بحث اول: خروج غیر مسوولانه یعنی چه؟
وقتی امریکا تصمیم گرفت که افغانستان را ترک بگویند، عواقب خروج شوروی ها در دهه ۸۰ از افغانستان بدون رسیدن توافق سیاسی با مجاهدین در چهارچوب مصالحه ملی دولت نجیب الله به عنوان یک درس در پیش چشمان کارشناسان امریکایی قرار داشت. بنا خروج مسوولانه به عنوان یک راهکار مناسب برای رهبران کاخ سفید توصیه شد. خروج مسوولانه یعنی، خروج آبرومندانه بعد از توافق صلح میان دولت افغانستان و طالبان. اما ترامپ و بایدن راه خروج غیر مسوولانه را انتخاب کردند.

بحث دوم: خروج بدون توافق شوروی ها با مجاهدین از افغانستان؛
گورباچف در اوج جنگ سرد تصمیم گرفت که از "زخم خونین افغانستان" نجات یابد. سه سال تلاش نمود که از طریق مصالحه ملی حکومت نجیب الله با مجاهدین زمینه خروج شوروی را بگونه آبرومندانه مساعد سازد، ولی موفق نشد. سر انجام در ۱۵ فیروی ۱۹۸۹ بدون توافق با مجاهدین از افغانستان خارج شد. انتظار می رفت که حکومت نجیب در ظرف چند ماه سقوط کند، ولی برخلاف پیشگویی ها سه سال به تنهایی و بدون حضور نظامیان شوروی از دست آورد های نظام دفاع کرد.
به دو دلیل نظام از خود دفاع کرد: نخست، رهبری کشور و ارتش و حزب مردانه و قاطعانه از نظام دفاع کردند.
دوم، با خروج شوروی ها مجاهدین جنگیدن با مردم خودش مشروعیت شانرا از دست دادند. ولی در نتیجه اختلافات داخل حزبی و خیانت رهبری و فرار نافرجام رییس جمهور رژیم فروپاشید.

زمانی دونالد ترامپ تصمیم گرفت که با یک تویت بدون توافق با دولت غنی و مذاکره با طالبان از افغانستان نیروهایش را بیرون کند، برایش مشورت دادند که خروج بی توافق خیلی خطرناک و شرم آور خواهد بود مثل زمان شوروی ها. باید قبل از خروج میان دولت و طالبان مذاکرات صلح را مدیریت کرد و با عقد یک توافقنامه سیاسی بین الافغانی زمینه خروج آبرومندانه از افغانستان را مساعد ساخت.
ترامپ با بی میلی با مذاکرات صلح تن داد. چنانچه حتی در جریان مذاکرات صلح در دوحه به نتیجه دلخواه مذاکرات شک و تردید داشت و بار ها این جمله را در رسانه ها می گفت" ببینیم که چه میشه!"

بحث سوم: بازی خلیلزاد به سرنوشت افغانستان و آبروی امریکا؛
وزارت خارجه آمریکا زلمی خلیلزاد را بحیث نماینده امریکا برای صلح افغانستان مامور ساخت و دست باز به او داد. ترامپ با آنکه خلیلزاد را یک شیاد غیر قابل اعتماد می دانست، ولی سرنوشت و حیثیت جهانی امریکا و افغانستان را بوی سپرد. خلیلزاد این فرصت کم نظیر را از خدا می خواست تا آجندای طالب پرستی خود را و مجازات مردم افغانستان و عقده انتقام سرکوب طالبان در ۲۰۰۱ توسط نیروهای امریکایی به کمک جبهه مخالف طالبان را از امریکا بگیرد و با سر افگندگی ارباب و ولینعمت خود را بدست طالبان اخراج کند. رهبران کاخ سفید حتی نتوانستند بازی پیچیده و مشکوک خلیلزاد را درک کنند.

به گفته نیو یورکر رهبران حتی کاخ سفید نتوانستند مکالمات مخفی و سری خلیلزاد با طالبان و پاکستان را ردیابی کنند. اینکه چگونه خلیلزاد با هنر شیادت خود توانست اربابان خود ترامپ و بعدا جوبایدن، رهبران کاخ سفید را متقاعد ساخت که توافق نامه ذلتبار امریکایی کش را امضا کنند، یک بحث و داستان طولانی است که گوشه آن در نیو یورکر و کتاب بولتون ذکر شده است.

واقعیت این است که در اوایل مذاکرات صلح، طالبان و پاکستان حتا حاضر بودند، که با کمترین امتیاز در قدرت با دولت غنی شریک شوند، ولی خلیلزاد توقعات و امتیازات آنان را تا سطح سرنگونی و تسلیمی دولت غنی بلند برد.
واقعیت این است که خلیلزاد ضعف اداره ترامپ را خوب می دانست که ترامپ به هر قیمت می خواهد از جهنم افغانستان بیرون شود. بناء خلیلزاد طالبان را تحریک و راهنمایی کرد که هر امتیازی که از آمریکا بخواهند بشمول تسلیمی افغانستان به طالبان، آمریکا حاضر است. خلیلزاد روابط گرم میان طالبان و ترامپ برقرار کرد و حتی ترامپ با افتخار شخصا می خواست میزبان ملا برادر در امریکا باشد و بار ها با ملا برادر صحبت تلفونی می کرد و از سر سختی و زیرکی طالبان تمجید می کرد. این در حالی بود که ملا برادر یک ملای کهنسال، کم سواد و زندانی آی اس آی بود ولی خلیلزاد از او شخصیت سیاسی به گفته ترامپ "زیرک و سخت سر" و قرار بود جانشین اشرف غنی رهبر افغانستان شود.
سر انجام مطابق به توافقنامه دوحه امریکایی ها "فرار توافقی" ذلت بار انجام دادند.

