پاکستان خلاف همه میثاق های بین المللی از موقف راه داشتن خود به بحر تخلف ورزیده نه تنها تسهیلات لازم ترانزیتی را به کشور همسایۀ محاط به خشکه مهیا نساخته بلکه قیودات جابرانه و محدودیت های استثمار مآبانه را بالای واردات و صادرات افغانستان وضع نموده و با وزش هر نسیم نا ملایم خلاف میل پاکستان دروازه های سرحدات خود به روی مال التجارۀ افغانستان برای هر مدتی که خواسته مسدود نموده است.

پاکستان علاوه بر دیگر فعالیت های تخریبی ضد بشری و تحمیل آشوب، خون ریزی و ویرانی بر افغانستان از مالکیت بحری خود هم به حیث یک حربه علیه این همسایۀ مسلمان و ناچار با وضع تعرفه های ظالمانه و محصولات خلاف معیار های تجارت بین المللی استفاده نموده.
پاکستان خلاف همه مقررات تجارت بین المللی و سازمان تجارت ملل متحد به هندوستان اجازه نداده که با افغانستان از طریق خاک پاکستان (راه زمین)، که یگانه راه است، تجارت داشته باشد.

افغانستان در طول سال ها از چنین قیودات، تهدیدات و اقدامات زور گویانه متحمل خسارات هنگفتی شده و پاکستان به مواد و مندرجات قراردادهای ترانزیتی پایبند نبوده بطور یک جانبه آن را فسخ نموده است.
تا این که با توافق نامۀ بین ایران، هندوستان و افغانستان توجه به انکشاف و توسعۀ بندر چابهار ایران، که اصلاً یک بندر فعال تجارتی نبود، معطوف و هندوستان نه تنها برای تجارت با افغانستان بلکه به منظورراه یافتن به بازار های مرغوبِ روبه توسعۀ ممالک آسیای میانه در حدود دوبلیون دالر در آن سرمایه گزاری نمود و بندر را توسعه بخشیده با وسائط و تجهیزات مورد نیاز یک بندر عصری، با ظرفیت انتقال 6 ملیون تن امتعه، مجهزگردانیده و فعال ساخت و مدیریت و انتظام امور ترانزیتی بندر طی موافقتنامۀ برای هشت ماه به هندوستان سپرده شد، با امکانات تمدید دراز مدت. همچنان هندوستان جادۀ موتر رو را به طول 218 کیلومتراز سرحد ایران(ولایت زرنج) تا دلارام اعمار نمود.

در هفتۀ گذشته مال التجاره افغانستان که توسط 36 عراده لاری انتقال یافته بود توسط کشتی جپه زنان سوی هندوستان رفت.
در عین زمان خبری دیگری را خواندم که چین در بندر تورخم، سپین بولدک و غلام خان کلی برای تجار و مال التجاره افغانی تسهیلات ایجاد می نماید که عبارت است از سالون های پذیرایی، تهیۀ آب آشامیدنی و سرد خانه های مجهز برای نگهداشت امتعۀ که در گرما فاسد و پوسیده می شد.

به اساس ارقام 90 فیصد میوۀ تازۀ افغانستان به پاکستان صادر می شود، در سابق چندین روز را در بر می گرفت تا تاجر افغان مقررات گمرکاتی پاکستان را تکمیل و محصول معین گمرکاتی را به نمایندگی بانک تحویل کند، اکثراً میوۀ تازه در میدان باز زیر اشعۀ آفتاب سوزان گندیده و فاسد می شد و تاجر دست خالی و جیب خالی بر می گشت و خسارات گزاف را متحمل می شد.
به اساس این خبر، همچنان پاکستان میوۀ تازۀ افغانستان از محصول گمرکاتی معاف ساخته است.

سخت گیری های جابرانۀ پاکستان در امور ترانزیتی مقامات افغانی را وا داشت که برای تورید غله جات و مواد اولیۀ حیاتی (چون هنوز هم افغانستان خود کفاف نیست) که قبلاً از پاکستان وارد می شد، بازار های دیگر در آسیای میانه بیابد و در نتیجه حجم تجارت افغانستان با پاکستان از 5 بیلیون دالر سالانه به یک بیلیون دالر تقلیل یافته (گرچه عامل اساسی تنزیل میزان تقاضای نا پایدار مستهلکین افغان در اثر کاهش کمک های خارجی است) با آن هم این تقلیل برای پاکستان باید قابل اندیشه باشد و تدابیری را باید اتخاذ کند که تجار افغانی از طریق بندر کراچی تجارت خود را ادامه دهند.
بندرگاه کراچی به مقایسۀ چابهار برای افغانستان کوتاه ترین و اقتصادی ترین است. چابهار تا زرنج 700 کیلومتر فاصله دارد در حالی که فاصلۀ بندر کراچی تا سپین بولدک 900 کیلومتر است.

