مدت ۹ ماه برای طالبان فرصت زیادی بود تا به خواسته های مردم افغانستان و با درنظرداشت منافع ملی و خواست جامعه جهانی تمکین میکردند و حکومت همه شمول را تشکیل میدادند تا از این بحران که فعلاً دامنگیر کشور و مردم ماست جلو گیری میشد.
اما غرور، جا طلبی ها و خود کامگی ها تازه به قدرت رسیدن ها باور های قومی و زبانی یکی پی دیگری باعث این شد که تمام فرصت ها از دست برود.

در اوایل جامعه بین الملل حاضر به هر نوع تعامل با طالبان بود ولی متاسفانه حالا دنیا به هیچ نوع تعامل تن نمیدهد چون آنچه را که طالبان وعده داده بودند عملی نکردند و اعتماد خود را نزد دنیا برای همیش از دست دادند.
طالبان با عملکرد های نا عاقبت اندیشانه ی خود بعد از این مجبور اند از یک طرف با جبهات مختلف ایجاد شده با مردم افغانستان بجنگند، از طرف دیگر با گروه داعش، و گروه های دیگر تروریستی...
همچنان طالبان مجبور اند که اقتصاد ورشکسته را سر و سامان بدهند و اعتماد ملی و بین المللی را بدست بیاورند، که شخصاً باور ندارم در حال حاضر توان آنرا داشته باشند که راه بیرون رفت پیدا نمایند.

از سوی دیگر من فکر میکنم که طالبان دروازه امید را اشتباه دقلباب میکنند. به کسانی مراجعه میکنند که باید مراجعه نکنند، مردم افغانستان محدود به یک نفر و دو نفر نیست، و یا محدود به چند نفر نیست که خود را همه کس و همه چیز میدانند.
طالبان فراموش نکنند که تمام مردم افغانستان از همه اقوام چه در داخل و چه در خارج کشور همه هنوز زنده هستند طالبان باید مسیر درست را انتخاب کنند.

به هر صورت من باور دارم که در اثر سفارش آقای کرزی و یک تعداد اشخاص و افراد دیگر طالبان در تلاش هستند که که مانند لوی جرگه نشستی را دایر نمایند که این نشست ها خیلی موثر نخواهد بود، ممکن نام امارت را به نام دیگری تغییر بدهند ولی چه امارت و یا نام دیگری محتوا یکی است درد مردم ما دوا نمیشود مردم به ماهیت و عملکرد ها ارزش میدهند نه به نام و نشان.

از طرف دیگر طالبان شاید بگویند که ما به آنچه که در گذشته انجام داده ایم تجدید نظر میکنیم، و مردم افغانستان را نیز به همکاری دعوت میکنیم... نخیر فراموش نکنید که مردم افغانستان آلات موسیقی نیستند که دست خود را به تار آن بزنید و آواز بلند کنند.
باید بدانید کسانیکه آزرده خاطر هستند با حکومت طالبان کنار نمی آیند، معلوم نیست که طالبان آنعده اشخاص را با چه شیوه و با کدام استراتژی دعوت میکند، چه میدهند و چه میگیرند؟
حالا به عقیده من فرصت های اندکی که وجود دارد طالبان به این نتیجه رسیده باشند و حکومتی تشکیل بدهند که ط الب جز آن باشد نه کل آن و طالبان هم این خیال و این باور را از سر خود دور کنند که ما همه چیز هستیم و دیگران بیایند زیر سایه و حاکمیت ما فقط با ما همکاری کنند و بس.
نخیر، در قرن حاضر امارت اسلامی طالبان و ظلم و استبداد آنها مورد پذیرش هیچ کس نیست، یک گروه میتواند که چند روزی مردم را به دره، قمچین و بزور تفنگ اداره کند اما برای دایم هرگز اداره نمیتواند و حتماً با عکس العمل مردمی روبرو خواهند شد.

به هر حال، شخصاً هرگز باور ندارم که یکبار دیگر کشور های بیرونی و امریکا با قدرت نظامی وارد افغانستان شود و این و آن را سر کوب کند. من فقط از قیام های ملی و مردمی در برابر حاکمیت طالبان سخت تشویش دارم، چون قیام و حرکت مردمی هم به طالب و هم به مردم افغانستان تلفات سنگینی خواهد داشت، که امیدوارم که کار به آنجا نکشد و طالبان آنچه را که در دوحه تعهد و پای تفاهمنامه امضأ کرده بودند به آن عمل کنند و بس، چون دنیا بدون آن موافقتنامه هیچ چیز را کمتر قبول ندارند.
طالبان باید از گذشته خود تجربه بگیرند و به راه که رفته اند دوباره نروند، بلکه در راهی بروند که قابل قبول مردم افغانستان، دنیا و بشریت باشد.

