طالبان به ملاله‌ی پاکستانی حمله کردند. وی را به شفاخانه و از آن‌جا به لندن بردند تا از مرگ نجات یافت. سپس به قهرمان آموزش در سطح جهان تبدیل شد و حتا جایزه نوبل را دریافت کرد. ملاله که در انگلیس با خانواده‌اش زندگی می‌کند مشغول آموزش است و نهادی را رهبری می‌کند که هزاران عضو دارد. او تا حال سه بار در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی کرده است. کار وزارت خارجه‌ پاکستان و لابی‌های آن سبب شد که دختر کوچکی از دامنه های دور افتاده‌ی سوات به شخصیت جهانی مبدل شود.

ما، ده ‌ها ملاله را در برچی که قلب کابل است از دست دادیم و صدهای دیگر بدتر از ملاله ازتیغ مرگ کشیده شدند و در بیمارستان‌ها با مرگ و زندگی پنجه نرم می‌کنند. ما، ده‌ها جوان دانش‌جو را در لوگر از دست دادیم که در راه تعلیم و آموزش به خاک و خون خوابیدند. آیا ما در شورای امنیت، کمیته‌ حمایت از حقوق کودکان، اتحادیه اروپا، کمشنری عالی حقوق بشر، شورای حقوق بشر سازمان ملل، کمیته های ناشی از کنوانسیون‌های جهانی نماینده داریم؟ وقتی فرزندان ما قربانی تروریزم جهانی می‌شوند، کی مسوول است؟ بازماندگان این قربانیان را کی‌ سرپرستی می‌کند؟

شورای امنیت سازمان ملل این حادثه تروریستی را نکوهش کرد. حالا این کار خوبی شد، مگر چه دردی را دوا کرد. مگر اعضای دایمی شورای امنیت سازمان ملل متحد سازماندهندگان جنگ در برابر تروریزم جهانی در افغانستان نیستند؟ حالا چرا باید فرزندان ما در این جنگ شما قربانی شوند و شما اعلامیه دهید و نکوهش کنید؟ این محکوم‌کردن‌ها در کابل کافی نبود که حالا از نیویارک نیز صدا بالا کرده است. چرا به جای نکوهش قطعنامه‌ای صادر نمی‌کنید که دولت‌های مشغول و مسوول در جنگ با تروریزم جهانی خون‌بهای قربانیان آن را بپردازند؟

و سخن آخر این‌که آقایان و خانم‌های دیپلومات! دیپلوماسی به معنای لباس‌ها آراسته، ژست‌های مضحک و سخنرانی‌های که خود معنایش را نمی‌دانید، نیست! دیپلوماسی حمایت و دفاع از ارزش‌های یک ملت، یک سرزمین و یک شهروند در مناسبات بین‌الملل است.

ملک ستیز

>>>   فاشیزم جنون آمیز اوغان همه چیز را قومی ساخته۰ یک پاکستانی اوغان یا پشتون را بر صد هموطن غیر پشتون خود ترجیع میدهند۰
اصلا ما را به ملاله یوسفزی پاکستانی چه ارتباط که فاروک وردک دزد معارف قبلی به تجلیل از او مکاتب را یک روز رخصتی داد و از تعلیم بازماند۰

>>>   جناب دوکتور ستیز!
شما از دپلوماسی کشور و دپلوماتان کار کشته ی کشور خداداد خوب آگاهید و نیازی به شکوه و شکایت نیست؛
بیجا نخواهد بود تا نوشته ی دو ماه قبل تان زیر عنوان « سفیر کیست » را برای معلومات مزید که به موضوع امروزی شماارتباط دارد٬ غرض معلومات خوانندگان ضمیمه سازم:

سفیر فرستاده رسمی دولت و نماینده مشروع یک ملت به جهان است.
سفیر نمادی از فرهنگ، هویت، منافع و اراده یک ملت در دولت دوم است. سفیر پیام‌بر خواست‌های یک ملت به جهان است.
سفیر یک دیپلومات حرفه‌ای است که مناسبات جهانی را با منافع ملی و توسعهء اقتصاد و فرهنگ ملی گره می‌زند.
سفیر یک هنرمنداست. هنرمندی‌که لابی‌گر، سخن‌سنج و هدف‌مند است.
سفیر یک مدیر مدبر است که یک نماینده‌گی سیاسی را مدیریت می‌کند.
سفیر یک رهبر است که گروهی از دیپلومات‌ها را توصیه و سفارش می‌دهد.
سفیر یک هم‌آهنگر است که ساختاری ملی را با کشور میزبان گره می‌زند.
خواهش‌مندم به هر فرستاده‌ای «سفیر» خطاب نکنید.

