دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا در یک نشست خبری در هند در خصوص امضای توافقنامه صلح با طالبان گفت: «چند روز بدون خشونت یا کم‌ترین خشونت را در افغانستان سپری کردیم و مردم از این بابت خوشحال هستند؛ ما خیلی به امضای توافقنامه صلح با طالبان نزدیک شده‌ایم تا جنگ 19ساله را در افغانستان پایان دهیم».
ترامپ با تاکید بر اینکه آمریکا پلیس افغانستان نیست بیان داشت: ارتش آمریکایی در افغانستان به 8600 سرباز خود در این کشور را کاهش خواهد داد.
وی در عین حال تاکید کرد که حضور اطلاعاتی آمریکا در افغانستان به منظور زیر نظر گرفتن منطقه، تقویت خواهد شد.
ترامپ هشدار داد: «ما از افغانستان خارج می‌شویم، اما به طالبان می‌گویم که در صورت هرگونه سرپیچی از صلح، به شدت آنان را مورد حمله قرار خواهیم داد.»
ترامپ بار دیگر خاطرنشان کرد: «اگر می خواستم می‌توانستم میلیون‌ها انسان را بکشم و پیروز شوم، اما من نمی‌خواهم که میلیون‌ها مردم بی گناه را بکشم»
طی چند روز دیگر شاید توافقنامه صلح امریکا و طالب ها در عدم حضورداشت نماینده دولت به امضا برسد. با حفظ انکه طالب ها در گذشته بارها اعلان نموده اند که خروج کامل نیروها از افغانستان و لی دیده میشود که بازهم توافقنامه را بادولت امریکا امضا مینمایند و در اخرین بیانیه اغای ترمپ از موجودیت 8600 سرباز تقویت شبکه های جاسوسی امریکا تذکر بعمل امده است.و در زمینه طالب ها الی اکنون هیچ نوع عکس العمل از خود نشان نداده اند. از قضیه چنان استنباد میشود که در مذاکرات که در عقب درهای بسته جریان داشت در زمینه با طالب ها به موافقه رسیده اند.

ولی سوال اینجا است که امضای توافقنامه با کدام گروه از طالب ها به امضا میرسد؟
طالب ها به بخش های مختلف و تحت قیم شبکه های استخباراتی منطقه و جهان کار مینمایند. حملات اخیر شان در ولایات لوگر، زابل، قندهار، لغمان و ناحیه نهم شهر کابل بیانگر ان است که رهبری واحد ندارند و یا اینکه گروه دیگری تحت نام داعش و یا هر عنوانی که باشد جهت تداوم جنگ از اغاز مذاکرات امادگی گرفته تا در اینده بتواند این جنگ را ادامه دهند، صورت گرفته است. زیرا طالب ها این حملات را تایید نکردند و در یکی دو خبر انتشار یافت اظهار نمودند این حملات شامل ساحه که باید خشونت کاهش داده شود نیست.

بعد از امضای این توافقنامه و بالاخره توافقنامه صلح چه خواهد شد؟
طالب ها به چند بخش تقیسم شده اند یک بخش ان در سطوح مختلف نظام فعلی فعال اند. بخش دیگر انها مدت بیش از یکسال است که مصروف چنه زنی با امریکایی ها اند و تعدادی دیگر انها تحت قیم شبکه های مختلف استخباراتی فعالیت دارند.
اگر این توافقنامه با امریکا امضا شود و بالاخره منجر به توافقنامه صلح که نمایند افغانستان نیز اجازه اشتراک حاصل کند چه خواهد شد؟