احمد سعیدی

>>>   طالب آدم شدنی نیست این چیزی است که از آفتاب واضح تر و روشن تر است.

>>>   آنچه که ملت افغانستان با آن مخالف است فکرطالبی و انسان طالب است مهم نیست در چه قالب و پوشش و هویتی قرار گرفته.
از سوی دیگر تغیر فطرت و فکر طالب باعث مرگ طالب است.
در یک کلام اینکه طالب آدم شدنی نیست.
همین دستور چادری پوشیدن زنان نشان میدهد که این موجود همان موجود سابقه است و فقط پالان اش نو شده.
مقاومت و ایستادگی یگانه راه برای نسل جوان افغانستان است چون طالب فقط دو گزینه دارد یا تسلیم و یا هم مرگ.
اینکه طالب با بگیل های احزاب فرتوت گذشته و با غنی و گرزی و دار و دسته و حواریون اش یکجا شود یا نشود تغیری در معادله ایجاد نمیکند.
کوره گاه مقاومت از درون خود رهبران و فرماندهان کوره دیده خود را بیرون میدهد تا در آینده زمام امور را به دست بگیرند.
میماند تعاملات و قضایای جهانی که از دست رس ما دور است و پایان ناپذیر.

>>>   یکی از دلایل مهمی که طالبان نمیتوانند به امور کشور به خوبی رسیدگی کنند،فکر میکنم که موجودیت بی حجابی در کشور است که سبب هوش پرکی طالبان میشود.
هر وقتی که طالبان یک زن بی حجاب را خصوصاً در شهر کابل میبینند ،هوش پرک میشوند و یاد شان میرود که اصلاً چه میخواستند و کدام کار را باید انجام میدادند.(لعنت به شیطان).
باید وزارت امر بالمعروف به زنان توصیه کنند که چادری و یا برقغ سیاه با پوشش روی بپوشند.
اگر آنها این کار را نکردند باید شوهران این زن ها به محکمه خواسته شوتد و مورد مجازات قرار گیرند.
طور مثال به آنها گفته شود که بی حجابی خوش تان می آید؟
حالا ما همراه تان کار داریم.
همه این شوهران را ببرند و در حمام زنانه رها کنند و برایشان بگویند که اینه.هرچقدر دل تان میخواهد ،بی حجابی را سیل کنید. ...

>>>   طالب یعنی جهل مرکب. طالب تا به موضوع مقاله آقای سعدی بداند؛ پاکستان کشور را از وجود اشخاص با سواد غیر پشتون یکدست می کند.
سهیل

>>>   جرگه ها نیمی از ریفراندم در کشور های عقب مانده است. اگر جرگه دایر شود و در ان فیصله هایی صورت گیرد که به نفع مردم افغانستان باشد پذیرفتنی است.اگر این جرگه مانند جرگه منعقده جلال اباد دوره امان لله خان باشد یقینا به نفع مردم است.جرگه باید در مورد حقوق کامل و مساوی اقلیتها در مورد حراست از حقوق زنان و ده ها موضوع دیگر که با حیات و ممات مردم سروکار دارد حرف بزند و در ان واقعا نمایندگان مردم باشد نه نمایندگان خان و فیودال در انصورت چنین جرگه یقینا بدرد ملت میخورد.

