شکاف ایجاد شده (و رو به رشد) بین دولت و ملت:
1- وضعیت دولت ما: شاکله‌ی سیاست‌های دولتِ فاسد، قانون شکن و مردم‌گریز ما بر پاشنه‌های دور زدن مردم، فریب دادن، دور نگه داشتنِ مردم از نظارت و عدم پاسخ‌گویی می‌چرخد می‌شود.
ساختار سیاسی در «اتاق فکر» چنین دولتی این است که هرچه عمق و گستره‌ی فریب بیشتر باشد نشانه‌ی سیاست‌ورزی دولت‌مردان خواهد بود و نتیجه: زبان‌بازان، حرافان و حیله‌گرانِ حرفه‌ی در دولت، محبوب دولت‌مردان می‌شوند.

2- وضعیت ملت ما: وقتی کارد به گلو برسد، ملت در می‌یابند چه مصیبتی بر سرشان آمده است. در وضعیت فعلی ملت ما، فحش دادن و لعن‌گویی‌های عقده‌مندانه در گوشه و کنار و فضای مجازی جای خود را با ادبیات اعتراض عوض کرده است، هر چه فحش بیشتر داده شود نشانه‌ی عمق اعتراض علیه دولت و ناخرسندی از دولت تلقی می‌شود؛ گویا یادمان رفته است که « مشت پس از جنگ را باید بر سر خود کوبید» و نتیجه: فحش‌ دهنده‌گان و لعن گویانِ حرفه‌ای قهرمانِ مردم می‌شوند.

نکته:
1- دولتِ مسوول و پاسخگو داشتن برآینده کنشِ کنش‌گران پویا، نکته‌سنج، درد آشنا، آگاه، حق‌مدار و مسوولیت‌شناس است؛ نه شعار‌ پراکنی‌ و لعن‌گویی جهت تخلیه‌ی عقده‌های روحی و روانی. سیاست‌زدگی آفتِ ملت شدن است، ما سیاست‌ورزی را با سیاست‌زدگی اشتباه گرفتیم.

2- با تغییر موقف هر فرد از جایگاه دولت به ملت و برعکس، با کمترین زمان نوع نقاب‌ نیز عوض می‌شود، مثلا دولت‌مردی که از مقام دولتی افتاده باشد یا فردی که به مقام دولتی برسد؛ این تغییر آنچنان عمیق و سریع است که آدم تعجب می‌کند کدام نوع رویکرد (نگاه پیشینی یا اکنونی در قالب اپوزوسیون یا مدافع دولت) منطقی است و شاید هر دو رویکرد غیر منطقی باشد!

رسول عبدی

>>>   ملت از وقت میدانست که در افغانستان چه میگذرد . اما دست های ناپاک جواب هر سوال مردم رابا گلوله های آتشین جواب داد. مردم از دیروز یا امروز این حالت درا درک نکرده بل قبل از آغاز این روند مردم دانست وقتی رای مردم به مسخره گرفته شد مردم دانست که با چه مشکل دست و پنجه نرم میکند اما فعلا مردم به جند دسته تقسیم شده که دگر به زودی هیج توان قدرت یک جا نمودند فکری این مردمرا ندارد 1 مافیای ارگ 2 افراد وابسته به بیرون در ارگ 3 سیاسیون ناکام 4 مجاهدین که در این چندین سال هر چه خواستند تحت نام قرآن انجام دادند روشنفکران تحت تاثیر قرار گرفته توسط تفنگ داران ارگ و مردم عام مقتولین که هیچ معلوم نیست به کدامین گناه فرزندان خود درا از دست دادند. هیچ قلب به اینزودی درد خود را نادیده گرفته نمیتواند 90 %مردم افغانستان تحت طلم های گوناگون قرار گرفت 10% دزدی کرد و انواع جنایت و خیانت ها را انجام داد که مانند روز برای همه معلوم است و حق 95% را 10 % به یغما برده و میبرد پس چطور این مردم دگر به دولت مردان باور داشته باشند ؟ دزدی های مکرر در ارگ جهان را میلرزاند اما یک نفر مطابق به قانون اساسی اسلام که همانا قرآن شریف است دستان شان قظع نگردید تا از خوردن مال مردم ابا میورزید .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است