چگونگی حضور انها در نظام با قوانین امارات طالبی و یا حاکمیت در ساحات که تسلط نظامی دارند. با حفظ تمام مقررات طالبانی اگر افراد مسلح طالب ها داخل نیروی ها امنیتی شوند با کدام قوانین و قواعد خود را مکلف خواهند دانست.
طالب ها همیشه اذعان نموده اند که قوانین شریعی، قوانین شر عی خود در تناقض با دیموکراسی وازادی های فردی، ازادی بیان، جامعه مدنی، سهم واشتراک زنان در نظام ، حقوق شهروندی وسایر مطالب که دست اورد نزده ساله نظام موجود میباشد قرار خواهند داشت.
پس اگر امریکایی ها بالای انها فشار مبنی بر پذیرش قانون اساسی کشور وارد کند و انها را مجبور رعایت قوانین کشور نمایند این از امکان بعید به نظر میرسد.
ولی باید درنظر داشت پاکستانی ها که سال در تمویل، تسلیح تجهیز و اکمالات لوژیستکی انها سهم فعال داشته اند و بحیث یک پارتنر قوی در پهلوی امریکا در شرایط مختلف سال های است ادعای دولتی تحت تاثیر خویش در افغانستان داشته اند مستقیما در زمینه وارد عمل خواهند شد. گرچه اکنون نیز اگنت ها و افراد وابسته خویش را در نظام موجود دارند.

از سوی دیگر امریکایی ها تعدادی از عساکر شان باقی خواهند ماند و شبکه های استخباراتی شان تقویت خواهد گردید.
امریکایی از سالیان دراز بیش از چند دهه است که شبکه های جاسوسی خود را ایجاد کرده اند. برمیگردد به زمانیکه مجاهدین وارد مدارس پاکستان شدن و این جلب و جذب افراد از طرف شبکه های استخباراتی در ان زمان صورت گرفت و امروز همان افراد در سطوح مختلف دولت و یا اینکه از افراد بانفوذ کشور اند. بعد از کاهش عساکر امریکایی یکی از امکاناتی بسیار موثر در دست شبکه های استخبارات امریکا خواهند بود.
زیرادر بیانیه ترامپ تاکید شده بخاطر تحت کنترول داشتن منطقه باید شبکه های استخباراتی شان بعد از امضا توافقنامه تقویت هرچه بیشتر یابد و سازمان استخبارات امریکا در وجود چنین اشخاص میتواند اطلاعات دست اول را بدست اورد. علاوه از ان از همین طریق باید در کشور های همجوار نفوذ نمایند.
زیرا پرنیسب استخبارات نسبت به دهه هفتاد و هشتاد تغییر نموده. شبکه های استخباراتی کوشش مینمایند تا زیر پرچم بیگانه به فعالیت های استخباراتی خویش در کشور های مورد نظر ادامه دهند.
اصطلاح پرچم بیگانه به این مفهوم است، دیگر یک کارمند امریکایی مستقیم در ایران و اسیای میانه فعالیت نمیکند بلکه جهت حفظ محرومیت فعالیت شان اگنت های شان از کشور های همجوار اماده میشود. زیرا با داشتن زبان مشترک فرهنگ مشتر ک به سادگی میتوانند اهداف شبکه های جاسوسی را تحقق بخشند.

در نهایت امر امریکایی ها بعد از امضای توافقنامه با طالب ها و شامل ساختن شان در نظام کشور شاید عساکر شان از جاده ها دور ساخته شده و کنترول کشور و منطقه را توسط همین افراد و بواسطه پایگاه های نظامی شان مستقر در کشور بدست گیرند.
امریکایی بدان نخواهد بسنده کرد زیرا اهداف بزرگتر انها کنترول منطقه و کشور های ایران، چین، اسیای میانه و نا امن ساختن روسیه میباشد.

در نشستی که بخاطر امضای توافقنامه صلح صورت میگیرد امیدوارم که به نماینده دولت افغانستان اجازه اشتراک داده شود. علاوه از این ده ها سوال ناحل در ذهن هرکدام ما بخاطر اینده و سرنوشت کشور ما وجود دارد.
به امید یک صلح سراسری، پایدار به نفع مردم مظلوم و رنجدید ما که سالیان درازی عذاب کشیده و رنج دیده اند.

