سخنان خانم آنالینا باربوک وزیر خارجه در المان در کنفرانس خبری پنجشنبه ۲۶ جولای ۲۰۲۲ در مورد افغانستان در برلین:
خانم بربوک وزیرخارجه آلمان در آغاز صحبت اش از فاجعه مرگبار زلزله در شرق افغانستان سخن گفت و تاکید کرد کمک های بشردوستانه المان بخشی از آن ارسال شده و در روزهای آینده امکانات بیشتری به افغانستان ارسال می گردد، بدون انکه طالبان را به رسمیت بشناسد.

پانزده اگوست ۲۰۲۱، طالبان کنترل کابل و به همراه آن قدرت در افغانستان را به دست گرفتند. از آن زمان، بحران اقتصادی و انسانی در کشور بدتر شده و حقوق بشر به شدت محدود شده است. اندکی پس از آغاز به کار، آنالینا بائربوک، وزیر امور خارجه، «برنامه اقدام افغانستان» خود را در 23 دسامبر 2021 ارایه کرد. اهداف اصلی آن حمایت از جمعیت غیرنظامی و تسریع خروج کارگران محلی سابق و افغان هایی است که به ویژه نیازمند حفاظت هستند و آلمان مسوول آنها است. در این شش ماه چه چیزی می توان به دست آورد؟ کدام اهداف هنوز محقق نشده است؟ کجا حتی یک گام به عقب بوده است؟

برنامه عملیاتی شش ماهه اقدام برای افغانستان؛
پاسپورت افغانی در سفارت آلمان در اسلام آباد، حدود دو سوم افرادی که نامه پذیرش برای آلمان دریافت کرده اند اکنون توانسته اند افغانستان را ترک کنند. اینها بیش از 21000 افغان هستند که یا کارگر محلی بوده اند یا برای دموکراسی و حقوق بشر در افغانستان کار کرده اند. در این میان، اکثریت کارمندان محلی به ویژه توانسته اند افغانستان را ترک کنند، حدود 75 درصد. علاوه بر این، تقریباً تمام اتباع آلمانی با اعضای خانواده خود افغانستان را ترک کردند. با این وجود، حدود 10000 نفر هنوز منتظر فرصتی برای خروج از کشور هستند. این امر بیش از هرچیز در مورد افرادی که در به اصطلاح "فهرست حقوق بشر" هستند و بنابر این به ویژه نیاز به حمایت دارند، صدق می کند.

تاکنون تنها نیمی از مردم اینجا موفق به ترک افغانستان شده اند. آلمان قول داده است که حدود 2600 افغان و اعضای خانواده هایشان را که به ویژه به حمایت نیاز دارند، بپذیرد. اینها افرادی هستند که برای دموکراسی، عدالت و حقوق بشر در کشور خود مبارزه کرده اند و به همین دلیل اکنون در معرض خطر هستند. علاوه بر این، آلمان به کارگران سابق -به اصطلاح کارگران محلی- قول پذیرش داده است. اولین نقطه تماس آنها کارفرمای سابق شان است.

موانع متعدد نیز وجود دارد، طالبان برای خروج از کشور از طریق هوایی به پاسپورت نیاز دارند، که بسیاری از افراد نیازمند حفاظت از آن برخوردار نیستند. کشورهای همسایه نیز بر روی ویزا اصرار دارند که برخی از آنها با هزینه های بالایی همراه بوده و نیاز به پاسپورت دارند. حدود دو سوم خروجی ها از طریق پاکستان بود. اینجا است که یک شبکه تثبیت شده که با نهاد های انجمن آلمان برای همکاری های بین المللی (ان ج او) کار میکنند وارد عمل شدند.

اسکان موقت را در اسلام آباد سازماندهی کرده و سپس پروازهای بعدی به آلمان را سازماندهی می کند. به منظور تأمین مالی همه این موارد، وزارت خارجه فدرال 32 میلیون یورو را در اختیار قرار داد -بزرگترین پروژه در زمینه خروج سازماندهی شده تا به امروز. به این ترتیب، سرعت خروج از ژانویه نسبت به سال قبل به طور قابل توجهی افزایش یافته است: از ابتدای سال حدود 12000 نفر توانسته اند کشور را ترک کنند.
به همکاری خوب با دولت پاکستان، چندین هزار نفر بدون پاسپورت نیز توانستند با شناسنامه افغانی خود کشور را ترک کنند. این امر با توافق ویژه با دولت پاکستان امکان پذیر شد که مجدداً تمدید شد. بیش از2600 نفرنیزازطریق ایران توانستند کشور را ترک کنند. علاوه براین مذاکرات فشرده ای با سایرکشورهای منطقه -به ویژه ازبکستان، تاجیکستان و قطر در جریان است تا امکان خروج از این کشورها نیز فراهم شود.

