یکی از تحولات اخیر در گرایش‌های جدید شهرسازی جهان توجه به حرکت پیاده و پیش‌نیازهای آن به عنوان یک موضوع فراموش شده مهم شهری است. جنبش گسترش فضاهای پیاده‌، نه تنها سیمای کالبدی شهرها را عوض کرده، بلکه در کیفیت زندگی شهری و رفتار اجتماعی و فرهنگ مردم تغییرات نوین ایجاد کرده است.

در دو سه دهه اخیر، در نتیجه اوج گیری و حاد شدن مشکلات شهری مانند آلودگی محیط، دشواری رفت وآمد، ناامنی راه‌ها، انحطاط مراکز تاریخی شهرها، افت کیفیت فضاهای شهری، افول ارزش‌های بصری و به طور کلی افول کیفیت پایداری در تمامی ابعاد آن، واکنش گسترده‌ای بر ضد سلطه حرکت موتوری و کاهش تحرکات پیاده در جهان به وجود آمده است.

نظریه شهرسازی تاکتیکی توسط مایک لیدون و همکارانش مطرح شده است که هدف اصلی آن پاسخگویی به نیازهای شهروندان در فضای شهری و دستیابی به نتایج و تأثیرهای قابل توجه در شهر در کوتاه‌ترین زمان ممکن است، این فرآیند غالباً از طریق مداخلات کوچک مقیاس و طراحی و اجرای پروژه‌های شهری در سطح محله‌ها و واحدهای همسایگی صورت می‌گیرد و آنچه مسلم بوده این است که این قبیل اقدامات و مداخلات کوچک مقیاس در فضاهای شهری نه تنها بر مبنای اصل مشارکت مردمی و جلب رضایت شهروندان صورت می‌گیرد، بلکه مشارکت ساکنان بگونه ای خواهد بود که به طور مستقیم در فرآیند طراحی و اجرای پروژه‌ها دخیل شده و به عنوان اولین ذی نفعان این پروژه‌ها از نتایج آن بهره‌مند می‌شود.

در واقع شهرسازی تاکتیکی را می توان واکنشی انتقادی به شیوه های شهرسازی مرسوم گذشته دانست، در این شیوه نوین علاوه بر این که به شهروندان اجازه احیا، باز طراحی و برنامه ریزی مجدد بی واسطه در فضاهای عمومی داده می شود، برای کارآفرینان، دولت ها مؤسسات غیرانتفاعی، سازمان های حمایتی و ارگان ها نیز این امکان را فراهم می کند تا عملکرد خود را در این زمینه بیازمایند و در مشارکت با شهروندان به اهداف خود در کوتاه ترین زمان ممکن، از کم هزینه ترین راه ها و به سادگی دست یابند.

در شهرسازی تاکتیکی بهبود قابلیت زندگی در شهرها و شهرستان ها در خیابان، بلوک و با مقیاس ساختمان آغاز می شود، اگرچه این در حالی است که اقدامات بزرگ مقیاس نیز در حوزه شهرسازی جایگاه خود را دارند و پیشرفت های کوچک مقیاس به طور فزاینده ای به عنوان راهی برای بروز سرمایه گذاری های قابل توجه دیده می شوند.

شهرسازی تاکتیکی را باید رویکردی دانست با پنج ویژگی، شامل اندیشه، ارایه راه حل های محلی برای چالش های برنامه ریزی محلی، الزامات کوتاه مدت و انتظارات واقع بینانه، توسعه سرمایه اجتماعی میان شهروندان و ارگان های سازمانی در بین مؤسسات دولتی و خصوصی، غیرانتفاعی و اجزای تشکیل دهنده خود می شود.

مفهوم شهرسازی تاکتیکی را می توان به عنوان یک فرایند پایین به بالا که با ابتکار عمل از سوی شرکت کنندگان عمومی شروع می شود، دانست که مفهومی مستقل از شیوه پیشین است که از طریق تشریفات رسمی وجود داشته است؟

با این حال، وقتی قرار است فرصت های برابر برای طیف گسترده تری از مردم به جهت شرکت کردن در تصمیم های عمومی ایجاد شود؛ در بسیاری از فرآیندهای برنامه ریزی شهری مثبت و با عملکردی باز، گرایش به اعمال یک نظرسنجی ویژه از مردم وجود دارد مردمی که تحصیل کرده اند، علاقه مند به بررسی مشکلات شهری هستند و مهمتر از همه زمان کافی دارند.

با این حال و با توجه به شهرهای افغانستان و توانایی بالای نقاط مختلف شهری آن برای تغییرات و تحولات اساسی، شهرسازی تاکتیکی می تواند یکی از اصلی ترین پلانهای اجرایی شهرداری ها باشد.

وجود چوک های (میادین) قدیمی که می تواند از جمله اولین پلان های استراتژیکی باشد که با پنج ویژگی، شامل اندیشه، ارایه راه حل های محلی برای چالش های برنامه ریزی محلی، الزامات کوتاه مدت و انتظارات واقع بینانه، توسعه سرمایه اجتماعی میان شهروندان و ارگان های سازمانی در بین مؤسسات دولتی و خصوصی، غیرانتفاعی و اجزای تشکیل دهنده خود باشد.

جواد مرادی کارشناس شهرسازی

>>>   شهر های آینده عبارت است از آسمان خراش هایی که در آن تمام امکانات از خرید و فروش گرفته تا امکانات کاری و تفریح و گشت گزار در پارک های داخل آسمان خراش ها و کافه ها و رستورانت ها و کلوپ های سپورتی و روسپی خانه ها و بار ها و همه امکانات دیگر در داخل این آسمان خراش ها مهیا است.
انسانها آن لاین کار میکنند و آن لاین مواد مورد ضرورت خود را خریداری میکنند و اصلاً ضرورتی برای بیرون رفتن ازین آسمان خراش ها ندارند.
شما میتوانید دیجیتال به تمام دنیا سفر کنید و با مردم تماس بگیرید و رابطه برقرار کنید و هر کس دارای روبات های شخصی غرض پیشبرد امور خانه میباشد و با روبات ها ازدواج خواهند کرد.
غرض جلو گیری از مرگ انسانها میتوانند تمام اعضای بدن خود را تجدید کنند و نیوزون های مغزی مصنوعی،جایگزین نیوزوت های طبیعی مغز که فرسوده میشوند و از بین خواهند رفت،میشوند و تمام داده های مغزی شما روی این نیوزون های مصنوعی ذخیره خواهند شد.
خلاصه دنیای بیولوژیکی شما به در مرحله اول به بیومیخانیکی و در مرحله بعدی به میخانیکی تبدیل خواهد شد.
شما دیگر ضرورت ندارید برای آموزش به مکتب و دانشگاه بروید،بلکه تمام دروس در نیوزون های مغزی شما بصورت دیجیتال ذخیره میشود.
شما دیگر ضرورت به فکر کردن ندارید و اگر کسی از شما سوالی کند،جواب آن،بدون اراده شما از مغز دیجیتالی شما به سوال کننده داده میشود.
خلاصه نا آخر قرن فعلی و آغاز قرن بعدی،شما شاهد تحولات عمیقی در سیستم آموزش و زندگی و کار خویش خواهید بود.
کسانی که جدیداً تولد میشوند،صد سال بعد مثل ما و شما نخواهند و مثل ما و شما زندگی و تحصیل و کار نخواهند کرد.بلکه کاملاً فرق خواهند داشت.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است