من ادعا می توانم (شما باور کنید) که وقتی پای بیگانه ستیزی و استقلال طلبی و جنگ با امریکا و... به میان می آید، شخصا بسیار کندرو تشریف دارم و این را هم می دانم که سخن گفتن از مفاهیم کهنه و از مد افتاده، دلپسند نیست، اما وقتی می بینم که مردم و کشورم مستقل نیستند و دیگران برای امروز و فردای شان تصمیم می گیرند، رنج می برم. وقتی می بینم که ما با ویزه وارد کشورهای دیگران شده نمی توانیم اما دیگران با تانک و ارتش وارد کشور ما می شوند و زندگی ما را هر قسمی که بخواهند شکل و رنگ می دهند، غم سنگین بر دلم می نشیند. بگذارید توضیح بدهم که مستقل نبودن، چگونه می تواند روزگار ملت ها و اقوام را تباه کند:

امریکایی ها وقتی وارد افغانستان شدند، دسته ای از تکنوکرات های افغانی را با خود به افغانستان آوردند که نقش مهمی در شکل دهی وضعیت امروز افغانستان بازی کردند. به یاد دارم که در آن سال ها، روزی با دوستی که در بی بی سی کار می کرد به وازرت مالیه رفتیم برای شنیدن کنفرانس مطبوعاتی اشرف غنی. او با چندین مشاور غربی که یکی نه پشتو می فهمید و نه فارسی، وارد سالن شد، و در مورد قرضه های افغانستان توضیح داد. او فقط انگلیسی صحبت کرد، نه پشتو و یا فارسی. وقتی کنفرانس تمام شد، ژورنالیستان افغانستان که انگلیسی شان مثل من و دوستم دست و پا شکسته بود، از او خواستند سخنانش را به فارسی و یا پشتو توضیح دهد. من سلطه ای مستقیم بیگانه را آن روز حس کردم.

این تکنوکرات ها با مهارت عجیب، جنگ روانی گسترده ای را بر علیه نیروهای حوزه های ضد طالب آغاز کردند، تا جایی که فکر می کردی، امریکایی ها برای زدن مخالفین طالبان وارد افغانستان شده اند، در حالی که همین نیروها به امریکایی ها در شکست دادن طالبان کمک کرده بودند، و مهم ترین مانع بومی در مقابل طالبان و متحدین شان بودند. این نیروها و اکثر مردم به شمول خودم در حوزه های ضد طالب اما همه در هوای یک عصر نو، جهان نو و زندگی نو، تصور هم نمی توانستند که فردا ممکن است، آن فردایی نباشد که خیال می کنند. سر انجام، همه ای نیروهای حوزه های ضد طالب را خلع سلاح کردند، و یک نظم جدید ایجاد کردند. مشکل اما اینجا بود که اکثریت مطلق تکنوکرات های از غرب برگشته ای مورد اعتماد امریکا از درون یک قوم برخاسته بودند، و حتی طرف امریکایی (سفیر امریکا) هم در حقیقت به یک قوم خاص تعلق داشت. این ها دغدغه های شدید قومی داشتند، اما دیگران از خستگی جنگ، دغدغه ای یک زندگی آرام. همین واقعیت، رفته رفته وضعیتی را برای حوزه های ضد طالب شکل داد که امروز شاهدش هستیم. خلاصه ای این وضعیت چنین است:

هموطنان پشتون در دولت کابل دست بالا را دارند و دیگران را به حاشیه رانده اند. این رانده شدن به حاشیه ادامه دارد، و حوزه های ضد طالب، آهسته اما پیوسته از جایگاه های حساس قدرت، رانده می شوند. ظاهرا نه رای دادن جلوی این تصفیه را گرفته می تواند، نه فعالیت های مدنی، و نه کسی در حوزه های ضد طالب، جرات و فرصت قد علم کردن جدی را دارد. در آن سو، در جبهه ای مخالفین قدرتمند دولت کابل، باز هم هموطان پشتون، حرف اول و آخر را می زنند. یعنی اگر با خود صادق باشیم، حوزه های ضد طالب، اصلی ترین بازندگان بازی بیست ساله ای امریکا در افغانستان بوده اند، اما جالب است که برخی از دوستان بسیار فرهیخته متوجه کل وضعیت نیستند، و هنوز هم فکر می کنند که تکیه بر حسن نیت امریکا، و دامن زدن به دشمنی با این و یا آن همسایه ای افغانستان، می تواند نجاتبخش مان از این وضعیت ترسناک باشد.