با مدنظر داشت عدم استقرار روابط پاکستان با افغانستان اعتماد نمودن بر پاکستان در امور ترانزیتی مشکل است، اما اقدامات چین غرض ایجاد تسهیلات در دروازه های سرحدی امیدوار کننده بوده احتمالاً برای رقابت با بندر چاه بهار پاکستان را وادار به باز نگری بر قیودات و تحدیدات ترانزیتی اش بر افغانستان بگرداند.
با اکمال بندر "گوادر" به کمک چین فراهم آوری تسهیلات برای تجارت افغانستان به مراتب از لحاظ فاصله کوتاه تر بوده و اقتصادی خواهد بود.

با دستیابی افغانستان به راه های متعدد و بهره گیری از چنین رقابت ها ایجاب طرح یک سیاست فراگیر اقتصادی را می نماید که تجارت خارجی و مخصوصاً ارتقای صادرات را از لحاظ کمی و کیفی در صدر اهداف خود قرار داده راه خود کفافی پیشه نموده و با استثمار ظرفیت ها و امکانات ملی در فهرست ممالک صادر کننده شامل شده به پای خود بایستد.

محمد عارف عباسی

>>>   تشکر عباسی صاحب ! تحلیل خوبی واما ما مشکل هویت در داخل داریم .
زره

>>>   "دریادلی"
تا هنگامی که اندیشه قومی در میان پشتونها، هزاره ها و اوزبک ها ، اندیشه اصلی و محوری باشد، فراقومی اندیشیدن برای تاجیکان مانند زهر است که جز مرگ دیگر هیچ حاصلی ندارد. مشکل اساسی ما تاجیکان این است : در کشوری که دیگران ، همه ، صد در صد ، بر محور قوم خویش میچرخند، همه فکر و ذکر و کار و کردار شان قومی است ، ما تاجیکها فراقومی و غیر قومی فکر می کنیم. ملاحظه منافع هر قوم دیگر را داریم ، بی اینکه به منافع قومی خودمان توجه داشته باشیم. از همین خاطر، قربانی شده ایم و قربانی می شوییم .

>>>   درویش "دریادلی"
پانزده سال پیش وقتی نوشتم که : کشور ما در آینده نزدیک، یک کشور نیمه مستعمره، کاملن وابسته ، دارای دولت دیکتاتوری مطلقه نیمه طالبی - نیمه تکنوکرات پشتونی خواهد بود، کسی باور نمیکرد .

>>>   مشکل ما پاکستان نیست. مشکل ما فاشیزم است.

>>>   علت اصلی عقب ماندگی افغانستان ، حاکمیت ۳۰۰ ساله رهبران قبیله ی پشتون تبار جمع دین زدگی مردم افغانستان است ؛ دیگردلایل بسیارکوچک و برامده از دوعلت اصلی اند .

>>>   و تا هنوز هم ندانسته که مردم افغانستان را چه کسی به این حال و اوضاع مبتلا کرده است !
تاهنوز ندانسته که ریشه اینهمه بدبختی به دوصدسال پیش ربط دارد

>>>   کاملا اشتباه است که ما همیشه خارجی‌ها را مقصر بدانیم. این‌که ما تقصیر را به گردن خارجی‌ها بیاندازیم، فرار از ضعف‌های داخلی خود ما است.

>>>   همین مناطق پشتون نشین نیستند که مراکز اموزشی تروریستان طالب را درمناطق خود اجازه داده و هرروز برای کشتن ما تروریست تربیه می کنند . شرم اور از این کجاست

>>>   در استانی که نمایندگی می کنید. چند درصد زمین های زراعتی تریاک کشت می شود؟ کدام پول رایج است؟ چرا جلو چلش کلدار پاکستانی را نمی گیرید؟ چرا تصاویر قاعد اعظم را پایین نمی کنید؟ چرا مانع رفتن فرزندان قوم افغان، به مدارس افراطی پاکستان نمی شوید؟ چرا مانع سربازگیری طالب از قوم افغان نمی شوید؟
kabul

>>>   ۲۵۰ سال است که حاکم و فرمان روا هستید ، از شما آموختیم ! مردم عادی تان خبر نداشتیم و از پادشاهان تان یاد گرفتیم ، کور کردن برادر را از امیر دوست می خان ، وطنفروشی را از امیر عبدالرحمن خان ، پدر کشتن را از امیر امان خان ، قسم خوردن به ورق قرآن را از نادر خان ، خواب کردن را از ظاهر خان ، مال مردم خوری را از وزیرمامد گل خان ، چال و نیرنگ مردم فریبی را از داود خان ، استاد خود توسط بالشت کشتن را از حفیظ الله امین خروتی ، گریختن شبانه را از داکتر نجیب ، آدم کشتن را از ملا عمر ، شیر شدن را از کرزی ، نان خوردن و به نمک دان شاشیدن را از غنی کوچی .

