واشنگتن ٨ ماه پس از شكست و فرار عساکرش از کابل، سیلی محکم و تلافیجویانه اش را به صورت عمران خان در اسلامآباد حواله کرد که سرخی آن در سیمای و صدای رییس ارتش پاکستان نمایان گشت | ||||
تاریخ انتشار: ۰۷:۰۳ ۱۴۰۱/۱/۱۸ | کد خبر: 170038 | منبع: | پرینت |
واشنگتن ٨ ماه پس از شكست و فرار عساکرش از کابل، سیلی محکم و تلافیجویانه اش را به صورت عمران خان در اسلامآباد حواله کرد که سرخی آن در سیمای و صدای رییس ارتش پاکستان نمایان گشت.
جنرال قمر جاوید باجوه در پی ماجرای جدایی طلبان بلوچ، و اتخاذ سیاسیت بی طرفی در جنگ اوکراین و جدی شدن اجرای طرح سلب اعتماد عمران خان در پارلمان پاکستان، در واکنش همسو بافشارهای سیاسی غرب، تهاجم روسیه به اوکراین را یک فاجعه بزرگ علیه یک کشور کوچک خوانده خواهان توقف فوری آن گردید. او در عین زمان خواستار هرچه بیشتر تحکیم و توسعه روابط و تعاملات با ایالات متحده امریکا، شد.
این در حالی است که قبلبرآن عمران خان صدراعظم جمهوری اسلامی پاکستان در قبال جنگ اوکراین اعلام بیطرفی نموده بود. او تنها زعیمی بود که در آغازین روز های تهاجم روسیه به اوکراین به دیدار ولادمیر پوتین زعیم فدراتیف روسیه شتافت، متعاقباً مثلث چین - پاکستان - روسیه را برای جلب حمایت منطقهای از افغانستان و بسی بازی های سیاسی پیچیده و جا طلبانهٔ دیگر که به ذایقهٔ رهبران انگلیس و امریکا خوش نیامد.
از همه مهمتر اینکه واشنگتن، اسلام آباد را عامل و متهم درجه یک شکست و سبوتاژ افتضاح آمیز نقشه راه انتقال مسالمت آمیز قدرت در افغانستان، می داند که برای دم و دستگاه سیاسی استخباراتی ایالات متحده کاملاً غیر مترقبه و شاک دهنده بود.
با این وصف، به نظر من؛ تنش و تلاطم سیاسی ای که حکومت عمران خان امروز به آن دست و گریبان است و تا سرحد سقوط، استیضاح و رای عدم اعتماد از سوی پارلمان آن کشور پیشرفت، از تبعات بی مبالاتی و کلانکاری عمران خان در بازیهای کلان جهانی است که بازیگران اصلی نظام بینالملل، میدان سازی و تعیین کننده نقش برای بازی کشورها در این میدان را در حیطه قدرت و صلاحیت خود تلقی می کنند.
بازیگران قدر قدرت نظام بینالملل علی رغم آن که یک نظام تک قطبی انارشیک در آن حاکم است، برای تعاملات و نقشآفرینی، کشورهای جهان سوم و جهان دوم در محیط بین الملل مطابق قد و قواره این کشورها، حد و اندازه قایل اند. همینطور در بسی موارد دیگر مانند، تولید صنایع سنگین نظامی و انرژی هستهای، و خرید و فروش آن قالب های مطابق میل خود شان را ریخته اند.
نتیجه اخلاقی:
تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف
مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی
مهندس توریالی غیاثی
>>> جناب مهندس توریالی غیاثی، قبل از اینکه آمریکا و پاکستان... را متهم کنید در کشور افغانستان و یا در دیگر کشورهای مسلمان یک حاکمیت ملی و ثبات سیاسی و قانون مستقر بکنید، آنوقت اگر کم آوردید آمریکا و زمین و زمان را مقصر و مسئول بکنید، کشورها ما حتی توان تولید گندم و نان خالی و سیر کردن شکم مردم داخل را ندارند، ما را به سیاستهای آمریکا و غیره چکار؟ هرکه نان از عمل خویش خورد --- منت از حاتم طایی نبرد.
>>> غیاثی صاحب محترم،
جایگاه خود شما در معادلات جاری افغانستان در کجاست؟؟
شما با طالبان استید یا ضد طالبان یا همفگر طاابلان یا مقل همیشه راه جهاد و مقاومت؟
>>> سال پیش صدام حسین دیکتاتور ریاست جمهوری عراق در خاطراتش چنین نوشته بود ، خبرهای حمله احتمالی آمریکا به کشورم را شنیدم با کاخ کرملین و ولادیمیر پوتین تماس تلفنی گرفتم و از وضعیت موجود ابراز نگرانی کردم پوتین پشت تلفن با صدای بلندی خندید سپس به من گفت تو شجاع اعراب هستی از تو انتظار نداشتم از جنگ بترسی نگران نباش جنگی اتفاق نمی افتد چند روز بعد امریکا به عراق حمله کرد مجددا با کاخ کرملین تماس گرفتم اما کسی گوشی را جواب نداد! قابل توجه رهبران ارشد طالبان که باید از تاریخ عبرت گرفت ، کشور های کمونیستی دیکتاتور هرگز دوستان خوبی برای افغانستان نخواهد شد ،
حبیب الله یوسف زی
>>> فردا پارلمان رای عدم اعتماد به عمران خان میدهد.عمران خان برطرف میشود.
