امیدوار به برگزاری انتخابات نباشید
این حکومت روز های آخر خود را سپری مینماید از ماه های محدودی که از ادامه کار این حاکمیت باقی است چه دشواری هایی دامنگیر ما است راه حل این مشکلات چیست با چه نگاه و چه نگرشی به آینده بهتر امیدوار بود؟ 
تاریخ انتشار:   ۱۳:۲۶    ۱۳۹۷/۱۲/۲۷ کد خبر: 157872 منبع: پرینت

در ماه سرطان 1398 امیدوار به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری نباشید!
متاسفانه افغانستان از چندی بدینسو در یک بن بست سیاسی دست و پنجه نرم میکند سیاست های ما گاهی شرق گاهی غربی گاهی جنوبی گاهی شمالی گاهی منطقوی و گاهی فرا منطقوی از سرنوشت جنگ و صلح ما نیز قابل درک نیست، ما نمیدانیم نتیجه مذاکرات پشت پرده ای امریکا با طالبان در قطر چی بوده است در سرنوشت ما و کشور ما دیگران چه تصمیم گرفته اند خلیلزاد چه گفته است ملا برادر و عباس ستانکزی چه آرزو های دارند همه چیز در پرده ای از ابهام است هیچ کس نمیداند که فردا چه میشود جنگ ادامه میابد یا صلح سر تاسری میگردد ای کاش میدانستیم که تاریخ، آمیزه اى از افکار، عقاید و آداب و رسوم در گستره زمان است و بیان واقعیات آن به واقع نگرى و روشن بینى نیاز دارد.

پرداختن به مقطعى از تاریخ بدون درک و شناخت واقعیات حاکم بر آن، کارى به دور از شیوه تحقیق بوده و پرداختن به تحلیل واقعیت ها و تحلیل آن همراه با دخالت حبّ و بغض ها هم شیوه کم اثر است. تحلیل تاریخ چند دهۀ اخیر در کشور عزیز ما افغانستان از این روش ها به دور نمانده، و این خط در منابع واقعه نگارى افغانستان معاصر به نگاه درشت قابل مشاهده است. در این فضاى مشوّش و مه آلود نگارش حقایق، شناخت و تفکیک واقعیت ها از بافته ها و گره ها امرىیست نهایت دشوار و در عین حال ضروری که ما هم در زمرۀ سایرین درین زمینه زبان خامه را بحکم واقعیت نگری بکار می بریم. من میدانم تحلیل از وضعیت نابسامان و بحران زا موجود در افغانستان همت بالا بلندی میخواهد.

به عقیده من تشکیل حکومت وحدت ملی از روز های اول نه معقولیت داشت و نه مقبولیت اما مجبوریت های زمان و مکان معین مردم ما را مجبور ساخت تا این لقمه استخوان دار را به گلون فرو برند و تا کنون با همه کمی و کاستی هایش آنرا تحمل نمایند.

خوشبختانه عمر این حکومت روز های آخر خود را سپری مینماید از ماه ها و هفته های محدودی که از ادامه کار این حاکمیت باقی است چه دشواری های دامنگیر ما است راه حل این مشکلات چیست با چه نگاه و چه نگرشی به آینده بهتر امیدوار بود.

اول- در مورد انتخابات ریاست جمهوری 1398 خوب به یاد دارم زمانی داکتر گلاجان عبدالبدیع صیاد، رییس قبلی کمیسیون انتخابات که حالا بعد از سبک دوشی از وظیفه با تعدادی از همکارانش بخاطر اتهامات وارده ممنوع الخروج و تحت تحقیق مراجع عدلی و قضایی قرار دارند اعلام کرده بود که انتخابات ریاست جمهوری بتاریخ 29 سرطان 1398 یکجا با انتخابات شورا های ولایتی و ولسوالی ها بشمول انتخابات پارلمانی ولایت غزنی برگزار میشود.
از سوی دیگر همین آقای صیاد به مردم وعده داده بود که نتایج انتخابات پارلمانی 28 میزان 1397 نیز تا هفته آینده نهایی خواهد شد.

متاسفانه با گذشت اضافه تر از پنج ماه از تاریخ برگزاری انتخابات پارلمانی کمیسیون های انتخاباتی نتوانستند نتایج نهایی را اعلان نمایند. گند این انتخابات پارلمانی لکه ای ننگ است بر دامن اعضای قبلی کمیسیون انتخابات که همیشه باقی خواهد ماند.

