ضرورت تشکیل اتاق بحران و اتخاذ سیاست یکپارچه، منسجم و واحد در رابطه با بحران کشمیر از اولویت های راهبردی سیاست خارجی کابل در شرایط فعلی می باشد.
چنانکه ظاهراً دیده می شود، کابل در شوک بحران کشمیر فرو رفته و مانند یک تماشاچی غیر فعال منتظر سرنوشت است، در حالیکه دستگاه دیپلماسی کشور می بایست از هر زمانی دیگر فعال تر و پویاتر با تمام ظرفیت در جهت منافع ملی گام بردارد.

بحران کشمیر از آنجا آغاز شد که حکومت فدرال هند اصل ۳۷۰ قانون اساسی را که امتیازات ویژه به دولت کشمیر تحت کنترل هند می داد،را لغو کرد.
کمیته امنیت ملی پاکستان دیروز چهارشنبه (هفت اوت) اعلام کرد که در واکنش به اقدامات اخیر هند در کشمیر تحت حاکمیت هند، تصمیم به کاهش روابط دیپلماتیک با دهلی نو گرفته و داد و ستد تجاری با این کشور را به حالت تعلیق در‌می‌آورد.

هر دو کشور سفرای خود را فراخوندند و سطح روابط دیپلماتیک عملاً تنزل پیدا نموده و خبر های رسیده از منابع دیپلماتیک در اسلام آباد حاکیست که ممکن است آسمان اسلام آباد بروی هواپیما های هند بسته شود.
اگر فضای پاکستان بروی هواپیما های هند بسته شود مستقیماً در تجارت و ترانزیت تأثیر منفی مستقیم خواهد داشت.

اما آنچه برای کابل مهم و حیاتی می باشد، این نکته است که پاکستان؛ در استمرار بحران کشمیر هر گز اجازه نخواهد داد مذاکرات صلح با گروه تروریستی طالبان به نتیجه‌ی مطلوب برسد و ثبات و امنیت به افغانستان برگردد.
گزارش‌ها بین المللی حاکی از آن است که «شاه محمود قریشی وزیر امور خارجه پاکستان در دیدار اخیرش با زلمی خلیلزاد نماینده خاص وزارت خارجه امریکا در امور صلح افغانستان، علاوه بر گفتگوها در مورد مذاکرات صلح، مساله کشمیر را نیز با آقای خلیلزاد در اسلام‌آباد مطرح کرده و گفته است که: افزایش تنش‌ها در کشمیر تأثیر سوء بالای روند صلح افغانستان خواهد گذاشت.»

یک مقام در وزارت خارجه پاکستان که نخواسته نامی از وی گرفته شود به اکسپرس تریبون گفته است که آقای قریشی با زلمی خلیلزاد صحبت کرده و گفته هرگونه تحولات در کشمیر می‌تواند به طور منفی روی تلاش‌های صلح در افغانستان تأثیر گذارد.
آقای قریشی در اسلام‌آباد از زلمی خلیلزاد خواسته بود تا نگرانی‌های پاکستان را در مورد مساله کشمیر به رهبری آمریکا ابراز کند.

به باور مقامات پاکستانی، برجسته شدن نقش پاکستان در روند صلح افغانستان برای هند خوشایند نیست و از همین رو اقدام به ایجاد تنش در منطقه می‌کند؛ آن هم در زمانی که روند صلح افغانستان وارد مرحله حیاتی شده است.
عمران خان نخست‌وزیر پاکستان که از اقدام قریب الوقوع هند مبنی بر لغو اختیارات ویژه (اصل ۳۷۰ قانون اساسی) در ایالت جامو و کشمیر، مطلع بود، در دیدارش با رییس جمهور آمریکا مساله کشمیر را بصورت جدی کرده بود و از آقای ترامپ خواسته بود در مورد بحران کشمیر میان اسلام آباد و دهلی جدید میانجی‌گری نماید.

کابل باید بداند که پاکستان،با شیادی تمام در پی گره زدن بحران کشمیر به مذاکرات صلح افغانستان است.
بحران کشمیر؛ سونامی خطرناکی است که اگر دهان باز کند تمام منطقه را در آتش خشم خود فرو خواهد برد.