ديپلومات هاى كشور ما:
دزد هم می گوید یا خدا، صاحب خانه هم می گوید خدا...
با دیپلومات های وزارت خارجه معرفی شوید.

امان «مصور»:
سه فرزند و دو برادر يونس قانونى،
يك پسر تورن اسماعيل خان،
فرزند محمد عمر داود زى،
شوهر نيلوفر ابراهيمى نماينده مردم بدخشان،
دو فرزند داود كلكانى نماينده مردم كابل در ولسى جرگه،
دختر قاضى راحله نماينده مردم پنجشير در مجلس،
فرزند ظاهر عظيمى سخنگوى پيشين وزارت دفاع،
برادر حميده احمدزى نماينده كوچى ها در مجلس،
يك پسر و يك برادر سيد حسين انورى،
برادر انورالحق احدى،
برادر فاروق وردك،
پسر قيام الدين كشاف ریيس شوراى علما،
پسر و برادر محمد عبده نماينده مردم بلخ در مجلس،
برادر قدرت الله ذكى نماينده مردم تخار در مجلس،
دختر جنرال نظيفه ذكى نماينده مردم كابل در مجلس،
خواهر فوزيه رووفى نماينده مردم فارياب در مجلس،
برادر آرين يون نماينده مردم ننگرهار در مجلس،
دختر آمنه افضلى وزير پيشين كار و امور اجتماعى،
برادر نذير احمدزى نماينده كوچى ها،
دختر هيلى ارشاد نماينده كوچى ها در مجلس،
برادر زاده حامد كرزى و كاكاى حامد كرزى،
پسر كريم خليلى،
برادر زاده ميرداد نجرابى نماينده مردم كاپيسا در مجلس،
پسر اسحاق الكو دادستان قبلى،
پسر قاضى محمد امين وقاد،
برادر حاجى رووف ابراهيمى ريیس سابق مجلس،
پسر انجينر قرار نماينده مردم لغمان،
پسر كاكاى ناصر اصولى نماينده مردم خوست،
برادر زاده شاكر كارگر،
كاكاى هارون چخانسورى سخنگوى پيشين اشرف غنى (وزیر معادن جدید)،
پسر عبدالله وردك،
پسر توريالى ويسا والى پيشين قندهار،
پسر و برادر زاده داكتر مشاهد ريیس پيشين اصلاحات ادارى و خدمات ملكى،
پسر وكيل عبدالجبار نماينده مردم تخار در مجلس،
خواهر زاده عظيم محسنى نماينده مردم بغلان در مجلس،
شوهر سيمين باركزى نماينده مردم هرات در مجلس،
پسر داكتر مهدى نماينده مردم بغلان در مجلس،
هفت نفر از يك فاميل كه در حمايت از غنى قرار دارد.

>>>   آفرین به شما آقای ستیز،
مگر هموطن عزیز ،
در گوش ارگی ها و هم پالکی هایشان یاسین خواندن هیچ سودی ندارد چون این جنابان ارگ نشین و قدرتمدار نه فهم کاری دارند و نه شعور تفکیک و به گزینی.
اینها فقط سر در آخور دارند و گاه گاه هم سراغ آب میروند و بستر خواب.

