در فیلم راضیه سلطان که همامالنی در نقش او بازی میکند و درمندر در نقش یک غلام با وفا و مهذب و داستان فیلم از کارنامه های خودش و پدرش سلطان شمس الدین غوری در آن انعکاس یافته، سراپا عدالت، اخلاق و آدمیت بازیگران جلب توجه میکند، چنانچه تاریخ هندوستان به غوریان فخر میکنند، شهراه بزرگی که شمال را به جنوب وصل میکند، به «سوری رود» نامگذاری شده، بزرگترین شخصیت و رهبر استقلال هند (جواهر لعل نهرو) در کتاب اش «آف اندیا» از عدالت و اخوت اسلامی که از سوی سلاطین غوری در هند اثر میگذارد، ستایش میکند که بی عدالتی و ظلم قدرتمندان بر مستمندان در جامعه ی هند مستولی و حکم می راند.

پاکستانی ها نام راکت شان را غوری میگذارند و ده ها موردی که میتوان از این قبیل را برشمرد.
هر ملتی حق دارد از تاریخ اش ذکر خوبی ها و بدی ها را تذکار و روی آن قضاوت کند.

خلص نوشته ی مرحوم غلام محمد غبار در مورد جنگ پانی پت:
تلفات قوای افغانی از ده تا پانزده هزار که تلفات اردوی مرته هند بیشتر از آن بود. همچنان تلفات بیش از ۵۰۰ فیل چند هزار اشتر، ۵۰ هزار اسپ، ۲۰۰ هزار گاو و غیره، هندی ها که از گذشته های دور مورد تاخت و تاز مهاجمین از اسکندر تا چنگیز و تیمور انگلیس ها و غیره دست و پنجه نرم میکردند، مردمانی کم آزار و صلح پسند بودند، بعد از این جنگ وحشتاک؛ انگلیسی های هند که چنین دیدند به فتوحات اینده ٔخود بیشتر امیدوار گردیده و سال ۱۷۶۱ را در نوشته های خود «سال مهم» نامیدند زیرا حوادث به فایده ایشان بود.

دولت قوی مرته که در راه پیشرفت قوای اروپایی سدی بود، در این سال از هم شکست، پیشوای بزرگ مرته چشم از جهان پوشید، تسلط قوای فرانسه بر جنوب هند در مقابل انگلیسی ها خاتمه یافت. تمام این چیزها راه پیشرفت استعمار انگلیس را در هندوستان هموار مینمود.

در فرجام نواسه احمد شاه ابدالی در سال ۱۸۳۹ با لشکر عظیم انگلیسی ها غرض کسب قدرت از دست رفته وارد خراسان شد، جنگ خونین براه افتاد، نام فعلی افغانستان بعوض خراسان، از جانب انگلیس متجاوز تغییر داده شد و خلاصه بعد از شاه شجاع این مداخلات تا نصب کردن نادر غدار ادامه یافت و قرن ها مملکت را از قافله ی تمدن و پیشرفت بازماند.
چنین است قضاوت تاریخی نه بر بنیاد احساسات پوچ و غلط!

شاه رسول سوری

>>>   اما فعلا غوریها درهر لانتخابات به یک گروپ دزد غاصب وجنگ انداز قومی رای میدهند،

>>>   و تا فعلن
یکی نوکر رود بیرون
دگر آید به جای او
نگر کرزی
و
احمدزی

>>>   چرت و پرت نگو افغانها أعم از تاجك و پشتون افتخارات بزرگ دارند از هند تا مسكو و از اصفهان تا روم را هزاران بار فتح كرده اند از همين سبب در نصف اسيا و كل شبه قاره هند زبان دري رواج دارد و زبان شان مملو از دري است اقبال لاهوري و مرزا بيدل دهلوي و حافظ شيرازي به ناحق شعر دري نميگفتند.

