حل مشکلات داخلی و اجماع درونی راه رسیدن به صلح است؛ اما کسانی که نظام و حکومت را به گرو گرفته‌اند به این راه باور ندارند که تا کنون برای صلح گامی برداشته نشده‌است.

صلاح الدین ربانی می‌گوید: «برخی ها تداوم جنگ را یک ماموریت و هدف می دانند و برای برخی دیگر به معنای تدام اقتدار و امتیاز های ناشی از جنگ است و به همین دلیل اگر شعار صلح می دهند در عمل برای جنگ برنامه ریزی می کنند.»
او می‌گوید که شماری برای ادامۀ اقتدار شان، جنگ را ماموریت خود می دانند.

کد (9)

>>>   بسیارعالی ما وملت افغانستان همه با شما همنظر هستیم

>>>   ربانی !
شما هم خود را بازی میدهید و هم مردم را زیرا ملیشه ها اردوی اجیر اند که هر نوع صلح به معنی پایان و مرگ شان است و دوم اینکه کشور آرام و بدون آشوب نه بنفع ارگ است و نه چرکستان.
آتش خاوری

>>>   مانند دهه 70 که مادیدیم

>>>   رباني مانند قبله مرحوم خود اهل سیاست نیست، این رهبران ساخته پاکستان و ایران بدرد ملا امامی کدام مسجد می‌خورند اما نه رهبری یک کشور. گروه غني و عبدالله هم افتزاح به بار آوردند..وقتی یک خارجی لبنانی الاصل رئیس بانک کشور شود و یک فروشنده دوره گرد وزیر معارف شود، برای انکشور چه رو و آبرویی باقی می ماند.
شمس تمنا

>>>   ربانی یعنی فرزند غلام اول پاکستان! که در سال ۵۵ ګریخت و بر ... ای اس نشست!

>>>   هزاره و تاجیک های که بدور غنی کوچی جمع شده اند به همان پاره ژنده های میماند که بعضی خانم ها استفاده کرده دور می اندازند۰

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است