در مسايل پولي در يك اقتصاد ملي از ديد اقتصاد ماكرو اكونومي، به خاطر حركت دادن چرخ درست اقتصاد ملي و اقتصاد بين المللي كه تجارت خارجي و داخلي در درون آن رگ تپنده بدنه اقتصاد أست، پول ملي و ارز خارجي نكته مركزي تصاميم دولت را مي سازد.

تعيین رژيم پولي كه متشكل از مقدار پول داخلي و ارز خارجي است، به منظور اقتصاد توليدي مناسب، دوران تجاري مناسب و بكار گيري خدمات مناسب و ايجاد مصونيت رژيم كار، عمده ترين أست.
در صورتيكه رژيم پولي معقولي سنجش نشود و عرضه پول داخلي بوسيله پول خارجي و توليد جذب نشود و يا پول داخلي و خارجي ارز در يك تناسب معقول مقداري قرار نگيرد حالات پولي چون انفلاسيون و ديفلاسيون را باعث مي شود كه براي برگشت به نكته تعادلي و نكته ماوراي تعادل كه معقوليت اقتصادي داشته باشد دست مي زند اين سياست پولي أست كه آنرا ريفلاسون ياد مي كنند. تنظيم بانكداري دهليز اين سازمان دادن ها است.

١- رژيم پولي:
در افغانستان رژيم پولي به ١٤٤ مليارد افغاني با انحراف مثبت - منفي، ده فيصد ماركيت واچ آنرا به رقم بيرون داده است كه ضريب سرعت پولي همان ٥ را به حساب نشسته اند بانك مركزي تا هنوز به اين سنجش نرسيده بود براي اينكه آنان سياستمدار پولي و بانكي نبودند، كه مي فهميدند.
به اين صورت مقدار پول در دوران پولي (١٤٤ مليارد افغاني) با درنظرداشت سرعت دوران پولي ٥ به رقم ٧٢٠ میليارد افغاني پول در دوران مي رسيد.

رژيم اسعاري كشور مطابق پول ملي به ١،٨ میليارد دالر به حساب آمد كه با همان سرعت به ٩،٠٠ میليارد دالر (دالر به خاطريكه در سال ٢٠٠١ تصميم گرفته شد كه ارزش افغاني بر أساس دالر تعيین شود و ٤٥ افغاني در مقابل يك دالر ارزش گذاري شد) مي رسيد.
بعد از قدرت طالبان، اولين ضربه رژيم پولي به خود در يك ماه برداشت و ٧٥ فيصد اين رژيم كه حدو ١٠٨ مليارد افغاني از جمله ١٤٤ میليارد بيرون آمد و بدبختانه كه ١،٨ میليارد دالر نيز از اقتصاد ما رخت بست.

حالا خلاي وسيله قدرت خريد يعني پول
افغاني ١.٨ میليارد بدون درنظرداشت سرعت دوران پولي ضريب ٥ و با در نظرداشت سرعت دوران پولي به ٧٢٠ میليارد را از بازار بايد بيرون رفته باشد، اين بزرگترين خلاي عرضه پولي در ٢٠ سال گذشته است، در زمان مجاهدين اينگونه خلاها توسط در پيش گرفتن سياست نشر پول جبران مي گرديد.

سير حركت ارزش پول افغاني در مقابل دالر در ٢٠ سال گذشته بطور متوسط بر اساس دوره حاكميت دولتي.
ارزش افغاني در اواخر حكومتداري اول كرزي به ٥٠ افغاني في دالر.
در دوره دوم ٥٦ افغاني في دالر بطور متوسط.
در اخير دوره اول داكتر اشرف غني به ٦٥ و بعدا به ٧٥.
در اخير دوره دوم به ٨٣ افغاني في دالر.
در آغاز دوره دوم طالبان ١٠٠.
و حالا به ٨٣ افغاني في دالر رقم مي خورد.