>>>   تو هم غلام بچه هستی سقو فراموش کردی که به دستور انگلیس شورش بر پا کرد غدار در طول تاریخ ثابت شده که کی های بوده اند

>>>   زنده سوری های با افتخار افغانستان و جهان
غوری سوری

>>>   غبار هم از همين تخم بد به اصطلاح "ستمى" بود كه تاريخش پر از افوات هست!! و خودت هم از همان حرامي هاى اغديى هستى كه ميخواهى شير سفيد را سياه جلوه بدهي!! زنده احمدشاه بابا و افغانستان عزيز
مرگ بر وطنفرشان

>>>   منظور نوسنده ره خو مه نفامیدوم اگه هر کسی فامید باز مارم ده جریان بانه .پنجشیری

>>>   اتحاد ملیت ها در تحت یک اداره و دولت،هیچ گاهی داوطلبانه نبوده است و توسط جنگ ها و خونریزی ها صورت گرفته است.
این موضوع توسط تاریخ چند هزار ساله جهان،از مصری ها گرفته،تا بابلی ها و هخامنشی ها و یونانی ها و روم باستان و عرب ها و مغول ها و چینایی ها و غیره،درج گردیده است.
کشور پهناور هند که شامل چهارصد ملیت و چند هزار زبان زبان و لهجه است،ازین امر تاریخی،بدور نمانده است.
در کشور هند یک کشور کشایی بنام آشوکا بود که با زور جنگ و شمشیر،ملیت های مختلف سرزمین هند کنونی را تحت یک اداره آورد.
او به اندازه یی بی رحم بود که به هیچ کس رحم نداشت و از طفل گهواره گرفته تا پیر مرد هشتاد ساله و زن و مرد و هرکس که در دم رویش قرار میگرفت نابود میکرد.
در یکی از جنگ ها که یک خانم طفل خود را در جنگ از دست داده بود،به طرف آشوکا نگاه کرد و بر روی او تف انداخت و گفت:تو که خود را خدای جهان و کشور گشای جهان میدانی،آیا توان این را داری که این طفل را دوباره زنده کنی؟
آشوکا که خود را ناتوان احساس میکرد،به عجز خود اقرار کرد و بعد از اًن از قتل و کشتار دست کشید و به ترویج آیین بودایی در منطقه کوشید که در زمان او دین بودایی به افغانستان نیز نشأت پیدا کرد که بعداً با لشکر کشی اعراب به افغانستان امروزی و جنگ با کابل شاهان،کابل شاهان شکست خوردند و دیوار های اطراف شهر کابل تخریب شد و شهر به دست عرب ها افتاد و یک تعداد مردم کشته شدند و یک تعداد گریختند و یک تعداد به زور شمشیر مسلمان شدند.
یکی از جمله جنگجویان عرب،لیس ابن فیس و یا همین شاه دو شمشیره بود که با دو دست و با دو شمشیر در مقابل باشندگان کابل میجنگید و بالاخره در همین متطقه شاه دو شمشیره کشته شد و همینجا دفن شد.
بنأ مردم عادی از هر ملیتی که باشند،در حالت عادی به زندگی عادی خویش ادامه داده اند و در حالات قحطی یا مهاجرت نمودند و یا یک تعداد شان از گرسنگی تلف شدند.
اما این رهبران دولت ها و یا رهبران قبایل بودند که بخاطر مبارزه با بحران های قحطی و خشک سالی و غیره،مردمان را جمع نمودند و سلاح به دست آنها دادند،تا در مقابل دیگران جنگ کنند،تا به ثروت دست یابند.
منتهی یگانه فرقی که میان انسانها و دیگر موجودات زنده وجود دارد این است که دیگر موجودات زنده صرف بخاطر زنده ماندن،بالای یک موجود دیگر حمله میکند و او را میخورد تا زنده بماند.
اما انسان نه تنها بخاطر زنده ماندن،بلکه بخاطر بدست آوردن ثروت و مقام و قدرت ،نیز بالای دیگران حمله میکند و قتل و خونریزی را ببار می آورد و در نتیجه تراکم ثروت و قدرت بمیان می آید و در نتیجه سبب پیشرفت علم و تخنیک و تکنالوژی و در مجموع سبب پیشرفت جهان میشود.
بنأ نفس انسانی سازنده و تخریب کننده جهان است.

>>>   نظردهنده سوم یک آدم کامل بی منطق قوم پرست است افعان ها فقط قسمی از پشتونها را شامل میشوند که نوکر و اجیر انگلیس شدند و هیچ گاه مردم تاجیک و ازبک و بلوچ و هزاره و ترکمن را شاما نمیشود و نخواهد شد نام تقلبی هیچ گاه با اجبار به قلوب مردم تحمیل نخواهد شد ما از خود فرهنگ و تاریخ و تمدن پرافتخار خراسانی داریم و هیچ نیاز به فرهنگ جنایت و تقلب و جعل و فریب قوم و قبیله کوچی نداریم.