حذف موانع بوروکراتیک و ایجاد یک برنامه پذیرش فدرال؛
موانع بوروکراتیک در آلمان در مکان‌های مختلف به منظور آسان‌تر کردن ورود برداشته شده است. این شامل معافیت موقت از آزمون‌های زبان برای اعضای خانواده و یک آزمون سند ساده می‌شود. به منظور تسریع روند ویزا، ما با ارایه دهندگان خدمات خارجی همکاری می کنیم و تصمیم در مورد درخواست ویزا از ماموریت های دیپلماتیک به خصوص شلوغ به آلمان منتقل می شود. با این حال، برنامه پذیرش فدرال برای افغانستان که در توافقنامه ایتلاف توافق شده بود، هنوز در مرحله تنظیم است.

بوندستاگ (یا پارلمان المان) بودجه ای را برای این کار در اختیار گذاشته است. هماهنگی بین وزارت داخله فدرال در حال انجام است. تا زمانی که این امر اجرا نشود، رویه ساده شده برای ویزاهای بشردوستانه برای موارد خاص فوری مورد توافق قرار گرفته است.
مشارکت جامعه مدنی نیز در این روند مهم است: وزرای امور خارجه و داخله در ماه مارس با نمایندگان سازمان های غیر دولتی دیدار کردند. سازمان های غیر دولتی نیز وزیر امور خارجه را در سفر به پاکستان همراهی می کردند. وزیر به گفتگوها از جمله با جامعه مدنی افغانستان ادامه خواهد داد.

محدود کردن بیشتر آزادی و حقوق زنان در افغانستان؛
حمایت از جامعه مدنی: در تمام این موارد، تحولات در افغانستان باعث نگرانی شده است؛ به ویژه حقوق زنان بیشتر محدود شده است. دانش آموزان در دبیرستان همچنان از حضور در مدرسه منع می شوند. مجریان باید صورت خود را بپوشانند. زنان دیگر اجازه ندارند بدون همراه سفر کنند. فشار سیاسی مشترک جامعه جهانی و همچنین انگیزه های اقتصادی تاکنون هیچ تغییری در رفتار طالبان ایجاد نکرده است. وضعیت انسانی و اقتصادی در کشور نیز ناپایدار است. حدود نیمی از مردم افغانستان در معرض تهدید گرسنگی هستند و به کمک های بشردوستانه وابسته هستند.

از این رو، آلمان میزبان کنفرانس بزرگ کمک کنندگان در افغانستان بود که درآن حدود 2.4 میلیارد دلار کمک بشردوستانه متعهد شد. در اینجا آلمان 200 میلیون یورو دیگر برای سال 2022 متعهد شده است. همزمان، دولت آلمان با شرکای بین‌المللی خود درحال کار بر روی راه‌هایی برای تثبیت بحران اقتصادی درافغانستان است - بدون اینکه طالبان مستقیماً از این موضوع سود ببرند. البته حمایت بین المللی از نظام سلامت اهمیت ویژه ای دارد تا پول ها به طالبان نرسد.

آلمان برنامه های حفاظتی خود را برای دانشجویان، دانشمندان و هنرمندان گسترش داده است. همراه با BMZ و کمیسر فدرال، طرح کار بر روی یک برنامه حفاظتی از روزنامه نگاران در معرض تهدید به منظور حمایت از چشم انداز رسانه ای که تحت فشار زیادی است، در حال انجام است. دولت آلمان با سازمان هایی مانند زنان سازمان ملل از مدافعان حقوق بشر زنان افغان، هم در افغانستان و هم در کشورهای همسایه حمایت می کند و آلمان با زنان سازمان ملل و سایرین همکاری می کند تا پناهگاه ها و مراکز مشاوره ای را که به فوریت نیاز دارند را برای زنان و دختران بازگشایی کنند.

محمود منجم زاده

>>>   این را میگویند نقض استقلال و دخالت در امور داخلی یک کشور مستقل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است