به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper) ارتش مرکزی آمریکا در حال انتقال سامانه راکتی «هیمارس» از کویت به افغانستان است.
ارتش مرکزی آمریکا با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که سامانه راکتی «هیمارس» از کویت در حال انتقال به افغانستان است.
این کار به بهانه حفاظت از روند خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان مطرح شده است.
بنابر شعارهای آمریکایی، ارتش آمریکا برای تامین صلح و امنیت به افغانستان آمده اند، چگونه است که حالا برای خروج شان از افغانستان نیاز به نیروی کمکی آنهم وسایل پیشرفته جنگی دارند؟ در حالیکه با طالبان توافق کرده اند که هیچ حمله ای علیه آنان صورت نمی گیرد و طی چند ماه گذشته این واقعیت نمایان شده است.

در ادامه بیانیه ارتش آمریکا آمده است: هیمارس یک سیستم تسلیحاتی دقیق است که بطور شبانه‌روزی می‌تواند اهداف را در فاصله 43 مایلی (69.2 کیلومتر) هدف قرار دهد.
سیستم توپخانه موشکی با تحرک‌پذیری بالا یا به اختصار «هیمارس» یک سامانه موشکی سبک است که روی کامیون نصب می‌شود.
این سیستم موشکی می‌تواند با شلیک کلاهک‌های خوشه‌ای به عنوان یک سلاح ضد نفر با دامنه نفوذ وسیع یا به عنوان یک سلاح ضد زره در برابر تجهیزات سنگین استفاده می شود و با توجه به سبک بودن به راحتی در میدان نبرد به نقطه دلخواه حرکت می کند.
این سامانه همچنین می‌تواند راکت‌های هدایت‌شونده و غیر هدایت‌شونده را شلیک کرده و یا به جای آن یک موشک بالستیک زمین به زمین تاکتیکی تا برد 300 کیلومتر را حمل و شلیک کند.

این سامانه موشکی در حالی به افغانستان منتقل می شود که «جان کربی» سخنگوی وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) پیشتر گفته بود؛ برای خروج ایمن نیروها از افغانستان با حضور مدت‌دار یک ناو هواپیمابر و اعزام چند فروند بمب‌افکن B-52 موافقت شده است.
پیش از این نیز «وال‌استریت ژورنال» به نقل از مقامات دفاعی آمریکا نوشته بود که قرار است در مجموع 6 فروند بمب‌افکن B-52 به منطقه اعزام شوند.
چهار فروند از این بمب‌افکن‌ها در قطر فرود آمده‌اند و مقامات ارشد نظامی آمریکا نیز از اعزام 650 نیروی تازه نفس آمریکایی دیگر به افغانستان در آینده نزدیک خبر داده‌اند.

رسانه آمریکایی «گری زون» چندی قبل نوشت که «جو بایدن» در پی خصوصی‎سازی جنگ افغانستان است و 18هزار نیروی قراردادی پنتاگون، نیروهای ویژه، سربازان اجیر و نیروهای اطلاعاتی آمریکا در افغانستان باقی خواهند ماند.
این رسانه آمریکایی افزود که حضور گسترده نیروهای قراردادی در افغانستان منعکس‌کننده استراتژی واشنگتن برای برون‌سپاری جنگ افغانستان به‌سود شرکت‌های امنیتی خصوصی و به‌عنوان ابزاری برای فاصله گرفتن از جنگ و انتقادات است.
گری‌زون نوشت که آمریکا به‌دلیل اهمیت بسیار بالای ژیواستراتژیک افغانستان هرگز این کشور را ترک نمی‌کند، این کشور با چین و ایران مرز مشترک دارد و به روسیه نیز نزدیک است و حضور در افغانستان آمریکا را قادر می‌سازد در نزدیکی دشمنان خود پایگاه داشته باشد، از سوی دیگر منابع عظیم معدنی این کشور به‌ارزش 3 تریلیون دلار را به کنترل در آورد.

پس بهتر است که خود و دیگران را فریب ندهیم و این واقعیت را بپذیریم که آمریکا به این زودی ها افغانستان را ترک نمی کند و برای این به افغانستان آمده است که بماند نه اینکه برود.
استقرار تسلیحات پیشرفته نظامی آمریکایی در افغانستان نشانه ماندن دراز مدت آمریکایی ها در افغانستان می باشد و این واقعیت انکار ناپذیری است.

پنج ماه قبل نیز جنرال مارک میلر رییس ستاد مشترک ارتش آمریکا در «اندیشکده بروکینگز» اعلام کرد که پنتاگون با طرح کاهش نیروها در افغانستان که شامل حفظ دو پایگاه بزرگ و چندین پایگاه کوچک می‌شود موافقت نموده است.
به گزارش «رویترز»، این جنرال ارشد ارتش آمریکا اما مشخص نکرد که کدام یک از پایگاه‌های نظامی در افغانستان حفظ خواهد شد و یا اینکه کدام بخش از نظامیان آمریکایی حاضر در افغانستان این کشور را ترک خواهند کرد.

