افغانستان در شرایط فعلی به بحران های گوناگون گرفتار است، بحران اجتماعی، بحران سیاسی، بحران امنیتی، بحران اقتصادی و ده ها مرض دیگر که نامش را در عالم سیاست بحران گذاشته اند ولی باید دانست که بحران اجتماعی با زنگار شدن اخلاق جامعه از بد ترین بحرانهای است که با عث متلاشی شدن شیرازه نظام در یک کشور میگردد.

پایه و قوام یک نظام در تمام دنیا ملت و مردم اند مردم میتوانند به نظام های سیاسی مشروعیت بخشند و مردم میتوانند از نظام دفاع کنند و مردم هستند که از اثر حمایت شان رهبران و سیاستمداران نفس میکشند. رهبر بدون مردم جسم بدون نفس است. غمبار ترین بحران کشور بحران بی باوری و نبود اعتماد ملی است.

ریشه بحران اجتماعی از لجنزار بی عدالتی آب میخورد. بحران که با گسترش و افزایش آن ریشه درخت تنو مند باور ملی موریانه ای میشود و فرو می غلتد و اعتماد و باور انسانها را از بین می برد. وقتی اعتماد نبود هیچ چانس و فرصتی برای گام گذاشتن نیست. اعتماد يکي از جنبه اساسي و مهم روابط انساني در يک جامعه است و فقدان آن، اين روابط را از بين مي برد. اعتماد زمينه ساز مشارکت و همکاري در زمينه هاي مختلف اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي مي گردد و با ايجاد تمايل اعضاي جامعه به همکاري باهمديگر، مشارکت را در همه ي بخش ها سرعت مي بخشد. با نبود آن همه چیز نا بود است.بیا ئید اعتماد ملی را زنده کنیم.

ما چه نیاز داریم؟
بلی به امنیت نیاز داریم، به اقتصاد نیاز داریم این دو نیاز پختگی سیا ست داخلی وخارجی را به نمایش میگذارد اما نیاز اساسی ما همدلی وحدت و یک پارچگی است و این هم دلی ممکن نیست مگر با جوهر عدالت. جاییکه عدالت نباشد محبت نیست و اگر محبت نبود وحدت بمیان نمی اید حالا مخاطب من سران نظام است.

جناب رییس جمهور، محترم داکتر عبدالله و سایر اراکین دولت! شما اولویت ها را بشناسید باید بدا نید که اولویت شما ایجاد فضای باور و اعتماد و برادری است. شما در این شرایط بیشتر از آب و نان به اتحاد و وحدت و یکپارچگی نیاز دارید لذا با گذشت، روا داری و عدالت گستری دل مردم را بدست آورید بر قوت و شوکت خود بیفزایید. چل و فریب و انتقام را بگذارید به روز های دم راستی حالا پای دشمن در گلوی شما گذشته است و شما با هم پا پیچک دارید! این وضعیت شما را به سر حد نا بودی می برد و ملت را به کام مرگ.

من از شما برادرانه تقاضا میکنم. بیایید با هم صادق باشیم، بیایید با هم برادر باشیم بیایید مرحم زخم صد ها و هزاران خانواده دردمند باشیم که همه روزه جگر گوشه های خود را از دست میدهند.

ما بدون جلب رضایت مردم به شکست مواجه هستیم ما در دام توطئه های داخلی وخارجی گیر مانده ایم ولی خوشبختانه یک نعمت در وجود ما هست که ما را نجات میدهد. نعمت صداقت، محبت، دوستی، نوازش رواداری بخاطر جلب اعتماد و اعاده اعتبار و باور از دست رفته....