>>>   شما طرح برنارد لوییس را خوانده ای؟؟؟؟
او در مصاحبه می گوید عربها و مسلمانان قوم فاسدی عستند که اگر جلوی آنها را نگیرند و به کشتار خود مشغول نشوند به کشتار و حملات تروریستی به سمت غرب و آمریکا روی می آورند
می گوید عربها و مسلمانان نمیتوانند مدرن باشند پس باید دوباره آنها را تحت حاکمیت و استعمار در آورد و از اسراییل دفاع کرد چون اسراییل خط اول جبهه مبارزه با عربها و مسلمانان است
ولی میگه در مسلمانان فقط ایران با توجه به تاریخ و فرهنگ و مردمانش که به گذشته خود واقف هستند میتوانند ایستادگی کنند و میگوید ایران هراسی و تجزیه ایران راه حل است

>>>   ملاله یوسفزی یک آله دست هیلری کلینتن وزیر خارجه وقت امریکا بود تیاتر مبارزا پاکستان برضد طالبان پاکستانی را براه اندازد و پنج ملیارد دلار از بودجه امریکا را بنام کمک نظامی به پاکستان بگیرد و پول ها را با دولت پاکستان خورد و برد کنند.
جالب اینجاست که زمانی که من این موضوع را افشا کردم،یکی ار مقامات عالیرتبه پنجاب را که درین خورد و برد سهم داشت،به قتل رساندند که تو چرا این موضوع را افشا کردی.
در حالی که او بیچاره هیچ گناه نداشت.
بعد ازین که من این موضوع را افشا کردم،یکی از رهبران یکی از کشور های اروپایی،یک دختر دیگر سویدنی را بنام گریتا تونبرگ پیدا کرد و جنبش فرایدی فور فیوچر یک یک جنبش محیط زیستی است،را توسط او تشکیل کرد.
گریتا تونبرگ حالا فهمیده است که او مورد سؤ استفاده قرار گرفته است.اما ملاله یوسفزی یا خبر ندارد که مورد سؤ استفاده قرار گرفته است و یا هم خبر دارد و چپ خود را زده است.

>>>   معاون اوپراتیفی ریاست امنیت ملی درلغمان با طالبان سازش کرده بود تا آن ترورستان بتوانند داخل شهر شوند
اینهم نمونه از استخبارات خائن این کشور،
جنرالان تقاعدی آِ اس آی می ایند درفاریاب هلمند قندز جبهه جنگ ضد حکومت را رهبری میکنند اما مسئولین امنیت ناملی ما با ترورستان وطن فروش معامله میکنند
ر

>>>   مولاناهای ترورست پاکستانی می گویند ساختن پایگاه نظامی امریکا درپاکستان جایز وکاملا مطابق اسلام است اما درافغانستان ناجایز است ،
به نقل از آریانا نیوز، برخی از اعضای شورای ولایتی و ساکنان ولسوالی زازی ولایت پکتیا ادعا کرده اند که نیروهای امریکایی کار ساخت یک پایگاه بزرگ نظامی را در آن سوی خط دیورند آغاز کرده اند.
به گفته آنان این پایگاه هشت کیلومتر از مرز افغانستان دورتر است
اعضای شورای ولایتی پکتیا می‌گویند که اکمالات از طریق زمین و هوا به این منطقه صورت می گیرد.
درهمین حال، باشندگان ولسوالی زازی آریوب نیز می گویند که کار ساخت این پایگاه به شدت جریان دارد و آنان می بینند که همه روزه چرخبال ها، مواد ساخت و ساز می‌آورند.
این درحالیست که مقامات محلی این ولایت و مقامات امریکایی دراین باره تاهنوز چیزی نگفته اند.
ازسویی هم منابع گفته اند که این پایگاه چندبرابر بزرگتر از پایگاه نظامیان امریکایی در لوگر است.
پیش از این وال استریت ژورنال همچنین به نقل از مقامات امریکایی گزارش داد که در کنار منطقه آسیا میانه، سربازان آمریکایی بعد از خروج از افغانستان می توانند به یک یا چند مقر نیروهای آمریکا در خلیج فارس اعزام شوند
حالا پاکستان میتواهند ملیارد ها دالرکنمک امریکا را بدست آورد
املا برای مردم شهید پرور افغانستان بجز تریاک دزدی راهزنی فساد مهخاجرت بی ابروئی تحقیر وپناهندگی چیزی دیگری حاصل نخواهد شد
حالا پاکستان برای اینکه بیشترامریکارا بدوشد سالهای دیگر جنگ را ادامه خواهد داد تا امریکا حضور وپاکستان بهره برداری دایمی داشته باشد .عقل نعمت خداوند برای مردم است مثالش پاکستانی ها که هرمصیبت ما برای آنها مثمر وعسل بدست میدهد
کاش ما صرف فرق بین غیرت وجهالت را میدانستیم
( جـــاهل )