واقعیت قضیه این است که آمریکا هرگز از افغانستان خارج نمی شود! از زمان حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان، بیش از ده بار بحث خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان به میان آمده و تعدادی هم از نظامیان آمریکایی از افغانستان به کشورشان بازگشتند اما سپس دوباره تعدادی تازه نفس بجای آنان وارد افغانستان شدند.

در سال 2005 در زمان زمامداری کرزی، میان دولت افغانستان و آمریکا توافقی بوجود آمد که نظامیان آمریکایی در برخی از پایگاه های خود در افغانستان تا 50 سال دیگر حضور داشته باشند.
اما طرح ایجاد یک پایگاه دایمی را قبلا یک سناتور جمهوری خواه آمریکایی مطرح کرد. لیندسی گراهام در یک مصاحبه تلویزیونی گفته بود، ایجاد چند پایگاه نظامی دایمی در افغانستان، ارتش آمریکا را در مقابل طالبان بیمه خواهد کرد.
ایجاد پایگاه های دایمی آمریکا در افغانستان در حالی مطرح شد که دولت آمریکا اعلام کرده بود تا سال 2014 میلادی، حضور نظامی اش را از افغانستان پایان می بخشد.
این پایان دادن به حضور نظامی آمریکا به معنی خروج همه نظامیان آمریکایی از افغانستان نبوده است و این ساده انگاری است که اگر باور کنیم نظامیان آمریکایی افغانستان را ترک می کنند.

همسایگی افغانستان با ایران، روسیه، چین و پاکستان اهمیت استراتژیک کشور را برای آمریکا پر رنگ تر نموده است. با این اوصاف، ایجاد پایگاه های نظامی آمریکایی در افغانستان از این دیدگاه قابل بررسی است.
پایگاه های دایمی نظامیان آمریکایی در افغانستان که به معنی تسلط و کنترول است، نه تنها به منافع ملی ما کمک نخواهد کرد، بل در دراز مدت محدودیت ما را در رابطه با همسایگان تقویت می کند و این به نفع افغانستان نیست.

از جانب دیگر، تمامی کشور هایی که آمریکا در آن کشور ها پایگاه نظامی دارد، در حال امتیاز دهی به آمریکاییان هستند و تمامی تلاش شان را دارند تا بگونه ای از شر این پایگاه های مزاحم نجات یابند.
در این میان نظراتی نیز وجود دارد که از برنامه ریزی دقیق آمریکایی ها در افغانستان حکایت دارد.
این برنامه مدون، همانا تحقیقات خاص مطالعاتی پیرامون زمین شناسی و تعیین مناطق خاصی جهت ایجاد پایگاه های نظامی است که تا کنون مناطقی مانند بگرام، فراه، شیندند، قندهار، هلمند و ننگرهار مشخص شده است.
برنامه ای که به تداوم غارت کشور توسط آمریکایی ها خواهد انجامید.

بیایید جامع تر به مساله بنگریم. آمریکا تا کنون به کدام کشور رفته که از آن کشور به رضایت خود بیرون شده باشد؟ مگر اینکه مانند ایران علیه حضور آمریکایی ها اقدام شود و آنان را از کشور اخراج کنند که آنهم مشکلات و عواقب خودش را دارد.
جالب اینجا است که بودجه نظامی آمریکا نه تنها از مالیات دهندگان آمریکایی و خزانه این کشور دریافت نمی شود که از جانب پایگاه های نظامی آمریکا در جهان مقدار قابل توجهی از غارت کشورهای دیگر به حساب خزانه آمریکا واریز می گردد. یعنی حضور نظامی آمریکا در دیگر کشورها علاوه بر قدرت نمایی، درآمدزایی نیز دارد تا آنجا که قسمت اعظمی از بودجه داخلی آمریکا از غارت دیگر کشورها تامین می شود.
حالا این سوال پیش می آید که با این اوصاف، آیا بازهم خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان را باور کنیم؟
در هر صورت هیچ فرد آگاه و وطن دوستی به اشغال اینگونه کشور رضایت نمی دهد. پس چکار باید کرد که از شر آمریکا در افغانستان رهایی یابیم و بیش از این کشور ما توسط این غارتگران چپاول نشود؟

کد (4)

>>>   "بیایید جامع تر به مساله بنگریم. آمریکا تا کنون به کدام کشور رفته که از آن کشور به رضایت خود بیرون شده باشد؟ مگر اینکه مانند ایران علیه حضور آمریکایی ها اقدام شود و آنان را از کشور اخراج کنند که آنهم مشکلات و عواقب خودش را دارد."
سوال من اینست که مگر ایران چه مشکلی دارد؟؟ آزاد و سرفراز هر روز ضربه نو بر پیکر پوسیده امریکا وارد میکند.
آتش خاوری

