دوربین روی تن مچاله او مکث می‌کند. طوری خوابیده که صورتش پیدا نباشد. با این حال زنجیر نقره‌ای دور دستش از دور هم پیدا است.
او یکی از صدها جوان افغان است که این روزها سرو کارش به شفاخانه صحت روان بلخ افتاده است. جامعه افغانستان این روزها روزگار سختی را پشت سر می‌گذارد و در این میان جوانان به دشواری می‌توانند پذیرای حضور طالبان در قدرت باشند. آنها به سبک زندگی دیگری خو کرده بودند و رویاهای متفاوتی در سر می‌پروراندند.
بازگشت طالبان به قدرت پس از ۲۰ سال، افغان‌ها را با چالش‌های زیادی از جمله مسایل اقتصادی و احساس عدم امنیت روبرو کرده است.

«همه جوانان در رده سنی من از نظر روانی آسیب دیده‌اند»
فریدون رادفر همیشه دلش می‌خواست در یک نهاد دولتی در افغانستان کار کند، اما بازگشت طالبان به قدرت در سال گذشته باعث شد که این جوان ۲۳ ساله بیشتر اوقات خودش را در اتاق حبس کند.
رادفر در شش ماه اخیر با افسردگی دست و پنجه نرم کرده است، او بیشتر وقت خود مشغول کتاب خواندن است و به سختی از اتاقش بیرون می‌رود.
وی می‌گوید: «[جوانان افغان] لنگان لنگان تازه به سوی آینده‌ای بهتر، کار، تحصیلات، حقوق برابر و جامعه‌ای دموکراتیک شروع به راه رفتن کرده بودند اما همینکه راه افتادند پای آنها قطع شد و امیدشان را از دست دادند. همه جوانان در رده سنی من از نظر روانی آسیب دیده‌اند.»

افزایش قابل توجه مراجعان به بخش عاجل در شفاخانه صحت روان؛
حفیظ الله محبی، رییس شفاخانه صحت روان بلخ نیز تاکید دارد: «پیش‌تر در دوره جمهوریت [دوران ریاست‌جمهوری اشرف غنی] روزی ۳۰ تا ۴۰ نفر مراجع بخش عاجل داشتیم اما این رقم حالا به روزی ۱۲۰ تا ۱۳۰ نفر رسیده است.»
اسدالله ضیاء، روان درمانگر است. وی می‌گوید: «بیشتر بیمارانی که به ما مراجعه می‌کنند می‌گویند تصمیم‌گیری برای رفتن به جلسه‌های روان درمانی برای آنها بسیار سخت بوده است. حتی برخی می‌گویند آنها چند بار هم به اینجا آمده‌اند و باز برگشته‌اند زیرا نمی‌توانند راز خود را برای کسی بیان کنند. در جامعه ما هیچکس اطلاعات درستی از روان درمانی ندارد و مشکل دیگر این است که مردم ما به روان درمانی اعتقادی ندارند و فکر می‌کنند روان درمانی آنها را درمان نمی‌کند.»

فقدان شغل و احساس ناامنی از عوامل اصلی افزایش افراد مبتلا به افسردگی در افغانستان است
دکتر هارون نیکزاد، روانپزشک نیز درباره روند رو به افزایش شیوع افسردگی در میان نسل جوان افغان می‌گوید: «فقدان شغل و احساس ناامنی از عوامل اصلی افزایش تعداد بیماران به ویژه افراد مبتلا به افسردگی در افغانستان است. بیشتر افرادی که از افسردگی و مشکلات روانی شکایت دارند، جوانان هستند، زیرا آنها با مشکلات مختلف دست و پنجه نرم می‌کنند. از نداشتن شغل گرفته تا ناامنی و بلاتکلیفی. نتیجه اینها هم می‌شود ابتلا به افسردگی و مشکلات روحی دیگر.»

یورونیوز

>>>   چرا افغانستان درست نمیشه دقیقا و واضحا در این مقاله آماده است بخوانید تا بفهمید .