مردم به درخواست عمران خان تظاهرات میکنند و یک تعداد ادارات به آتش کشیده میشوند و در زد و خورد میان تظاهرات کنندگان و پولیس،یک تعداد افراد کشته و زخمی میشوند.
رییس ستاد ارتش قمر باجوا حالت اضطرار اعلان میکند و حکومت نظامی اعلان میشود.
یک بار دیگر دوران جنرال ضیاالحق تکرار میشود و قمر باجوا قدرت را بدست میگیرد.
عمران خان را بخاطر دعوت مردم به تظاهرات و از بین بردن امنیت پاکستان،مورد محاکمه قرار میدهند.
این حالت اضطزاز هم تأثیرات خود را بالای افغانستان و هند خواهد داشت و هم تأثیرات خود را بالای پیمان شانگهای خواهد داشت.
>>> آوازه است که امریکایها گفته اند به افغانستان برمیگردند اگر چنین شود جنگ اوکراین به دوسمت کشیده خواهد شد چون اگر نیروهای نظامی آمریکا و ناتو دوباره به افغانستان بیایند یعنی که میخواهند روسها رو محاصره کنند حتما روسها هم به افغانستان نیرونطامی خواهد فرستاد و افغانستان مانند سوریه خواهد شد حتما ایران هم درگیر خواهد شد امریکایها میخواهند جنگ را از سمت اوکراین به سمت افغانستان و ایران بکشانند
>>> احمد سعیدی
با سلام !
زور، زور است و کم زور درد سر :
به شهادت تاریخ معمر القذافی رئیس جمهور لبیا با امریکا مخالفت کرد سر نوشت آنرا بالاخره همه دیدند.
صدام حسین به کویت حمله کرد و با امریکا مقابله کرد سر نوشت آن بکجا رسید.
جعفرالنمیری از سودان با غرب مقابله کرد سرنوشتش چی شد.
جنرال نوریگا در پاناما با چه سرنوشتی دچار شد.
داوود خان برای برژنف گفت که ما غلام کسی نیستیم سرنوشت آن چه شد.
داکتر مصدق نخست وزیر وقت ایران با انگلیس بغاوت کرد سرنوشت آن بکجا رسید.
سر نوشت محمد مرسی رئیس جمهور انتخابی مصر چی شد.
سرنوشت نیکلای چائوشسکو بکجا رسید.
سرنوشت الکساندر دوبچک در چکسلواکیا چی شد.
عمران خان نخست وزیر پاکستان به امریکایی ها گفته بود که ما نوکر شما نیستیم حالا در چه وضعیتی قرار گرفته است.
و اشرف غنی هم گاهی مغرورانه میگفت که ما شیر هستیم با هر کسی مقابله میکنیم حالا این شیر را چه جور کرده اند.
بناً کشور های که زور و توان ندارند بهتر است شوله خود را بخورند و پرده خود را بکنند.
>>> داوود عرفان
کریستین فییر پاکستان و اسرائیل را کشورهایی میداند که موجودیتشان با جنگ و بحرانآفرینی گره خورده است. او از تعبیر جنگ تا آخرین نفس برای بقای این دو کشور استفاده میکند. بنابراین؛ بحران تنها دستور کار این کشورهاست. پاکستان حداقل در چهل سال گذشته، با تولید بحران در افغانستان، بحران داخلی خود را به اینسوی مرزها انتقال داده است. پس از شکست جمهوریت، سخنهای اربابمنشانهی عمران خان در مورد افغانستان، خشم بسیاری از افغانستانیها را برانگیخته است و اکنون با برکناری او از خوشحالی سر از پا نمیشناسند.
واقعیت این است که سیاست پاکستان در قبال افغانستان با تغییر نخستوزیر تغییر قابلتوجهی نخواهد کرد. پاکستان در افغانستان به حکومتی مزدور نیاز دارد نه همسایهای عزتمند و مستقل. تجارب دهههای گذشته به ما نشان داده که با تغییرات سیاسی در پاکستان، دخالت این کشور در امور داخلی افغانستان نه تنها کاهش نیافته که بسا افزایش هم یافته است.
برای کشوری که موجودیت خود را در نبرد برای همیشه تعریف کرده، بریدن از سیاست امنیتی و پیوستن به سیاست منطقهای مبتنی بر اقتصاد، تقریبا غیرممکن است.
پاکستان در وضعیت دشواری در رابطه با غرب قرار گرفته و ارتش برای معاملهی جدیدی با غرب آماده میشود و مانند همیشه، افغانستان وجهالمعامله غرب و پاکستان خواهد بود.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است