>>>   امریکا در توافقنامه قطر گفته بود که سربازان اش تا اول می کاملاً از افغانستان خارج میشود.
جوبایدن که رییس جمهور شد،مجبور بود که به سیاست خروج قوای امریکا از افغانستان را که هرچند در زمان دونالد ترامپ عقد شده بود،ادامه دهد.در غیر آن ادامه جنگ در افغانستان به موقف سیاسی او در امریکا صدمه میزد.
اما تغیر محل گفتگو های صلح از قطر به ترکیه و تغیر زمان خروج قوای امریکا از افغانستان،به معنی این بود که او نباید صد فیصد تصاویب دوران دونالد ترامپ را تعقیب میکرد،در غیر آنصورت دنباله رو دونالد ترامپ معرفی میشد.
طالبان فکر کردند که این به تعویق افتادن تاریخ خروج،شاید منجر به ادامه حضور امریکا در افغانستان شود،از همین خاطر از اشتراک در مذاکرات ترکیه صرف نظر کردند و همچنان تهدید نمودند که تغیر ناریخ خروج شاید منجر به جنگ در مقابل قوای خارجی شود.
روی این منظور بخاطر خروج امن قوای خویش،غرض جلوگیری از حملات راکتی طالبان علیه طیاره هایی که قوای امریکایی را خارج میکنند،امریکا سیستم دافع هوا را از کویت مؤقتاً به افغانستان انتقال دادند.
همچنان جنرال سکات مولر قوماندان نظامی امریکا در افغانستان قبلاً اعلان کرد که قوای امریکایی قبلاً خروج خویش را آغاز کرده بودند و دیگر پایگاه های نظامی به قوای افغانی سپرده شدند،صرف پایگاه بگرام و مرار شریف باقی مانده است که در آینده نردیک به نیرو های افغانی تسلیم داده میشود.
من از طریق سایت دیگری موقعیت جنرال سکات مولر را مثل موقعیت جنرال گروموف،مسؤل قوای وقت شوروی در هنگام خروج مقایسه کردم،حالا جنرال سکات مولر تصمیم گرفته است که خروج کامل نیرو های امریکایی را تا یازدهم سپتامبر نه،بلکه تا تاریخ چهارم جولای،یعنی تاریخ استقلال امریکا از سلطه بریتانیای کبیر وقت که روز جشن امریکا است،اتمام کند و آن را یک گام پیروزی اعلان کند.

>>>   آقا و یا خانم آتش خاوری، با احترام، از قدیم گفته اند آواز ساز و دُهل شنیدن از دور خوش است، مردم ایران روی دریایی از نفت و گاز زندانگی می کنند، ولی مردم فقیر و اسیر حتی برای پوست و پای مرغ صف می کشند تا شاید هفته ایی یک نوبت برای کودکان خود غذای پروتئن دار بپزند، مردم برای آب بهداشتی و خوردنی در صفهای طولانی می ایستند زندانها پر از آزادیخواهان و معترضین است، حاکمان اکثر درآمدهای ملی را اختلاس و غارت کرده و در آمریکا و کانادا و استرالیا و دیگر نقاط و کشورهای جهان برای خود و فرزندانشان کاخها و سرایها خریده و ساخته اند. و هزاران غارت و اخاذی که مثنوی هفتاد من کاغذ می گردد، حالا انصاف بدهید از کدام سرافرازی ایران صحبت می کنید؟ خدا دروغگویان را نمی بخشد. شاد و موفق باشید.