٢- سطح قيمت ها:
سطح قيمت ها بطور كلي ٦٢ درصد افزايش يافته أست اين در حالي است كه مقدار تقاضا كه تعيین كننده قيمت ها است به ٧٥ درصد كاهش (مصاحبه با فروشنده ها) است؛ ولي اين افزايش در مواد خوراكي رقم خورده كه سطح كلي قيمت ها نشان مي دهد.
قيمت هاي دارايي ثابت و لوكس افت بيسابقه مانند سال ١٣٧١ را نشاني مي كند. در تعداد موارد بالاتر از ١٠٠ را نشان مي دهد.
در صورت دوام چنين حالت بسياري از كالاها تقاضاي نخواهند داشت و سطح تقاضا براي آنان صفر خواهد شد و ارزش آنان از ديد تبادله كاملا از ديد تقاضا خواهد افتاد.

٣- سطح فقر:
سطح فقر را از دير زماني ماركيت واچ يا ديدبان بازار ٨٥ درصد وانمود مي كرد كه با واكنش تند دولت گذشته مواجه مي شد.
سال گذشته سطح فقر را داكتر غني ٩٠ في صد اعلان كرد و دولت از خر شيطان فرود آمد.
حالا سازمان ملل متحد سطح فقر را به ٩٧ فيصد اخطار گونه سرود، اين درجه فقر بعد از جنگ دوم جهاني نادر است و در افغانستان كاملا سابقه ندارد، شرم باد به آنانيكه رهبريت اقتصاد كشور را با میليارد ها دالر انجام دادند و بدون هيچ پرسشي ره خانه گرفتند و رفتند. خاموشي بين المللي، منطقوي بيشرمانه ترين خاموشي تاريخ است.
ولي نسبت شايد ملحوظات سياسي تعداد انسان هاي زير خط فقر را ١٦ میليون وانمود كرد.

نتيجه:
ماركيت واچ كه من آنرا از راه دور رهبري مي كنم به ارقام جديد دست يافتيم كه كاملا به مقدار پول وعده داده شده سازمان ملل متحد همخواني دارد.
بر اساس فقر ٩٧ درصدي حساب مي كنيم:
نفوس ٣٤ میليون.
هر خانواده ٦ نفر.

پس:
افغانستان داراي ٥،٥ میليون خانواده أست.
بر اساس ٩٧ فيصد فقر.
خانواده هاي فقير ٥،٣ میليون خانواده اند.
هر خانواده داراي شش نفر اند.

پس:
مردم داخل دايره فقر در افغانستان ٣١،٨ میليون شهروند اند نه ١٦ میليون.
جالب أست كه تنها ١،٦٥ میليون خانواده بيرون از دايره فقر اند.
اين امر عمق فاجعه انساني را نشان مي دهد.
ولي جهان كه مسبب چنين امر اند و عاملان داخلي كه خاينين ملي اند و تجاوزگران و تاراج گران منطقوي كه تطبيق كننده هاي تيوري فقير سازي همسايه اند بيشرمانه دم از كمك بشري براي ما مي زنند و زننده تر از آن از نام ما براي ما كمك مي طلبند، ما مي گريم و همسايه ها جشن پيروزي دارند.
خداوندا ما سزاوار چنين سزاي بوديم!؟

عشق آباد
سید مسعود

>>>   سید مسعود برادر ما تو ایران خون‌ گریه کردیم برای سقوط دوباره افغانستان به دست طالبان تاجیکستانیها هم‌ ناراحتن با اینکه مخالف دخالت ایران در جنگهای سوریه و عراق بودم اما موافق بودم ایران به افغانستان نیرو اعزام کنه هرچند میدونستم امکان پیروزی نیست چون ژنرالهای ارتش افغانستان امثال دوستم فرار کردن اگر فقط غنی فرار میکرد و ژنرالهای ارتش افغانستان با نیروهای تحت امرشون فرار نمیکردن اینجوری نمیشد حساب حکومتها از ملتها جداست حداقل در بین همسایگان افغانستان ، مردم ایران و تاجیکستان از پیروزی طالبان ناراحتند هرچند هرکس ذره ای وجدان داشته باشه ناراحته برای رویکار آمدن دوباره طالبان و حمله پاکستان به افغانستان