باعرض حرمت
ادریس اریب

>>>   صلح کلمه مقدس ودلپذیر برای تمامی مردم جهان وخصوصا برای ملت مومن وجنگزده افغانستان میباشد که بیشتر ازچهل سال درحال جنگ خانمان سوز در وطن شان هستند.ملت مومن واقشار مختلف افغانستان بدانند که تاریخ نشان میدهد که هر جنگ داخلی وبین المللی سر انجامش با صلح خاتمه یافته اند.درقران کریم هم دصلح تاکید گردیده است طوریکه درقرآن کریم خداوند متعال فرموده: الصلح خیر.یعنی صلح وآشتی یک عمل نیکو وخیر است.ملت مومن وزجر کشیده افغانستان درچهل سال حکومات مختلف را با آیدیولوژی های مختلف تجربه کرده اند ازحکومت چپگرای کمونیستی ، بعد حکومت مجاهدین و هم تسلط بنیاد گرای امارت طالبان تا بالاخره حکومت دیموکراسی ووسیع البنیاد موجوده که توسط جامعه جهانی برای حل منازعه ومحو جنگ طولانی درافغانستان تجربه گردیده است. متاسفانه نظامیان شوروی که درحکومت داود خان و دراردوی افغانستان ایفای وظیفه مینمودند با یک عده صاحب منصبان پایین رتبه اردوی افغانستان و چپ گرا که تمایل به افکار شوروی سابق داشتند با کودتای خونین هفت ثور ١٣٥٧ شمسی تحت قومانده مستقیم منشی حزب کمونیست حکومت وقت شوروی برژنف ملعون وفاشیست قدرت سیاسی را بدست گرفتند.حکومت چپگرای کمونیست ها که فرهنگ وعقاید مردم وجامعه افغانستان را به صورت حقیقی درک نکرده بودند باشعارهای ظاهرا انقلابی وچپی شان خیلی زود تصفیه دراردو وپولیس وارگان های دولتی را شروع کردند وهم بسیاری از سیاست مداران واقعی ووطن دوست ،روحانیون،مولوی صاحبان و عالمان دینی، صاحب منصبان اردو وپولیس ،استادان پوهنتون ودانشگاه ها،معلمین ومتلعمین مکاتب،تجاران،کسبه کاران ،دهاقین وزمینداران زحمت کش،افراد شاغل درادارات دولتی، اشخاص ملی وبانفوذ افغانستان ،روشن فکران وطن پرست عم ازذکور واناث واقشارمختلف ملت مومن افغانستان را تحت نام های مختلف واتهام کاذبانه به محابس انداختند وبالاخره درشب های تاریک درپولیگون ها زنده زیر خاک کردند و بامقاومت خاینانه وجنون آمیز شان چهار ده سال با ملت مومن وآزادیخواه افغانستان جنگیدند درنتیجه میلیون ها نفردرکشورهای همسایه ودور مهاجر گردیدند وهزاران نفر معیوب ومعلول وکشته گردیدند.بالاخره حکومت چپگرا به مردم آزدیخواه ومجاهدین افغانستان تسلیم شدند.متاسفانه بعد ازسرنگونی حکومت کمونیستی ، حکومت مجاهدین بی تجربه نیز مرتکب اشتباهات جبران ناپذیر شدند وباجنگ های خونین گروه های مجاهدین ،شهرکابل به ویرانه تبدیل شدند وهزاران انسان بیگناه بی خانمان ،آواره وکشته شدند.بعدابا رویکار آمدن قشر بنیاد گرایی طالبان تحت رهبری مستقیم بعضی اعراب متعصب وجاهل نیز جنگ ادامه پیداکردند وهزاران انسان ازاقشار مختلف درکنج وکنار افغانستان و درشهرها و مسافرین بیگناه درمسیر های عبور ومرور دستگیر وکشته شدند.جامعه جهانی وممالک دور ونزدیک با درک ازوضعیت آشفته وخطرناک درافغانستان تصمیم به حل بحران دراز مدت افغانستان گرفتند ویک حکومت وسیع البنیاد وهمه شمول را درافغانستان جنگزده بنیان گذاری نمودند قوای نظامی جامعه جهانی برای جلوگیری دوباره رشد وتقویت تروریستان خارجی وبین المللی باالموقع وارد افغانستان گردیدند .قانون آساسی جدید نظر به شرایط واوضاع جدید باشرکت علماء،روحانیون ودانشمندان تدوین گردید.