از سوی دیگر همه میدانیم بعد از شکایات و ارایه اسناد علیه مسوولین قبلی کمیسیون انتخابات بخاطر سوء استفاده غیر قانونی از یک پروسه ملی حکومت مجبور گردید تا قانون دیگری را برای برگزاری انتخابات تدوین، افراد و اشخاصی که در این پروسه ملی خیانت کرده بودند زیر پیگرد قانونی قرار دهد.

از طرف دیگر از دو هفته بدینسو در هر دو کمیسیون انتخاباتی مسوولین جدیدی به کار آغاز نموده اند، در حالیکه رییس جمهور غنی اصرار دارد به هر قیمت که میشود باید انتخابات ریاست جمهوری به وقت و زمان اعلان شده برگزار گردد اما از علایم و قراین چنین معلوم میشود که کمیسیون کنونی انتخابات نه این امکانات به دسترس آن قرار دارد و نه توان آنرا دارد که انتخابات ریاست جمهوری را بتاریخ 29 سرطان 1398 برگزار نماید.
برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در اخیر ماه سرطان 1398 خیال است و محال است و جنون، در حالیکه همه میدانیم انتخابات ریاست جمهوری در ماه سرطان حتی تا اخیر ماه سنبله و میزان 1398 نیز برگزار شده نمیتواند.

از سوی دیگر مطابق قانون اساسی دوره کاری رییس جمهور در ماه جوزای 1398 خاتمه پیدا می کند بعد از آن تاریخ قدرت حکومتی باید بدست چه کسی باشد و چه کسی مسوولیت اداره کشور را با در نظرداشت خلای قدرت قانونی که به وجود می آید به عهده بگیرد این سوالی است که باید پاسخ یابد.

دوم- با درنظرداشت مذاکراتی را که آقای زلمی خلیلزاد نماینده وزارت خارجه امریکا در قطر با طالبان انجام داده گروه طالبان با ایجاد حکومت موقت یا تصاحب قدرت کامل دولتی باور دارند نه انتخابات ریاست جمهوری این معضله چگونه میتواند راه حل پیدا کند که هم مورد قبول و پذیرش حکومت افغانستان باشد و هم مورد پذیرش گروه های مسلح مخالف که گفته میشود بعد از خروج قوت های خارجی به پروسه صلح می پیوندند نه تنها نیرو های مسلح مخالف اپوزیسیون غیر مسلح نیز اعلان کرده اند که ادامه کار حکومت وحدت ملی بعد از ماه جوزای 1398 خلاف قانون اساسی بوده و بعد از آن تاریخ ادامه کار حکومت برای یک روز هم مورد قبول ما نیست، این معضله چگونه حل خواهد شد.

سوم- گرچه پیشاپیش اجندای جرگه مشورتی که بتاریخ 9 ثور 1398 برگزار میشود همانا صلح و مذاکره با طالبان گفته شده با آن هم عده ای امیدوار اند که جرگه بتواند روزنه ای امیدی را برای فردای بهتر افغانستان ایجاد کند اگر صادقانه تلاش صورت گیرد اشخاص آگاه و خیر اندیش برای امروز و فردای افغانستان در این جرگه مشورتی حضور پیدا کنند میشود بطور نسبی با یک اجماع ملی هم در ادامه کار حکومت و هم در سرنوشت مذاکرات صلح امیدوار بود در غیر آن اگر این جرگه از الف تا یا و از سر تا پا حکومتی و آقا بلی گویان حضور یابند از نتایج موثر آن امیدواری چندانی نباید داشت.

احمد سعیدی




-

این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
حکومت
انتخابات
نظرات بینندگان:

>>>   عرض ادب وسلام خدمت سعیدی صاحب:
امید است جملات اخیر به امید خداوند(ج) به حقیقت تبدیل شود ومردم شریف ماازمشکلات به وجود آمده رهایی یابد
بااحترام

