در پاکستان موضوع قدرت، قصه حضور فرد در چوکی صدارت نیست، بلکه منافع ملی یک سیستم تعریف شده ای است که افراد می آیند و در همان زنجیره قدرت نقش آفرینی می کنند و زمانیکه رفتار حکومت بر منفعت ملی شان استوار نبود، شمشیر تیز فوج (ارتش) بر گلوی شان گذاشته می شود و مدتی وضعیت حالت فوق العاده را به خود می گیرد و دوباره همه چیز به جای اصلیش برگشتانده می شود!

خوب است برای رفتن و یا ماندن عمران بخاطر سیاست های مداخله گرایانه پاکستان در قبال افغانستان، جو گیر نباشیم!

همه ی دنیا تعریف و باز تعریفی از منافع ملی خود دارند و به دنبال نقش آفرینی خود در بستر سیاست های منطقه ای و جهانی هستند، چنانچه دیدید، همینکه معادله جنگ در اوکراین به نفع دنیای غرب تغییر کرد، مساله تیرگی روابط بین پاکستان و امریکا، با خلع قدرت عمران خان، منجر به ایجاد نزدیکی مجدد پاکستان و غرب و فاصله گرفتن دوباره این کشور از روسیه خواهد شد تا پاکستان همچنان کمک های بیشتر جهانی را به عنوان شریک استراتژیک دنیای غرب در منطقه، تصاحب کند.

این سیاست مداران و دولت مردان ما بودند که از تحولات منطقه یی و جهانی نیاموختند و همیشه ملت ماندیم که دست ما در زیر سنگ دیگران باشد.

سید اشرف سادات

>>>   هیچ کشوری در دنیا به اندازه ما منافع ملی کشور را فدای ایدئولوژی ارتجاعی واحمقانه جمعی افراطی نکرده است.
دنیا با سرعت نور به سمت پیشرفت در دانش وفرهنگ و ما تکبیرگویان به دنبال مشتی متوهم وشبه دیوانه روان استیم. دنیا به پیش و ما عقبگرد به سالها و قرنهای پیش از پارینه سنگی!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است