غلبه ای یک قوم در هر دو سوی جبهه، نمی تواند بی پیامد باشد، مخصوصا در کشوری که از درون جنگ ها و تصفیه های خونین قومی گذشته است. بعد از نزدیک به نیم قرن جنگ و بدبختی، اینک به جایی رسیده ایم که اشرف غنی در کابل دارد دیگران را چپ و راست از قدرت می راند، ملا هیبت الله با ده ها هزار جنگجوی مسلح آبدیده حد اقل بر نصف کشور فرمان می راند، و آقای خلیلزاد به نمایندگی بی اجازه از همه، خدا داند که در قطر و پایتخت های منطقه، مصروف چه طرح ها و برنامه هایی است. وقتی سرنوشت به دست بیگانه افتاد، این پیامدها را هم می تواند داشته باشد. زندگی در کشوری که مستقل نیست اینگونه می تواند آدم ها را در وضعیت های پیش بینی ناشده قرار بدهد.

عبدالله وطندار

>>>   اخیراً کشور ایران از طالبان دعوت کرده است و به آنها گفته است که به رهبران دولت افغانستان بگویند که به دیگر اقوام هم در ادارات دولتی سهم بدهند.
و همچنان از طالبان نیز خواسته اند که در ترکیب شان باید از دیگر اقوام نیز وجود داشته باشد.
اینطور نمیشود که طالبان همه پشتو حرف بزنند و فارسی حرف نزنند و یک نفر هزاره و ازبک و تاجک و غیره در ترکیب اًنها نباشد.
طالبان در جواب گفتند که ما این موضوع را با رهبر خود ملا هیبت الله در میان میگذاریم و همچنان در مذاکرات مان با امریکایی ها در قطر در میان میگذاریم و بعداً به شما اطلاع خواهیم داد.

>>>   عجب يك معضمون من ولا تعجب كردم! همين شما ها نبوديد كه مىيگفتيد كه كته كته بم بيندازيد فرق نميكند كه رمضان هست فتواع مى داديد و در ركاب همين اجنبى ها وارد وطن از هر گوشه و كنار شديد و گوش و چشم اجنبى و اشغال گران شديد و هموطنان خود را بر هر ظلم وا داشتيد!!
و حالًا هم قوم و سمت گفته هم مى نويسيد و هم مى گوييد و هم در خدمت بيگانگان در مى اييد بر ضد هموطن تان!! اخر چرا؟؟
حالًا شما بايد بفهميد كه اين وطن من هست اگر مى خواهى اينجا زندگى كنى بايد واقيعت هارا درك و قبول كنى اكر نه همين رقم ذبون و سركوب شده خواهى مرد!!

>>>   خوب است که طالب بیاید و حکومت را در دست بگیرد و تمام درس خوانده های پشتون چه غربی و چه شرقی همه در خدمت طالب کمر ببندند و ببینیم که وضعیت مملکت به کجا کشانده میشود.
اگر این کشور آباد شد و خود کفا شد پس نیاز به حضور خارجی ها هم نیست و تمام پایگاه ها و قوت های خارجی بر چیده شود و معاشات دالری ختم شود و دنیا گل و گلزار و اگر نشد آنگاه ماییم و تلوار و گردن وطن فروشان زیر هر نامی که باشد.
یکی و خلاص

>>>   Javid Danesh
بسیار یک تحلیل واقع بینانه بود جناب وطندار پشتون ها به شمول کرزی حوزه های ضد طالب را توسط قوم خود شان کم زور کردند طالبان از کوه ها نیامدند تا با اینها مقابله کند و اینها را در حال نابودی قرار دهند در طول بیست سال امدن امریکا در افغانستان پشتون ها خیلی روز های بد را دیدند و چندین بار شاهد گریه های کرزی در رسانه ها بودیم و شنیدیم اما انها یعنی پشتون ها هیچ وقت بر ضد سیاست مداران خود شعار مدنی و تیکه داران قومی سر ندادند راضی هم نبودند ناراض هم نبودند رای هم ندادند رییس جمهور هم بودند اما اگر از قوم های دیگر بگذریم بخصوص قوم هزاره را نگاه کنیم در طول بیست سال اصلا سیاست پایدار نداشت گاهی بالای یک رهبر می تاختند و گاهی رهبر دیگر را ملامت می کردند و گاهی مردم بالای همدیگر می تاختند و بیست سال در زدن و کندن همدیگر را سپری کردند و عملا از میدان سیاست حذف شدند و بعد از امدن طالبان در میدان سیاست اینکه چه خواهد شد به گفته آن انتحاری والله واعلم