>>>   تا زمانی که نتایج مذاکرات قطر معلوم نشود،آینده سیاسی افغانستان نا معلوم خواهد بود.
فعلاً بالای دو موضوع توافقات صورت گرفته است که عبارت از خروج قوای خارجی از افغانستان و تضمین طالبان برای قطع رابطه شان با گروه های تروریستی و تضمین آنها مبنی بر عدم حملات نظامی بالای امریکا و متحدان آن.
درین توافقنامه نیز هنوز بالای جدول زمانی خروج نیرو های خارجی از افغانستان،هنوز توافق صورت نگرفته است.
جانب امریکا میعاد پنجساله میخواهند و جانب طالبان میعاد چند ماهه الی یک ساله.
باقی میماند موضوع آتش بس میان دولت افغانستان ودطالبان و مذاکرات بین الافغانی.
جانب طالبان هنوز با مذاکرات با دولت افغانستان آمادگی نشان نمیدهند و دولت کابل را مشروعیت نمی دهند و آن را به رسمیت نمی شناسند و دولت دست نشانده میدانند،حتی گلبدین که به همین دولت تسلیم شده است و از امتیازات آن استفاده میکند،این دولت را به رسمیت نمی شناسد.
بنأ بدون مذاکرات با دولت،معلومدار آتش بست نیز صورت گرفته نمیتواند.
از طرف دیگر گروپ اپوزیسیون دولت که شامل کرزی و دیگر اعتلاف های ضد دولت میشود،هم خود را شامل پروسه انتخابات کردند و هم شامل مذاکرات با طالبان.
زیرا میخواهند در صورت پیروزی دولت در انتخابات نیز برای خود جایگاهی داشته باشند و در صورت گرفتن قدرت توسط طالبان نیز برای خود جایگاهی داشته باشند.
طالبان نیز با مذاکرات با این گروپ های اپوزیسیون دولت،میخواهند به مردم افغانستان نشان بدهند که آنها قدرت را برای خود انحصار نمی کنند،بلکه با دیگران تقسیم میکنند.اما در حقیقت طالبان نیز ازین گروپ های اپوزیسیون دولت،منحیث یک وسیله برای به قدرت رسیدن استفاده میکنند و زمانی که قدرت را تصاحب کردند،همه آنها را از قدرت بیرون میکنند.
زیرا مردم از آنها خواهان تطبیق عدالت میشوند و آنها نمیتوانند درینمورد بی تفاوت بمانند.
از طرف دیگر ما در سالهای نود میلادی سال گذشته نیز دیدیم که طالبان با بیرق های سفید به قندهار و کابل آمدند و ربانی آنها را کبوتران صلح نامید،اما این کبوتران صلح با تانک و توپ و تفنگ و طیاره،آنها را تا سرحد بدخشان دواند.تا این که حادثه یازدهم سپتامبر صورت گرفت و طالبان دوباره عقب نشینی کردند.
این موضوع را شما حتی در اساس اسلام نیز شاهد هستید و آیات مکی و مدنی شاهد آن است.
آیات مکی که مسلمانان هنوز قدرت را بدست مگرفتند،شاهد برخورد کامپرامایس و صلحجویانه با پیروان ادیان دیگر بشمول بت پرستان است،اما بعد از فتح مکه،شاهد آیات غیر کمپرامایس و قاطعانه در مقابل دیگر ادیان است.
چنانچه زمانی که پیغمبر در مکه بود،از او میپرسیدند که آیا خوردن شراب گناه دارد و یا نه،شاید هم کدام نفر دست اش را بعد از نشه شدن به گردن پیغمبر انداخته باشد و او از محبت گفته باشد،که مه نمی فهمم.دلت میخواد و یا نه؟
اما زمانی که یک نفر دیگر مشروب خورده باشد و او را به سنگ زده باشد که تو برخلاف دین ما قیام میکنی،آیت منع شراب برایش نازل شده باشد.
زیرا ما میدانیم که تمام آیات قرآن به اساس زمان و مکان و حوادث وقت گفته شده است و یا از نظر بعضی ها نازل شده است و جنبه عمومی و همه مکانی و همه زمانی و همه شرایطی ندارد.

>>>   Askaree en 3 anderen.
خبرتازه :
روز نامه نيويورك تايمز يكي از مشهورترين نشريه در امريكا روز چهارشنبه گذشته ٢٢جنورى٢٠١٩ در صفحه خوبش به نقل از نانسي پلوسي ريس پارلمان امريكا نگاشته است .
امريكا در جريان چهار سال حكومت غني بدترين شرايط نظامي و امنيتي را در افغانستان تجربه كرده است كه ما شاهد تلفات قابل ملاحظه از سربازان افغانستان عليه تروريزم بوديم كه اين اصل نشاندهنده ضعف مديريت شخص غني را در حكومتش نشان ميدهد ايشان خاطر نشان كردند كه من طي نامه به دونالد ترامپ ريس جمهوري امريكا از ايشان تقاضا كردم كه تلاش زيادي نسيت به سلامت سربازان امريكايي را در افغانستان داشته باشند .
به كزارش ديگري از همين روز نامه مينگارد كه سناي امريكا دريك تصميم جدي خواهان عدم حمايت حكومت امريكا از شخص اشرف غني در انتخابات جديد سال آينده افغانستان شدند و افزودند كه حمايت مالي امريكا از دولت غني در حقيقت تقويه فاسدترين حكومت در جهان است .