حالا مشکل اساسی حکومت فراگیر و همه شمول است.حکومت همه شمول به معنی شرکت مردم در ادره کشور بدون تبعیض و بر اساس شایستگی از همه ملیتها .این موضوع نیز باید در لویه جرگه مورد تایید قرار گیرد تا کار به اهل ان سپرده شود.جابجایی مناسب کادر ها یکی از بخش های عمده کار میباشد.
فراموش نباید کرد که هنوز هم یکتعداد افراد مفسد قاچاقبر دزد و خاین به منافع ملی در داخل و خارج از افغانستان در کمین نشسته اند این افراد میتوانند از هر ملیتی به شمول پشتونها باشند. افغانستان دارای منابع سرشار طبیعی است که از چهل سال بدینسو این خاینین زیر نام مجاهد فلانی و بسمدان با چپاول این منابع حق این ملت را خورده اند همین افراد حالا با هزار حیله باز خود را به نام و نماینده این و ان میخواهند جا بزنند تا باز همان اش و همان کاسه باشد. مردم نمیخواهند بار دگر این دزدان بر سرنوشت شان حاکم شود. خلیلی دانش محقق و خاندان مسعود به تاریخ پیوسته اند.حالا زمان و شرایط تازه و جدید است.طالب اگر میخواهد در رهبری این کشور شریک باشد تکرار میکنم شریک نه حاکم مطلق در انصورت مردم در کنار شان قرار خواهد گرفت. برای این کار در قدم نخست باید حرف و عمل یکی باشد یعنی عفو عمومی را هزار فیصد در نظر گیرند تا هزاران کادر نظامی و غیر نظامی به کار های شان باز گردند و در اعمار جامعه سهم بگیرند. این است بخشی از حکومت فرا گیر. برای مردم ما فرق نمیکند که اداره ملت بدست ملابرادر باشد یا ملا غنی . یک هزاره ای صادق و انساندوست و یا یک قندهاری باشد یا خوستی کابلی پشتون باشد یا تاجیک هر کی باشد وطنپرست و شخص اعتماد به نفس باشد تا از حق اولاد یتیم قصر ها در خارج و داخل اباد نگردد.به زبان و هویت ملیتی کسی تعرض صورت نگیرد اسناد معتبر هویت باید واقعا معرف هویت شخص باشد در انصورت میتوان صلح را تامین کرد و با داعش و غیره که ساخته فابریکه سی ای ای است جنگید. اگر طالبان به چنین خواستهای مشروع مردم لبیک نگویند مطمن باشند که امریکا انها را در ظرف چند ماهی دوباره به پستهای سابق شان باز میگرداند. طالبان مانند جهادی های سالهای ۱۹۹۲ بی جهت مغرور نباشند لاف نزنند و ملت را فراموش نکنند. جهادی های تنظیمی نیز هر روز لاف میزدند که ما روس را شکست دادیم ولی فراموش کرده بودند که در جنگ دوازده ساله
افغانستان و در کشتن برادر توسط برادر امریکا بیشتر چهل ملیارد دالر مصرف کرد در غیر ان با دستان خالی شاید یک ماه هم تنظیمها تاب مقاومت نمیداشتند ... طالب هم باید بداند که اگر خواست امریکا نمیبود چهل سال دگر در افغانستان جنگ ادامه می یافت...
طالبان از جنگ اوکراین و روسیه باید درس بگیرند. روسها محاسبات ضعیف از امپریالیزم امریکا داشتند. انها فکر میکردند که امریکا در جنگ افغانستان تضعیف گردیده کشور های اروپایی همچنان .. اداره پوتین فراموش کرده بود که هم اکنون عاید خالص سرانه در امریکا دو چند بیشتر از روسیه میباشد. امریکا دارای پیشرفته ترین و مدرن ترین سلاح میباشد ...در این جنگ امریکا ثابت کرد که میتواند ملتها را به بهانه های مختلف به خاک یکسان کند.امریکا با خون اوکراینی و سلاح خودش با روسیه میجنگد و موفق هم است...روسیه هم تضعیف شد هم تلفات نظامی دید و هم در اینده بعد از پوتین خطر تجزیه ان میرود...
طالبان باید هر چه زود تر برای بقای هر انچه در این کشور باقی مانده به اواز مردم گوش دهند تا صلح برقرار گردیده و زمینه های مداخله دشمنان قطع گردد و هم داعش نابود شود و افغانستان عزیز ما شگوفان.
فخر اهنگر

>>>   هر گروه و یا قومی در افغانستان به قدرت برسد انحصار خواهد کرد

>>>   برای افغانستان سه راه بیشتر وجود نداره: یا تا نفر آخر با هم بجنگن و همدیگه رو بکشن، یا امیدوار باشن یک کشور دیگه ای مغزش پنچر بشه و بهشون حمله کنه تا بازهم افغانها همدیگه رو بکشن و راه سوم: قبول کنن که شکاف قومی، فرهنگی و مذهبیشون در حال حاظر مانع زندگی مسالمت آمیزشون زیر یک پرچم میشه. قشنگ شمال و جنوب رو جدا کنن، جنوب رو بکنن یک دولت نیمه خودمختار زیر حفاظت نظامی پاکستان و شمال رو هم یک دولت نیمه خودمختار زیر حفاظت نظامی ایران. بعدش هم کشورشون رو امن کنن، بسازن و یک نسل آموزش بدن تا بتونن بدون تیربار و کمربند انتحاری با همدیگه حرف بزنن. بعدش اگه خواستن دوباره با هم متحد بشن.

>>>   طالب زاده ای اس آی جاهل سرش نمیشه این حرف ها

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است