راهكار براي ٥ پنج میليارد دالر درخواست شده از جانب ملل متحد براي افغانستان:
ملل متحد بازهم پنج میليارد ديگر را براي افغانستان روي برگ هاي كاغذ جمع آوري كرد، به اين صورت مي توان پول هاي جمع آوري شده در لاي دوسيه ها و كتاب هاي تصاويب اين سازمان و پول هاي زنداني شده در غل و زنجير به يك رقم جالب سرزد.

١- مبالغ كمكي تياتري به افغانستان:
١- ٩،٥ میليارد دالر مسدود شده
٢- ١،٨ میليارد دالر در صندوق آ، آر تي، اف
٣- ٨ میليارد مبالغ تمويلي ٧٠٠٠ پروژه انكشاف ملي
٤- ٨ میليارد دالر تصويب كمك شوراي امنيت سازمان ملل متحد
٤- ١،٢٥٠ میليارد دالر كمك هاي جهان به افغانستان كه ٦٥٠ میليون آنرا المان متقبل شد
٥-٤٥٠ میليون بسته كمكي صندوق وجهي بين المللي
٦- نمي دانم چند دينار هههه صندوق اعانه عرب ها
٧- پنج میليارد دالر كه ديروز ملل متحد درخواست كرد و هيچ كشور با آن مخالفت نه نمود.

٢- گفتني مبرم:
حالا كمك هاي كاغذي كه سر شوخي با افغانستان صورت گرفته و مانند يك تياتر تنها صحنه سازي است مي رسد به رقم گيج كننده براي افغانستان ٣٣،٥٥ میليارد دالر كه اگر به افغانستان برسد جاي تشويشي باقي نخواهد گذاشت.
ولي نمي رسد كه نمي رسد براي اينكه خدنگ سياست در نيمه راه در كمين است و كمر اقتصاد را بدرز كشيده و فريادش را به خدا رسانيده است.

٣- راهكار براي پنج میليارد كه تازه ملل متحد از جهان براي افغانستان در خواست كرد:
فرضيه:
الف- اين پنج میليارد دالر به افغانستان داده مي شود و مشكل ندارد.
ب- نفوس ٣٤ میليون فرض شده گرچه عمران خان صدراعظم / نخست وزير همسايه شرقي ما را ٤٠ مليون مي خواند.

با درنظرداشت فرضيه بالا راهكار را براي چگونگي توزيع طرح مي كنيم:
٣-١ كتگوري هاي معين آسيب پذير را نشاني مي كنيم
اين كتگوري هاي آسيب پذير به پنج بخش دسته بندي مي شوند.
آسيب شناسي:
- ٣٥٠٠٠٠ كارگران صنعتي و بلوسيله آن فابريكه هاي از پا افتاده
- ١٠٠٠٠٠٠ يك میليون كارگران ٧٠٠٠ پروره انكشاف ملي كه حركت روستايي را بوجود مي آورند
- ١٤ میليون انسان كه در دايره اول فقر قرار دارند
- ٣،٥ میليون انسان طفل كه در خطر مرگ قرار دارند
- مامورين و معلمين. به منظور حركت دادن سكتور خدماتي
در مجموع حدود ١٨ میليون ٣٥٠٠٠٠ نفر آسيب پذير ترين افراد نشاني مي شود كه در برگيرنده تمامي خانواده هاي ٥،٥ میليون خانواده افغانستان مي شود.

زمان: براي دوماه
دليل:
١-در دو ماه چرخ اقتصاد در حركت خواهد آمد
٢-توليد دوباره براه خواهد افتاد
٣- سطح مصرف بلند رفته تقاضاي موثر در بازار ايجاد خواهد شد
٤- ايجاد و بلند رفتن تقاضاي موثر در بازار باعث عرضه بيشتر شده و خلاي عرضه توليدات داخلي كوچك تر خواهد شد.