>>>   جناب خاوری ایران اصلا با افغانستان قابل مقایسه نیست به چند دلیل
۱ایرانی غنی از نفت است
۲ ایران غنی از گاز است
۳شکاف قومیتی ومذهبی مثل افغانستان ندارد وبیشتر مردمش شیعه هستند
۴ انصاف داشته باشیم ایران پیش از جمهوری اسلامی هم بسیار پیشرفته بود برق داشت چندین سد داشت خط اهن وفرودگاههای متعدد داشت وحتی انرژی هسته ای هم داشت بی انصافیم اگه بگیم همه اینا تو این چهل سال پیشرفت کرده پدران ما اینجا زندگی کردن وبخوبی یادشونه که حتی پیش از جمهوری اسلامی هم ایران از حالای افغانستان خیلی پیشرفته تر بود وخیلی از پروژه های انکشافی انجام شده بود و رو به صنعتی شدن بود که انقلاب شد
۵ ایران کشور بسیار ثروت مندی هست به تنهایی اندازه کل اروپا نفت وگاز وثروت دارد
۶ ایران به ابهای ازاد دنیا راه دارد وسالانه میلیون ها ومیلیاردها از طریق راههای دریایی وفروش انواع ابزیان از جمله خاویار درامد دارد
۷ ایران چه از نظر نفوس وچه از نظر مساحت از کشور ما بزرگتر است
۸ ایران مردمش حتی زمان شاه سطح سوادشان بیشتر از حالای ما بود وادم با سواد گرفتار از گروه یا حزبی نمیشود اتفاقی که روزانه درافغانستان درحال وقوع است وبوده
۹ایران ارمان هایی بسیار با ارزش دارد مانند اهل بیت نهضت عاشورا که حس ظلم ستیزی را در مردم برانگیخته میکند ومیتواند از این احساس بهره برداری لازم را بکند ومردم را با دولت با تمام وجود همراه کند
۱۰ هویت تاریخی مشترکی که برای همه اقوامش تعریف کرده تاریخ سازی وبرجسته کردن تاریخ ایران واحساس غرور ملی که ما پایه گذار جهان متمدن هستیم واز این راه هم عده ای را که مذهبی ودینی نیستند با خود همراه کرده که این خودش پتانسیل لازم را میخواهد که ایران داشت ودارد
بنابراین برادر ما اصلا نمیتوانیم مثل ایران مقابل امریکا قد علم کنیم هرچند تلخ اما واقعیتی است انکار ناپذیر بلکه ما باید از امریکا استفاده کنیم ومیدان را همه جوره در اختیارش نگذاریم بلکه باید عوض جای پایی که در منطقه مورد نظرش یعنی کشورمان به او میدهیم خواسته های خودمان را داشته باشیم وباید از ما حمایت کند تا روی پای خود بایستیم که البته او این را نمیخواهد این دیگر بر میگردد به عرضه وتوان ما و وقتی ما به اندازه کافی قوی شدیم وراه درامد را در منطقه وجهان پیدا کردیم انوقت میتوانیم امریکارا از کشورمان بیرون کنیم اما فعلا وقتش وجایش نیست وگرنه بی برو برگرد ۱۰۰سال دیگرهم درگیر جنگ خواهیم بود ما باید با سیاست پیش برویم نه با احساسات هرچیزی بوقتش شدنی است اما نه امروز که در بدترین موضع ضعف قرار داریم

>>>   آتش خاوری سلام و خواب خوش، آمریکا کلّ اروپا و جهان را از نازیهای هیتلری را متحداً با نیروهای دموکراتیک داخل آزاد کرد و در کشورهای اروپایی ماند و بعد از استقرار دموکراسی و صلح و ثبات از آن کشورها خود برون رفت. شرم بر رسانه هایی که فقط سمّ پاشی را ترویج می دهند و مانع روشن و شفاف شدن حقایق تاریخ افغانستان و منطقه و جهان می شوند. چاه کن همیشه در ته چاه ماند.

>>>   درست است که ما در ایران مشکلات شدید اقتصادی وجود دارد ولی بخش اعظم آن از سومدیریت است
اما دوست نداریم آمریکاییها یا نظامی خارجی داخل کشور ما باشد وقتی آمریکاییها در ایران بودن شاه از آمریکا در مورد همه چیز حتی مساءیل داخلی پرسش میکرد ولی حالا یمن لبنان سوریه عراق و ... از ایران پرسش میکنند و همانطور که چند روز پیش سوریه در میان بهت جهان و خصوصا روسیه از پارلمان ایران خواست بر انتخاباتش نظاره کند بالاخره این تحریمها روزی برداشته میشوند چون آمریکا دغدغه بزرگتری به نام چین و مقداری هم روسیه دارد و باید توان خود را آنجا خرج کند و ایران هم منتظر این روز است و شیر دربند غرب آسیا بالاخره روزی رها خواهد شد

>>>   ایران تنها کشوری در خاور میانه است که امریکا حتی یک پایگاه هم در ان ندارد....و همه شاهد اند که با وجود وسعت زیادش ،هیچ گروه تروریستی حتی جرئت نزدیک شدن به مرز هایش را هم ندارد، و حتی امریکا هم در حمله به ایران تردید دارد...
تا کی میخواهیم در برابر این همه تحقیر و تجاوز و دزدی سکوت کنیم. ای مردم بیدار شوید! همانگونه که ملت همسایه ما، چهل سال پیش بیدار شد...

>>>   گذارش نامه:
سفر مخفی داکتراشرف غنی به پاکستان:
غنی چند ماه پیش برای انجام یک دیدارجالب از پاکستان به پایگاه هوایی چکلاله فرود آمد اما از هواپیما پیاده نشد. جنرال قمربجوا رئیس ستاد ارتش پاکستان با وی ملاقات طولانی انجام داد.
ملاقات این چنینی، به درخواست غنی صورت گرفت.
اشاره: من فکرمی کنم که افشای خبرملاقات غنی - بجوا دریک چنین اوضاع حساس که غنی و شرکاء روی «پل صلات» راه می روند؛ به اشارۀ مقامات آن کشورصورت گرفته است. پاکستان می توانست خبرملاقات را همان زمان فاش کند؛ اما نگهش داشته بود که چنین روزی فرابرسد.

