بررسی تازۀ طلوع‌نیوز نشان می‌دهد که دفترهای ۶۴ ولسوالی در کشور، یا به بیرون از محدودۀ این ولسوالی‌ها انتقال یافته‌اند و یا هم بگونۀ کامل، کار نمی‌کنند.
این ولسوالی‌ها در نُزده ولایت هستند و بیشتر شان گواه ناامنی‌ها بوده‌اند.

شماری از ولسوالان این ولسوالی‌ها تأیید می‌کنند که آنان بیشتر در مرکزهای ولایت‌ها دفتر دارند و کم‌تر به خود این ولسوالی‌ها می‌روند.

ولایت فاریاب با نُه ولسوالی از این دست، در صدر این ولایت‌ها جا دارد. در جایگاۀ دوم ولایت غزنی با هشت ولسوالی می‌آید و پس از این، ولایت‌های فراه و هلمند، هرکدام با هفت ولسوالی، بگونۀ مشترک، در ردۀ سوم هستند.

ولسوالی‌های معروف، میانشین، نیش و غورک در ولایت قندهار؛ ولسوالی‌های گیان، نِکه، گومل و چارباران در ولایت پکتیکا؛ ولسوالی‌های گُل تیپه، کلباد، آقتاش و دشت ارچی در ولایت کندز؛ ولسوالی‌های بُرکه، تاله و برفک با دهنه غوری در ولایت بغلان؛ و ولسوالی‌های نوبهار، ارغنداب و خاک افغان در ولایت زابل، از دیگر بخش‌های اینچنینی است.

مبارز خادم، ولسوال شیرزاد ولایت ننگرهار می‌گوید که در این ولسوالی و حتا اطراف ساختمان‌های دولتی، هرچندی جنگ‌هایی در می‌گیرند؛ راه‌های زمینی این ولسوالی را طالبان و داعش بسته‌اند و خود وی، ‌اگر میسر شود، با چرخبال به این ولسوالی رفت و آمد می‌کند.

آقای خادم می‌افزاید: «گاهی می‌شود که در دوماه، گاهی می‌شود که در سه ماه، گاهی می‌شود که در شش ماه، با توجه به اوضاع، طیاره‌ها که بیایند ما را از آنجا به اینجا انتقال می‌دهند و همین‌طور گاهی از اینجا به آنجا.»

محمد حسن عثمان زی، ولسوال حصارک ننگرهار نیز می‌گوید که کارهایش را از دفتری‌که در شهر جلال‌آباد و در ساختمان ولایت ننگرهار دارد، به پیش می‌برد: «بیشتر از ولسوالی حصارک، در این‌جا کارهای ما زیاد است. در این‌جا برای ما عریضه‌های زیادی می‌آید. ما در این‌جا در ولایت دفتر داریم و در اینجا نشسته‌ایم و مشکلات مردم را حل می‌کنیم.»

در همین حال، در هر یک از ولایت‌های ارزگان، هرات، ننگرهار، بدخشان و لوگر، دو ولسوالی گواه نبود دفترهای فعال ولسوالان است.
در ولایت‌های سرپل، بادغیس، خوست، جوزجان و میدان‌وردک هم، کم از کم یک ولسوالی از این دست را می‌شود یافت.

با این حال، ادارۀ ارگان‌های محلی می‌پذیرد که در بیست ولسوالی کشور، نه نهاد‌های کشوری فعال هستند و نه نهادهای لشکری.
سید شاه سقیم، سخنگوی ادارۀ ارگان‌های محلی گفت: «در این ولسوالی‌ها، ولسوال داریم؛ اما در آنجا نیستند. ارگان‌های عدلی و قضایی هم در آنجاها، به علت مشکلات امنیتی، نمی‌توانند بروند و به همینگونه، ارتش و پولیس و امنیت ملی هم در آنجا نیستند.»

اما وزارت دفاع ملی می‌گوید که در تلاش است تا تمامی بخش‌های کشور را در کنترل نیروهای امنیتی در بیاورد.
روح‌الله احمدزی، سخنگوی وزارت دفاع ملی بیان داشت: «با آزادشدن این ساحات، همه ولسوالی‌ها به مکان‌های اصلی و قبلی خود خواهند رفت.»

تنها پانزده ولایت کشور، بهگونۀ کامل گواه باز بودن دفترهای ولسوالان در خود ولسوالی‌ها می باشد.
هرچند در شماری از ولسوالی‌های همین ولایت‌ها هم، برخی از نهاد‌های دولتی را نمی‌توان فعال یافت؛ ولسوالی درقد ولایت تخار، یکی از همین بخش‌ها است که در حال حاضر، نهادهای عدلی و قضایی آن، به جای خود این ولسوالی، در شهر تالقان مرکز ولایت تخار، کار می‌کنند.

کد (9)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است