در تمامی دنیا روسای جمهور و مسوولین صاحب صلاحیت طبق ایده های خود به مردم وعده می دهند و کمترین هستند که به وعده های خود صددرصد عمل کرده و موفق می شوند اما بیشترین انها ناموفق بوده و در وعده اش نا کام می باشند البته بعضی بلند پروازی های هم هست که از حیطه ای قدرت خارج هست و ممکن مردم فریبی بوده و قابل تطبیق نباشد اما در کشور افغانستان که گرفتار 5 حلقه ای شدید 1 تروریزم 2 مافیای قدرت 3 دزدان منابع 4 مافیای مواد مخدر 5 جنگ اعلام ناشده بیرونی هست و منابع تمویل و تولید پول بسیار محدود بوده و وابسته می باشد کار یک دولتمرد فوق العاده سخت و دشوار می باشد و دقیقا باید در چنین حالت دشوار یک فتیر را باید به صد فقیر رساند.

کاری که معجزه می خواهد کل بودجه یک کشور ویران شده در سال برای 30 میلیون ادم کمتر از 6 ملیارد دالر هست چه کسی قادر بوده که به وعده های خود جامه عمل بپوشاند و همه ای وعده هایش را تطبیق نماید؟ فرض کنید همان مجری و مدیر خود ما باشیم؟ نباید هوای سخن گفت تطبیقی و عملی باید سخن گفت چه کسی می تواند در چنین حالت بسته بدیل اشرف غنی بود؟ با چه ایده و توانی؟ دوستان معرفی کنند به فحش و اتهامات رو نیاورند الگوی موفق ارایه دهند.

غنی اگر در مقام مدیریت کلان جهانی تجربه نمی دید بدون شک میراث مفلوک و هزار زخم دیده کرزی را نمی توانست سر پا نگهدارد گرچند که نقاط ضعف های کلانی در حاکمیت وی وجود دارد که طبیعی هست اما خروج 150 هزار نیروی جنگی خارجی با تمامی تجهیزات و توقف میلیارد ها دالر بیرونی و فساد گسترده دولتی و دشواری های 5 گانه قوی ترین قامت نا شکن را خم کرده و می شکند ولی اشرف غنی با تمام توان و بدون فرار از صحنه این کشور را سر پا نگه داشته است و فقط ادم منصف می خواهد که با درک دشواری ها و منابع محدود قضاوت درست نماید نه فاقدان ظرفیت محاسبات و انکار اندیشان فرصت طلب نباید با دید تعصب همه چیز را سیاه و سفید دید که راه حل نیست بلکه همه چیز را در ظرفیت ممکن خودش مورد قضاوت قرار دهیم تا نتیجه گیریم در چنین حالت بدون شک غنی تنها عنصر نسبتا موفق در کار مدیریتی کشور بوده است که در نوشته ای بعدی به ان اشاره می شود.
نقد منطقی قابل حرمت و اهانت دلیت می گردد.

اقبال صادقی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است