اشرف‌غنی دو دختر جوان را به‌عنوان سفیران به مهمترین مراکز دیپلوماسی جهان؛ نمایندگی دایمی افغانستان در ملل متحد و به واشنگتن فرستاد. همه تحسین کردیم، آفرین گفتیم به جوان‌گرایی و تامین حقوق زنان. هربار این دو خانم یک عکس از امور روزمره کاری در فیس‌بوک یا توییتر نشر می‌کنند، بارها لایک و شر شده، تحسین می‌شوند و این همه پیشرفت، یعنی پروژه ناتمام سردار داود تکمیل شد؟

اما وقتی پای دیپلوماسی و لابی در میان می‌آید نه نماینده ما در ملل متحد قادر به ایراد یک بیانیه محکم در شورای امنیت است و نه سفیر تجربه لابی در کانال‌های پیچیده قدرت در واشنگتن را دارد. اشرف‌غنی از روی ناچاری نزدیک‌ترین مشاورش را روان می‌کند تا در شورای امنیت سخنرانی ایراد کرده و به واشنگتن رفته و علیه خلیلزاد کهنه‌کار لابی کند.

اما، در واشنگتن، نه جان بولتون همتای آمریکایی و نه هیچ مقام ارشد دیگر حتی وقت ملاقات نمی‌دهند. چراکه سفارت افغانستان قبلاً زمینه را مهیا نتوانسته است. و لابی پشت پرده 'فرستاده' جای خود را به افشاگری نگرانی‌های سری ارگ در مصاحبه‌های جنجالی با رسانه‌ها می‌دهد.

نتیجه بحران کمبود دیپلمات در حکومت اشرف‌غنی این شد که فرستاده احضار شده، راز از پرده برون افتاده و بر همگان، ازجمله رقبای انتخاباتی آشکار می‌شود که اداره ترامپ به اشرف‌غنی نه به‌عنوان بخشی از راه‌حل افغانستان بل‌که ممکن است بخشی از مشکل سد راه مذاکرات و خروج آمریکا ببینند.

دیپلماسی در مقایسه با سایر ابزارهای قدرت، ارزان‌ترین شیوه پیش‌برد منافع ملی است. به شرطی که به دیپلمات‌های کارکشته سپرده شود. و دیپلمات یک شبه ساخته نمی‌شود.

یاسین رسولی

>>>   این یک حقیقت است بهترین استاد تجربه کاریست.

>>>   امریکا برای مقاصد سیاسی و اقتصادی و استراتیژیک و نظامی خویش،اگر به یک کشور ضرورت داشته باشد،نزدیک میشود از احترام زیاد و دوستی و محبت زیاد،در پای رهبر کشور مذکور بیافتد.
چنانچه در آغاز دهه شصت میلادی قرن گذشته،هنگامی که در کیوبا انقلاب شد و بیدل کاسترو به قدرت رسید و امریکا در پی از بین بردن فیدل ماسترو شد،اما خروسچوف رهبر شوروی وقت ،راکت های اتمی خود را بطرف کیوبا فرستاد،تا در اًنجا مستقر شود و نزدیک بود بین شوروی و امریکا جنگ اتمی در بگیرد،بالاخره امریکا از ازبین بردن رژیم کیوبا صرف نظر کرد و شوروی نیز راکت های خود را عقب کشید.
درین حالت امریکا به افغانستان که در همسایگی شوروی قرار داشت،سخت ضرورت داشت و جان کنیدی رییس جمهور امریکا از ظاهرشاه پادشاه افغانستان دعوت کرد که از امریکا دیدن کند.
هنگامی که ظاهرشاه به امریکا رفت،کنیدی چنان از او استقبال کرد و در موتر سرباز د هردویشان در جاده های امریکا که دو طرفه هزاران تن افراد بیرق های امریکا و افغانستان را در دست داشتند،از او استقبال کردند.
اما بعداً افغانستان از شامل شدن در پیمان سنتو و یا بغداد خود داری کرد و امریکا مجبور شد،به پاکستان روی بیاورد و او را به پیمان سنتو شامل کند.
حالا که افغانستان اشغال است،رهبران آن بشمول کرزی و اشرف غنی،ارزش یک دوتایی پشه را هم پیش امریکا ندارند.

>>>   اکثر تعینات و مقرری های غنی احمدزی نا سنجیده و غیر موثر است غنی فقط در فکر قومگرایی و قدرت خواهی شخص خودش و نزدیکان اش و قبایل اش است و دور کردن فارسی زبانان است اصلا و اصلا در فکر تامین امنیت مردم و جلوگیری از حملات ترورستان طالبان که اکثریت انها از قوم و نزدیکان خود ارگ است و بیکاری مردم کاری را نکرده همه توان و انرژی ان صرف قدرت خواهی خودش و دور کردن فارسی زبانان مصرف شده است .