راهكار توزيع:
فرضيه:
٢٠٠ دالر معادل ١٠٥٠٠ افغاني
حالا:
١-كارگران صنعتي
٣٥٠٠٠٠ كارگر = ٧٠٠٠٠٠٠٠ هفتاد میليون دالر
٢-كارگران پروژه هاي انكشاف ملي كه تمامي آنان روستايي اند
١٠٠٠٠٠٠ كارگر =٢١٠٠٠٠٠٠٠ دوصدو ده میليون دالر
٣- اطفال سوتغذي
٣،٥ مليون = ٧٠٠٠٠٠٠٠ هفتاد میليون دالر
٤- كتگوري فقير درجه اول:
١٤ میليون = ٢،٨٠٠٠٠٠٠٠٠ دو میليارد هشت صد مليون دالر.
مجموع چهار كتگوري:
٣،١٥٠،٠٠٠٠٠٠سه میليارد و يك صدو پنجاه میليون دالر مي شود
٥- معلمين و مامورين دولت:
١،٢٥٠٠٠٠٠٠ يك میليارد و دو صدو پنجاه مليون دالر
٦- ملل متحد براي مصارف توزيع براي كارمندان ملل متحد ٦٠٠ مليون دالر را اختصاص داده است

حرف كليدي:
اگر واقعا چنين مبلغ راهي كشور شود در ظرف دو ماه علاوه از اينكه مردم افغانستان از دايره فاجعه بيرون مي روند و تنها به فقر شديد تن مي دهند، ماشين سكوت كرده اقتصاد به حركت مي آيد و توليد خود درآمد زا مي شود و درآمد ها سطح مصرف را بلند مي برد.
ولي:
گمان اين است كه پنج میليارد ديگر نيز در سبد وعده هاي افغانستان افزود مي شود.

افغانستان محل تجمع وعده هاي میليارد دالري است.
ما بر تريليون ها دالر ثروت زير زميني و معادن خودمان
و بر میليارد ها دالر وعده هاي ديگران گرسنه خوابيده ايم.
گرسنه پر زور همين است.

استاد مسعود

>>>   استاد گرامی خداوند شما را حفظ کند چون دوران پسا طالبان را هم در پیش داریم و به شما نیاز داریم.

>>>   به موضوع خوبی اشاره نمودید

>>>   ۱.قانون دو فرزندی مثل چین در افغانستان وضع شود.
۲. نصف این پول برای خرید مواد خوراکه و توزیع آن از طریق کوپون برای مردم در نظر گرفته شود.
۳.نصف باقیمانده پول در عرصه زراعت و مالداری سرمایه گزاری شود، تا افغانستان خود کفا شود.
۴. با در نظر داشت رشد تولید در سال آینده، این کمک ها سی فیصد و سال بعد شصت فیصد و سال سوم نود فیصد و سال چهارم بعد از خود کفایی افغانستان کاملاً قطع شود.
اما ملل متحد و جامعه جهانی این کار را نمی کنند.
زیرا همانطوری که بیست سال در افغانستان جنگ را بخاطر گرفتن بودجه ادامه دادند،حالا افغانستان را نیز بخاطر گرفتن بودجه هرساله،خود کفا نمی سازند و ارسال ملیارد ها دلار خورد و بزد میشود.
یک راه جلوگیری از خورد و برد عبارت از ثبت آن لاین کمک ها است که هم توسط جامعه جهانی و هم توسط دولت طالبان و هم توسط مردم کنترول شود. اما ملل متحد و دیگر انجمن های خیریه، بخاطری که جلو سؤ استفاده شان گرفته میشود،این کار را نمی کنند.
در مورد انتخابات نیز من چنین پیشنهاد نموده بودم که بعد از ختم رای گیری،رای ها در محل حساب شوند و جدول نتایج در محل نصب شود تا تمام مردم ببینند و بعداً کاپی آن داخل صندوق شده به مرکز انتقال داده شود. اما این کار را نکردند.
به روس ها پیشنهاد کردم که بخاطر قطع حملات اشرار و یا مجاهدین از پاکستان،سرحد پاکستان کاملاً بسته شود،نکردند.
به امریکایی ها پیشنهاد کردم که بخاطر قطع جملات طالبان سرحد پاکستان کاملاً بسته شود،نکردند.
حالا خود پاکستان بخاطر جلوگیری از پروبلم های آینده با دولت طالبان،سرحدات خود را کاملاً سیم خاردار میگیرند.
یک کشور و یا یک دولت تا رمانی که خودش منافع خود را درک نکند و خودش برای رفاه مردم اش کاری نکند،دیگران تنها با کمک نیم و نیم کله که با خورد و برد همراه باشد،نمیخواهد که همه پروبلم های این کشور را حل و فصل کند و یا هم نمیتواند.