احمد سعیدی

>>>   بدون اصلاحات جدی در ترتیب حکومتداری ریفورم سیستم اجتماعی و تطبیق کامل عدالت اجتماعی هیچ نوع اعتماد ملی ی در کار نیست و اصلا ممکن نیست۰
اعتماد ملی از بالا به پاهین بزور یا به تبلیغ تطبیق شده نمیتواند بلکه در نتیجه رضایت مردم بصورت خود جوش از پاهین به بالا خود بخود شکل میگیرد۰

>>>   در سرای زندگانی جنگ قدرت تا به کی
این همه تعجیل کردن بهر ذلت تا به کی
با محبت دشمنی نابود و خنثی می شود
زندگانی بهر صلح است ، جنگ و نفرت تا به کی
ما که از اول همه اولاد آدم بوده ایم
بعد با شمشیر و ترکش ، مرگ ذلت تا به کی
جنگ از آغاز خلقت یکه تازی کرده است
این همه فکر جدایی رو به سرعت تا به کی
می توان در اوج قدرت یک کمی آرام شد
تا به خود آییی که دیگر هتک حرمت تا به کی
زشت باشد هر که را در دل عداوت پرورد
مهربانی خوشتر است آزار و محنت تا به کی
عشق را فریاد کن تا گوش هستی بشنود
زندگی معنا پذیرد روز حسرت تا به کی
آسمانی می شوی با مهربانی خو کنی
بیش از این نامهربان ، در جنگ سبقت تا به کی
صلحجویان این شعر هم این گونه می گردد تمام !
رشته ها را پنبه کردن فوت فرصت تا به کی ‌
‌‌به امید وحدت ملی ، مشارکت همگانی ،صلح عادلانه داییمی وامنیت پایدار و همزیستی مسالمت آمیز تمامی اقوام برابر افغانستان.
عبدالرشید ناصری آسترالیا

>>>   اعتماد ملی به رهبری غنی و کرزی و طالب غیرممکن است.
از غنی و کرزی مدیریت بعید است چون آنان از روز اول حامی طالبان بودند و تا آخر حامی طالبان استند هدف کرزی و غنی قتل عام مردم غیرپشتون است و استقرار طالبان در شمال است طالبان در زمان اوج قدرت در افغانستان با پشتبانی تمام اردوی پاکستان نتوانستند شمال را اشغال کنند لیکن کرزی و غنی طی بیست سال اخیر با طرح و پرژه امریکایی پاکستان طالب را در شمال جا به جا کرده اند و هدف شان تصرف شمال و قتل عام مردم و قصب تمام زمین، خانه، دارایی و تمام زندگی شان است مردم شمال یا باید مقاومت کنند و یا همه چیز شان را باید از دست بدهند و در اسارت کامل زندگی کنند و یا افغانستان را ترک کنند هدف غنی، کرزی و طالب همین است
کرزی مهره اصلی سی آی ای امریکاست و از روز اول حامی اصلی طالبان بود. کرزی به دستور امریکا و پاکستان پلان تخریب تمام شمال افغانستان را از اردوی پاکستان و امریکا گرفت و طالبان را در شمال جابه جا کرد. کرزی تا به امروز بهمکاری مستقیم غنی از طالبان حمایت میکنند و قصد غنی و کرزی تخریب شمال و تصرف شمال توسط طالبان است. حملات اخیر طالبان به ولسوالی قیصار و جوزجان و غیره جزء این پروژه است. آنها با این پلان بامیان و غور و بادعیس را محاصره کرده اند و از آن طریق شمال را زیر حمله گرفته اند از طریق بدخشان به چین و آسیای میانه نفوذ میکنند. هدف نابودی مراکز مقاومت در شمال است. راه اصلی نجات مردم شمال اتحاد تاجیک، ازبک و هزاره در شمال است.

>>>   غنی کوچی اصلا ریس جمهور نیست۰ او ریس تقلبات دستگاه مفسد ارگ است۰
کوچی خودش دست نشانده وزیر خارجه امریکا است۰ نوکر های خارجی هم مثل خودش چند دزد و مفسد دیگری هستند که دور برش قرار دارند۰

>>>   غنی کوچی اصلا ریس جمهور نیست۰ او ریس تقلبات دستگاه مفسد ارگ است۰
کوچی خودش دست نشانده وزیر خارجه امریکا است۰ نوکر های خارجی هم مثل خودش چند دزد و مفسد دیگری هستند که دور برش قرار دارند۰

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است