>>>   دري لهجه است زبان نيست زبان فارسي است با لهجه هاي مختلف با لهجه دري يا درباري لهجه پهلوي و غيره زبان دري نداريم آخه شماها چقدر بيسواديد دري وقتي زبان جدا حساب مي شد كه فارسي زبانان ديگر زبان شما رو متوجه نشوند و نياز به مترجم داشته باشند

>>>   غدار نادر دیره دونی بوده که در قران مهر کرد و بعدش بد عهدی کرد ، در حقیقت تجاوزات احمد شاه درانی زمینه نفوذ انگلیس ها را در شبه قاره هند مساعد ساخت‌.

>>>   Shafaq
"پانی پت" دروغ است!
اصلن هندی ها غلط می کنند که سیاحت های علمی احمدشاه جان ابدالی و همراهان معصوم و دانشمند اش را تجاوز جلوه می دهند! آ مسلمانا، این چه گونه همسایه داری است که هندی ها یک بخش تاریخ پر افتخار ما افغان ها را طوری تحریف می کنند که گویا پدران ما برای غارت و چور و چپاول به هندوستان می رفتند. این دگر در کدام "پته پانی پت" آمده است؟
مگر هندی ها فراموش کرده اند که از خیرات سرِ کی امروز قدرت اتمی هستند؟ مگر فراموش کرده اند که این همه متخصص در رشته های کامپیوتر و باقی علوم را از کجا کرده اند؟ طبعن که همه اش از خیرات سر احمدشاه جان ابدالی و همراهان دانشمند اش است که هر سال بر اساس یک پروژه ی دوامدار تعلیماتی و بشردوستانه به هندوستان می رفتند و کورس های تعلیمی، آنهم به صورت رایگان، دایر می کردند.
مگر همین ما افغان ها نبودیم که در سفر علمی مشهور به "پانی پت" باعث شدیم که بعد متخصصین انگلیسی بیایند و برای هندی ها زبان انگلیسی را تدریس کنند؟
گذشته از این، اگر پدران ما به ریاست احمدشاه جان ابدالی واقعن چور و چپاول می کردند، پس کو دو تا قصر یا حد اقل دو تا ساختمان مجللی که برای خود ساخته باشند؟ هندی ها بروند و در تمام قندهار بگردند، به نام خدا اگر با ذره بین چیزی بیابند که نمایانگر ثروت احمدشاه جان باشد، یعنی نه قصری، نه ساختمان جالبی، نه مکتبی، نه مجسمه یی، نه هنری، نه حتی مسجد جالبی، نه یادگاری از شعر و ادب، مخصوصن ادب، حتی یک کافی شاپ در حد کافی شاپ های هالند نمی بینی با وجودی که اکثریت دود می کنند . . . اصلن تا چشمت کار می کند چیزی نمی بینی، هیچ، مطلقن هیچِ در هیچ! مگر هندی ها کتاب های تاریخ مکتب ما را نخوانده اند که واقعیت تاریخ پر شکوه ما را بدانند؟ حتمن خوانده اند اما زور شان داده و خود را به کوچه ی پانی پت می زنند.
خب، با وجود این همه اسناد معتبر، حالا هندی ها می خواهند بر احمدشاه جان ما تهمت ببندند که گویا به هند رفت و چور و چپاول کرد و حتی بسیار کشتار کرد و دزدی کرد. عجب مردم تهمت گر بودند این هندی ها. حتمن همه شان جاسوسان ایران هستند.
اگر واقعن احمد جان ما آن قدر دزدی کرد، کو؟ چه شد آن همه سرمایه؟ وقتی در دیگر کشور ها می رویم، به وضاحت می بینیم که دزدان شان چه قصر ها و ساختمان ها و شهر هایی به یادگار گذاشته اند اما از همین احمد جان ما و اولاده اش چه به یادگار مانده است؟ هیچ! واقعن هیچِ در هیچ!
پس نتیجه می گیریم که احمد جان ما اصلن دزدی نکرده، دست سخاوتمند اش به خون یک گنجشک هم آلوده نشده و با اسناد معتبر ثابت کردیم که یک پول هم سرمایه نداشت، نه سرمایه ی مالی و نه هم حتی از آن دیگر اش.
حالا باید ما افغان های هنرپررو هوشیار باشیم و فیلم مستندی به جواب فیلم "پانی پت" هندی های تهمت گر بسازیم تا جهان واقعیت را بداند، در غیر آن همین هندی ها فردا فیلم دیگری خواهند ساخت و تمام سیاحت های علمی و بشردوستانه ی محمود جان غزنوی ما را نیز تجاوز و غارتگری و قتل و کشتار و چور و چپاول معرفی خواهند کرد.
بس است دگر، نیکی و گذشت هم یک حد و اندازه دارد، تا چه وقت صبورانه بگوییم: "تو نیکی میکن و در دجله (1) انداز / که ایزد در بیابانت دهد باز". ریشخندی خو نیست!
.
(1) دجله یعنی بحر هند