>>>   Shafiqullah Shafiq ·
نیم قرن ناکامی با سیاست نفاق و انتقام!

۱_ ظاهر شاه سلطنت آرام و مصئون چهل ساله‌ را در نتیجه نزاع خانوادگی و انتقامجوئی برای پسر عمواش داوود خان واگذار کرد.
۲_ داوود خان جمهوریت پنج ساله را در سیاست انتقامجویی با کمونیست‌ها به زوال و سقوط سوق داد.
۳_ حکومت کمونیستی به رهبری تره‌کی و امین با تکرار سیاست انتقامجویانه از مخالفان ایدئولوژیک( احزاب سیاسی و جریان‌های اسلام گرا) و جناح رقیب داخلی( پرچم) در کنار حکومت و هر دو رهبر قربانی و کشته شدند و افغانستان بوسیله ارتش سرخ‌ اشغال شد و جناح پرچم به رهبری دولت جدید رسید.
۴_ با تداوم سیاست نفاق و انتقامجویی این بار میان کارمل‌ و نجیب الله زمینه سقوط تمام عیار دولت چپ‌گرای کابل به نفع مجاهدین مساعد شد.
۵_ مجاهدین و اسلام‌گرای جهادی در نتیجه سیاست نفاق و انتقام تا آخرین توان خون همدیگر را ریختند، و بخاطر ضربه زدن به همدیگر به نوبت طالبان را بر علیه همدیگر کمک نمودند.
۶_ طالبان با تداوم انتقام‌گیری و اعمال خشونت بر علیه مخالفان جهادی شان سرانجام جبهه مخالف شان را به اتحاد رساندند و در پی ادامه سیاست انتقامجویانه جبهه متحد از ائتلاف غرب برای سقوط رژیم طالبانی‌ حمایت نمودند.
۷_ حکومت آقای کرزی و دوره جدید نیز بصورت آشکار و پنهان با انتقامجویی قومی و زبانی و انگیزه‌های سیاسی بر ضد طالبان و ترحم با طالبان سپری شد. تا اینکه طالبان دوباره جان گرفتند به عنوان یک طرف قدرت مطرح شدند.
۸_ پسا سال ۲۰۱۴ با روی کار آمدن حکومت وحدت ملی، سیاست انتقام و نفاق میان دو جناح حکومت و میان اعضای رهبری تیم‌های سیاسی_ انتخاباتی و انتقام از زبان‌ها و هویت اقوام کشور وضعیت عمومی را مغشوش‌تر و آشفته‌تر ساخت.
باید اذعان نمود در این میان نقش آقای غنی در انتقامجویی و عقده‌گشایی نسبت به همه طرف‌ها برجسته‌تر و خشن‌تر بوده است.
اکنون پس ۱۸ سال تجربه‌ی جمهوریت، اوضاع در آستانه تکرار دور شکست و زوال تاریخی‌ که از نتیجه سیاست نفاق و انتقام حاصل آمده است پیش می‌رود.
متاسفانه وضعیت نشان می‌دهد احتمال اتحاد و اجماع ملی میان سیاسیون و آقای غنی در برابر طالبان خیلی ضعیف به نظر می‌رسد؛ چون تمامی پل‌های ارتباطی و اعتماد متقابل در طی این پنج سال اخیر قطع شده است.

۹_ هرگاه فرضیه روند مصالحه با طالبان به پیروزی کامل برسد. درصورتی‌که طالبان نیز دوام دهنده سیاست نفاق و انتقام باشند، دوباره میدان‌ها و صف‌ها تغییر خواهد کرد و افغانستان به صلح پایدار نخواهد رسید.

نکته؛ این درس را بصورت مفصل در متن تاریخ باید کسانی مرور و دنبال کنند که پیوسته برای سیاست تفرقه و انتقامجویانه کف می‌زنند و زنده باد می‌گویند.

>>>   اویانی
پیشتیبانی از درخواست پس گیریی «جایزه‌ی بین‌المللی نظامی گنجوی» از اشرفغنی احمدزی- دیکتاتور بیدادگری، در ستیز با فرهنگ و زبان‌ پارسی!

پیشنهاد-درخواست احمدضیا رفعت، استا دانشگاه کابل، نویسنده و شاعر و آگاه سیاسی- فرهنگی ی کشور:

«درخواست لغو اعطای جایزه‌ی بین‌المللی نظامی گنجوی به محمد اشرف غنی رییس جمهور کشور از سوی فرهنگیان کشور!
به مرکز بین‌المللی نظامی گنجوی!

با تقدیم احترام!
فرهنگیان جمهوری اسلامی افغانستان اطلاع یافته اند که مرکز نظامی گنجوی، به آقای محمد اشرف غنی رییس جمهور جمهوری اسلامی افغانستان جایزه‌ی بین‌المللی نظامی گنجوی را اعطا کرده است.

