اعلام کاندیداتوری هزاران نفر برای انتخابات پارلمانی در جامعه ی بشدت قومی و در شرایطی به سختی ناامن و در وضعیت بسیار متزلزل اقتصادی، در نگاه نخست و خوش‌بینانه، حکایت از نشاط سیاسی، شور شهروندی و ذوق دمکراتیک جامعه و گروههای سیاسی- اجتماعی دارد.

مساله اما این است که این شور و ذوق با همه ی شکوهمندی ها و جلوه های اجتماعی - سیاسی فرح بخشش، بیشتر به یک "شو" می ماند که عمدتا نسبت مستقیمی با آگاهی جمعی، مسوولیت پذیری فردی و بلوغ شهروندی ندارد، بلکه برای اغلب کاندیداها رویکردی بیشتر متاثر از حس شهرت خواهی، دیده شدن، جدی گرفته شدن، از قافله عقب نماندن و سرگرمی سیاسی- اجتماعی دارد.

بدین رو، هجوم گله وار به کاندید شدن، نشانگر نوعی بی قاعدگی در تعامل سیاسی و پریشان رفتاری در الگوی مصرف کالای دمکراسی می باشد که رهاوردهای ذیل را در زندگی اجتماعی، فضای سیاسی و شرایط اقتصادی جامعه برجسته می کند:

1.کثرت کاندیداها، شانس، و زمینه ی تشخیص، دقت، حوصله ی تحقیق و میل به گزینش مردم نسبت به عناصر و افراد شایسته را کاهش می دهد.

2. عادت فرهنگی و الگوی ذهنی جامعه با معیارها سمتی، مذهبی، محلی و طایفه‌ای آشناست. در چنین فرآیندی، آرا بیشتر به سمت گزینش های احساسی، عاطفی، پیشداورانه و جهت دارانه گرایش پیدا می کند و مصرف می شود.

3. مبنای قضاوت و معیار تشخیص با الگوی ارباب - رعیتی قوام پیدا می کند و گروههای مرجع مانند روحانیون، ارباب ها، قوماندان ها، ریش سفیدها و حاجی ها و کلانتر ها و متنفذین محلی مرجع اصلی راهنمای رای دهی عامه مردم قرار می گیرند.!

4. در گروه‌بندی سلسله‌مراتبی، گروههای اجتماعی با امکانات اقتصادی، زور سیاسی و نفوذ مردمی با بهره گرفتن از امکانات بیشتر. از قدرت تاثیر گذاری بیشتری برخوردار می شوند و در نتیجه بدون دارا بودن صلاحیت ها و معیارهای علمی، سیاسی، مدیریتی، شخصی و اخلاقی رای بیشتری جمع می کنند و برنده تر هستند.

5. با کثرت کاندیداها، میزان مصرف پول های کلان بیشتر می گردد و صدها میلیون دالر در پروسه ی تبلیغات، خرید رای، جذب و تطمیع گروههای مرجع و رضایت، همراهی و حمایت نهادهای مذهبی، اجتماعی و شخصیت های سیاسی و متنفذین و گروههای واسطه صرف می گردد.

حمزه واعظی

>>>   اقای واعظی! یک تحلیل کاملا درست ٫واقعبینانه وهمه جانبه.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است