>>>   این فلم رویا پرداری شخصیت های پشتونیزم را توصیف میکند این چنین اشخاص که بابای اوغانها هستند اما در نظر ما یک مشت قاتل و جنایتکار قوم و قبیله پرست شناخته میشوند که هیچ سود به حال ملت تاجیک نداشتند و فقط ضرر بود و بس

>>>   فیلم جدید سینمای هند به اسم «پانی پت» که قرار است در تاریخ 6 دسامبر 2019 به نمایش گذاشته شود، در میان افغان‌ تباران یا پشتونها نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است. این نگرانی ها و تشویش ها زیادتر از فیلم کتاب خالد حسینی که در تمام جهان به پرده سینما و تلویزیون در آمد و در داخل کشور افغان ستان که پشتونها خود را اکثریت می پندارند ممنوع اعلام شد و حتی در تمام کشورهای جهان پشتونها نه تنها مخالفت و انتقاد و پیغار و گله کردند بلکه دست به اعمال خشونت و سرکوب مخالفین زدند.
کارگردان فیلم پانی پت: آشوتوش گواریکار، سانجی دات: نقش احمد خان ابدال
آرجون کپور:نقش سداشیوراو باو (فرمانده کل ارتش مارات‌ها) ظاهر خواهد شد.
کریتی سانون: هم نقش پرواتیبای، همسر دوم سداشییوراو را بازی خواهد کرد. کسی که در این جنگ همیشه از همسرش حمایت می‌کند و حتی در جنگ با او می‌رود.
این سه هنرپیشه سینمای هند نقش‌های اصلی این فیلم را بازی‌ کرده اند. به گونه که هویداست در این فیلم بازیگران مشهور که گذشته تباری پتهانی و روهیله ای و پختونی و پشتونی و یا افغانتباری و با لقب خانی باشد در این فیلم مبنی بر دلایل گوناگون منجمله پیروزی خان پشتون در قصابی و کشتار پانی‌پت در نقش اصلی و اساسی و شاید در نقش فرعی و عقبی این فیلم نداشته باشند. دولت افغانستان نگرانی خود را بوسیله کانال دیپلماتیک یعنی توسط آقای پشتون شریفی قونسل مومبای در هند در میان گذاشته است.
قرار صحبت با صدای امریکا نسیم پشتون شریفی، دولت افغانستان چرا این قونسل را به این کار گماشته است و با بدون اطلاع و فرمان کابل.
در این مورد با سنجی دات از طریق تیلیفون صحبت کرده و این بازیگر کارکشته برایش اطمینان داده است که «اگر نقش احمد شاه ابدالی نامناسب می‌بود، من آنرا بازی نمی‌کردم». البته که نقش خوب است و هنرمند بازیگر کار کشته در نقش های خیانتکارانه و جنایتکارانه و زورمندانه هم بسیار عالی بازی کرده و موفق هم در نقش جنایتکاران و خیانت کاران بوده است و کارگردان فیلم وی را هنرمند شایسته دانسته است.
گواریکار در بیانیه‌ای که در رسانه‌های هندی منتشر شده گفته است که تجربه کار با سانجی دات در فیلم "نام" دارد و خوشحال است که کارگردانی فیلمی با نقش‌آفرینی این "بازیگر فوق العاده با استعداد" را به عهده خواهد داشت.
و اما کار قونسل افغانستان و تماس و مداخله اش از دیگاه دیپلوماسی سیاسی مداخله بوده و آزادی هنری و فرهنگی و سینمایی در یک دموکراسی را نقض کرده و آزادی بالاتر از نگرانی بینندگان و آنهم در آینده یک فیلم است.
درباره خان پشتونخواه و سرگذشت آن در هندوایران در انترنت و غیره کتابها از آن معلومات نگاریده شده که احمدخان از سال 1736 میلادی تا به مرگ حامی خود نادرشاه افشار در سال 1747 در حملات علیه هندوستان و فتوحات و رباییدن زر و سیم هندوستان به عنوان سرباز و سردار سپاه شاهنشاهی ایران در پایتخت خراسان ممالک ایران سهیم بوده است. وی سردار (ارتشبد اکنون جنرال) سپاه چهار هزار نفری و به گفته یگان تاربخ نگار چهل هزار سرباز نفری بوده اش. برادر اش ذولفقار فرمانده کل ستان مازندران بود. نام بخش غربی شهر کابل افشار بالا و افشار پایین ماننده شد زیرا یک ضرب سکه قران نادر افشار در کابل زده شد و خطبه نماز به نام سکه زد نادر افشار صاحب قران شاه گیتی جهان نادر ایران زمین.
به نظر می‌رسد که حاکمان دولت افغانه زندگینامه این شخص سیاسی تاریخی نقش ایکه احمدخان ابدالی در دربار افشاریان بازی کرده است را کتمان و پنهان می نمایند و فقط نقش اش را از سالمرگ حامی اش نادرشاه افشار 1747 آغاز نموده که سلطنت درانی را تاسیس کرد اما نام کشور هنوز "افغانستان" نبود و در جغرافیای دنیا و اطلس و یا جهان نمای تاریخ چلبی و ابراهیم متفکریان از نام افغانستان خبری نبوده در جهان نما آلمان نیمه اول قرن نوزده نقشه بنام افغانستان کدام کشور وجود نداشت. اولین بار نام کشور افغانستان در نقشه آآلمانی 1845 از گوتا در دوران قاجار بیرون کشیده شد. رمانیکه انگلیس ها بخش ایران را اشغال و اخراج عساکر خود را به با رسمیتشناختن مرزهای اجباری ایران توسط انگلیس نمود و در زمان ناصرالدین شاه قاجار پیمان پاریس در سال 1857 در دوازده ماده امضا شد.
سانجی دات که قرار است نقش احمدشاه ابدالی بازی کند. احمد خان ابدالی که در تاریخ وی را متولد ملتان و سلطان دکان هند نامیده اند گرچه پدرش زمان خان ملتانی است ولی زاده سال 1722 در هرات است. چون پدراش از سوی حاکمان هند به عنوان حاکم هرات تعیین شده