>>>   Mohammad Reza Bakhshi
پرسان کنید طالبان و سلطه مفکوره طالبانی چرا برای یک تعداد ارزشمند است.
بدون شک طالب پایبند به اصول به کارشان نخواهد امد و برای رسیدن به این منظور نیاز به تقابل به هر شکل در راستای اهداف شان احساس می کنند.
دولت در سیاست داخلی و خارجی کاملا ناکام بود و فهمیده و یا نفهمیده در مسیری که مغرضین می خواهند گام می بردارد.
صلح و زندگی در ارامش بدون شک نعمت بزرگیست،اما باید توجه داشت این صلح چگونه و با چه فرایندی پیاده و عملی می شود تا زمینه بدبختی بیشتر نباشد که انگاه ن طالب و طالبان خواهان نتوانند وضعیت را کنترول کنند و ن پایگاه ضد طالب و سردمدارانی که پاسپورت و ویزه های شان سرجیب شان است و دقدقه زیادی ندارند بلکه ضعیفترین قشر جامعه از همه اقوام ساکن در کشوری که برای تامین تمام مایحتاج اش به خارج وابسته است اسیب پذیر هستند.
انعکاس حضور قاانی در افغانستان،از بین بردن چهره هایی که تمایل داشتند در جبهه غربی ایران حضور فعال داشته باشند و حمله خفیف داعش در روسیه قبل از مناقشات اخیر در عراق و حضور پوتین در سوریه در اوج بحران تا ابراز تمایل به ثبات در سوریه کند و اسراییل و کشور های که فعلا سیاست همسویی دارند تمایل دارند جبهه جنگ گسترده تر شود تا هزینه ها را برای رقبای منطقه ای خود افزایش دهند بدون توجه به تاثیرات ان بر مردم افغانستان،
تلاش امریکا در نفوذ در اسیای میانه و مقاومت چین و روسیه علاوه بر زیاده خواهی ارگ نشینان وضعیت را تا حدی نگران کننده ساخته.

>>>   قاری ع- مبین اين واقعيت تلخ را در ميان رجال ضد طالبي امرالله صالح درك كرده بود وبهمين خاطر به تيم اشرفغني پيوست اشرفغني كه قبلا نزد امرالله بي ريشه و پراشوتي بود

>>>   Shawkat Ali Sai
واقعا این رهبر نماهای گروگانگیر و تیکه داران قومی این روند را تسریع بخشیدند اینها بودند که زمینه خلع سلاح را فراهم کردند ساختار و تشکیلات احزاب بزرگ را خانوادگی ساختند و شعور و آراده جمعی در خدمت منافع خانواده قرار دادند یکی از دلایل وضعیت موجود نقش منفعل و نابود کننده این رهبران هست که نه رهبر شدند و نه نوکر

>>>   Toni Makaroni
به نظر شما وقتی خودتان را افغان خطاب می کنید و یا همه مردم این سرزمین را افغان می گویید در اصل اعتراف و قبول کردن یکی از طرح های پشتونیزم نیست ؟

>>>   تا زمانیکه این جنگ سالاران در حکومت وسیاست باشند فساد از بین نمیرود

>>>   احمد رشاد کابل
مطالعات استراتژیک
اغای غنی :
جعبه ی سیاه قهرمان رازق قندهاری چی شد ؟
از وحید مژده چی شد ؟؟؟
از حمله هوایی و زمینی بر منزل قیصاری چی شد ؟؟؟
از جبار قهرمان چی شد ؟؟؟؟
از امر ستار غوربندی که توسط گارد تروریست دولتی دولت پوشالی تو کشته شد چی شد ؟؟؟

ایا فکر کرده ی که من از همزبانان تو ام اما به شخصیت تو خجالت میکشم ؟؟
ایا مردم را خر و گاو می پنداری
تو سر پیاز کون پیاز
تو یکی از خورد ظابطان تولی های بگرام هستی اگر باورم نداری در یوتیوب برو خود را ببین شاید تو نه من خجالت بکشم
ترا به گپهای کلان چی

اینجا نسل نو و تکنالوژی و انسان مدرن است
جذ چند تا چرخه گیرت دگر همه ترا در ماهیت میشناسد
خاموش بودنت ابروی نداشته ات است
ارزو دارم این پستم را مرتضوی یا معاونینش عطا نور و امرالله صالح برایت نشان بدهد تا بیدار شوی که مردم چه محتاطانه ترا دنبال دارند
ترا به جعبه سیاه و جواپچاهی چی غرض