>>>   Ariaie
خراسان، واژه كه ما را متحد ميسازد و هزاران سال تاريخ و تمدن همه اقوام ساكن كشور را معنى مى دهد آمدنى است و روزى طلوع آن كه طلوع عشق، محبت ، اخوت، همدلى و ترقى است، سرزمين ما را گرم و روشن خواهد ساخت، و چى بهتر اگر اين طلوع چند روز زود تر بدمد!

>>>   لویه جرگهٔ حکومتی!
لویه جرگه‌ها در طول تاریخ توسط حکومت‌ها برگزار شده و حکومت‌ها توانسته‌اند برای کسب مشروعیت و بقای‌شان، از نشست بزرگ سمبولیک به‌نام «لویه جرگه» استفاده ببرند. حامد کرزی هم در دوره‌ قدرتش، دو- سه بار لویه جرگه برگزار کرد و هر کلاهی دلش خواست بر سر مردم گذاشت. اینک در دوره‌ی غنی احمدزی، این رییس توافقی و پوپولیستِ قرن نیز از اسلافش عقب نمانده و در صدد مهندسی یک لویه جرگهٔ نمایشی است تا بقایش را چند صباحی ازین‌طربق مشروعیت کاذب ببخشد. قرار گزاش‌ها، مسوولین اداره امور و حلقات نزدیک به ارگ، هر شب پس از ساعت ۸ در هوتل کانتیننتال (محل مهندسی طرح لویه‌جرگه) جمع می‌شوند و در صدد مهندسی چه‌گونه‌گی ترکیب و آجندای لویه جرگه مجلس می‌کنند. یک منبع از جمع برگزار کننده‌های لویه‌جرگه می‌گوید که اکثریت اعضای برگزار کننده افغان‌ها/پشتون‌ها هستند و بیش‌ترین آن کارمندان اداره امور و ارگ استند. نقش احزاب، جنبش‌ها و چهره‌های تاثیر‌گذار و اپوزسیون نهایت کم‌رنگ و در مواردی صفر است. قرار اطلاعات موثق، ۷۰ در صد اعضای لویه جرگه، مردم عام و غیر سیاسی هستند که بیش‌تر آن ها توسط طرف‌داران غنی احمدزی دعوت شده‌اند و این جماعت ۷۰ در صدی باز هم از یک قوم خاص اند. بنابراین با این روش و با این ترکیبِ از پیش مهندسی شده، چه توقعی می‌توان انتظار داشت؟ جای روشن‌فکران، جریان‌های سیاسی و قشر آگاهی که «تغییر» و «عدالت اجتماعی» می‌حواهند، درین لویه جرگه خالی خواهد بود و نتیجه‌ای جرگه هم چیزی خواهد بود که ارگ می‌خواهد.
هارون معترف

>>>   مثل معروف است میگوید شری بیخیزد که خیر ما باشد.متاسفانه افغانستان یک کشوررانده شده است که سالهای متمادی درگیرجنگ داخلی است وامکان رشد وترقی وصلح دایمی درین زودی ها امکان پذیر نیست.بعضی گروه های تند رو وماجراجو که منافع شان درجنگ است مخالف صلح بوده وبالای مردم بیدفاع حمله مسلحانه مینمایند.علاوه برآن راه عبور ومرور را بالا سافرین مسدود مینماید.این تنگ نظران بدانند که بالاخره روزی صلح وآشتی ملی درافغاستان حاکم میگردد.کینه توزی و ظلم بی حد وحصر طالبان بالای مردم مظلوم هزاره جات به بهانه های مختلف هرگز ملیت های محروم افغانستان فراموش نخواهد کرد.الا لعنت الله علی القوم الظلمین. خداوند متعال به ظالمین تحت هرنام که باشد لعنت ونفرین فرستاده است.درجای دگر درقرآن خداوند متعال فرموده:وسیعلموالذین ظلمو ای نقلبون المنقلبون.ای ظالمان بدانید که همه چیز درحال تغیر وتحول است.یعنی دوره ظالمان هم گذشنی است.صلح وآشتی ملی ضرورت مبرم وآساسی درافغانستان است که باید تمامی اقشار مومن ووطن دوست افغانستان فعالانه با بیانات و اظهارات حقوق بشری در راه پیماهی های مراکز وولابات سهم بیگیرند

>>>   مزدوران و نوکران متعصب اجنبی هر موضوع را رنګ تعصب ميدهند حتی موضوع تجارتی را ، نميدانم چرا اينقدر خودرا حقير و بيوطن ميشمارند .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است