این فیلم که نام کاملش "پانی‌پت، آن خیانت بزرگ" است، بر جنگ سوم پانی‌پت که در سال ۱۷۶۱ میلادی میان احمد شاه درانی، پادشاه افغان و پشتون و ارتش امپراتوری مارات‌های هند در شهر پانی‌پت رخ داد، تمرکز خواهد داشت. در این جنگ که به پیروزی احمد شاه درانی انجامید، شاه افغان از سوی دو گروه هندی: روهیله ها، افغان‌های منطقه دو‌آب و شجاع‌الدوله حمایت می‌شد.
نظر به متون تاریخی در این جنگ ده‌ها هزار نفر کشته شدند و یکی از بزرگ‌ترین و پرماجراترین جنگ‌های قرن هجدهم در تاریخ هند و دولت افغان ها یا پشتون ها به شمار می‌رود.
همین مناطق را پشتون ها یا افغان تباران " افغانستان " می نامند. اما نام افغانستان یا افغانلند را مونت استوارت الفنسيتون در کتاب سلطنت کابل گذاشت و نوشت. نقل قول باز: همین مناطق خراسان که در آن خانات تورکتباران و تورکمن ها و هزاره ها و پختونخواه را که من معرفی می کنم همین مناطق را من افغانستان می نامم. زیرا افغانها یک نام عمومی برای کشور خود ندارند.

سانجی دات/سنجی‌دت با انتشار پوستر فیلم در توییتر نوشته است:"مشتاقانه منتظرم که بخشی از فیلم پانی‌پت باشم.
فیلم هندی «پانی پت» داستان حمله احمدشاه ابدالی حاکم سلطنت درانی به هند است. آیا سینمای هند از شخصیت‌های افغان همواره در نقش منفی استفاده می‌کند؟
این در حالی است که سنجی دات 3 نوامبر در صفحه رسمی توییترش با نشر پوستر این فیلم نوشت: «هرجایی ‌که سایه احمدشاه ابدالی می‌رود، آنجا مرگ نازل می‌‌شود».