>>>   اگر بماند یا برود افغانستان به صلح نمیرسد.
افغانستان شاید ۳۵ ملیون نفوس داشته باشد و این ۳۵ ملیون آدم این کشور همه آماده جاسوس شدن و در خدمت بیگانه قرار گرفتن هستند.

>>>   جناب رئیس جمهور در نشست شش ونیم میگوید: باید بخش جنائی کابل اصلاحات آورده شود!!!
اولا خود وزارت داخله نظر به فرموده رئیس جمهور قلب فساد است دوما همی مسئولین جنائی هشتاد فیصد شان دزد هستند اینها فساد میکنند اینها خلاف کاری میکنند ، خلافکار نمیتواند نظم رابر قرار کند

>>>   ایالات متحده امریکا به تازه‌گی اعلام کرد که نیروهای امرکایی و نیز نیروهای بین المللی که در چوکات ناتو در افغانستان حضور دارند، تا کمتر از پنج ماه دیگر شمار آنان به صفر خواهد رسید. این تصمیم – که این بار ایالات متحده در باره آن جدی است – با نگرانی‌ها از آینده افغانستان و روند صلح و نیز آینده دستاوردهای افغانستان در دو دهه پسین – همراه بوده است.

در این مقاله، به راه‌ حل‌هایی پرداخته شده است که می‌توانند افغانستان را در گذار از این مرحله در نبود نیروهای بین المللی، کمک کنند.

۱. به نظر من در گام نخست دولت جمهوری اسلامی افغانستان و نیروهای دفاعی و امنیتی ما از یک جنگ مشابه جنگ جلال آباد در حکومت داکتر نجیب الله پس از خروج نیروهای شوروی باید پیروز بیرون شویم. اگر این دفاع سه سال دوام کند، دیدگاه‌ها تغییر خواهند کرد.

طالبان در جنگ بزرگی که پس از خروج کامل نیروهای خارجی تا پنج ماه دیگر برای سقوط یکی از شهرهای بزرگ مانند کندهار و چند ولایت هم زمان تلاش می‌کنند، باید شکست بخورند و این تصورشان باطل ثابت شود که پس از خروج امریکا می توانند از راه نظامی پیروز شوند. و حتی احتمال تقسیم و ضعیف شدن دشمن وجود دارد. تاریخ و تجربه روان شناسی مردم ما به اثبات رسانده که پس از خروج نیروهای خارجی، نه تنها روحیه اردوی ملی افغانستان تضعیف نخواهد شد بل جسورتر، بی باکتر و قویتر خواهد شد.

اقدامات ما برای این کار:
- ریفورم و اصلاحات در دستگاه استخبارات، دفاع و داخله نه به معنی تغییر و تبدیل.
- اصلاحات سیستم تدارکات و لوژستیک.
- مدیریت معلومات و اطلاعات روانی در صفوف نیروهای امنیتی و در درون جامعه.
- اصلاحات سیستم تعویض قوا (روتیشن) که هنوز هم پرسونل از آن رنج می‌برد و سبب کاهش نیروها شده است.
- تدابیر پیشگیرانه و جلوگیری از غافلگیر شدن یعنی مطالعه فکر و استراتیژی طالب.
- جابجایی مجدد نیروهای هوایی.
- اقتصادی ساختن جنگ برای خود ما (خصوصاً مصارف مهمات هوایی با دقت بیشتر، استخباراات خوب و اولویت بندی) و برعکس بلند بردن قیمت جنگ به طالبان با افزایش تلفات به آنان.
- تجدید نظر محلات و نقاطی که نمی‌توانیم اکمالات، تقویه، تعویض، تخلیه و حمایت را اجرا کنیم. اگر کوشش کنیم از همه جا دفاع شود در همه جا ضعیف خواهیم بود‌.
- افزایش نسبی امتیازات معاش، ترک وظیفه را کاهش و جذب دوباره را تشویق خواهد کرد.
- ایجاد اطاق فکر مطالعات نظامی به شمول نخبه‌گان متقاعد و برحال و کارشناسان ملکی که حال و آینده اردوی ملی افغانستان را ترسیم کنند، البته خارج از مسایل روتین.

۲. اجرای پلانگذاری اوپراتیفی پیشبینی‌های مثبت و منفی و چالش‌های امنیتی (نظر به خطوط، زمان، هدف، وظیفه و اقدامات) حتی بعد از رسیدن به توافق صلح خطرات جدی مناقشه باقی خواهد ماند و تطبیق سراسری آن همزمان در کشور دشوار است. و در عین زمان توقعات مردم برای آینده روشنتر بلند می‌رود، از این رو، برای مدیریت چنین وضعیت داشتن پلان مهم است. هم آسان نیست و هم ارزان نیست، اما با آماده‌گی و احضارات خطرات کاهش می‌یابد.

