روز (۱۶ جوزا) سالروز تاسیس کمیسیون حقوق بشرافغانستان است. این نهاد ضرورت و مشروعیت خود را افزون بر اندیشه و ارزش های انسانی و عدالت خواهانه، از متن قانون اساسی مبنی بر نظارت بر وضعیت حقوق بشر و کارکرد حکومت در رعایت حقوق بشر و توسعه ارزش های حقوق بشری، بدست آورده است.

توجه به حقوق بشر از نخستین روزهای فصل نوین کشور، امیدها و آرزوهای بسیاری در رعایت کرامت انسانی، تامین حقوق اقشارمختلف جامعه، به ویژه اقشار و افراد آسیب پذیر، تامین عدالت، بخصوص برای دادخواهی از قربانیان و بازماندگان آنان، پاسخگو ساختن نقض کنندگان حقوق بشر و پاسخگو ساختن حکومت در تطبیق قانون و عدالت، و در نهایت تسکین درد و رنج های بی شمار مردم رنج دیده افغانستان و انسانی ساختن فضا و ساختارها و سیاست در افغانستان، زنده ساخت.

حقوق بشر تا چندسال پیش در سیاست کلان ملی و بین المللی افغانستان بعنوان یک معیار غیرقابل چشم پوشی و شاخص اصلی سلامت و پذیرش هرنوع اندیشه، فعالیت، قانون گذاری، سیاست ورزی و حکومتداری مطرح بود و در محوریت قرار داشت. در آن شرایط دیدگاه و عملکرد نه تنها مخالفان، بلکه موجودیت نیروهای دموکراتیک و حتا حضور جامعه بین المللی در کشور مورد سنجش قرار می گرفت.

سخن کوتاه، با تاسف امروز در شرایطی قرار گرفته ایم که داستان پردازان ملی و بین المللی افغانستان "حقوق بشر" را کاملا از محوریت برنامه ها و فعالیت های خود در عرصه سیاست، جنگ، صلح و حکومتداری حذف نموده اند، و در غیبت " حقوق بشر" هرگونه تصمیم گیری، فعالیت و توافق را برای خود مجاز می دانند.

در وضعیت دگرگون گشته جاری، نقض گسترده حقوق بشر در تمام عرصه و بر همه اقشار و افراد جامعه با شدت و تکان دهنده ترین شکل ممکن جریان دارد؛ و هیچ گوشنوا و چشم بینایی بسوی قربانیان بی شمار وجود ندارد. مردم افغانستان مشکلات و سختی های بیرون از توصیف را در روزگاران خود بسیار دیده اند ولی هیچ وقت به اندازه امروز درباره سرنوشت امروز و فردای خود ناامید و سرخورده نشده اند.

وضعیت دردناک کنونی و چرخش منحط سیاست در کشور این گفته اخضر ابراهیمی نماینده سابق سازمان ملل متحد در دانشگاه کابل را، و آن هم در روزجهانی حقوق بشر در برابر دیدگانم عینیت بخشید که گفت: برای ما "عدالت" مهم نیست، "صلح" اولویت دارد. طالبان روزی باید در قدرت شریک شوند.
اما تجربه تا ریخی نشان داده است که صلح و عدالت، بدون حقوق بشر غیر ممکن است. بدون حقوق بشر چرخه نقض حقوق بشر ادامه خواهد یافت و قربانیان بیشتری را بکام خود خواهد کشید.

شکور اخلاقی

>>>   در سرای زندگانی جنگ قدرت تا به کی
این همه تعجیل کردن بهر ذلت تا به کی
با محبت دشمنی نابود و خنثی می شود
زندگانی بهر صلح است ، جنگ و نفرت تا به کی
ما که از اول همه اولاد آدم بوده ایم
بعد با شمشیر و ترکش ، مرگ ذلت تا به کی
جنگ از آغاز خلقت یکه تازی کرده است
این همه فکر جدایی رو به سرعت تا به کی
می توان در اوج قدرت یک کمی آرام شد
تا به خود آییی که دیگر هتک حرمت تا به کی
زشت باشد هر که را در دل عداوت پرورد
مهربانی خوشتر است آزار و محنت تا به کی
عشق را فریاد کن تا گوش هستی بشنود
زندگی معنا پذیرد روز حسرت تا به کی
آسمانی می شوی با مهربانی خو کنی
بیش از این نامهربان ، در جنگ سبقت تا به کی
صلحجویان این شعر هم این گونه می گردد تمام !
رشته ها را پنبه کردن فوت فرصت تا به کی ‌
‌به امید وحدت ملی واقعی ، مشارکت همگانی ،صلح عادلانه داییمی وامنیت پایدار و همزیستی مسالمت آمیز تمامی اقوام برابر افغانستان.
عبدالرشید ناصری آسترالیا

>>>   عدم رعایت 'حقوق بشر' یک درد ملی نه بلکه درد سراسری در دنیا است. آنانیکه از 'حقوق بشر' دم میزنند مخالفین درجه اول عدالت اجتماعی و اقتصادی ملت هایی خود و قاتلین ملیت هایی دیگر هستند. جنایات اروپایی ها، امریکایی ها (تیکه داران 'حقوق بشر' ) در کشور هایی مختلف برای غارت ثروت شان در حداقل سه قرن گذشته تا امروز تاریخ را به گریه می اندازد. حالا ما از نوکران این تیکه داران (عاشقان دموکراسی) تمنا 'حقوق بشر' بشمول حق زنده گی (صلح و آرامی)، عدالت اجتماعی و اقتصادی و ......داریم!!!
آنچه در دیگ است در چمچه میبراید.
آتش خاوری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است