سوگند میخورم که سگ جنرال رازق قهرمان در تاریخ بالای تو عزت و شرف خواهد داشت
چند سال دگر عمر خواهی نمود
بلاخره گم و نیست میشوی اما رازق نسل به نسل زنده است
لعنت بر دست نشانده های مذدور و لافوک

>>>   بسیار تحلیل علمی و منطقی. امریکا توسط اشرف غنی همه را خلع سلاح نموده و با رسیدن به قدرت نیرو های امنیتی را بنام جوان سازی فلج و همه نظامیان وطندوست و کار فهم را بی سرنوشت و خانه نشین نمود. اکنون تطبیق این پلان شوم را در بخش ملکی از وزارت خارجه شروع نموده و این اقدام در اینده نزدیک دامنگیر تمام ادارات ملکی میگردد.
موصوف در پهلوی شورای مفت خور صلح اقدام به تشکیل وزارت فرمایشی صلح نموده و صد ها مفت خور دیگر را برای خالی نمودن جیب ملت به کار میگمارد.بعلاوه صد ها مشاور دیگر را که از سنگچل سد ضد افات و سیل میسازد با معاش ها و امتیازات دو طرفه از بودجه ملت مظلوم افغانستان و مردم امریکا بکار گماشته است.
همچنان وی با استفاده از اشخاص ناتوان و بی مایه چون سیدیوسف ناحلیم ریس بی خاصیت ستره محکمه و دانش بی دانش تمام داریی های ملت را به تاراج برده و بانک های ملی و دولتی را تخلیه نموده است.
این در حالیست که مردم کابل و سایر ولایات از گرسنگی اقدام به انسان کشی و همنوع خوری نموده اند.
وای، ای ملت چه وقت بیدار خواهی شد. ترسم ازین است که تا بیداری تو خیلی دیر خواهد بود.
اگر دیروز تو را انتحاری نابود میساخت، امروز این کار را بیکاری، گرسنگی، بد امنی، بیعدالتی و هوای کاملن الوده بعهده گرفته است. تا خود و فامیلت نابود نگردیده حرکت کن.
ببین که صد ها انسان فرسوده و یا جوان بی تجربه که روی گرسنگی و سختی را ندیده از کشور های خارجی دور و نزدیک همچون موریانه به جان مردم مظلوم ما افتیده و با اخذ معاشات سرسام، خرچ دستر خوان و پول سفریه و کرایه مصروف عیش و نوش بوده و از مجبوریت دختران و زنان این کشور با حیله و نیرنگ های مختلف استفاده سو مینمایند. چه شد ان شعار های جهاد. کجا هستند این مجاهدین ریش دراز و پول پرست. یا الله خودت رحم کن. تصور چنین شرایط دور از تصور انسانیست.

>>>   افغان یک نام قومی دیگر برای قوم پشتون است۰ نام کشور ما را به کمک انگلیس اوغانستان ساخته اند، ولی ما همه شکر اوغان نیستم، بفضل خداوند۰

>>>   پشتونها به مساوات برابری و احترام ارزش های متقابل دیگر اقوام باور ندارند. بهترین کاری که آنها میکنند اینست که بزور ویا به رضا یکسان سازی میکنند و اسمش را هم گذاشته اند وحدت ملی. هویت دیگران را حذف میکنند و همه را به جبر افغان نامگذاری میکنند و این یکسان سازی جبری را وحدت ملی تلقی میکنند.

>>>   پشتونها به مساوات برابری و احترام ارزش های متقابل دیگر اقوام باور ندارند. بهترین کاری که آنها میکنند اینست که بزور ویا به رضا یکسان سازی میکنند و اسمش را هم گذاشته اند وحدت ملی. هویت دیگران را حذف میکنند و همه را به جبر افغان نامگذاری میکنند و این یکسان سازی جبری را وحدت ملی تلقی میکنند.

>>>   اوغان یا افغان نام دیگر تنها قوم پشتون است نه نام ملی همه شهروندان این کشور۰
خودفروشی و بیغیرتی نکنید، ماده چهارم قانون اساسی را که اوغانها به خیانت و تقلب بر همه تحمیل کرده اند باید اصلاح گردد.
یکتعداد اگر صد بار هم از روی چاپلوسی ویا خوشباوری اوغان شوید باز هم اوغانهای واقعی شما را به اوغان اصل و اوغان نا اصل تقسیم خواهند کرد.
متعصب آنست که هویت قومی خود را بر دیگران تحمیل کند، نه آنکه از هویت اصلی اش مردانه دفاع میکند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است