۳. من باور ندارم که افغانستان به دهه ۹۰ برگردد و طالبان دوباره به قدرت برسند، اما یکپارچگی داخل نظام حیاتی است حیاتی.

نشست ترکیه برگزار می‌شود و پاکستانی‌ها طالبان را به این نشست می‌آورند. احتمال یک توافق سیاسی برای صلح بیشتر و بیشتر می‌شود. در هر دو صورت، پلان الف (A) وب (B) داشته باشیم.

۴. ادامه حمایت امریکا و ناتو از لحاظ اقتصادی به کشور و کمک‌های نظامی برای اردوی ملی پس از ۲۰۲۴ سرنوشت ساز است. باید در جستجوی مشترکات باشیم (اپراسیون‌های ضد تروریزم، هماهنگی استخبارااتی، همکاری‌های نظامی و مشارکت دوامدار و...) که به منافع ملی امنیتی متحدان ما ارزش دارد.

۵. جهت شکل گیری بسیج ملی و اجماع ملی دولت جمهوری اسلامی افغانستان، سیاست پایدار متحول را طرح و عملی کند.

۶. پلان اجراییوی احتمال برگشت مهاجران از کشورهای همسایه ( لوژستیک، تدارکات، محلات جابجایی و خطرات ) موجود باشد.

۷. جلب حمایت منطقه‌یی برای تأمین منابع مالی در جهت حفظ و بقای اردوی ملی کسب شود. هرچند تا سال ۲۰۲۴ میلادی، ایالات متحده به این حمایت ادامه خواهد داد و باید پس از آن را پیش‌بینی کنیم.

۸. هیچ کشوری در منطقه حتی پاکستان از بازگشت امارت فکر طالبانی حمایت نمی‌کنند، چون سیاست و ایدیالوژی طالبان مانند دهه ۹۰ امروز برای منطقه و دنیا قابل قبول نیست و در داخل نیز که با نسل متفاوت روبه رو استند.

این همه شرایط به نفع دولت ما است و از آن می‌تواند در تقویت خود و انزوای طالبان استفاده موثر کنیم.

۹. فراموش نکنیم همۀ این به‌دوش نیروهای نظامی ما خواهد بود و آنان با تجربه جنگ معاصر آبدیده و آزمایش شده اند و به یک شریک مسلکی قابل اعتماد مبدل شده است. به‌ دلیل دفاع از سرزمین مادری خود و دفاع از جامعه جهانی به حیث سربازان خط مقدم، سزاوار حمایت درازمدت شرکای بین الملی پس از سال ۲۰۲۴ میلادی است.

۱۰. باور کامل دارم که افغانستان می‌تواند رهبریت مبارزه در برابر تروریزم را در منطقه به کمک جهان به‌دست بگیرد به خاطری که ظرفیت، توانمندی و اراده هم موجود است. در عین زمان آمادۀ هر نوع دفاع از مردم خود استند انشاالله و تعالی.

دگرجنرال ارکانحرب فرید احمدی در بخش های مختلف ارتش افغانستان خدمت کرده ‌است.

>>>   امریکا برای نابودی مردم افغانستان با پاکستان معاهده صلح بسته است که قدرت را بدست آی اس آی پاکستان که رهبر اصلی طالبان اند بدهد. بقول روزنامه رویترز طالبان مدت یکسال است که امنیت تمام پایگاههای خارجی را در افغانستان بعهده گرفته اند. پس طالب مزدور پاکستان است و پاکستان غلام دالرهای امریکایی است. سربازان مخفی امریکا در افغانستان حضور دارند. طالبان سگان زنجیری امریکا اند. انتقال سیستم پیشرفته موشکی به افغانستان برای جنگ با چین و روسیه است. امریکا همه مردم افغانستان را حاضر استقتل عام کند لیکن از پایگاه نظامی در افغانستان نمیگذرد و برایش پنجاه هزار طالب کفایت میکند. امریکا به خاک، معادن و تریاک افغانستان نیاز دارد. امریکا بطور واضح افغانستان بدوره بعد از خروج شوروی از افغانستان برمیگرداند و آن را بکلی تخریب میکند.
یک راه وجود دارد یا مرگ یا آزادی.