>>>   با درود بر همه خوانندگان: یک مصرع از میرزا عبدالقادر بیدل به ذهنم رسید:
بس که میجوشد زاین دریای حسرت حب جاه
قطره همسای حبابی دارد از شوق کلاه.پ
آقای مسعود!
این شعر درمورد شما خیلی خوب مصداق پیدامیکند که خودتان خودرا" استاد" میگوئید! به به به! کاش شما درتواضع و زمین نگری انسانی شاگرد میبودید تا درجای دیگر"استاد" میشدید!
زیگموندفروید سخنی زیبائی دارد که میگوید"اگر پدران ومادران دراول وجامعه دربعدازآن شیوه تربیت انسانی را پیشه کنند، احساس خود کم بینی ازیکطرف وجاه طلبی ازطرف دیگر در ذهن انسان میمیرد"

>>>   افغانستان اقتصاد چند بعدی دارد. اولین کاری که حکومت طالبان باید مد نظر بگیرند بلند بردن نقش سکتور دولتی میباشد. حکومات نا بکار تنظیم‌های هفتگانه در 1992-1996 و بعد از آن طالب ، کرزی و اشرف غنی برای اقتصاد افغانستان ضربات اساسی را وارد کرد. جهادی ها چون به جز چور و چپاول و تخریب ملت چیزی غیر از این از پاکستانی ها نیاموخته بودند ، طالب هم که آمد بیسواد مطلق بود و بعد آن امریکایی وارد کارزار افغانستان شدند . اولین گامی را حامد کرزی بیسواد برداشت نقش سکتور دولتی را تقریبا از بین برد و همه چیز را بنام اقتصاد لیبرال و مارکیت آزاد به ترحم یک تعداد دزدان داخلی و خارجی گذاشت. از هر گوشه افغان‌ها بنام اقتصاد دان و اکادمیسین مثل سیل به کشور سرازیر شدند هر کدام خود را فیلسوف اقتصاد و حقوق فکر می‌کرد در نتیجه به جز فعال ساختن یک تعداد کارخانه ها ی شخصی آنهم توسط سکتور خصوصی دگر همه بنیان اقتصادی کشور فروپاشی. هزاران کارمند ، وظایف شانرا به خاطر پروسه خصوصی سازی از دست دادند ، برای جذب آنها دولت هیچ گزینش دگر نداشت و با وجود سرازیر شدن میلیارد ها دالر به مردم آسیب پذیر یک دالر هم داده نه شد بر عکس یکتعداد مثل گرگان درنده در پست های بلند قرار گرفتند . بیسواد ترین افراد از امریکا و اروپا و هم بیسواد ترین افراد از جهادی های دزد، به کار های مهم گماشته شدند ، آنها برای شان بلند ترین معاشات راتعیین کردند حتی خانه های فامیل های شانرا برای بود ‌باش خویش به حساب دولت به کرایه گرفتند و هزاران دالر را هم بخاطر ترمیم خانه ها که برای این شهزادگان قابل زیست باشد از بودجه دولت خارج نموده و بین خود تقسیم کرده و به جیب زدند.
قلبا مخالف طالب بخاطر تک روی و نقض حقوق زن استم ولی شفافیت را در کار شان احساس می‌کنم . امید که طالبان از کجروی های حکومات دست نشانده امریکا درس گرفته باشند و در توزیع دارایی ملت ، نصب افراد در کرسی های مهم دولتی و احیای اقتصاد در هم شکسته و بازسازی کشور
به ملت افغانستان تکیه کنند به آنها اعتماد کنند ...این یگانه راه برون رفت از معضلات اقتصادی و اجتماعی است ،باقی مسایل شاید راه حل پیدا کند.
مردم افغانستان هیچ اعتمادی به فراریان حکومت قبلی ندارند از تورن اسماعیل شروع تا یونس قانونی و ملا امرالله صلح و غیره ...
طالب هیچ ضرورتی ندارد و نباید داشته باشد که یکبار دگر در پای مذاکره با کسانیکه بیست سال تمام ملت را به گروگان گرفته بودند در تهران و جای دگر مذاکره کند. این افراد نمایندگان ملت نیستند اینها پهلوانی استند که چت شده و بازی را به قیمت خون ملت بیچاره باخته اند.
بهترین مرجع برای طالبا مردم افغانستان آیت . انهاییکه در داخل کشور اند ، از تاجیک تا هزاره ، از پشتون تا بلوچ ....در بین این افراد بهترین کادر های وطنپرست است که امروز وظایف شانرا از دست داده اند و برای کسب روزی حلال شور نخود و کچالو میفروشند دست فروشی میکنند ، اینها نمایندگان اصلی مردم استند ،باید طالب به همینها مراجعه کند. ضرورت نیست که مصارف اضافی برای رفت و آمد های بی نتیجه به کشور های همسایه غرض مذاکره با جبهه مقاومت و یا کسان دگر صورت گیرد.
سینا

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است