>>>   asrat
مشکل اساسی جامعه ما قبیله گرایی است.
قبل از ایجاد کشور پاکستان امیر عبدالرحمن خان مردم هزاره را قتل نمود نصف هزاره ها را از افغانستان فراری ساخت زمین های آنها را به ناقلین پشتون تقسیم کرد.
نادر غدار با نیرنگ و دسیسه و مهر در قرآن، حبیب الله کلکانی را خلاف عرف و شریعت به توپ بست ،دستور قتل عام و تاراج مردم شمالی را صادر نمود نادر رذیل بخاطر تحکیم حکومت فاشیستی ،مردم جنوبی را علیه مردم شمالی به جنگ وادار ساخت به مال جان و ناموس مردم تجاوز تجاوز صورت گرفت.
البته این جنایات از زمان عبدالرحمن تا نادر غدار از زمان طالب تا کرزی و اشرف غنی تا هنوز ادامه دارد.
بنا دشمن ما در ارگ ریاست جمهوری افغانستان است نه در اسلام اباد.

>>>   Salam
روزگار پشم و ریش و روزگار د ملا دادالله اندیوالان می رسد . هژده سال جرت و پرت دموکراسی و حقوق بشر و مصرف ملیارد ها یورو ‌و دلار از پول مردم کارگر غرب برای عقب گرد شرم آور کنونی .
کسانی که مرا می شناسند می دانند که هم در محافل خصوصی و هم در دید گاه هایم تاکید می کردم که به امریکای ها و خارجی ها باور نکتید، شعار های دموکراسی و حقوق بشر شان دروغ بیش نیست .

>>>   Salam
من هیچ شکی ندارم که طالب به قدرت باز خواهد گشت ، اینکه چهره اش چگونه خواهد بود بحث دیگر است ودر این هم شک ندارم که سرکوب غیر پشتون ها در شکل دیگرش شدت خواهد یافت . طالب امروز به مراتب خطر ناک تر از طالب دیروز است ، زیرا این بار با قدرت بیشتر و شناسای منطقه ی و جهانی بر می گردد .
اما پرسش این است که نیرو های ضد طالب در کجای این تحولات قرار خواهند گرفت .

>>>   اکثریت قاطع زیردستان دولتی ، پائین رتبه ها و سربازان باید از جوانان اقوام غیر پشتون به ویژه جوانان تاجیک باشند چون در ادای این وظیفه در اوغان ستان، مرگ یک مسئله حتمی است. اما ، اکثریت مطلق بالا رتبه ها از قبیل ژنرال ها ، دگروال ها و دیگر افسران عالی رتبه که همه در خواب و نعمت و رفاه و بدون تهدیدی چشم گیر بسر میبرند. اینست برنامه ریزی بسیار منظم و بسیار حیله گرانه و‌ ماهرانهء فاشیست های پشتون بخاطر کشتار جوانان ما به دست هم تباران (طالب) خود .
و همچنان همه ارگ نشین ها و وزارت خانه های کلیدی، سفارتخانه ها و... باید در دست اینها باشد چون تنها پشاتین اند که توان ادارهء ادارات مهم و کلیدی را دارند، گرچه چند تاجیک در پُست های نمادین و بدون مسئولیت کار میکنند اما در همان اداره هم چپ از مقامک نمادین خودش، دیگر تمام مقام ها و پُست های کلیدی و مهم همان اداره در دست برادران و همتباران طالبان است ، بگونه مثال بسیار روشن همین وزارت داخله.
چرا باید جوانان اوغان کمترین تلفاتی نسب به تاجیک ها در جنگ های جنوب و... نداشته اند و ندارند؟
پاسخ بسیار روشن است اگر کسی بخواهد بداند.
تاکیداً ! (کشتار برنامه ریزی شده جوانان تاجیک بدست گروه های پشتون زیر نام طالب ، داعش و... !)
ادریس خراسانی

>>>   از نظر من کم سواد مشکل اصلی تاخر عقلی سرتاسری خودماست.وقت امریکایها درک کردند اکثریت قاطع این احمقان طالب را میخواهند.انها تصمیم گرفتند قدرت را به طالب تسلیم کنند.پس ملامت اصلی ماهستیم نه امریکا.
عاقل


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است