>>>   به آنانیکه آتش خاوری را مخاطب قرار داه اند!
نفر سوم! اگر حتمی جنسیت من درین قرن ۲۱ هنوز مهم است من از جمع همان "آقا" ها هستم. من بار ها گفته ام که دولت ها بدون استثنا همه ظالم اند (چه مذهبی، چه سوسیالیستی، چه......) و در ایران تنها رستاخیز آزادی بخش به پیروزی رسیده و نه رهایی بخش بنأ طبقات در اجتماع و ارسطوکراتیسم دولتی تا هنوز در تار وپود دولت وجود دارد. اگر مردم در صف مرغ (خوراک اشرافی) ایستاده اند در امریکا مردم بی خانمان در صف نان هایی خیراتی ایستاده اند تا حداقل شکم شان سیر شود. انقلاب ایران توسط مردم گرسنه ولی با همت ایران شروع و به پیروزی رسید نه سوداگران و صاحبان نفت. درین رستاخیز همه شامل بودند چه راستی، میانه رو و یا چپی. قابل تذکر است که انقلاب فرانسه هم بزور گرسنگان به پیروزی رسید بدون آنکه فرانسه نفت داشته باشد. حاکمان رژیم شاه شجاعی ما هم " درآمدهای ملی و خیراتی را اختلاس و غارت کرده و در آمریکا و کانادا و استرالیا و دیگر نقاط و کشورهای جهان برای خود و فرزندانشان کاخها و سرایها خریده و ساخته اند". یعنی قربانی مردم را در رستاخیز نباید بخاطر جنایت دولتمردان به تحقیر گرفت و اگر امریکا در مقابل ایران "پخ" میکند از زور مردم وطن دوست و با ایمان ایران است و همان هایی که رستاخیز را به اکمال رسانیدند. (حالا ماشین درغگویی ات را برای تست درست و غلط استفاده کن)
در هر حالت از گاو چاق ولی بی غیرت و اسیر شرافت گاو لاغر و گرسنه اما آزاد بیشتر است.
چارمی!
نفت و گاز را در بالا جواب دادم و بازهم می گویم که اگر نفت نداشته باشی باید دست روی دست بنشینی که اگر هرکس با سیلی زد چشم ها را پایین بیندازی. اگر توطئه انگلیس و خیانت ملایان دیوبندی نمی بود مملکت ما پیش ازایران (باوجود محاط بودن به خشکه) راه ترقی را می پیمود. حالا هم همه پرابلم ما همین اسارت مغزی ما به عربیسم است. دیگر اینکه ما (مردم) اختلاف ملی نداریم و این اختلاف یا وایرس تنها در رگهای داکو ها وجود دارد که راه پاک کاری این وایرس هم "گیوتین" است.
پنجمی! خواب خوش از خودت است زیرا بدون خواندن تاریخ خواب های خوش ات را به نام تاریخ جا میزنی!!! این فداکاری جوانان شوروی بود که در واقعیت جهان را از نازیهای هیتلری نجات داد (نباید تاریخ را بخاطر امریکایی پرستی به بیراهه برد) و امریکا جبهه دوم را وقتی گشود که به پیروزی شوروی متیقن شد و ترسید که شاید اکثر اروپا توسط آنها آزاد شود و سوسیالیسم گسترش یابد.
آتش خاوری

>>>   نظر دهنده سوم چرا از تحریم‌های چند ساله ایران و خودکفایی و سرآمدی در منطقه و کشورهای اسلامی نمی گویید ،؟؟؟؟؟؟ چرا وضعیت الان کشورهای منطقه و ترکیه ای که نه تحریم هستند و متحد آمریکا و ناتو هستند نمی‌بینید آنهم با ریزش ارز داخلی خود و لیر و افزایش قیمت دلار عملا وضعیت معیشتی خوبی ندارند و افزایش هزینه های انرژی و ....دست به گریبانند ،ایران اکثر این مشکلات را دارد اما تحریم و سو مدیریت هم وجود دارد که انشالله آمریکا مجبور به تفاهم با ایران و انتخاب فرد اصلح برای ریاست جمهوری این مشکلات خیلی کمتر خواهد شد ، روز سروری ایران بر منطقه فرا خواهد رسید ،. اما نظر دهنده پنجم این سخنان باد معده ای را برو به مردم آلمان و ژاپن و کره بگو که عملا شدند برده آمریکا و حتی اعتراض به متجاوزان به نوامیس خود را ندارند مانند حرکت نظامیان استرالیایی و آمریکایی بر زنان و مرده‌های افغانستانی و...
احمد