>>>   چرا آدمها اینقدر راحت چشم خود را به واقعیت میبندند؟
افغانستان بعد از ۴۰ سال جنگ ۳۲ میلیون جمعیت فقیر و اکثرا کم سواد دارد.
پاکستان کشوریست با ۲۳۰ میلیون جمعیت فقیر
پاکستان هم درگیرجنگ با هند و کم سوادی بوده و هست.
مردم پاکستان بزرگترین قربانی افراطی گری اسلام وهابی هستند در حالی که تا ۴۰ سال پیش مردم پاکستان اصلا درگیر تندروی و اسلام سیاسی و غیره نبودند.
در اثر فقر و جنگ سیاستمداران و حاکمان هر دو کشور حاضرند در برابر پول به ملت خود خیانت کنند.
پول را چه کسی میدهد؟ عربستان، قطر، امارات...
به دستور چه کسی میدهد؟ سرمایه داری غرب
چه کسی سود می برد؟ کارخانه های اسلحه سازی، شرکت های نفتی و سرمایه داران بانکهای جهانی
چه کسی میبازد؟ مردم عادی تمام این کشورها و حتی اکثر سران احمق آنها

راه حلش چیست؟ خیلی ساده: جنگ نکنیم! و سعی کنیم حداقل خوراک و پوشاک خومان را تولید کنیم. هیچ دین و مذهبی جنگ و حمله را توصیه نمیکند مگر هنگام دفاع .جنگ همیشه دو بازنده دارد. برنده کسی است که منتظرمیماند تا دو طرف جنگ ضعیف شوند و راحت غنایم را ببرد. اگر مردم آسیا و آفریقا بعد از جنگ جهانی دوم فقط با همدیگر جنگ نمیکردند تا حالا اقتصاد آمریکا و اروپا ده بار ورشکست شده بود.
طالب و غیره خودشان بعد از یک دوره صلح و آرامش مجبورند نظم و تمدن پیشه کنند ....

>>>   بیشرم شما رسانه ها نویسندگان و تحصیلکردگان هستید که با خودخواهی و لجبازی خود جامعه را بیشتر و بیشتر به سمت قومی شدن ونفرت قومیتها حتی از کودکی به یکدیگر شدید و مساءل کوچیک گذشته رو هم انقدر پایش را وسط کشیدید و مشغول تفرت پراکنی قومی شدید که نگذاشتید مردم متحد شوند.حالا با بیشرمی از نفرتی که شما در همین رسانه ها بین مردم باعث و بانی آن شدید.زمانیکه جامفه جهانی اینجا بود فریاد میزدید که ما مستعمره شدیم غلام چهل کشور شدیم حال که رفتند میگویند چرا رفتند.این شاهکار شما آقایان است.بیشرم شما هستید که بجای رفع کدورتها بر آتش نفاق تیل ریخنید در این بیست سال

>>>   اولین اظهارات رسمی ملابرادرازحبس خانگی درکابل.
اسلام علیکم ورحمت اله وبرکاته.شرایط اینجا خیلی ها بهترازشرایط حبس درپاکستان است.سیاست درافغانستان همینگونه است.یاتخت است ویاتابوت.گله ندارم،درفکرتخت بودم وبه سوی تابوت روان هستم.
ارش

>>>   اگر تمام پول جهان را در افغانستان بریزند پاکستان دزد و گرسنه را سیر کرده نمیتواند

>>>   تا موقعی که پایه های سیاسی ملی و دموکراتیک و بر اساس صلح و منافع ملی در کشسور حاکم نباشد، اقتصادی جوابگو بر نیازهای مادی مردم کشور نیز بدست نخواهد آمد.

>>>   با امدن طالبان عزراییل تقعد کرد و میکایل ع بسیار غریب شد و ضرورت به اسراییل ع محسوس است!
این هم رازقیکه غیر نان خشک چیزی دیګر ندارد و مجبور به مراجعه به اسرایل شد!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است