابات های پیش رورا دنبال ننماید ؟
درغیرآن مشاوریت امنبت ملی هیچ ربطی به رشتهٔ تحصیلی وسابقهٔ کاری حمدالله محب ندارد !

>>>   alam
مقصد پشتون باشى مهم نيست متخصص بازى كمپوتر باشى يا كارگر فابريكه سى دى سازى ، حتمن درخور ديپلوماسيى و امنيت كشور خواهى بود . غنى در بى حيايى و بى شرمى اصلن همتا ندارد .

>>>   جمال آرین پور!
==========
دوست عزیزی بنام جمال آرین پور در مورد نوشته من زیر عنوان «بازار داغ تیوری توطیه»، تبصره جالبی نوشته بودند که قابل چند بار خواندن است:
+ + +
به همگان روشن است که، کشور های نیرومند در درازای تاریخ بازیگر سرنوشت اقتصادی و سیاسی و فرهنگی کشور های ضعیفتر از خود، بوده اند. حتی تا مرز اشغال و یا بلعیدن کشور های و مردمان ضعیف برای همیش.

اما در بازی های منطقوی و جهانی، هر کشور و هر ملت و قوم، از خود جایگاه و توانایی خاص خود را دارد که، با چرخش زمان و دیگرگونی ها و تحولات، اگر از خود حرکتی نشان ندهند، یا برنامه ی برای جلوگیری از تباهی و نابودی خود نداشته باشند و فکری برای سرنوشت آینده ی خود نداشته باشند، واضح است که، اگر در میدان سیاست و استراتیژی بازیگر نبودند، بازیچه و میدان قوی دستان و مردمان بیدار خواهند شد.

ملت تاجیک و سرزمین تاریخی تاجیک هم از همان بازیچه ها اند، چونکه بازیگرانش مرده اند. اکنون تاجیکان هم در حال بلعیده شدن اند.

ما دایم پشتون ها را محکوم به جاسوس خارجی ها و معامله گری با کشور های دیگر کرده ایم، اما خود زیر دست همین معامله گران، بلی گو و مزدور شدیم.

پشتون ها با همین معامله و زد و بند ها، سه صد سال است که، از کوچی گری این بر و آنبری کوهای سلیمان ، به زور استعمار، هم خود را در آنسوی مرز صاحب سرزمین مشخص ساختند و هم خوراسان را صاحب شدند. اگر معامله و جاسوسی همین است، که پشتون ها می کنند، بدان که من به همین معامله افتخار می کنم و پشتون ها را می ستایم.

حالا جایگاه ما و شما غیر پشتون ها خوبتر و بهتر است یا که، جایگاه پشتون های که، هرگز تازه تولد و نو پیدا اند؟ ما غیر پشتون ها را با سرزمین و تمدن و فرهنگ و دار و ندار اجداد مان در جهان کسی تحویل نمی گیرد، اما همین آواره گان شرق نزدیک و بی وطن را همه به رسمیت می شناسند و ما را هم کرم های همین خندق (عوغانستان) عوغانی شمرده به نام عوغان می شناسند.

چرا با ابر قدرت ها در تماس نباشیم، چرا با قدرت های منطقه ی در تماس و تعاملات نباشیم، چرا از جانب یک کشور تنها حق دلالت و دخالت و نماینده گری یا معامله گری را یک قوم خاص داشته باشد.

آنها را باید متهم نکنیم، باید که، خود را اصلاح کنیم.

اگر جاسوس بودن به پشتون شرم نیست و عارش نمی آید، چرا برای یک غیر پشتون شرم باشد.

اگر جاسوسی و تکیه زدن به بازوی یک ابر قدرت برای نجات ملت و سرزمینم از این قوم لجوج عوغان باشد، بهتر است از زیر دست بودن و مزدوری زیر شلاق این قوم وحشی و بی فرهنگ.

پس لازم است که، اتمر یا غنی را متهم نکنیم ، بلکه از آنها پیشدستی کنیم، اگر می توانیم.

>>>   Salam
كشور پاك از سوى امريكاى ها و جاسوسان پشتونتبار امريكايى رهبرى مى شود .

>>>   خداوند دست همه جاسوسان، خاكفروشان ، دينفروشان، فاشيستان و ونوكران بيگانه را از سر وطن ما قطع كند. اين خاديست، قاتل، لعين كه فقط در لندن كورس لسان و انكشاف دهات را خواند، خودرا ليسانس و ماستر قلمداد كرده در هفده سال اخير پوست هاي مهم دولتي را كار كرد و صاحب مليون ها دالر شد. در دوره غني او خودرا صدراعظم فكر ميكرد و همه كاره أمور بود. حالا هم او از صحنه سياست افغانستان دور نرفته، خودرا اماده رياست جمهوري ميكند. پول هاي خيرات ماليه دهندگان خارجي را پس انداز كرده،وفيسبوك چلونكي كافي دارد. اين چهره منفور در جامعه هـيچ پشتوانه ندارد، فقط نوكر و جاسوس چند جانبه است. دست ....همچو انسانهاي ذليل از وطن قطع باد.

>>>   منافع ایالات متحده و جامعه متنوع و چندپارچه افغانستان ایجاب می کند، قدرت های جهانی و منطقه ای در رقابت ها و جدال های سیاسی اقوام در افغانستان بی طرفی خود را حفظ نموده و برای تامین ثبات در این منطقه حساس، در پی ایفای نقشی میانجی گرایانه و سازنده باشند.
از این رو مناسب است همه با هم نارضایتی خود را از حضور مجدد زلمی خلیلزاد به صفت نماینده دولت آمریکا در امور افغانستان ابراز کنیم و از دولت ایالات متحده آمریکا بخواهیم در این تصمیم خود تجدید نظر کند.

>>>   آفرین شکوره جان. خیله خوبش نوشته کدی.
خواهر

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است