>>>   جناب خاوری ملت گرسنه قیام کند به ازادی برسد دولت را هم بدست بگیرد تا اینجا که بسیار خب ویقین کنید همه راضی هستند بعدش را شما بفرمایید خرج ۳۵میلیون را چطور دولت گرسنه تامین کند برادر ما باید واقع بین باشیم وشرایط را بسنجیم سپس اقدام به هرکاری کنیم اینکه میگم ایران نفت داشت یعنی حتی با نبود شاه وقتی دولت دست انقلابیون افتاد ایران راه درامد داشت بالا توضیح دادم از چند طریق راه درامد داشت متاسفانه ما بمحض اینکه دولت به دست مردم بیوفتد معاش سربازان را هم نمیتواند بپردازد کمااینکه در دوره نجیب الله هم یکی از اصلی ترین دلایل سرنگونی قطع کمک شوروی بود افغانستان عملا درامدی ندارد که حتی ماه کشور بدون کمک غرب سرپا بماند وخردولتی بدون منبع درامد سقوطش حتمی است میشود انقلاب کرد بعدانقلاب چه باید کرد مهم تر از خوده انقلاب تشکیل دولت احتمالیست شما تحقیق کنید واحتمال بدون تحقیق هم میدانید که افغانستان عملا هیچ منبع درامدی ندارد برای هر اقدامی ابتدا باید شرایطش را فراهم کرد بنده هم اعتقاد شمارا دارم استقلال چیزی نیست که کسی نخواهد لیکن زمان میبرد چالش بعدی ما همان شکاف قومی ومذهبی هست که غیر قابل انکار است یکبار در دوره مجاهلین دیدیم که تنها اجماع پیش نیامد بلکه ملک ویرانه شد اولین دلیلش بی بصیرتی وبی سوادی کل ملت است که پشت چنین خاعنینی ایستادند ونیرو شدند حالا یا بخاطر پول یا فقر در اصل قضیه تفاوتی نمیکند ساختن دولت مفتدر چنین ملتی هم میخواهد که دراین دوره ما نیستیم لیکن باید ساخت نه اینکه منتظر امریکا یا ایران باشیم این را خود باید بسازیم وخلاصه اینکه برادر بیشتر مردم موافق این هستند اما تقریبا همه براین باورند الان وقتش نیست ببینید امریکا اجازه استخراج معادن افغانستان را نداد برخلاف اینکه همه میگویند خورد وبرد هزینه جنگ امریکا خیلی بیشتر از معادن ما بود هست امریکا جای پایش در منطقه را میخواهد ومیداند اگر معادن استخراج بشود وراه درامد دولت تامین شود دیگر بله قربانگو نخواهد بود از طرفی استخراج معادن افغانستان بسیار سخت است بخاطر کوهستان های سر به فلک کشیده که اینجا جای توضیحش نیست پس زمان میبرد با رفتن امریکا موقعیت برای خیلی از کارها مهیا میشود اگر جنگ خاتمه پیدا کند امید که تونسته باشم حرفم رو برسونم یک انتقاد کلی هم به شما برادران هزاره وکل شیعیان افغانستان دارم وانهم تفکر طالبانی ماست بنده شیعه هستم منتها کمی واقع بین تر ببینید اکثر شیعیان طرفدار دولت ایران هستند تاجاییکه به کشور خوده ادم اسیبی نرسد مشکلی ندارد اما بهرحال ایران هم برای ما مثل تمام کشورهای جهان است از نظر سیاست خارجی اش نه منجی ماهست ونخواهد بود ما نباید طوری رفتار کنیم که حس رقابت اهل سنت در کشور خود را تحریک کنیم یا خیلی خوش بینانه به همه چیز نگاه کنیم ببینید من منظورم مشکلات ایران نیست اینها به خودشان ربط دارد وما حق دخالت یا حتی نظردهی را نداریم چیزی که بنده عرض میکنم این است ما باید این را بفهمیم ایران هم‌ فقط یک همسایه است نه منجی ونه هیچ چیز بیشتری چرا گفتم تفکر طالبانی چون طالبان هم پاکستان را کشور اسلامی مورد پذیرش خودش میداند ومرید ان کشور است متاسفانه عده ای از شیعیان هم دقیقا همین نظر را در مورد ایران دارند که هردو بخاطر باورهای مذهبی است وهردو غلط است ضمن احترام به همه شهدای مدافع حرم روحشان محشور با اهل بیت اما ادامه دادن لشکر فاطمیون چیزی شبیه همان طالب برای ماست که دراینده نوید جنگ وحشتناک را در کشورمان میدهد علت بیان این مختصر از رابطه با ایران را ذکر کردم زیرا احساس کردم شماهم مانند بسیاری از هموطنان ما ایران را با تلویزیونش میشناسید وبه احتمال قوی چندسالی بیشتر اینجا نبودید لیکن ما حدود ۶۰سال است ساکن هستیم وبخاطر همین اذان علی ولی الله اش حاضر به ترک ایران نشدیم وایران را دوست داریم وارزوی سربلندی اش را داریم ولی جغرافیا در دنیای امروز تعریف شده است وهر دولتی برای بقای خودش میجنگد وتا نفع واضحی برایش نداشته باشد برای هیج کشوری هزینه ای نمیکند بنابراین دوست ما نه ایران ونه پاکستان بلکه خوده ما هستیم روزی که همه با تمام وجود این را فهمیدیم یقین کنید کشور ما اباد خواهد شد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است