جمال‌الدین ابومحمد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤیَّد، متخلص به نظامی؛ یکی از قله­‌های بزرگ شعر فارسی است که در سده­‌ی ششم هجری خورشیدی (دوازدهم میلادی)، می‌زیست. این حکیم و شاعر بزرگ، امروز همچنان یکی از حلقه‌های وصل فارسی‌زبان وپیوندگر افغانستان و آذربایجان شناخته می‌شود. اعطای جایزه از نام چنین بزرگمرد سخنی، سزاوار کسانی است که در برابر زبان وادب ضدیت نشان نداده باشند.

شکی نیست که آقای محمد اشرف غنی در بعضی از عرصه‌های حکومتداری از خود شایستگی نشان داده است؛ اما باور فرهنگیان افغانستان بر این است که ایشان به زبان و ادب پشتو با کم‌اعتنایی و در برابر زبان و ادب فارسی همواره با کینه‌ورزی عمل کرده است.

بنا بر این ما تعدادی از نویسندگان، شاعران، استادان ادبیات در دانشگاه‌های کشور، انجمن‌های علمی و ادبی؛ اعطای جایزه‌ی بین‌المللی نظامی را به رییس جمهور افغانستان، سزاوار ندانسته، از مرکز بین‌المللی نظامی گنجوی می‌خواهیم به پاس پاسداری از نام بزرگ "نظامی گنجوی" این جایزه را از ایشان پس بگیرد.

یادآوری:

- این اعتراضیه بعد از کسب حمایت‌های لازم، طی گردهمایی فرهنگیان و تشریفات خاص، به مرکز بین‌المللی نظامی فرستاده می‌شود.

- نویسندگان، شاعران، استادان رشته‌ی ادبیات و هنرمندان داخل و خارج کشورکه مایل باشند از این اعتراضیه حمایت کنند و نام شان در پای این اعتراضیه نوشته شود، می­‌توانند از طریق پیام‌خانه (مسنجر) اطلاع دهند، یا نام خود را در پای این اعتراضیه بنویسند.

- عموم خوانندگان این متن می‌توانند از طریق پسند (لایک) حمایت خود را این اعتراضیه اعلام کنند.

- پیام (کامنت) هایی که در آن‌ها عفت کلام رعایت نشود، یا تفرقه‌انگیز و تعصب‌آمیز باشد، از پای این اعتراضیه حذف می­‌شود.

- علاقه‌مندان از طریق بهم‌رسانی (شیرکردن) این اعتراضیه می‌توانند در جلب حمایت وسیع جامعه سهیم شوند.
ـ مرکز بین‌المللی نظامی گنجوی را بورد بین‌المللی که در آن شخصیت‌های مهم شامل هستند، به تاریخ 30 سپتامبر 2012 تاسیس کرده اند. این یک مرکز فرهنگی، غیر انتفاعی و غیر سیاسی بوده، به خاطرارتباط میان فرهنگ‌ها و مردم کشورها در آذربایجان فعالیت می‌کند.»

آگاهان و نویسندگان و شاعران و خبرنگاران و ... همه کسانی که همراهی دارند، به پیامخانه استاد احمدضیا رفعت، پیام و نام خود را می توانند بگذارند.
....

>>>   آقای رسولی،
از تبصرهٔ بجای شما ممنونم.
دوست

>>>   راس کار دیوانه و اجزای آن فاقد هوش
حیف این ملک که این چنین در دست طفلان است اسر

>>>   دوست ها میدانند که در کشور ویرانه ای ما حق تقرر وتبدل هارامتاسفانه افغانی ها ندارند وحق هم ندارند چون خودشان انتصاب دیگران اند وقتی غنی وعبدالله را جان کیری بر شانه های ملت عزیز افغان سوار نموده باشد دیکر همه حقوق وازادی عمل از انها سلب گردیده منتظر بمانند تا ارباب ها دیگر چه گفتنی وکردنی ها در چانته دارند حرکات وسکنات غنی وعبدالله با مسولین خارجی مثلا وزیر خارجه ای امریکا کجا به یک ریس جمهور می ماند که ازانها بیشتر توقع وارزومندی داشته باشیم ندیدید که او از عقب وزیر خارجه ای امریکا مثل یک طفل روان بود وعذر وتقلی مینمود وقتی اب از سر چشمه خراب باشد ووقتی مصارف لشکر وکشور را انها میدهند اینها دیگر چه کاره هستند که دعوی استقلال وخود ارادیت مینمایند وجهان وجهانیان را برما می خندانند
مولانا قربان

>>>   عملکردهای مدبرانه ریس جمهور سفسطه گوها، غاصبان،دزدان سرگردنه ،اجنت های بیگانه و چکره های شر و فساد را به فغان اورده. موفق باشد ریس جمهور دل ها اشرف غنی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است