پرسش اساسی این است که کدام فرار بهتر بود: "فرار توافقی" آمریکایی ها و یا فرار بدون توافق شوروی ها؟
در فرار توافقی امریکا، افغانستان دست بسته به تروریستان تسلیم داده شد، ولی در فرار بدون توافق شوروی ها دولت نجیب دست بسته به مجاهدین تسلیم داده نشد و دولت نجیب خودش تصمیم گرفت که از خود دفاع کند.
اگر ترامپ با یک تویت نیروهایش را بدون توافق با دشمن از افغانستان بیرون می کشید، نه امریکا تا این حد بشکل ذلت بار تحقیر می شد و شاید نه افغانستان به فاجعه امروزی تا این حد مواجه میشد.

اگر اشرف غنی مثل نجیب صادقانه و قاطعانه دفاع می کرد، نیروهای کافی، انگیزه کافی برای دفاع از نظام وجود داشت و طالبان هرگز نمی توانستند مثل سناریوی تسلیمی دوحه و خیانت و فرار غنی در ظرف چند هفته تمام افغانستان را با چند انتحاری و موترسایکل سوار بگیرند. اما در سناریوی خلیلزادی یعنی "فرار توافقی" امریکا ۳۵ میلیون انسان دست بسته به دشمن تسلیم داده شد. در نتیجه کشور به جهنم تروریزم در کره زمین تبدیل شد.
کاش آمریکایی ها و اشرف غنی بدون تسلیمی افغانستان به تروریستان فرار می کردند، شاید مردم افغانستان تا این حد گرسنه و بیچاره نمی شدند.
کاش بجای خلیلزاد، شیاد پیشه یک آمریکایی صادق مذاکرات صلح با طالبان را به پیش میبرد، شاید نه مردم افغانستان تا این حد تباه می شدند و نه هم آمریکا تا این سطح بی حیثیت در جهان میشد.

هارون امیرزاده

>>>   " انتظار می رفت که حکومت نجیب در ظرف چند ماه سقوط کند، ولی برخلاف پیشگویی ها سه سال به تنهایی و بدون حضور نظامیان شوروی از دست آورد های نظام دفاع کرد." اگر خفاش های بکوف (ببرک کارمل وطن فروش) مانند عظیمی و جنرال ها، کشتمند، فرید پنجشیری، وکیل و .......خیانت نمی کردند بدون شک تا حال اشرار سرگرم کار مواد مخدر خود بودند.
آتش خاوری

>>>   اصل قصه در دیگر جای است.
من در همین سایت افغان پیپر یک روز یک بیانیه ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان را خواندم که او چنین نوشته بود:
مردم ما را متهم میکنند که چرا بت های بامیان را انفجار دادید؟
افغانستان یک کشور اسلامی است.بت های بامیان چرا در افغانستان باشد؟
مردم ما را سرزنش میکنند که چرا بالای مردم بزور نماز خواندید؟
نماز یک رکن اساسی اسلام است.آیا شما مسلمان نیستید که نماز نمی خوانید؟
مردم ما را متهم میکنند که چرا یک زن را در ستیدیوم به قتل رساندید؟
در دین اسلام قصاص وجود دارد.قاتل چه مرد باشد و چه زن،نظر به شریعت اسلام باید قصاص شود.
و در آخر مردم به ما میگویند که چرا با دولت اشرف غنی مصالحه نمی کنید؟
دولت اشرف غنی یک دولت دست نشانده اشغال است.ما چه قسم با او مصالحه کنیم؟
آیا مجاهدین با حکومت دست نشانده روس ها،یعنی حکومت داکتر نجیب مصالحه کردند که ما با حکومت اشرف غنی مصالحه کنیم؟
این خلاف شریعت اسلام است.
این مصاحبه ذبیح الله مجاهد به تمام فرقه ها و قول اردو ها و رهبران جهاذی سابق که حالا تحت حکومت اشغال رندگی میکردند،مانند اسمعیل خان و عطا محمد نور و غیره رسید،از شرم زیر آب و عرق شدند و طور نمایشی سلاح گرفتند که ما در مقابل طالبان میجنگیم،اما به مجردی که طالبان به شهر ها رسیدند،همه شان دو دسته شهر ها را به طالبان تسلیم دادند و دست های خود را به بالا کرده دعا کردند که خدایا ما را ببخش که ما گنهکار شده بودیم و خبر نداشتیم.
حالا دیگران چپ هستند و کرزی خود را طرفدار طالبان نشان میدهد و خواهان برسمیت شناختن طالبان توسط جامعه جهانی است.
این بدان میماند که یک نفر در مسجد جواب چای کرده باشد و حالا دعوی کند که مرا بگذارید که در مسجد در صف اول نماز بخوانم.

>>>   سلام هم وطن
سخن امام حسین علیه سلام است
کفتن ای مردم کوفه اکر دین نداشتید آزاد مرد باش
این سخن در تمام ملت افغانستان است
آمریکاه شیطان است حیله کر
طالبان شیاطین است مکار
هردو سری یک خوگ است
هردو بی رحم آدم کش
آنها شهوت باز شراب
طالبان بچه باز چرسی
هردو ابلیس خون خوار در جهان
این شیاطین ها بنام مسلمان
آن شیطانها بنام دموکراسی
این دورغ است آمریکاه را طالبان شکست داد
بین این شیطانها این ساخت باخت است

>>>   امیرزاده صاحب در کابل مردم تمام اساسات منزل خود را میفروشند نان برای خوردن بگیرند

>>>   از همین کلمه سطح آگاهی نویسنده معلوم است
یک آمریکایی صادق!!!!!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است