پانی پت اسم شهری در شمال هند است که در تاریخ هند از آن به عنوان شهری «مقدس» یاد شده است، پانی پت سه بار مورد حمله حاکمان خارجی قرار گرفت و در جنگ سوم پانی پت، احمدشاه ابدالی مراتهه‌ها را که دهلی را اشغال کرده بودند عقب رانده و این منطقه را تحت تصرف خود درآورد.

شخصیت‌های معروف افغان «شخص منفی» در فیلم‌های بالیوود قبل از این نیز فیلم سینمای هند به اسم «پادماوات» که در 25 ژانویه 2018، به اکران سینماهای داخلی و خارجی منتشر شد جنجالی شده بود. این فیلم داستان واقعی «علاءالدین خلجی» پادشاه خلجیان فارس که به اسکندر ثانی مشهور است و ملکه هند «پادمینی» را نشان می‌دهد.

در فیلم «پادماوات» سلطان علاءالدین به حیث یک شخصیت خون‌خوار، چپاولگر، عیاش و دوجنس‌گرا معرفی شد که این برای برخی از مردم هند قابل قبول نیست، آنان سلطان علاءالدین را یک شخصیت خوب، قدرت‌مند و شجاع می‌دانند. از سوی دیگر بیشتر فارس زبانان بخصوص افغان‌ها، نسبت به این فیلم واکنش نشان داده و آن را غیر واقعی عنوان کرده اند.
سینما هند از تیموریان و بابریان گرگانی یعنی مغلهای بزرگ و کوچک و به ویژه از جلاالدین اکبر با جنبه‌های انتقادی در کل از نقش سازنده شان در آبادانی و شگوفای و هنری و ساختمانی و معماری و ادبی و فرهنگی و نظمی و موسیقی کشور هند یکی از درخشانترین دوران هندوستان می باشد.
افغانیه همان نوآر پختونخواه با مناطق پشتونشین باید بدانند که حاکمان پشتون افغان در سلطنت درانی هم کدام آبادانی نکرده اند که شروندان اش به آن ببالند و یا باعث سرفرازی و یربلندی شان باشد.
حملات و اشغال برای آبادی و شگوفای اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و اجتماعی هند نبود بلکه به غارت و چپاول و نعمت های گوناگون هند بود.
درانی و خاندان طلاهی نام های پستون ها است که این نامها با پرهای هندوان و هندیان به کلای پشتون زده شده است. تاج محل سمبول هندوستان است و آنرا شله جهان برای بانو خود ساخت. نام عروس بابر حمیده بانو دخت ایران زمین بود.
مردم هند قابل احترام است و از شیرشاه سوری پشتونتبار به خوبی یاد می کنند که این بزرگمرد شاهراه بیهار (بهار تولدی دیگر) را ساخت و این شاهراه شمال و جمول هند را پیوند نمود. این شاهکار تجارت جنوب و شمال هند را رونق داد.

>>>   ابدالی در هند هیچ پدیده مثبت را معرفی نکرده بلکه فقط دزدی چور و چپال کرده و مثل دزد ها یا همان داکو های خبیث و وحشتناک بعد از جنایاتش با غنایم دزدی کرده اش دوباره به قندهار گریخته۰ کجای این کار افتخار دارد۰
ابدالی به عوض آنکه زراعت یا صنعت کشور را ترغیب کند و مردم را به علم دانش کار و زحمت تشویق کند یک شمشیر را در دست مردم داده آنها را برای دزدی وحشت و چور به خانه همسایه حمله ور ساخت و فرهنگ وحشت را به آنها ترغیب نمود۰

>>>   ابدالی در هند هیچ پدیده مثبت را معرفی نکرده بلکه فقط دزدی چور و چپال کرده و مثل دزد ها یا همان داکو های خبیث و وحشتناک بعد از جنایاتش با غنایم دزدی کرده اش دوباره به قندهار گریخته۰ کجای این کار افتخار دارد۰
ابدالی به عوض آنکه زراعت یا صنعت کشور را ترغیب کند و مردم را به علم دانش کار و زحمت تشویق کند یک شمشیر را در دست مردم داده آنها را برای دزدی وحشت و چور به خانه همسایه حمله ور ساخت و فرهنگ وحشت را به آنها ترغیب نمود۰

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است