اردو وپولیس که برای تامین امنیت داخلی ودفاع ازسرحدات افغانستان ضروی ولازمی است تشکیل گردیدند.مکاتب وپوهنتون هاودانشگاه های دولتی وشخصی برای رشد وترقی افغانستان وارتقای تعلیم وتربیه ودانش شروع به تعلیم وتربیه جوانان وفرزندان کشور عم ازذکور واناث به تدریس نمودند ،بازسازی ونو سازی ساختمان های دولتی با سرعت زیاد درنقاط مختلف افغانستان شروع به فعالیت نمودند و پروژه های کوچک وکلان درتمامی نقاط به مرحله اجراگذشتند وتاحال هم بازسازی ونوسازی پروژهای دولتی خوشبختانه باسرعت درتمامی نقاط افغانستان ادامه دارد.ازهمه مهمتر برای اولین بار احزاب مجاهدین واحزاب قدیم و نوین دروزارت عدلیه افغانستان ثبت وراجستر گردیدندواحزاب سیاسی درتمامی مسایل سیاسی واقتصادی واجتماعی با دولت مرکزی همکار هستند.جراید، اخبار ومجلات وآزادی مطبوعات وتلویزون ها دولتی وشخصی شروع گردیدند انتخابات برای انتخاب زعیم کشورعملا صورت گرفته اند.پارلمان های ولایتی وولسی جرگه ومشرانوجرگه با شرکت نمایندگان ملت شروع به فعالیت نمودند.کومک های اقتصادی برای بازسازی افغانستان ازطرف جامعه جهانی وکشورهای همسایه ودوست به دولت افغانستان داده شدند .متاسفانه یکعده گروپ های مسلح غیر مسئول تاحال هم به جنگ خانمان سوز دربعضی مناطق روستایی ودهات وهمچنین درشهرها ادامه میدهند و با ترور وانفجار وانتحار باعث کشته شدن مردم بیگناه افغانستان گردیده وهم باعث تشویش وپریشانی ملت مومن وجنگ زده افغانستان میگردند.اکنون که جامعه جهانی و حکومت مرکزی و سیاست مداران دلسوز ووطن دوست و ملت مومن وجنگزده افغانستان برای تحقق پروسه صلح عادلانه پایدار،آشتی ملی وامنیت داییمی درتلاش هستند تاازهر طریقی ممکن صلح عادلانه پایدار وامنیت دایمی را درافغانستان مورد تطبیق قرار دهد تا انشالله روزی ملت مومن وجنگزده افغانستان دارای یک کشور متحد و غیر قابل تجزیه و بدون جنگ وخونریزی ودارای امنیت دایمی درافغانستان باشد.اکنون وظیفه حب الوطنی وایمانی تمامی سیاست مداران افغانستان ازهرقشر ودارای هر ایدیولوژی وعقاید سیاسی، اشخاص بانفوذ ملی ،روش فکران وطن دوست ووطن پرست ،روحانیون وعلمای محترم دینی وجامعه مدنی درداخل وخارج عم ازذکور واناث درجهت تحقق صلح عادلانه وآشتی ملی وحقوق بشر،حقوق اناث درتمامی امورات دولتی درافغانستان تلاش خستگی ناپذیر وصادقانه نمایند. وازطرف دیگر گروه های مسلح غیرمسئول بدون درنظر داشت ملحوظات سیاسی و خواست های شخصی شان تلاش همه جانبه وصادقانه نمایند تا درپروسه صلح عادلانه پایدار ،آشتی ملی وامنیت همیشگی افغانستان وظایف ایمانی وحب الوطنی خودهارا ادانمایند تا به یاری خداوند جل جلاله روزی ملت مومن وخسته از جنگ شاهد صلح عادلانه داییمی وامنیت پایدار درافغانستان جنگزده باشند.به پیش به سوی پروسه صلح عادلانه پایدار ،آشتی ملی ،تحقق حقوق بشر ، شرکت زنان درتمامی اومورات دولتی ، ترقی ،رشد وانکشاف متوازن درافغانستان جنگزده ،زنده باد وحدت و آشتی ملی وهمزیستی مسالمت آمیز تمامی اقوام برابر افغانستان ، نابود باد گروه های ماجراجو وجنگ طلب ونفاق افگن درافغانستان.
ومن الله التوفیق.
عبدالرشید ناصری از آسترالیا