>>>   جناب ستیز درود بر شما!
درد دل خویش را گفته اید.نکتهدی حساسی را در مورد ملاله یوسفزی که متوجه نشده اید، باید من این جا تذکر دهم:
ملاله دختر فعال و مستعدی بود که در سوات پاکستان هم مصروف آموزش در پوبلیک سکول( مکتب) بود و هم نسبت علاقمندی ای که به مسلک خبرنگاری داشت، با کمره عکاسی نیز سرو کار داشت. بعضی گزارش ها را در صفحه ی مجازی خویش به دست نشر می‌رسانید. این نکته، در یکی از مناطق پشتون نشین و سخت متعصب، توجه شبکه اطلاعات حاکم بر پاکستان( ام آی سکس) را به خود معطوف ساخت.ایت مشخص است که پاکستان یعنی انگریز. سناریوی. به کار گرفته شد تا دخت نو جوان ملاله ی یوسفزی بااستعداد و نترس را برای آینده به قدرت رساند. طرح سناریو که دران زمان بعضی‌ از رسانه های پاکستان نیز آن را به افشا کرفتند، این بود که معلوم نشد که این دختر خانم واقعن مورد تهاجم افراطی قرار گرفته بود یاخیر.به یاری بنماه های خبر رسانی انگلیس، ای خبر روز ها در صدر و سرخط رسانه ها قرار گرفت.
در تمامی کشور های غربی که انگلیس حاکم به همه ی شان است، مکاتب برنامه ویژه ای را راه انداختند.اکر لابی های پاکستان هم فعال شده بودند، همه به اشاره انگلیس( این همه کاره ی دنیا)، در برنامه شامل شده بودند.
ملاله در آینده به سادگی نخست وزیر پاکستان شدنی است.
با مهر
کلا جان از لغمان شریف

>>>   پاکستان به خوبی فهمیده است که پشتونهای آنسوی مرزی و اینسوی مرز را همواره در دام جنگهای قبیلوی و درونی و در نهایت جهل و بی سوادی نگهدارد تا هیجگاه بخشهای پشتون نشین پاکستان و افغانستان نتواند روزی سر بلند کرده برای کشور آزاد و متحد اقدام مؤثر و بنیادی در پیش بگیرند.

مسأله «خط دیورند» یکی از مسائیل مهم در تاریخ افغانستان، در مناسبات منطقه ای و جهانی است که پس از تشکیل کشور پاکستان در سال 1947 عامل اصلی تنش و تشنج میان افغانستان و پاکستان بوده است.

از آغاز کشور پاکستان که 65 سال از آن میگذرد، مناسبات این دو کشور همسایه و مردم آن متأثر از این مسأله بوده و هنوز هم چشم اندازی روشنی از آیندۀ آن وجود ندارد.

معاهده دیورند در 12 نومبر 1893 توسط پادشاه وقت افغانستان امیرعبدالرحمن خان و "سر هنری مارتیمر دیورند" نماینده هند برتانوی بر اساس توافق دوطرف به امضاء رسید. بعد از وفات عبدالرحمن خان پسرش امیر حبیب الله خان و نواسه اش امیرامان الله خان نیز این معاهده را تآئید و امضاء کردند. همچنان محمد نادر خان و محمد ظاهر شاه این معاهده را بگونۀ شفاهی و غیرمکتوب به رسمیت شناختند.

با آمدن رژیم جمهوری سردار محمد داود اعتراضات در مورد مسآله دیورند شدت گرفت و شعار « دا پشتونستان زمونژ» به شعار حلقات خاصی در حکومت تبدیل شد و روابط با پاکستان تا سرحد رویارویی سیاسی و سفر بری نظامی پیش رفت؛ اما در نبود راهکار های که همراه با پشتوانه ای ملی و بین المللی باشد، به جایی نرسید و در حد خسارات هنگفت مالی از کیسه ای دولت و ملت خاتمه یافت.

