انتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد اعلام کرد، این سازمان به تنهایی توانایی حل چالش‌های افغانستان را ندارد و داشتن چنین انتظاری از سازمان ملل واقع بینانه نیست.
گوترش با اشاره به مصارف صدها میلیارد دالر از سوی امریکا و جامعه جهانی در بیست سال گذشته در افغانستان می‌گوید که امکانات سازمان ملل متحد در مقایسه با گذشته برای حل چالش‌های افغانستان محدود است.

گوترش گفت: «فکر می‌کنم انتظاری که از ما دارند واقع بینانه نیست. ما کشورهای زیادی را در جهان دیده‌ایم که برای دهه‌ها با صدها هزار سرباز شان میلیاردها دالر را هزینه کردند و با همه این منابع در حل چالش‌های افغانستان ناکام بودند. اما اکنون تصور این است که سازمان ملل متحد بی‌آن همه پول بتواند این چالش‌ها را حل بسازد، این خیالی بیش نیست.»

همزمان با این، صندوق جهانی پول می‌گوید تا زمانی که مساله به رسمیت شناخته شدن کابینه سرپرست حل نشود، همکاری‌هایش را با این کشور قطع کرده است.
در همین حال، شماری از شهروندان کشور از ناداری و فقر شکایت دارند، مساله‌ی که در پی تحولات سیاسی اخیر افزایش یافته است.

طاهر، یکی از باشندگان کابل که کارگر روز مزد است، می‌گوید در ماه گذشته تنها دوازده روز برایش کار فراهم شده است. او می‌گوید که در خانه کرایی زندگی می‌کند و گاه گاه فرزندانش از سه وعده غذایی، تنها یک بار در روز غذا می‌خورند.
وی گفت: « فرزندانم مجبور هستند که از سه وقت نان تنها یک وقت را بخورند. پول که نباشد نمی‌شود غذا خرید. یک دانه نان را هم نانوا رایگان برای کسی نمی‌دهد، هر کس می‌داند و زندگی خودش.»

اسلام الدین، کارگر روزمزد، گفت: «ما صبح گرسنه از خانه بیرون می‌شویم و شب هم دوباره گرسنه به خانه می‌رویم. این مشکلات بالای روان ما هم تاثیر گذاشته است و در زندگی شخصی ما هم تاثیر بد گذاشته است. ما هر روز دست خالی از خانه می‌برآییم و دست خالی به خانه بر می‌گردیم.»

در همین حال، سعید خوستی عضو کمیسیون فرهنگی وزارت اطلاعات و فرهنگ کابینه سرپرست می‌گوید که تلاش‌ها برای جلب پشتیبانی جامعه جهانی به افغانستان ادامه دارند.
وی گفت: «در این بخش کار به شدت جریان دارد. ما انشالله شاهد خواهیم بود که وضعیت بهبود یابد. نمایندگان سازمان ملل متحد به ما وعده کرده اند که پول‌های مسدود شده افغانستان در بانک جهانی را دوباره به دسترس افغانستان قرار دهند.»

کد (9)

>>>   آقایون جامعه جهانی و سازمان ملل متحد ، شما ها توانایی اونو داشتند که افغانستان رو یه قرن به عقب بر گردانید و توانایی اونو رو ندارید که مشکل آنها رو حل کنید ؟ این چگونه عدالت است که در هیچ قاره دنیا همچون کشوری وجود ندارد مانن افغانستان که مردمش در چنین شرایطی خفقان آمیز که حتی مردمش در کشور خودشون امنیت جانی و آسایش ندارند همه در یک حالت در درگمی به سر می برند در چنین موقعیت و چنین شرایط سازمان ملل متحد چی کار باید بکند و چه برنامه‌ای در چنین حالتی رو باید در نظر گرفت ؟ که جامعه بر گردد به روال عادی و قبلی خویش و مردم افغانستان بتوانن به کار فعالیت روزانه خویش بر گردند مردم در اجتماع بتونن آزادانه فعالیت های اجتماعی و روز مره خودشونو رو از سر بگیرید ؟ و این چگونه انتقامی است که از مردم این سرزمین می گیرید ؟ از قرن نوزدهم به بعد ، زمانی که افغانستان رو توی قاره‌ای آسیا از بین دو قدرتی جهانی تقسیم و به بنام افغانستان تشکیل داده شد و هیچ گاهی هیچ کشوری نخواست به این کشور یه ملت آرام بدون درد سر بسازند همیشه آنها رو در گیر به موضوع بکنند تا همیشه به سر کله هم دیگه بزنن و همه‌ی از اقوام این کشور روی آرامش نبینند و دست های مخرب تفرقه بینداز و حکومت کن باید همیشه فعالیت خویش رو انجام بده و گر نه منافع شون از بین می‌رود و مردم بیچاره افغانستان باید تقاص منفعتی کشور های منطقه رو پس بده ؟ و تروریست های تکفیری داعش و طالبان رو توی 20 سال آنها پرورش دادن از آنها برای بهره‌برداری همچین روزی استفاده می کنند و فعلآ که مردم افغانستان در بحران مالی ، اقتصادی ، اجتماعی در گیر هستند و مانن ارواح مردگان متحرک و مردم دارن به زور نفس می کشند و دنیا باید بهشون پشت کند ؟ و همه شانه خالی می‌کند ، ؟ پس سازمان ملل متحد تنها شعار است ؟ پس کجاست ؟ که به داد بیوه زنان مردان فقیر و بی پول سر زمین بنام افغانستان برسن مردمانی بیچاره افغانستان دست کمک برای شما دراز کرده آنها حقوقی اولیه شونو می خواهید نه چیزی دیگر ، کار ،حقوق ماهانه ، در مقابل کار مزد ، فعلآ از کار خبری نیست ،نه کارمندان دولت و نه معلمان ،نه سربازان،نه ارتشی ها همه کشور سوت و کور و چجوری زندگی باید کرد ، زندگی خرچ دارد ، نمیشه که حرکت نکرد برکت دید ، ....آسمون هم کاری ازش ساخته نیست و قدرت خدایان زمین خیلی ها بی رحمانه تر از خدای آسمون است ، لطفاً دست به کار شوید از فاجعه انسانی یه کشور جلوگیری کنید مبادا مورد قهر و غضب کشور 32 میلیون دچار عذاب وجدان شوید .

>>>   مردم اوغانستان خود با فرهنگ سنتی قبیله ای قومی زن ستیز و عقب مانده کشور رو به قرن نوزده نی بلکه به قرن اول روان کردند
او مردم گرسنه بسیار طفل تولید میکنند
وزنش را زمین میگیرد روزیش را خدا

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است