عبدالحی خراسانی

>>>   بحران کشمیر حل شده است.
هندوستان تمام مسلمانان کشمیر را به دیگر نقاط هندوستان انتقال میدهد و در عوض هندو ها را در منطقه اسکان مینماید.
زمانی که عمران خان به واشنگتن رفت و از دونالد ترامپ خواهش کرد که در مسئله کشمیر بین هند و پاکستان وساطت کند،دولت هند تصمیم گرفت که همه مسلمانان را از کشمیر کوچ بدهد.

>>>   گذشته‌ی نه چندان دور نشان می‌دهد که در هنگام تقسیم هند قرار بود که مناطق مسلمان‌نشین به پاکستان تعلق گیرد. پاکستان که شامل دو بخش شرقی و غربی بود، بر همین اساس، ایجاد شد؛ اما هند، در قسمت کشمیر، خلاف تعهد خود عمل کرد و اجازه نداد که این مناطق به پاکستان ملحق شود.

از طرف دیگر هند، کوشش کرد که زمینه‌ی جدایی و استقلال پاکستان شرقی را فراهم سازد، که در این تلاش‌ها بنگلادش از پیکر پاکستان جدا گردید؛ اما اختلافات هند و پاکستان بر سر کشمیر هم‌چنان به قوت خود باقی ماند و این دو کشور از سال جدایی (۱۹۴۷م.) تا کنون بر سر کشمیر دو جنگ پر هزینه را تجربه کردند و اوضاع حاکم بر روابط دو کشور همواره بر سر مسأله‌ی کشمیر تنش‌آلود بوده است.

در چند دهه‌ی اخیر سرزمین ما، افزون بر آن‌که تجاوز مستقیم روسیه، سپس پاکستان و حالا هم امریکا را تجربه کرده، به عنوان میدان رقابت هند و پاکستان نیز شناخته شده است. تغییر قانون اساسی هند توسط حزب حاکم برای دست‌رسی بر کشمیر و تصرف این منطقه در دو سه روز اخیر، دوتا باور را در پیوند به رقابت‌های هند و پاکستان بر سر کشور ما ایجاد کرده است.

برخی معتقدند که هند از طرح گفتگوهای صلح در باره‌ی افغانستان راضی به نظر نمی‌رسد؛ از این جهت به تصرف کشمیر اقدام کرده، تا پاکستان را وادار به عقب‌نشینی از روند صلح کند و توجه این کشور را به کشمیر معطوف سازد. در عین حال گروه دیگر بدین باورند که این دوکشور در پشت پرده بر سر مسأله‌ی کشمیر به توافق رسیدند و بر همان اساس، هند، کشمیر را تصرف کرده و پاکستان هم حاکمیت خود را بر مناطق آن‌سوی دیورند، گسترش داده و مرز میان خود و افغانستان را با سیم‌خاردار مشخص و مستحکم ساخته است.

با این بیان به نظر نمی‌رسد که این قضیه به راحتی قابل حل‌ باشد؛ زیرا احزاب اسلامی در پاکستان مخالفت خود را در برابر تجاوز هند به کشمیر اعلان کردند و هشدار دادند که در صورت عدم خروج نظامیان هندی از کشمیر، علیه آن کشور اعلان جهاد خواهند کرد. در هر صورت، باید منتظر بود و دید که این تحولات به نفع مردم و سرزمین ما تمام می‌شود؛ یا اوضاع نابه‌سامان کشور ما را پیچیده‌تر خواهد ساخت.

سید مسعود حسینی

>>>   Zareh
امرالله صالح و اشرف غنی پاکستان را به شدت بخشیدن جنگ و حملات بیشتر تحریک میکنند و قربانیان این تحریک ها ، همانا قربانیان انتحاری و جنگ هستند. ریس جمهور تنها عمل انتحاری را تقبیح میکند و اما طرف جنگ یعنی پاکستان را به کشتار بیشتر تحریک میکند. مردم باید تصمیم بگیرند که ادامه انتحار و جنگ با پاکستان را میخواهند یا آغاز یک صلح و دوستی بعد از بیشتر از سی سال تحریک و جنگ. خانواده های قربانیان این جنگ باید تصمیم گیرنده باشند .

>>>   عبدالحی!
حی علی الموت الخراسان!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است