مسأله دیورند از زمان انعقاد آن تا به امروز عامل و محرک اصلی رقابت های منطقه ای و جهانی در افغانستان بوده است. بعد از جنگ جهانی دوم وجود این مسأله افغانستان را به مرکز رقابت های امریکا و شوروی تبدیل کرد. جنگ امروز در افغانستان در واقع جنگی است که از آن زمان آغاز شده بود و با ورود بازیگران جدید در این میدان حالا با ابعاد وسیع وگستردۀ شبکه های استخباراتی منطقه و جهان سیمای جدیدی بخود گرفته است.

معاهده دیورند آخرین توافقنامۀ سرحدی است که میان افغانستان و هند برتانوی به امضاء رسید. پیش از آن مناطق وسیع کشور با امضاء معاهدات لاهور، گندمک، راولپندی از « پیکر» اصلی این مرز و بوم جداشده بود که محصول آن همه معاهدات استعماری، کشور امروزی محاط به خشکه افغانستان و درگیر همسایه های حریص است که آرامی خود را در ناآرامی کشور و مردم آن جستجو کرده اند.

البته درد آور این است که مسأله دیورند را حلقات مشخصی در گذشته و امروز در افغانستان به یک مسأله قومی و قبیله ای تبدیل کرده اند. ابراز احساسات و شعار های میان تهی در این مورد جزو وطن دوستی حساب میشود و دانستن حقایق و معلوماتی را که بر مبنای حقوقی این مسأله باشد، از چشم مردم پوشیده مانده وبه یک « تابو» تبدیل شده است.

دولتمردان پیشین در افغانستان از وجود این مسأله بیشتر بر دامن زدن به تعصبات قومی و ایجاد نفاق ملی برای تحکیم حاکمیت و قدرت مرکزی خود استفاده کردند و هیچگونه روش کارسازیی را که بتواند به حل و فصل این مسأله کمک کند، ارائه نکردند.

با تجزیه هند برتانوی به دو کشور هند و پاکستان و پس از آن با مبارزات شیخ مجیب الرحمن برای جدایی « بنگلا دیش » فرصت های خوبی بود برای استرداد و یا گرفتن امتیازات کلانی که افغانستان را به دهلیز دریایی وصل کند؛ اما از هیچکدام این رویداد ها استفادۀ مؤثر صورت نگرفت و در حد شعار و تجلیل از روز « پشتونستان و بلوچستان» خلاصه شد.

امروز با مطرح شدن پاکستان به یکی از قدرت های منطقه که مجهز به سلاح اتومی است و گذشت 119 سال از امضاء این معاهده، دیگر این فرصت ها از دست رفته و جایش را « انتحار»، « انفجار» و صدور« تروریسم » از طرف پاکستان به کشور ما گرفته است.

پاکستان و استخبارات نظامی این کشور عامل اصلی جنگ و ویرانی امروز در افغانستان است که با فراهم آوری پناه گاه های امن در آنسوی دیورند و تمویل و تجهیز مخالفان مسلح دولت توانسته است افغانستان را با چالش های گوناگونی مواجه سازد. با گذشت یازده سال از حضور جامعه جهانی به رهبری امریکا در افغانستان پاکستان توانسته است، این نیروها را در افغانستان زمینگیر ساخته و وادار به عقب نشینی سازد.

اکنون امریکا برسیاست سالهای قبل خود درقبال مسأله دیورند تأکید دارد و آن را مرز بین المللی میان افغانستان و پاکستان میداند. نماینده امریکا در افغانستان و پاکستان می گوید: « موضع کشور ما در این مورد این است که این مرز، مرز بین المللی است و من فکر می کنم که نظر همه را دراین مسأله منطقه ای باید در نظر گرفت

>>>   دیورند داستانش ختم است؛ و این ملالی یوسفزی هم یک دختر بچه پاکستانی است که غرب او را برای تبلیغات خودش سهو استفاده میکند۰
پاروک ورردک

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است