>>>   Zemarai Neda
ترامپ حرف را که در اول باید میزد آخر زد یعنی که یک قسمت سر بازان ومراکز استخباراتی خود را از افغانستان خارج نمی سازد این مراکز را فعال تر میسازد.

>>>   Moien-Shaesta Aryai-Arghandiwal
تشرح و تحلیل دقیق کردید عزیز ، طالبان قبلاً هم در دست آمریکا بودند یعنی از طریق پاکستان و حال هم به هر رقمیکه بخواهد از آنها استفاده خواهد کرد ولی افسوس من بحال مردم ما میاید که بلاخره چه وقت تکان میخورند و بیدار میشوند.

>>>   Hassan Kohzad
باید بطور مختصر گفت که ناتو استراتژی صد ساله خود را تحت شعار نظم نوین جهانی ویک قطبی ساختن آن در چهار مرحله تقسیم بندی کردند اول مجاهدین به مدت سی سال بعدا طالب به مدت سی سال و فاز سوم داعش به مدت سی سال و فاز چهارم کماندوی اسلامی به مدت ده سال که مجموعا صد سال را در بر میگیرد. در فاز سوم که همین اکنون بنام صلح جریان دارد تغیر شکل پالیسی است بخش از طالب را در بدنه دولت جذب و امکانات برای شان فراهم میکند و جوان های احساساتی و سلفی و وهابی یکشبه برق سفید را به سیاه تبدیل میکنند .و فاز سوم شروع میشود . اما پکت شانگهای طالب نیرومند میخواهد که در مقابل داعش بجنگد. دیده شود که کدام پکت برنده میدان خواهد بود .ولی یک چیز واضح است که قربانی و ویرانی را ملت افغان متحمل میگردد. مختصر عرض شد

>>>   پژمان پاییز درود بر شما جناب اریب گرامی....
صحبت های اخیر ترامپ اینرا واضح میسازد که در افغانستان شکست خورده اند وراه گریز خودرا با امضای توافقنامه با طالبان مساعد میسازد .
اما شکست آمریکا در افغانستان به معنی آرامش ما نخواهد بود ما شاهد صدها گروه جنایت کار کشور هستیم

>>>   Shoaib Baidar
رفيق اريب گرامى تحليل بسيار ارزشمند از وضع سياسي نظامى و اوپراتيفى کشور وهمراى پيش بينهاى تان هم موافق هستم به نظر شخصى بنده اين امضا اين تفاهم نامه دست اورد براى ترامپ است بخاطر انتخابات سالى 2020 ولى به نفع کشور ما نيست پشبينهاى تان در مورد انيده نظام وکشور بسيار دقيق است براى تان صحت و سلامتى ارزو مى کنم .