>>>   لنگ لنگان هزاره ها در حکومت جمهوری بسوی برابری میرفتند، اما پیش خود گفتند که ما باید به سرعت اول بطرف برابری برویم و بعداً خود را از پشتون ها و تاجک ها و ازبک ها پیش کنیم.
به همین خاطر حکومت جمهوری را گفتند که حکومت قبیله است و نام پوهنتون باید به دانشگاه تبدیل شود. در تذکره نام ملیت درج شود.من افغان نیستم. من تذکره افغانی نمی گیرم.من هزاره هستم.تذکره هزارهگی میگیرم. جنبش روشنایی را تشکیل کردند که باید لین برق از بامیان بگذرد.
دفعتاً حکومت جمهوری از بین رفت و حکومت طالبان آمد و پای لنگ هزاره ها شل شد و از راه رفتن ماندند و قوماندان علی پور گم و لادرک شد و گروپ فاطمیون ورسره.
همان قسمی که در دوران حکومت کمونست ها هزاره ها هیچ جهاد نکردند و بعد از آمدن مجاهدین به کابل، دولت ایران یک نفر را بنام علی تخلص مراری برایش انتخاب کرد و چند میل اسلحه داد و به افغانستان روانش کرد و حزبی برایش بنام حزب وحدت تاسیس کرد و به کابل آمد و خواهان قدرت شد، حالا یک هزاره دیگر را بنام مولوی مهدی نام گزاری کرده است و او را طالب قلمداد میکند و به سرپل روان اش کرده است تا با طالبان برای گرفتن یک چوکی چانه رنی کند.
آیا شما در طول زندگی تان کدام مولوی هزاره را دیده بودید؟
مه حو ندیده بودم.
اگر شما دیدید،لطفاً بگویید.
هم هزاره و هم مولوی و هم طالب.
آیا به نظرتان خنده دار نیست؟
اگر همین حالا در افغانستان یک حکومت هندویی روی کار شود،دولت ایران عاجل یک هزاره را بنام جلندر سنگ کربلایی گفته،به افغانستان خواهد فرستاد.

>>>   افغانستان هیچ وقت نمی تواند متحد باشد با اینهمه نفرت اقوام نسبت به همدیگر. یا باید یک دولت بسیارقوی در مرکز باشد ولایات فدرالی اداره شود. یا اینکه به چند کشور کوچک تقسیم شود هر قومی یک کشور.شاید اینهمه خونزیزی تمام شود.

>>>   مشکل تنها مشکل هزاره نیست.
مشکل تمام اقوام غیر پشتون است که امروز اسیر حاکمیت جاهلانه طالب شده اند و طالبان جاهل تر از آن اند که بدانند که پاکستلن غلام انگلیس و نوکر امریکا است و طاابان نوکر پاکستان و پیشمرگ های پنجابی ها.
اگر قوم بزرگ پشتون خودرا از بدنه طالب جدا نکنند و در اسید جهلت و حماقت طالب حل شوند ، جنگ های قومی بین پشتون ها و غیر پشتون ها حتمی است و نتیجه آن بدبختی افغانستان و افغانستانی ها و فرو رفتن چنگاا خونین پاکستان بر قلب افغانستان خواهد بود.
در میان قوم پشتون یک غده سرطانی به نام فاشیسم پشتونی به رهبری یون و طاقت و گلبیدین و امثالهم جا گرفته که جز پشتون ها کس دیگر را مالک این سرزمین نمیدانند و این غده سرطانی هم بدنه قوم پشتون را نابود میکند و هم به سلامت افغانستان صدمه وارد میکند.
غیر پشتون ها در کنار پشتون ها باشندگان اصلی این سرزمین اند از زمانیکه خداوند هستی را خلق کرده و انسان در این خطه سکونت گزیده.
هیچ کس برتر و بهتر و از دیگری نیست بلکه همه مخلوقات خداوند هستند و همه حقوق برابر دارند و اگر کسی این را نپذیرد خود را به جهالت زده و باعت آزار دیگران میشود.

>>>   تاریخ نشان داده اگر تاجک و پشتون واقعا متحد شوند و قدرت را نصف نصف با هم تقسیم کنند سایر اقوام ارام خواهد بود و صلح دایمی تامین میشود . در غیر ان اگر تاجک و پشتون درگیر شوند سایر اقوام هم شروع به در گیری میکنند . افسوس که عقل سالم در بین پشتون ها تحت تاثیر گپ های چند متعصب پشتون که تعداد شان انگشت شمار است قرار گرفته و عامل خشونت و بی ثباتی دایمی در کشور گردیده . هر کاه این چند نفر متعصب دور رانده شوند و اتحاد و دوستی واقعی بین تاجک و پشتون بوجود بیایید افغانستان به صلح و ثبات دایمی میرسد .
شایید کسانی پیدا شوند که مخالف نظر بنده باشند ، میتوانند با دلایل نظر بنده را نقد کنند تا راه حل برای صلح و ثبات دایمی کشور جستجو شود.

>>>   واقعا اگر پشتون ها وتاجک ها باهم حکومت قوی تشکیل دهند تمام افغانستان آرام می شود در غیر آن همین آش است وهمین کاسه وهمین ملت بیچاره چوب سوخت وآواره.
آریائی تبار

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است