>>>   Yar Mohammad Shahab
تحلیل وتحریرتان خیلی عالی از واقعیت های عینی رابخوانش گرفتید ضمناً تحریرتان خیانت های که درداخل جامعه ما صورت گرفته ویا جریان دارد هریک انرا مشخص افشا نمودید قابل ستایش میباشد قلمتان رسا صحت وسلامتی وبهروزی نصیب تان باد

>>>   در افغانستان تنها گروه طالبان نیست،بلکه گروه های دیگری که شامل القاعده و داعش و گروپ های اسلام گرای ازبک ها و ایغور های چین و غیره وجود دارند.
طالبان به تنهایی نمیتوانند در مقابل تمام این گروپ ها مبارزه کنند.
بنأ آنها به کمک امریکا درین زمینه ضرورت دارند.
روی همین ملحوظ،در موافقه با طالبان یک تعداد سربازان امریکایی از افغانستان خارج میشوند ،اما با قیمانده سربازان امریکایی تا زمانی که این گروپ ها در افغانستان موجود است،در عملیات های مشترک با طالبان در مقابل این گروه ها میجنگند،تا کاملاً این گروپ ها نابود شوند،بعداً با قیمانده سربازان از افغانستان بیرون میشوند.
اما این که این مبارزه چند سال را در بر میگیرد،هنوز معلوم نیست.
حتی در خود عراق که منشأ پیدایش گروپ داعش بود،هنوز داعش کاملاً از بین نرفته است و روی همین ملحوظ چندین هزار سرباز امریکایی هنوز هم در عراق موجود است و نظر به شرایط امنیتی عراق،به تعداد آنها افزوده میشود و یا کاهش می یابند.
بنأ شما نباید فکر کنید که خروج مکمل سربازان امریکایی از افغانستان،بدین زودی ها صورت میگیرد.

>>>   ابدار و نوکر توافقنامه جدید امضا میکنند.

>>>   طائفه اوغان است که گاهی خود را به انگلیس می فروشد گاهی خود را به روس گاهی به سعودی و پاکستان و حال هم خود را به امریکا می فروشد تا فقط به قتل و کشتار خود در مقابل مردم خراسان ادامه داشته باشد و پنجه خونین حکومت خویش را بر گلون این مردم محکم داشته باشد۰

>>>   قرار است در دوحه در مورد سرنوشت افغانستان تصمیم مهمی گرفته شود. در حالی که بسیاری از مردم ما به با امیدواری به نشست فردا چشم دوخته‌اند؛ اما نشانه‌های واضح و روشنی برای چنین امیدواریی به چشم نمی‌خورد. هرچند از چند و چون مفاد تفاهمنامه‌ی طالبان و آمریکا اطلاعی در دست نیست، اما به نظر نمی‌رسد که این تفاهم‌نامه پایان بازی بزرگ قدرت‌ها در افغانستان باشد. هنوز وضعیت پس از امضای این تفاهم‌نامه مشخص نیست. تجربه نشان داده است که طالبان به چیزی کمتر از قبضه‌ی راس قدرت راضی نمی‌شوند. با وجود اختلاف درونی نیرو ها در دولت شکننده‌ی افغانستان، به سختی می‌توان امیدوار بود که مدافعان جمهوریت در آینده بتوانند از آن دفاع کنند.
در بعد خارجی، هرچند پاکستان مست از باده‌ی پیروزی مقطعی بعد از ۱۸ سال بازی نفس‌گیر با جهانیان است، اما سادگی محض خواهد بود که بپذیریم هند میدان را برای پاکستان خالی خواهد کرد. موضع ناتو در حمایت از نیروهای امنیتی افغانستان و رویکرد محتاطانه‌ی کشورهای دخیل در عدم امضای پیمان صلح به عنوان شاهد، نشان می‌دهد که دل بستن به این تفاهم‌نامه خوشبینانه است.
شباهت بسیار زیادی بین توافق‌نامه‌ی ژنو بین در دهه‌ی ۹۰ و توافق‌نامه‌ی کنونی وجود دارد با این تفاوت اساسی که در آن زمان دولتی نسبتا قوی با نیروهای حزبی متعهد یک طرف قضیه بود و این زمان دولتی ضعیف و ورشکسته حتی طرف اصلی توافق نیست.
داوود عرفان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است